Zowat de corebusiness van Indisch4ever is de hyperlink. Onze werkwijze is een kort citaat van een internetpagina en een link daarheen. Nu is dat nooit verboden geweest in Nederland, maar met diverse rechtszaken probeert men daar aan knabbelen….. en wie weet bij een internationaal hof een verdergaand beperking afdwingen.
Voorlopig is dit gevaar afgewenteld en wij gaan door met de strijd . Welke strijd? Nou ja… rendang enzo. Indische avondjes melden, omong kosong, verwijzen naar Indisch nieuws.
Poekoel Teroes .
webwereld.nl: De afgelopen jaren is de hyperlink, in al zijn gedaanten, zwaar onder vuur juridisch komen te liggen. Maar in een cruciaal arrest geeft het Europees Hof nu vrij baan aan de link. “De eigenaar van een website kan, zonder toestemming van de houders van het auteursrecht, via hyperlinks doorverwijzen naar beschermde werken die op een andere website vrij beschikbaar zijn”, meldt het Hof in een persverklaring
...................
Indisch4ever 
>>>>>>>>>Dat is toch een moderne variant van voet(eind)noten? Je laat duidelijk zien dat het van een ander is, en dat kan worden geverifieerd?<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Maar voordat u dat doet is het beter even die zelfde site af te lopen of er ergens een disclaimer staat. Soms is het helemaal niet toegestaan om iets te copieren. In het verleden heb ik in zo'n geval de eigenaar van die site een email gestuurd met de vraag of ik toch het volgende……en tot nu toe is het nooit gewijgerd.
Het gaat om vindplaatsen voor feiten. Prachtig. Het gaat ook om vindplaatsen voor meningen. Ook prachtig als je goed hebt gezeefd. Een mening van een NSBer over Hitler vind ik even belangrijk als een mening van een oranjeklant. Beiden hebben recht op hun mening. Wat ik ervan vind is een ander verhaal.
>>>>>>>>>>>>Het gaat om vindplaatsen voor feiten. Prachtig. Het gaat ook om vindplaatsen voor meningen. Ook prachtig als je goed hebt gezeefd. Een mening van een NSBer over Hitler vind ik even belangrijk als een mening van een oranjeklant. Beiden hebben recht op hun mening. Wat ik ervan vind is een ander verhaal.<<<<<<<<<<<<<<
Wat iemand vindt over "de mening" over Hitler is in dit geval bijzaak. De wet bepaald welke mening die te maken heeft met auteursrecht, rechtsgeldig is. Het kan een hele dure grap worden daar tegen in te gaan. Ik houd er niet van wanneer iemand aan mijn beurs komt.
Voor het komende afscheid van mijn promotor moest ik een stukje schrijven in een tijdschrift n.a.v. mijn vroegere dissertatie. Tegenwoordig doe je dat dus met kopiëren>plakken. Uit je eigen (oude) teksten. Wel met een uitvoerige vermelding van mijn zelfplagiaat. Anders krijg je direct een hele horde fundamentalisten achter je aan. Ik heb geen ervaring met verwijzingen via links. Dat is toch een moderne variant van voet(eind)noten? Je laat duidelijk zien dat het van een ander is, en dat kan worden geverifieerd?
Die links of hyperlinks worden door sommigen als het heilige evangelie verkondigd om de eigen redenering te onderbouwen of bij gebrek aan eigen denkbeelden. Zijn er zelfs sommigen op gepromoveerd. En gelukkig vaak wel uiteindelijk tegen de lamp gelopen. Want het is zoals Pak Somers zegt: geschiedkundigen kunnen proberen feitenmateriaal te verzamelen en andere would be wetenschappers kunnen er selektief in winkelen en er hun eigen draai aan geven en er mee aan de haal gaan.
Huib schrijft:Die links of hyperlinks worden door sommigen als het heilige evangelie verkondigd om de eigen redenering te onderbouwen of bij gebrek aan eigen denkbeelden. Zijn er zelfs sommigen op gepromoveerd. En gelukkig vaak wel uiteindelijk tegen de lamp gelopen. Want het is zoals Pak Somers zegt: geschiedkundigen kunnen proberen feitenmateriaal te verzamelen en andere would be wetenschappers kunnen er selektief in winkelen en er hun eigen draai aan geven en er mee aan de haal gaan.<<<<<<<<<<<<<<<
Een lawyer heeft mij geholpen een disclaimer tekst te plaatsen op mijn familie website. Op mijn website/blog http://MyIndoWorld.com rechts beneden in het zwarte vlak beginnend met het woord "Disclaimer".
De weg naar de ‘hyperlink’ is geplaveid met allerlei voetangels en klemmen want behalve de gewone hyperlink en de zgn’embedded link’ werden er juridische vraagtekens gezet bij andere link technieken.
Blijft allemaal dus bloedje-link 🙂
*De inbreukmakendheid van hyperlinks*
In beginsel is een hyperlink leggen toegestaan. In bijzondere gevallen kan dit anders zijn. Zo kan het uitmaken of je linkt naar een webpagina of direct naar een afbeelding of film. Het opnemen van andermans pagina in een frameset is juridisch ook niet altijd toegestaan. En helemaal lastig wordt het bij linken naar een webpagina of bestand dat zonder toestemming van de maker van die pagina of dat bestand online is gezet…
http://www.iusmentis.com/auteursrecht/hyperlinks/
Moraal van het verhaal: Hoed u voor de linkmiegels.
Pak Pierre
>>>>>>>>>>>>Moraal van het verhaal: Hoed u voor de linkmiegels.
Pak Pierre
“Linkmiegels” is een nieuw woord voor mij, maar het is beslist “linke stuf”
Linkmiegels is een oud Mokums gezegde en staat idd voor linke lieden oftewel ook wel gluiperds van het zuiverste water genoemd.
Dus linke stuff of linke soep.
>>>>>>>>>>>Linkmiegels is een oud Mokums gezegde en staat idd voor linke lieden oftewel ook wel gluiperds van het zuiverste water genoemd.
Dus linke stuff of linke soep.<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Bedankt voor de uitleg.
De linke lieden zijn vooral de lawyers (advokaten).
Pas nog een uitgebreid artikel over een advokaten organizatie in Philadeplia gelezen, die gespecialiseerd zijn in het gebruik/misbruik van het internet.
Zij hebben al vele miljoenen aan coertages verdiend. De amerikaanse makelaardij heeft dat al meer dan 12miljoen gekost.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Citaatrecht
Als we iemand kort citeren vanuit zijn schrijven dan moeten we zijn naam ook vermelden. Maar dat doen we vaak niet, of alleen de naam van de website.
Wel een linkje naar die internetpagina.
Stout van ons en soms nog stouter dat we grote stukken tekst van iemand tjopetten en publiceren .
Maar dit doen we niet vaak en de auteurs of de rechthebbenden merken dat nooit.
>>>>>>>>>>>Als we iemand kort citeren vanuit zijn schrijven dan moeten we zijn naam ook vermelden. Maar dat doen we bijna nooit.
Wel een linkje naar die internetpagina.
Stout van ons en soms nog stouter dat we grote stukken tekst van iemand tjopetten en publiceren .
Maar dit doen we niet vaak en de auteurs of de rechthebbenden merken dat nooit.<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
En in het geval dat de stoutheid wordt ontdekt, is de straf in Nederland meestal zeer beperkt. En dat is het grote verschil met de US. Het woord stout wordt hier meer benoemd als zijnde diefstal of zelf een criminele daad, want de lawyer wil er aan verdienen.
Hier wonende ben ik dus op dat gebied heel voorzichtig.
Er zijn altijd mensen die ergens een slaatje uit willen slaan.
Het internet heeft erg veel AASGIEREN doen ontwaken.
Cap
>>>>>>>>>>Zowat de corebusiness van Indisch4ever is de hyperlink.<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Gelukkig dan maar. Wat hier in the US is dat ook een probleem waarbij advokaten een slaatje proberen te slaan. Een groot voorbeeld is de makelaardij hier in de states, die erg afhankelijk is van allerlei instanties.
Het zou erger zijn wanneer er geen linkjes geplaatst kunnen worden naar nieuws over Indonesië. Dan zijn we afhankelijk van de historische krantendatabase
>>>>>>>>>>>Het zou erger zijn wanneer er geen linkjes geplaatst kunnen worden naar nieuws over Indonesië. Dan zijn we afhankelijk van de historische krantendatabase<<<<<<<<<<<<
Toch is het goed eerst te lezen wat de eigenaar van een bepaald website toelaat. Het kan soms erg kostbaar zijn. Een ieder die een website heeft en zelf onderhoud moet daar rekening meehouden.
Ik zelf heb er een gewoonte van gemaakt, bij onduidelijkheid de eigenaar een email te sturen met de vraag of ik zijn/haar artikel mag gebruiken of zelf een deel van de tekst.
Ron Geenen, op 14 februari 2014 om 18:02 zei:
bij onduidelijkheid de eigenaar een email te sturen met de vraag of ik zijn/haar artikel mag gebruiken of zelf een deel van de tekst.
Een link gebruiken is heel wat anders dan tekst (of een deel ervan) gebruiken. Daar kan wel degelijk auteursrechten op staan.
>>>>>>>>>>>>>>>Een link gebruiken is heel wat anders dan tekst (of een deel ervan) gebruiken. Daar kan wel degelijk auteursrechten op staan.<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Een tekst verhaal of een deel ervan gebruiken als een link is wat Indisch4Ever vaak gebruikt. Zeker met het vermelden van de source.
Maar er zijn figuren die dat zelf niet toestaan.
Ik heb op mijn website http://MyIndoWorld.com een speciale vermelding via Link & Source en rechts beneden ook nog een disclaimer om mij te beschermen.
Bloedje link allemaal.
Pak Pierre
>>>>>>>>Bloedje link allemaal.
Pak Pierre
Zeker hier in Amerika, want lawyers willen je het liefst tot de laatste cent helemaal uitkleden.
Er zijn hier een paar lawyers die het kunstje aardig onder de knie beginnen te krijgen.
Pak Pierre
>>>>>>>>>>>Er zijn hier een paar lawyers die het kunstje aardig onder de knie beginnen te krijgen.
Pak Pierre
Laywers zijn echte money makers!
Maar wat denkt u van het volgende. Er is hier in SoCal ook al een behoorlijke Indonesische groep en daardoor zijn er ook diverse Indonesische tijdschriften, zoals Indonesia Media en IndoGo!.
In een van die tijdschriften stond het volgende geadverteerd en ik neem het letterlijk over.
“Indonesian Maids now on Sale!
Fast and Easy Application
Now your housework and cooking come easy
You can rest and relax
Deposit only RM 3500
Discount 40%. Price RM 7500 nett
Call Rubini: 017 3394943
Ik vraag mij af of het niet onder discriminatie valt.
Tja …. maids on sale ….. interessant ….. dat doet me aan iets anders denken, niet direct aan discriminatie.
Als ik zie dat prijs en deposito in “RM” zijn uitgedrukt, dan denk ik aan de Maleisische munteenheid Ringgit, oftewel de Ringgit Malaysia, RM.
Alsdan vreemd dat in een krant of blaadje voor Indonesiërs in SoCal “Indonesian maids” worden aangeprezen tegen tarieven in Malaysian currency.
Mensenhandel? Daar moet de sheriff van SoCal nog maar eens achterheen. Wie is dat – Clint Eastwood?
Anders Rubini bellen.
Pak Pierre