Beluister NOS Nieuws:
Het gebeurde meer dan zeventig jaar geleden, in het verre oosten. Vandaag is het de inzet van een rechtszaak, in Nederland. Een zoveelste claim van een slachtoffer van de Japanse bezetting van Nederlands-Indië. Voormalig krijgsgevangene Jan Bras, nu 91 jaar oud, eist een compensatie van de Nederlandse overheid voor de lichamelijke schade die hij opliep tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het kostte hem zijn rug. Verslaggever Mattijs van de Wiel sprak met hem.
See this:
Jan Bras has been involved in a five-year battle to get Dutch judges to rule that a severe back problem was the result of forced labour as a POW after Dutch forces surrendered to Japan on the Indonesian island of Java in March 1942. Bras spent the rest of the war building the infamous Burma railway line under appalling conditions, before being shipped to Japan where he survived forced labour in an underground coal mine.
...................
Indisch4ever 
Ergelijk is het, dat het commité zoiets nalaat. Wel handtekeningen verzamelen en het de 2e kamer aanbieden, met als resultaat….
Totaal geen actie, toen min.Timmermans naar Indon.ging, idem toen min.Rutte ging. (nou ja, ik zie Rutte al hierover beginnen…)
De achterrstallige salarissen van ambtenaren, militairen etc. van de Japanse krijgsgevangenen periode, zijn door de Nederlandse staat bij de overdracht (niet wetende wat hiemede te beginnen?), eveneens ( abusievelijk?) aan Indonesië overgedragen. Kortom alles is ineens overgedragen! Land, volk die hele koetoe boesoek. Met de Indo’s zaten ze even in hun maag. Nou ja, Nw.Guinea bracht; uitkomst.(Tot 1962.) Al jaren vecht men om de back pay. Nou ja vecht….men voert actie, met gezellige marsen naar het Binnenhof. Je weet maar nooit, nu Rutte, met zijn Indische achtergrond. Zelfs is deze back pay kwestie vast gelegd door dr.Lde Jong in de officiële Ned. geschiedschrijving.( voor het nageslacht.) En wat te denken van verlies van ‘huis en haard’ door deze oorlog en daarna de bersiap? Huis en haard? O jee, vergeten, wie praat daarover. De aandacht moest worden gericht op …….Japan! Zo doende post men, al jaren lang, in weer en wind,nu bijna 70 jaar na dato, voor de Japanse ambasade. En van uit het ‘torentje’…….nog steeds geen bericht.
‘Japan pay your duty!’ And the Dutch………?
Bij een overdracht moeten (kort gezegd) alle activa (bezittingen) en passiva (verplichtingen) van de staathuishoudkundige balans van Nederlands-Indië worden overgedragen. Zowel van de staat, de provincies, de gemeenten en de waterschappen. Daar hebben gemengde commissies sinds Linggadjati aan gewerkt. Onder de verplichtingen hoorden ook de achterstallige salarissen en pensioenen. (uiteraard niet van o.a. de KM, die vielen niet onder Nederlands-Indië, maar rechtstreeks onder Nederland). Voor de Indische pensioenen hadden de gerechtigden het geluk dat de premies bij het ABP in Nederland waren terechtgekomen. De Indische Pensioenbond is het gelukt via SAIP alsnog maandelijkse voorschotten op die (nu Indonesische) pensioenen uit te laten betalen. Bij SAIP werkten prima mensen. Zowel bij het overlijden van mijn vader als van mijn moeder werd alles keurig geregeld, zonder veel correspondentie. Er was zelfs iemand na het overlijden van mijn vader bij mijn moeder op bezoek geweest om alles te regelen. Maar ja, dat is nu al weer lang geleden.
Ook passiva; achterstallage salarissen van krijgsgevangenen door de oorlog tegen Japan werden aan Indonesië overgedragen. Zij die have en goed verloren, die geleden hebben van wege hun trouw aan het Koninrijk, die wederom na de 2e wereldoorlog net bevrijd, ten oorlog trokken, nu tegen de Republiek! Hun trouw en ondervonden leed werd ‘beloond’ door deze Nederlandse passiva in veilige handen te stellen van ….de Republiek! Daar hebben de gemengde commissies sinds Linggadjatti heel hard gewerkt. Vooral de Nederlandse……!
Vervolg passiva; Met als resultaat; na meer dan 70 jaar na dato; geen cent uitbetaald!
Tja, het gaat om staathuishoudkunde. Niet om zwaaien naar elkaar. Bij de overdracht van Nieuw-Guinea is hetzelfde gebeurd. Ik kan er ook niets aan doen. Indonesië deed hier beide keren gewoon aan mee zoals dat ook hoort. Met ook hun handtekeningen eronder. En Indonesië kreeg er de activa bij.
Nederland is/blijft altijf passief, vooral bij passiva!
Heeft u via de Tweede Kamer Minister Timmermans al opgeroepen Indonesië tot de orde te roepen? Het gaat toch om een verdrag tussen Indonesië en Nederland. Te regelen via Buitenlandse Zaken. Ik weet het, ik ben een beetje recht toe recht aan, maar onze verhouding met Indonesië moest toch zakelijk worden? Iedereen zegt wat over die achterstallige salarissen, maar niemand doet wat. Ik snap het wel, de meeste direct rechthebbenden zijn al dood.
Mijn Vader over leefde als krijgevangene birma maar vraag niet hoe,
mijn broers en zusters zijn tot nu nog getraumatieseert de staat der nederlanden hebben deze ex. knilmilitairen schofterig behandeld.
al in het knil laag in rang gehouden vanwege loon, alle andere natie,s
hebben hun onderdanen goed financieel uitgekeerd maar de meeste knilmilitairen ook mijn Vader leven niet meer alleen nog maar een handje vol de nederlandse staat moet weten dat deze Mensen wel door het rood wit blauw zijn onderscheiden wij 2de generatie vergeten,
dat nooit ook onze kinderen zullen dat nooit vergeten, de nederlandse staat van toen en nu moeten zich eigen kappot schamen
geef deze reactie overal door, zodat de staat en de hele wereld dit komt te weten.
Augus Donkers zoon van een ex. Knilmilitair
Pak Bo,
Ja Iboe 10 % zal er wel raad mee geweten hebben
trouwens Iboe Dewi schijnt toen haar Boeng exitus was o.m. in Parijs ook mooi de bloemetjes buiten hebben kunnen zetten.
Fruher toen Juliana nog op Soestdijk woonde en het jaarlijks defile van het klootjesvolk ter ere van Koninginnedag voorbij schuifelde werden hun kadotjes achter de rhododendrons gemieterd.
Maar wat gebeurde met de kado’s van bv Soeharto aan hun? En wat waren dat voor kado’s. Zal ook wel geen stuiver en drie knikkers gekost hebben als er al eerlijk aan gekomen was.
Grappig dat een leuke opmerking van Wim Sonnevelt (?) een historisch feit is geworden,.
Was het mss een verzilverde kaasschaaf Pak Bo of een theelepeltje?
Pak Huib,
Volgens kabar anggin,goud -diamanten en persoonlijke
spullen van Prins Dipo-Negoro.
En boze tongen beweren, dat het niet verder kwam dan het
privé museum van de President.
Ook Bronbeek had wat moeten afstaan.
Ik dacht eerst dat het een soort ruil was. Dacht ik !
siBo
Als de Nederlandse staat een oorlogsschadevergoeding van Japan heeft gekregen, wat is er dan met dat geld gebeurt?
Of probeer de Ned. staat zoveel mogelijk claims af te wijzen om het geld in eigen zak te steken?
Dat doet de staat ook met het geld wat Indonesië aan de Ned. staat betaald heeft om de claims uit te keren: er is maximaal 15% uitgekeerd per geval en veel claims niet erkend en het claimen vrijwel onmogelijk gemaakt. Er is veel geld “achterover gedrukt”!
Griselda Molemans zoekt dit nu uit.
Als voor de 2e wereldoorlog een Bedrijf een financiële
meevaller heeft, men aan het eind van het jaar dat
”een goed Lombok jaar’ ‘noemde.
Misschien verwijzend naar de geroofde schatten gedurende de
Lombok-expeditie in 1894
Naar men zegt ,opgeslagen in de kluizen van de Nederlandse Bank.
Het is meer dan 100 jaar geleden,maar de vraagtekens zijn er
nog altijd te bespeuren.
Bij het 1e bezoek van het Koninklijk Huis is er wat aan Soeharto
gegeven in1970,dacht ik.
Mss. weet een lezer van I4E hier meer van.
siBo
Het grootste deel van de zogenaamde Lombokschat werd in 1976 teruggegeven aan Indonesië. Dat deze voorwerpen zouden zijn opgenomen in de privé-collectie van Soeharto was een verhaal dat de ronde deed, maar nooit werd hardgemaakt – integendeel! De schat was deels te bezichtigen in het Nationale Museum in Jakarta (ik heb hem daar zelf ook mogen bezichtigen) en deels opgeslagen in depot. In 2005/2006 was de collectie weer voor even herenigd in een expositie gehouden in de Nieuwe Kerk te Amsterdam.
Als deze zaak gehonoreerd gaat worden,dan is het kasie,daarom denk ik dat het weggewuifd zal worden en moet de de groep wederom paraderen bij de Japanse ambassade. Heel veel sterkte en geduld lieve mensen.
Mvg Jos Crawfurd