Who is Afraid of Peteh?

According to Dutch Indonesians it’s not so much about who you are, but all about what you eat. Well, kind of. My parents taught me that a proper Dutch partner should love rice, even in his soup. Who is Afraid of Peteh? .

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

16 Responses to Who is Afraid of Peteh?

  1. Cap van Balgooy schreef:

    Er is een groot verschil tussen peteh en jengkol. Je kan vrij veel peteh eten ( enkele tientallen), maar wees voorzichtig met jengkol. Daar zit nl. jenkolic acid (zuur) in en sommige individuen kunnen dat niet (of te wel minder) verteren. En dan krijg je last met je nieren.
    Cap

  2. Jan A. Somers schreef:

    In Vlissingen kocht ik de verse sambal peteh altijd in een toko in de Hobeinstraat. Lekker! De geconserveerde sambal peteh is veel minder lekker.

  3. Ron Geenen schreef:

    >>>>>>>>The bean goes well with dishes that are both spicy and somewhat sweet.<<<<<<<<<<<<<<<<<<

    Beste Patricia, wat u hierboven hebt geschreven is gewoon een kwestie van smaak en ook waar uw familie uit Indonesie origineel vandaan komt.
    Als Padanger gebruik ik liever geen suiker in mijn eten, want suikers killen de smaak van de kruiden.
    Ik eet graag peteh en gelukkig mijn vrouw ook. Daar bij eten wij graag heet.
    Kent u het gerecht Sayur Godok?
    Het wordt gemaakt met spercie bonen, kool, peteh en garnalen.
    De kruiden zijn lomboks, uien, knoflook, laos, terasi, ketumbar, kemiri, lemon blaadjes, santan en water. Afmaken met zout.
    En voor de persoon met de Java smaak ook een halve theelepel suiker.(Maar ik niet)
    En heeft u wel eens nasi goreng udang-peteh, kip en ei plus lombok, bawang en trasi gegeten? Daarnaast een heerlijk koud glas bier.

    • Paul Vermaes schreef:

      @Pak Geenen, In koloniale tijden was zoutproductie een monopolie van de overheid ondergebracht in de Zoutregie. In Yogya en Solo was zout een relatief duur ingrediënt en gebruikte men vaker gula jawa of gula aren (geen gula pasir van suikerriet) in de gerechten. Ook bij het conserveren van fruit en vlees kun je kiezen tussen zout en suiker: dendeng ragi versus jambal. Overigens gula jawa/aren is minder schadelijk voor je gezondheid dan rietsuiker: in de menselijke evolutie kwam men eerder in aanraking met palmsuiker dan met rietsuiker cq. bietsuiker. Nog schadelijker zijn de suikerzoete suikers uit mais.

      • Ron Geenen schreef:

        >>>>>>>>>>Ook bij het conserveren van fruit en vlees kun je kiezen tussen zout en suiker: dendeng ragi versus jambal. Overigens gula jawa/aren is minder schadelijk voor je gezondheid dan rietsuiker: in de menselijke evolutie kwam men eerder in aanraking met palmsuiker dan met rietsuiker cq. bietsuiker. Nog schadelijker zijn de suikerzoete suikers uit mais.<<<<<<<<<<<<<<

        O, ik geloof best dat het waar is wat u zegt en ik betwist absoluut niet uw schrijven.
        Wat ik echter wel weet is dat het toevoegen van suikers bij het bereiden van gerechten de smaak van de kruiden beïnvloed. Zo is de smaak van de Javaan, vooral op midden Java vrij zoet en als contrast is de smaak van de west Sumatraan dat beslist niet. Mijn vrouw komt uit het Malangse en is gek op alles wat zoet is, maar gelukkig waardeert ze wel mijn Padangse Randang Minang. En ze kan goed heet eten. Wist u b.v. dat lombok een conserverend middel is. Hete Randang van Padang kan weken in een stopfles bewaart worden zonder te bederven. Maar het moet dan wel goed droog gekookt zijn.
        B.v. een boterham met uit de stopfles randang is gewoon een traktatie..

      • Paul Vermaes schreef:

        @Pak Geenen, leuk te weten dat lombok conserverende eigenschappen heeft. Maar goed beschouwd zeer begrijpelijk, want de smaak “pedis” bestaat niet. Wat we als pedis ervaren is een irritatie van de smaakpapillen. Ik denk dat voedselbederfbacteriën ook geïrriteerd worden van lombok.
        Overigens “Makanan Padang” een begrip in heel Nusantara: in Yogya zijn er tientallen Padangse rumah makans.

      • Ron Geenen schreef:

        >>>>>>>>>>Overigens “Makanan Padang” een begrip in heel Nusantara: in Yogya zijn er tientallen Padangse rumah makans.<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

        Blijkbaar is het Padangse eten meer spicy. En wanneer de gerechten geen lombok is er nog steeds de sambal idjo Padang.

      • Arthur Olive schreef:

        Over gula jawa gesproken, vroeger konden we zuivere gula jawa (zacht) in de winkel kreigen.
        Nu is het vermengt met suiker en hard.

      • Ron Geenen schreef:

        >>>>>>>>Over gula jawa gesproken, vroeger konden we zuivere gula jawa (zacht) in de winkel kreigen.
        Nu is het vermengt met suiker en hard.<<<<<<<<<<<<<<<<

        En tegenwoordig weet je niet meer wat voor zoetigheid je krijgt in je lichaam. Zolang ik in Amerika ben, heb ik nog nooit een cola of welk ander gezoete drank gedronken. Ik heb een kennis, die in een lab van alles onderzoekt en wat die mij af en toe verteld!
        Probeer een fles cola in een pan leeg te gieten en te koken. Zie wat je overhoud.

      • bokeller schreef:

        .Vergeet ff de suikers
        hierbij een keur van Indonesische recepten met honing | Indo-Recepten.nl
        http://www.indo-recepten.nl/indonesische-recepten-met/167-honing.html

        Hier kun je kiezen uit verschillende Indonesische recepten met honing. Klik op de titel van een recept om het recept te bekijken en eventueel te downloaden
        siBo

      • Ron Geenen schreef:

        >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>Hier kun je kiezen uit verschillende Indonesische recepten met honing. Klik op de titel van een recept om het recept te bekijken en eventueel te downloaden
        siBo
        <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

        Ik heb een stuk of 10 van die gerechten snel bekeken. Wie heeft ze verzonnen. Het lijkt art nouveau, maar niet my cup of thea.

      • Pierre de la Croix schreef:

        Dat valt me nu weer tegen van een avonturier met de soetil.

        Pak Pierre

  4. Paul Vermaes schreef:

    Peteh (en een naaste familie jengkol) is een bijna onmisbare smaakmaker in sayur lodeh. Peteh bakar/goreng kun je overal bij eten. Er is op menulijsten van restaurants vaak nasi goreng peteh.
    Peteh en jengkol moet je niet te veel in een keer eten, dan gaan je nieren eraan.

    • Pierre de la Croix schreef:

      Klopt heer Paul.

      De sajoer lodèh van mijn Duitse meisje, naar het recept van wijlen mijn stiefzuster Tine, is ongeëvenaard van Den Helder tot Maastricht, maar de P-boontjes vis ik er uit, die mag ze zelf opeten.

      Pak Pierre

  5. Pierre de la Croix schreef:

    Ik geef mijn p-bonen altijd aan mijn Duitse meisje.

    Pak Pierre

Laat een reactie achter op Ron Geenen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *