Persbericht van het Indisch Herinneringscentrum:
Hoe Indisch ben jij?
De antwoorden op deze vraag aan Indische jongeren met uitlopende achtergrond zijn vastgelegd in een aansprekende Youtube-serie Hoe Indisch ben jij? van het Indisch Herinneringscentrum en de Stichting Herdenking 15 Augustus 1945. De drie delen verschijnen op Youtube (kanaal indischhcb) achtereenvolgens op vrijdag 1, 8 en 15 augustus om 10.00 uur.
De filmcompilaties Hoe Indisch ben jij? vormen een opmaat naar de jaarlijkse Indiëherdenking op 15 augustus bij het Indisch Monument in Den Haag. Dan herdenkt Nederland de capitulatie van Japan in Nederlands-Indië. Hiermee kwam er definitief een einde aan de Tweede Wereldoorlog. De Youtubefilmpjes Hoe Indisch ben jij? zijn onderdeel van de jaarprogrammering van gezamenlijke activiteiten van het Indisch Herinneringscentrum en Stichting Herdenking, bedoeld om een breder en jonger publiek aan te spreken.
Indische Salon
Nieuw in de programmering van de nationale Indiëherdenking op 15 augustus in het World Forum in Den Haag is de Indische Salon. Hierin wordt het thema van de Indiëherdenking 2014 Het besef uit Indië te komen opgepakt als een vraag. Over welk besef hebben we het en over welk Indië? Wat betekent dit anno 2014 voor de verschillende geledingen binnen de Indische gemeenschap en voor de Nederlandse samenleving?
Door in gesprek te gaan met 1e, 2e en 3e generatie Indische Nederlanders en mensen uit de onderwijs- en onderzoekswereld willen het Indisch Herinneringscentrum en de Stichting Herdenking 15 Augustus 1945 inzoomen op de wijze waarop verhalen worden verteld en kennis wordt overgedragen. Zowel binnen de sfeer van de familie en de vriendenkring als in formele situaties zoals school en werk. Hoe gaat het er op institutioneel niveau aan toe?
Gespreksleider is historicus Wim Manuhutu. Hij gaat in gesprek met Remco Raben, Joost van Bodegom, Margaret Leidelmeijer, Cobine Ramaekers en Fabian Benjamins en betrekt het publiek daarbij.
Wereld Express
De hele dag zal bij het World Forum de Wereld Express staan, een doe-tentoonstelling over anders-zijn en jezelf zijn anno nu tegen de achtergrond van de geschiedenis die we hebben met Nederlands-Indië. Grote thema’s zoals herdenken, anders-zijn, vooroordelen en wonen in een ander land passeren op een uitnodigende wijze de revue.
Eerder dit jaar
In mei/juni organiseerden de organisaties ook al twee Indische Salons en INDOroutes (zie artikel in de nieuwsbrief), een jongerenevent voor Indische jongeren die meer met hun achtergrond willen doen.
...................
Indisch4ever 
http://www.youtube.com/attribution_link?a=eWdz75AtvJ8&u=%2Fwatch%3Fv%3DFW__Y5xJwZY%26feature%3Dshare
Mss waart alleen de witte hadji nog rond en de very food loving family.
En dat is maar goed ook. Beter dan die Allah Akbar schreeuwers.
Huib
De vraag “Hoe Indisch ben jij?” interpreteer ik als een vraag naar de MATE WAARIN iemand Indisch is.
“De mate” heeft met “meten” te maken en voor het meten is een “maatstaf” nodig, oftewel een duidelijke standaard, criterium, norm.
Om dus iemands “Indisch zijn” te kunnen meten hebben we een takaran nodig, een maatbekertje aan de hand waarvan wij kunnen meten.
Aangezien die takaran voor zover ik weet nog steeds ontbreekt, kan niemand verbaasd zijn of boos worden als op de vraag de meest uiteenlopende antwoorden worden gegeven.
De moraal van mijn verhaal: Neem de vraag niet al te serieus en bezie met een welwillende glimlach alle pogingen de vraag te beantwoorden.
Pak Pierre
Hoe Lang is een Chinees .
Zijn neef heet Hoe Hangtie.
Pak Pierre
Zwerft de ”Koppie toebroek” ,de ”Kerok” ,de”Djitak”,
de”Goeling” ,de” Sapoe lidi”en nog vele andere nmi
Indisch eigen,hier in Nederland nog rond.
siBo
”Koppie toebroek” ,de ”Kerok” ,de”Djitak”,
de”Goeling” ,de” Sapoe lidi”en nog vele andere nmi
Indisch —-
Deze heb ik in de afgelopen week nog gezien op Bali. Weet u zeker dat deze zaken(Nederlands) Indisch zijn? De koppie toebroek dronk ik elke morgen al dan niet als Nescafe.
Roy
Waarde heer Vink,
Het kenmerkende van de Indische cultuur is m.i., dat zij elementen van 2 culturen in zich heeft, t.w. (1) die van de volkeren uit het eilandenrijk dat thans besloten ligt in de staat Indonesia en in het bijzonder de Javaanse, en (2) de Europese of “westerse”, in het bijzonder de Nederlandse.
Deze Indische cultuur (= het complex van waarden en normen, rituelen, (eet)gewoontes, omgangsvormen, attitudes, etc.) is ontstaan binnen de Indische gemeenschap in Nederlands Indië, c.q. binnen de gemeenschap van Indo-Europeanen en de in Indië geboren totok Europeanen. Zij kan derhalve “Indisch” worden genoemd, ook al zijn de basiselementen uit andere culturen overgenomen (“gejat”, zo men wil).
Vervolgens is die Indische cultuur zo’n 50 à 60 jaar geleden door de 1ste generatie Indische “repatrianten” uit Indië/Indonesia meegenomen naar Nederland en elders.
Dus als u op Bali anno 2014 “zaken” bent tegen gekomen die u bekend zijn uit de Indische cultuur, dan is dat niet zo verwonderlijk. Maar daarmee is de Indische cultuur nog geen Indonesische of Balinese cultuur geworden.
Wie doet nog moeilijk over het feit dat onze “westerse”, c.q. Nederlandse cultuur in belangrijke mate is ontleend aan de Grieks-Romeins-Joodse beschaving?
Pak Pierre
@Pak Pierre “De moraal van mijn verhaal: Neem de vraag niet al te serieus en bezie met een welwillende glimlach alle pogingen de vraag te beantwoorden”
@ van Beek “Dat ligt er ook aan hoe je er uit ziet als Indo. Dan zeggen ze altijd tegen mij: diluar londo tapi di dalam indonesia..”(optie 1)
Wijze raad, mocht de ander er naar vragen of je het graag zelf wil toelichten.
(optie2) Aan de buitenkant aziaat/indonees ( diluar indonesia) maar van binnen/innerlijk nederlands/hollands (tapi di dalam londo). 🙂
Misschien is Bapak Surya Atmadja Indischer dan wij, alleen heeft hij de Indonesische (?) nationaliteit.
@ Roy
Ik kan tijdens PMB (pardon TTF) of andere Pasar Malams, Kecil , Sore etc rondlopen als een Orang Indo kesasar, en een beetje petjoh praten als het moet .
Maar ik ben geboren als vrije Indonesier, mijn vader is Nederlandse Onderdaan NIET Nederlander , mijn opa is Inlands , zijn vader ook , zijn grootvader en overgrootvader ook . Volgens de ANRI Javaanse waren ze “bek” (wijkmeesters in Batavia van ongeveer 200 jaren geleden).
Naast mijn echte Dutch Wife heb ik ook 2 goelings erbij ( 2 Dutch wives) met Javaanse kapuk als vulling.
*Deze heb ik in de afgelopen week nog gezien op Bali. Weet u zeker dat deze zaken(Nederlands) Indisch zijn*
Nou zeker weten, er is maar één feit dat ik zeker weet, maar
draai het eens om.
Kan het niet zo zijn, dat de Indo op de koffie toebroek
is gekomen want de koffie werd ingevoerd.
Ook de djitak lijkt me ingevoerd,daar je afblijft van een
inheems koppie toen in Nederlands-Indië .
Trouwens het is maar een Vraag en niet ofdat
Indisch (?) Indonesisch is.
siBo
Met enige tegenzin doe ik ook maar een duit in dit zakje
Hoe Indisch ben jij?
Mijn kleinzoon van 20 jaar vertrekt vandaag naar Kuala Lumpur voor een Internationale stage International Business Management van 6 maanden. Hij gaat vandaar eerst nog een paar weken naar Thailand om dat land te verkennen.
Ook hoopt hij Indonesie, het land van zijn opa, aan het eind van zijn stage nog te kunnen bezoeken om het te leren kennen. Als ik zeg tegen hem dat ik het leuk vind omdat hij toch Indisch is antwoordt hij
“Ik ben gewoon Hollands” want ik houd niet van al te gekruid eten, maar nasi en bami vind ik wel lekker.
En dat vind ik prima zo.
Huib
Toch wel branie om te vliegen,uiteindelijk moet je toch boven vijandelijk gebied vliegen. De meeste bemanning is bang voor oorlogsgeweld of zieken(Ebola). Ach ja zo zie je maar de jeugd heeft er geen last van;wij en ik schaar mij ook onder zijn er toch huiverig voor.
In ieder wens ik hem alle goeds en dat hij een boel opneemt.
Mvg Jos H Crawfurd.
@ Pak Jos H. Crawfurd
Gelukkig gaat hij er niet onder gebukt en de kans op herhaling is natuurlijk betrekkelijk klein. Maar ik moet bekennen dat we ons toch wel zorgen maken om de redenen die je al genoemd hebt.
Gisterenmiddag heeft mijn dochter een mailtje ontvangen dat hij veilig geland is in Abu Dhabi en op vertrek met een vlucht van Air Abu Dhabi of zo naar Kuala Lumpur wacht. Hoop dat hij inmiddels veilig is aangekomen.
En als hij ingecheckt is in zijn gasthuis of hotel pakt hij al weer het vliegtuig naar Bangkok om nog een paar weken door Thailand te trekken. Gelukkig heeft hij een maat bij zich en is niet helemaal in zijn eentje aan het avontuur begonnen.
Huib
Nou, dhr Keller , geeft U mij maar een broodje Halfom. Met stijgende verbazing heb ik de antwoorden bekeken, leuke verhalen maar snappen, daar snap ik ook niets van.
Er wordt gevraagd:”hoe Indisch ben jij”
Hoe slaat in wezen op Op welke wijze of Waarom en dan wordt op deze blog alsof het de normaalste zaak van de wereld is alle raskenmerken naar voren gehaald, alleen de schedelmeting ontbreekt (zie Nazi’s: Rosenberg Blut und Bodentheorie), de laatste keer werd dat door de Japanners, ook zo’n inferieur ras, bij de Asal Oesoel gevraagd maar dat is ook geschiedenis. Stel de vraag hoe Nederlands ben je en dan krijg je
Dat een Indonesier duidelijke antwoorden geeft dan ik, kan ik best indenken want hij is hier in Nederland uit vrije keus gekomen. Bij ons ligt dat wel even anders. als je de geschiedenis maar kent.. Mijn familie en ik, de Indische Nederlanders, waren na de onafhankelijkheid in 1949 niet meer welkom in ons geboorteland en werden met vereende krachten door hun halfbroers en zusters Indonesiers uit het beloofde land geknikkerd. Daar komt nog bij dat de ontvangst in Nederland niet optimaal was, dat laat wel sporen achter bij de 1ste generatie, ik was me er niet van bewust. Dat wetende probeer ik een verklaring te geven en dat is niet eenvoudig. Dat dat niet duidelijk is kan ook aan een niet wetende lezer liggen.
Dhr Roy houdt van duidelijke antwoorden, zoals hijzelf aangeeft bij wat identiteit is wat hij in zijn dagelijkse leven doet en wat hem bezighoudt
Mijn eenvoudige vraag waar dan een eenvoudig antwoord op komt is: wat is Uw Indische identiteit, of is dat ook al verwaterd .
En mijn zoon, hoe Indisch is hij, hij is afgelopen jaar als repatriant naar Nederland gekomen om te studeren. Hij heeft afgelopen weken vrijwilligerswerk in Cambodja gedaan en reist nu ergens in Vietnam. Indochina heeft toch niks met zijn Roots te maken net zoals Bali?.
Maar is hij indisch? hij zegt zelf dat dat het probleem van zijn vader is en dat houden we zo.
Pak Bo , mijn zeun heeft een kuning langsep huid , zwart haar .
Toen hij geboren werd had hij een beetje blond haar , zijn moeder had goudkleurige blond haar, toen ze klein was wit haar .
Zijn idung is niet pesek , ik heb ook geen echte idung pesek,en geen brede neusvleugel (? ) .
Zelf ben ik een afstammeling van een “voormoeder” uit Djokja, dus een zoveelste generatie indo en heb in tegenstelling tot mijn moeder (en broer en zussen) geen bruine huid (meer) en geen zwart haar.
Ik heb een zoon geadopteerd uit Tawangsari (kabupaten Blitar), dus prachtig zwart haar, mata coklat en natuurlijk heel mooi bruine huid.
Zijn vrouw is een blonde Hollandse en hun dochter is lichtbruin, groene ogen en donkerblond haar en geen heeft hidung pesek!
Zo snel kan het Indonesische bloed “verdund” worden.
Van mijn jongste dochter zeiden we: die is van de melkboer.
@ Roy .
Natuurlijk ben je een Belanda( of een WisMan=Wisatawan Manca Negara).
Zelfs mijn zoon (50% Indonesisch -50 % Nederlander =moeder Totok) is ook Belanda voor zijn ex landgenoten.
Tot zijn 18de jaar was hij Indonesisch met een dubbele nationaliteit volgens de Nederlander.
Qua uiterlijk is hij “Indisch” .
Pak Surya,ini vind ik leuk; Qua uiterlijk is hij “Indisch.
en 50% en U verteld niet of het de bovenkant of
misschien wel bloednya,het lijkt wel een broodje”Half wit”
En neusje,pések of niet. ook kuning langsep natuurlijk,
en nog vele andere” indische” uiterlijkheden
Wel aardig zulke verhalen en dat hoor ik zo vaak en
snappen, neen helaas.
siBo
“Wel aardig zulke verhalen en dat hoor ik zo vaak en
snappen, neen helaas.” Gelukkig weer eentje die het niet snapt. En op den duur wil je het ook niet meer snappen. Kun je je eindelijk met jezelf bezig houden. Is al moeilijk genoeg.
Stel je een Indonesier voor die al geruime tijd in Nederland woont en al dan niet die de Nederlandse nationaliteit bezit. Aan zo’n peroon zou je dan de vragen moeten stellen:”Hoe Nederlands ben jij”, en “Hoe Indonesisch ben jij?”. Ik denk dat hij met duidelijker antwoorden komt dan Peter van den Broek. Zo’n persoon koppelt zijn identiteit niet aan de Onafhankelijkheidsverklaring, Blut und Boden, de gehele Nederlands-Indonesische geschiedenis, maar aan wat hij in zijn dagelijkse leven doet en wat hem bezighoudt. Daarin weet hij duidelijk een onderscheid te maken in wat typisch Nederlands en wat typisch Indonesisch is.
Roy
@ Roy
Als een Nederlander of Indische Nederlanders dat aan mij vraagt ( ik woon sinds 1968 in Nld , en nog steeds met Indonesische paspoort) ,dan is mijn antwoord , Melayu ( Indonesisch) for ever .
Toegegeven er zijn Indonesiers, vaak de jongere generatie die met een Totok of Nederlander trouwden soms hun “positie” /geschiedenis niet weten.
Kom ik vaak in discussie als ze zeggen we zijn ook Indisch .
Ten minste als het de moeite waard .
De meeste medelanders die mij niet goed kennen zullen mij als Indo/Indisch zien, als ik per ongeluk vloek met H.P.D of Generaal Van Dalen , is een bewijs dat ik ingeburgerd ben .
Ik eet ook boerenkool, stamppot en andere Nederlandse eenpansgerechten
In het Indonesisch of Sundanees of Javaans of Jakartaans heb ik nog nooit een Indonesier zeggen “Dikutuk Tuhan” of Kutukilah Saya (Hotperdom) .
Meestal Astagafirullah.
@Surya Atmadja. Momenteel ben ik op vakantie op het eiland Bali. Ik ben zelf derde generatie indo en Indisch. Ai, wat word ik toch hard met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik ben en voel me gewoon Nederlander (Nederlands) want ik ben voor de Balinees gewoon een bule.Gelijk hebbn zij, wat weet ik nou van het wayangspel, de gamelan, ngaben, sajen, upacara, sembajang, berdoa en dergelijke?
mvgr
Roy
@Roy “want ik ben voor de Balinees gewoon een bule.Gelijk hebben zij, wat weet ik nou van het wayangspel, de gamelan, ngaben, sajen, upacara, sembajang, berdoa en dergelijke?”
Hier wreekt zich duidelijk als 3e generatie-anak het gemis van de aziatische omgevingsfactor(en), waarin de oude(re) generaties wel zijn opgegroeid, tenzij de jongeren die bewust hebben opgezocht of zich hebben eigengemaakt. Door studie, reizen, correspondentievriendschappen, uitwisseling etc.
Zelfs de ‘onvermengde’ nieuwe nederlanders worden in hun thuisland als vreemdeling bekeken.
Dat ligt er ook aan hoe je er uit ziet als Indo. Mijn moeder bijvoorbeeld wordt altijd als volbloed indonesier aangezien in Indonesie. Haar bahasa indonesia verraad haar. Haar moeder lijkt ook op een Indonesische. Zo zijn er vele indos die gewoon op Echte indonesiers lijken. Ik zelf ben gewoon een belanda daar die daar met de handen eet en redelijk wat maleis en beetje javaans daar spreek. Vinden ze altijd grappig. Dan zeggen ze altijd tegen mij: diluar londo tapi di dalam indonesia..
@Boeroeng….Dat de verdwijning van groepen mensen door assimilatie heeft meer met Indischen te maken. Het streven was er in de kolonien opgericht om toch zo wit mogelijk te worden?. Kijk maar naar de documentaire over de Binnenkampen, 2602
Je hebt het over Amerikanen en daar is het juist dat groepen mensen hun identiteit bewaren, the Melting Pot maar dat is een begrip uit de 60er jaren.. Want waarom spreekt met van Afro-amerikanen-Hispanic and Latino-amerikanen, Irish-amerikanen etc. Zelfs bij de Amerikaanse volkstelling kan je aangeven tot welke groep je behoort Daarover kan dhr Geenen toch wel wat over zeggen. Dat is toch in volslagen tegenspraak tot wat je in het voorgaande beweert. Dat is toch ook een ander socioligisch verschijnsel?
In het spraakgebruik hebben Indischen over bvb halfbloed, zoveel kwart Indisch , zie ook het interview met Jef Hofmeister in Moesson. Daarover wordt gesproken alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Soms lijk ik wel een eenling omdat ik er een probleem van maak. Dit in tegenstelling tot discussies die ik in het buitenland erover voer maar ook bvb K. Rowlings in haar boek The Halfblood Prince, dat is dus niet zo’n neutraal woord zoals sommige beweren. Het geeft zelfs te denken dat sommige gevoeligheden nog niet zijn uitgesproken.
Ik denk dat bij Indischen het loslaten van de Identiteit meer te maken heeft met een onverwerkt verleden, maar ook van Nederlanders in het algemeen het onverwerkt koloniaal verleden.. Ik denk hierbij niet alleen de opmerkelijke verdeling Binnen/Buitenkampers maar ook de ongeschreven geschiedenis van de Bersiap, de koloniale oorlog, de onafhankelijkheid en de repatriering. Sommigen beschouwen het stripboek en dan heb ik het over een stripboek De Terugkeer als het geschiedenisboek bij uitstek om de koloniale periode te begrijpen. Voor het gemak heeft men een totok als hoofdpersoon gebombardeerd om die arme Nederlandse scholieren niet in hun identitificatie te bemoelijken. Dan leven we in Nederland wel in een multi-cultureleìsamenleving maar zokan je gemakkelijk in je ghetto in Bronbeek verschuilen.
Het loslaten van de identiteit van je voorouders ligt inderdaad tussen de oren zegt Boeroeng maar ik beweer het tegendeel. Geschiedenis bevat voor mij ankers waraan ik mij vast kan klampen, waaraan ik mij kan identificeren. Onze Indische geschiedenis is nog niet gecodificeerd en dat leidt tot discussies maar niet tot het loslaten van mijn identiteit. Ik wordt vaak gevraagd waarom ik niet de Italiaanse nationaliteit aanvraag, ik woon hier al tenslotte 25 jaar, dat doe ik niet alleen uit pieteit tegenover mijn ouders en speciaal mijn vader, die er alles heeft gedaan om de Nederlandse Nationaliteit bij de repatriering te behouden maar doet me ook herinnering aan hde periode dat ik bij de KM zat en elk moment aan werd herinnerd dat ik onderdeel maak van de Marinegeschiedenis. Dat zijn van die ankers die deel uitmaken van mijn geschiedenis.
Ik heb met veel interesse het filmpje bekeken- Om dan gelijk een oordeel te vellen, ik heb wel een antwoord klaar, natuurlijk postmodernistisch op basis van mijn ervaring en indrukken, lijkt mij toch iets voorbarig en doet geen rechjt aan die jongeren
De opmerkingen op deze blog zeggen meer over die leeftijdsgenoten dan over degenen die antwoord geven op “Hoe Indisch ben je. je doet ze wel te kort.
Ik sla een alternatieve weg in en bekijk al die filmpjes die in de komende tijd verschijnen over Indisch whatever it will be, en geeft dan mijn kommentaar .
Daar komt nog bij dat er sprake is van tijdgenoten, ik vermijd het woord generatie want ik kan daar niks mee, a)degenen die in de 50/60/er jaren zijn opgegroeid en haar bewustwording (dus geen gevoel) in de 80er jaren krijgen, niet toevallig komt het boek van Marion Bloem uit. Teken daarbij aan dat er meer dan 200.000 exemplaren van zijn verkocht dus, alle Indischen hebben het wel gelezen, de tijdsgenoten die in de 80/90er jaren zijn opgegroeid en nu hun bewust/gevoelswording krijgen. Ik bemerk daarbij wel verschillen maar, dat is eigenlijk niet belangrijk want het gaat over het indischzijn en hoe dat wordt doorgegeven. Het gaat om de continuiteit van het indisch gebeuren.Ik ben wel nieuwsgierig hoe dat gebeurd..
Sommigen ook op dit blog beweren dat het Indischzijn door de vermenging, dat heet op zijn Indisch Vernederlandisering langzamerhand verdwijnt. het zijn toch meer opmerkingen uit de Blut- und Bodentheorie uit de bar van het Soldatenkaffee in Bandoeng. Alsof Indischzijn een kopje koffie-verkeerd is waarin steeds meer melk in wordt gedaan zodat aan het eind de koffie niet meer naar koffie smaakt. Kul dus- Het gaat mij om de overdracht en dan heb ik het niet over eten of de botol tjebok.
Ik ben natuurlijk bevooroordeeld:
Ik ben geen verheven Heer Taihuttu want ik heb geen kenmerken, die enige afstand tot het Indisch-zijn rechtvaardigen. Mijn vader en grootouders en over/overgrootouders zijn allen Indisch. Mijn moeder is Indisch, mijn oma is Inlandse en ook van die kant is alles Indisch, wel heb ik mijn jeugd in een Nederlandse provinciale wijk doorgebracht, ik onderscheid mij niet van anderen die in de provincie zijn opgevoed, alhoewel de echte provinciaal dit als een belediging opvat, ik ben dus opgegroeid in een omgeving die een open houding t.a.v. multiculturele samenleving niet stimuleert. Van dat ben ik me ten zeerste bewust,
Peter, een standpunt het etiketje ‘nazi-achtig’ opplakken is oudbakken.
Kom eens met inhoudelijke argumenten, waarom er geen vernederlandisering kan zijn die de Indische identiteit op den duur doet oplossen in Nederland.
blut und bodentheorie is niet nazi-achting maar reine Nationalsocialistische Gedachtengoed volgens het Neurenbergkongress von 1936. Sommigen en ook op deze Blog beweren dat door vermenging het Indisch element verdwijnt, dat zijn niet mijn woorden en ik wil de bronnen wel even opzoeken. Als ik het filmpje ziet dan schort er wat aan de overdracht (maar hangt ook van de dubieuze vraagstelling af) en daar gaat het mij om maar daar gaat het mij om en daar praat ik dus over continuïteit en Indischzijn. Ik wil daar niet de hele tijd met bronnen e.d aankomen want dan wordt verweten te wetenschappelijk bezig te zijn. Wat ik wel weet is dat louter een definitie van Indisch als bloed het Indisch vanzelf uitsterft. Ik dacht dat Indisch iets is tussen je oren maar ook in je hart, een meer holistische benadering maar daarin ben ik een eenling
De verdwijning van groepen mensen door assimilatie in een veel grotere groep is een normaal sociologisch verschijnsel. Het heeft niks met nazi goreng blut-und-boden te maken.
Maar wel dat de kinderen opgroeien in die grote groep en zich willen conformeren aan die dominante groep. Met partners van die dominante groep heeft men kinderen die nog verder af staan van de culturele identeit van die afwijkende grootouders etc.
Dat is de oorsprong van 300 miljoen Amerikanen bijvoorbeeld.
Die verwatering van een identiteit van een minderheid heeft niks met bloed te maken.
Daar ligt de oorzaak niet in. Ik had het niet over bloed dus. Ik weet niet wie wel.
Het loslaten van de identiteit van je voorouders ligt inderdaad tussen de oren. Kinderen, kleinkinderen en de volgende generaties nemen de cultuur van de dominante bevolkingsgroep over.
Hoe(veel) Indisch atau Moluks mag het zijn …? Magda Pattiiha schrijft n.a.v. ‘zomergast’ Jim Taihuttu het volgende:
Jim Taihuttu, een Molukse gast, basically
Het is maar wat je van een zomergast verwacht. Ik weet wie Jim Taihuttu is: een jonge regisseur, dj, zoon en broer van virtuoze muzikanten en voor een kwart deel Moluks. Met zijn optreden in Zomergasten, was ik vooral benieuwd hoe hij het Moluks-zijn zou uitdragen en óf hij dat zou uitdragen.
Taihuttu heeft genoeg kenmerken, die enige afstand tot het Moluks-zijn rechtvaardigen. Een Nederlandse oma en moeder, een jeugd buiten de Molukse wijk, een omgeving die een open houding t.a.v. multiculturaliteit stimuleert. Taihuttu is er duidelijk over. /………./
Meer lezen:
http://magdapattiiha.com/2014/08/01/jim-taihuttu-een-molukse-gast-basically/
Goed weekend semoea allemaal y’all …
e.m.
Goed stuk, Pak Ep.
Lekker rustige informatie.
We zitten hier in een andere omgeving, nietwaar, met een andere dynamiek in de maatschappij. Natuurlijk is er een enorm verschil tussen de oudere Indo’s die in Indië/Indonesië nog bewust hebben meegemaakt, en die bv. jong waren in de jaren 40/50, en hun kleinkinderen nu die geboren zijn in de jaren ’80, een waarheid als een koe. 🙂
Toch zou ik zeggen dat voor alle jongeren aan wie hier in dit filmpje de vragen zijn voorgelegd, hun Indische afkomst iets voor hen betekent; je kunt zien dat het voor elk van hun, op verschillende manieren, het na aan hun hart ligt.
Het is voor deze jongeren strikt opgegroeid in een hollandse omgeving, natuurlijk een verraderlijke vraag. De gegeven antwoorden zijn standaard en wat dunnetjes ; … afkomst ouders ,eet cultuur, stevige familieband, pasarbezoek.
Het verschil met de verhalen en ontboezemingen op dit I4E forum van de sinjo’s en nonna’s die zich nog door de tropenzon hebben laten koesteren is daarom wel zo pijnlijk en duidelijker geworden. De magie van de aziatische omgeving is bij wijze van spreken in hun fysiek opgenomen en zijn ze er niet van los geraakt in welk land ze ook terecht zijn gekomen.
Terwijl de jongeren vanaf de 3e generatie deze aziatische doordeseming hebben moeten missen.
Maar het verschil in uiterlijk en de gevoelswereld tov de andere etniciteiten wordt zo hier en daar wel door hun opgemerkt en (genetisch)uitgezocht ter versterking van hun identiteit.
In grote lijnen wel OK. Bij mijn kleinkinderen zie ik overigens niets van problemen met hun identiteit. Zij voelen zich zoals zij zichzelf zien in hun positie die ze zelf hebben verworven. Daar hebben ze zelf hard voor moeten werken.
Ik voel me nog steeds Indisch…..mijn moeder was een dochter van een Javaanse vrouw en ze had een Groningse (Nederland) vader. Mijn moeder is getrouwd met een Zeeuw (Nederland) en daaruit ben ik dus geboren. De echte Indo’s weten het direct als ze me zien.(herkennen het aan mijn jukbeenderen en bruine ogen met een licht randje. Maar een echte Nederlander is verbaasd als ik het vertel. Ik was getrouwd met een Nederlander en heb 5 kinderen, waarvan 3 dochters een echt Indisch uiterlijk hebben (bruine ogen) en een zoon en een dochter die blond haar hebben met blauwe ogen. In een Indo gezelschap voel ik me altijd direct thuis (Tong Tong Fair of een Pasar Malam) Verder ben ik een echte rijst eter….ik zal heus wel een aardappeltje of ander multiculti gerecht maar liever Indisch….
idee…: opsporingsmethode
Stel de vraag: Hoe eet jij je rijst ?
Het enige goede antwoord is : lepel.
Wie anders zegt , is niet Indisch.
—
Laten we die tjoetjoe’s niet te hard veroordelen op verkeerde antwoorden. Wel afwijzen.
Bijvoorbeeld met die termen van halfbloed, kwart indo.. enzo.
Ik zie dat als de onafwendbare verhollandisering.
Voor mij is dat geen Indische benadering, zo heb ik dat meegekregen.
Is dat wel zo? Gebruikte men voor 1950 te Indië ook die termen en rekenmethodes voor gehalte Indischheid ?
” Gebruikte men voor 1950 te Indië ook die termen en rekenmethodes voor gehalte Indischheid ?” Ik heb hier pas van gehoord bij de Japanse rasregistratie. Vóór die tijd knokte men op school ongeacht kleur of percentage. Wel kon huidskleur van belang zijn. Bij het ophalen van geld voor de kerk werd mijn moeder een beetje scheel aangekeken. Dat veranderde op slag nadat ze wisten met wie ze was getrouwd. Ze heeft hier nooit onder geleden hoor, het waren gewoon domme mensen. Voor haar telde dat ze betaalden. Klaar uit.
Hoe eet je rijst?
Nou, of met een lepel of met (alleen) de rechterhand.
Heel benieuwd naar hoe dat allemaal via de gevoelslijn,
en rekenmethodes ( Japs) uitgezocht gaat worden.
Vroeger ging ik vanuit de tjampoer adoek ,dames van Sabang
tot Merauke plus de andere Europese-Chinese -Afrikaanse
en noem ze maar op , mannelijke personen.
Nmi .dus niet van twee culturen maar ook daar een
gado-gado cultuur. En nmi. ”de Sinjo en Nonnie”
siBo