Week van de Koloniale Geschiedenis

Geplaatst op 27 september 2013 door Boeroeng

Museum Bronbeek organiseert van 13 t/m 19 oktober voor het tweede achtereenvolgende jaar de ‘Week van de koloniale geschiedenis’ met een hele reeks activiteiten. Bekijk verder.

Dit bericht werd geplaatst in agenda - evenementen. Bookmark de permalink .

23 Responses to Week van de Koloniale Geschiedenis

  1. Wal Suparmo (@WSuparmo) schreef:
    6 december 2020 om 08:31

    CORRECTIE: KTKV moet KTLV zijn.

    Beantwoorden
  2. Wal Suparmo (@WSuparmo) schreef:
    6 december 2020 om 08:21

    De vertaling van dit boek is klaar maar nog niet gecorrigeerd(edited) omdat volgens HORENS van KTKV en de Schrijver niet goed veraald is en ook de historische feiten. Verbasend is het een GROTE VERLAKERIJ geworden om misschien van de kosten af tekomen.Wie kan er iets aan doen?

    Beantwoorden
  3. Wal Suparmo (@WSuparmo) schreef:
    9 oktober 2020 om 20:24

    De vertaling is klaar dat moet nog GECORRIGEERD worden door een EDITOR maar dat geweigert is door de KITVK die de sponsor is van de publicatie van het boek.De schrijver beweert zelf dat hij geen Indonesisch spreek maar HORENS dat de ongecoriceerde vertaling niet goed is.Nu is de Indonisische Uitgever de dupe ervan..

    Beantwoorden
  4. Wal Suparmo (@WSuparmo) schreef:
    8 september 2019 om 21:13

    Ik ben nu bezig om in het Indonesisch een boek te vertalen van 1024 blz geschreven door PIET HAGEN getiteld ” KOLONIALE OORLOGEN IN INDONESIEI”. Het is een geweldig boek met alle historishe feiten.Dat alleen maar door een historicus geschreven kan worden.

    Beantwoorden
  5. Wal Suparmo schreef:
    7 oktober 2017 om 16:19

    SCHRIFT VERBETERING.
    De Hollandse regering wil nu weer alles ondezoeken over de misdaden wat hun soldaden hadden gepleegt tegen de pemoeda’s.En misschoien ook wel schade vergoeding willen betaalen.Terwijl ze all soorten van tricks hebben verzonden om aan hun eigen
    persooneel ( KNIL soldaten) die gezneuveld waren in de WWII, geen rechten uit te betalen met de redenen zoals de bepaling: “DIENT IN 15 AUGUSTUS 2015 NOG IN LEVEN TE IJN” Zoals de SVB mijn eis heeft geweigert. Ook de eis om een GERECHTHOF BESLISSING te hebben voor een legale erfgenaam bepaling.Dat vereist bewijs documenten dat nu niet meer tervergaaren zijn.DIT HEB IK ZEF MEEGEMAAKT!

    Beantwoorden
  6. Wal Suparmo schreef:
    7 oktober 2017 om 16:15

    De HollandSe regering wil nu weer alles ondezoeken over de misdaden wat hun soldaden hadden gepleegt tegen de pemoeda’s.En misschoien ook wel schade vergoeding willen betaalen.Terwijl ze all soorten van tricks hebben verzonden om aan hun eigen
    persooleel ( KNIL soldaten) die gezneulld zijn in de WWII, geen rechten uit te betalen met de redenen zoals de bepaling: “DIENT IN 15 AUGUSTUS 2015 NOG IN LEVEN TE IJN” Zoals de SVB mijn eis heeft geweigert Ook de eis om een GERECHTHOF BESLISSING te hebben voor een legale erfgenaam bepaing.Dat vereist bewijs docomenten dat nu niet meer tervergaaren zijn.DIT HEB IK ZEF MEEGEMAAKT!

    Beantwoorden
  7. Huib schreef:
    3 oktober 2013 om 11:06

    @ Pak Bo Keller, selamat pagi

    Inmiddels heb ik foto’s van de twee kampwerkstukjes van mijn vader
    gemaild. Hopelijk ziet Pak Boeroeng er heil in deze te plaatsen. Zo ja, dan zie ik met belangstelling uw commentaar tegemoet.

    Beantwoorden
    • bo keller schreef:
      3 oktober 2013 om 13:18

      Het kan ook door Pak Boeroeng op m’n E-mail geplaatst worden en
      misschien zie ik dan voor mij herkenbare aanknopingspunten in.
      Ook bestaat de mogelijkheid om kosteloos advies van deskundigen
      in te winnen op Bronbeek. Zie daarvoor de evenementen agenda.
      siBo

      Beantwoorden
  8. Huib schreef:
    2 oktober 2013 om 12:52

    Geef mij maar broodje rendang

    Beantwoorden
  9. Huib schreef:
    2 oktober 2013 om 12:51

    @ Pak Bo

    Ja Pak, ik heb ook gehoord dat ze het gebrek aan eiwitten compenseerden om maden te gorengen en smakelijk op te peuzelen nadat de maden eerst hun werk hebben moeten doen bij de reiniging van tropenzweren waar elke gevangene in meer of mindere mate aan leed.

    Eet smakelijk allemaal.

    Beantwoorden
  10. bo keller schreef:
    2 oktober 2013 om 12:28

    Pak Huib,
    De vindingrijkheid (Akal) van een Indo gevangene was toen grenzeloos
    aanwezig,
    Men maakte en vond van alles uit, hoe komen ze bijvoorbeeld op het
    gegeven,dat ”rook” afkomstig van een in brand gestoken Kakkerlak
    verlichting geeft bij een astma-aanval van een zieke daaraan lijdend
    en nog heel vele bijzondere dingen meer.
    Ongelooflijk,mss.dat in de toekomst iemand een stukje er over wilt schrijven.
    siBo

    Beantwoorden
  11. bokeller schreef:
    30 september 2013 om 13:02

    Heren Huib en Jos.
    Niet panas worden ,want deze toestand werd geschapen toen de
    knappere (!?) koppen en meen zelfs na 1962 ”hun”leed”aan het rollen
    brachten hier in Nederland.
    Aan de Molukse kwestie werd ook geen aandacht besteed ,misschien
    door m’n Knil diensttijd dat ik daarvan op de hoogte was.
    We renden niet altijd achter de klewang aan maar vertelden onze
    fam.verhalen van over de gehele Archipel tot en met de sajoerans toe.

    Naar m’n idee heeft onze geschiedenis zo’n 10 -20 jaren echt stil gestaan zo niet langer of alleen gefluisterd.
    In 1958 was ik in Vlissingen getuige van venietigen,op voorspraak
    van een oudere van mee gebrachte aandenkens uit Indonesië.
    Regelmatig hoor ik van bezoekers ,dat hebben m’n ouders nooit
    verteld en verwijs ik hen naar de site van Indisch4ever en geloof
    me al deze gegevens worden haarscherp genoteerd.
    Boeroeng zal het druk krijgen HOOP IK!
    siBo

    Beantwoorden
    • Huib schreef:
      1 oktober 2013 om 11:46

      @ Pak Bo Keller

      Die Molukse kwestie is inderdaad ook een grote schandvlek uit de post koloniale geschiedenis. Net als de Indo’s werden ze vermalen tussen de belangen van de Nederlandse en Indonesische politiek.
      En dan tellen deze KNIL militairen en hun gezinnen niet meer mee. Zij die er mede voor zorgden dat er niet nog meer Nederlanders in de beruchte bersiap zouden omkomen met gevaar voor eigen leven. Ze mochten niet eens overstappen naar de KL in Nederland en werden statenloos. Er moesten gijzelingen aan te pas komen voordat ze eindelijk enige aandacht kregen en een meer gerespecteerde plaats in de Nederlandse samenleving.

      Over aandenkens gesproken. Zoals inmiddels wel bekend zal zijn was mijn vader ook KNIL beroepsmilitair. Als oudste zoon heeft mijn moeder mij indertijd twee kleine kunstig vervaardigde voorwerpen uit aluminium
      gekrast? tijdens zijn krijgsgevangenschap met een afbeelding van haar en een soort fotolijst ook getuigend van zijn liefde voor haar. Ik zelf vind deze voorwerpen erg fraai en kunstzinnig maar begin me nu af te vragen of ik deze aan mijn zoon of kleinzoons moet geven die ik nooit heb willen belasten met de oorlogstijd.
      Na het overlijden van mijn moeder Januari 1961 vond ik correspondentie die ze voerde over de bevordering tot sergeant toen de oorlog uitbrak maar die blijkbaar niet in boeken zijn terug te vinden. Scheelde aan pensioen dus wel een slok op een borrel, dus werd het niet erkend want zijn commandant heeft het ook niet overleefd. Zo werd hij dus als KNIL-er door de staat bedankt voor bewezen diensten.

      Beantwoorden
      • Anoniem schreef:
        1 oktober 2013 om 12:52

        Hierbij pak ik een stukje uit je mail nl ter aanvulling
        -kunstig vervaardigde voorwerpen uit aluminium gekrast–
        Zien kan ik je voorwerpen niet, het kan zijn “”gekrast”” maar
        en naar mijn ervaring ii het met een ijzer draadje (soort schroevendraaier punt) gewrikt ,een secuur werkje waar heel
        veel tijd in ging zitten.
        Je hele ziel legde je daarin vast en Pak Huib laat deze tanda-
        mata in de Fam .blijven
        siBo

      • Huib schreef:
        2 oktober 2013 om 11:12

        @ Pak Bo

        Bedankt voor uw reaktie
        Wist eigenlijk wel dat het woord “gekrast” hier niet van toepassing kan zijn. Aan de andere kant heb ik me vaak afgevraagd wat voor gereedschap er is gebruikt. Het moet inderdaad een soort guts geweest zijn. Maar hoe kom je aan een guts in een krijgsgevangenkamp. Pak Bo U heeft het raadsel voor me eindelijk ontrafeld. Zo moet het inderdaad geweest zijn gewoon een punt van een stuk plat geslagen ijzerdraad.

        Ik zal wat foto’s er van maken en aan Pak Boeroeng opsturen met het verzoek deze op de site te plaatsen, zodat meer mensen die werkstukjes kunnen zien.

  12. Huib schreef:
    30 september 2013 om 10:25

    @ Pak Jos Crawford

    Ik heb in het midden gelaten om welke kampen het ging. Japans of Bersiap om geen onnodige tegenstellingen aan te wakkeren die er niet behoren te zijn. Want dood gaan in een Jappenkamp of in een Bersiapkamp zijn toch even beroerd, tenzij je de manier waarop ook nog meeneemt in de vergelijking. Nu wil het geval dat mijn vader 3 1/2 jaar Jappenkamp meer dood dan levend wel heeft overleefd maar dat gold helaas niet voor het Bersiapkamp van slecht enkele weken of maanden. En afgeslacht en getjingtjangt worden lijkt me even afgrijselijk als je kop met de samoerai afgehakt worden.

    Beantwoorden
  13. Anoniem schreef:
    30 september 2013 om 02:21

    De naam Bronbeek doet mij altijd “naar” aan. Hierbij bedoel ik Bronbeek (1945) bij Bandung. Er is daar veel gebeurd, maar ik heb geen excuses gezien – niet eens een juiste beschrijving.
    Cap 29 Sept. 2013

    Beantwoorden
    • Huib schreef:
      30 september 2013 om 09:49

      @ Pak Cap
      Tot op heden nog nooit iemand tegen gekomen die kennelijk ook de gruwelen van Bronbeek ook heeft meegemaakt. Niet dat ik er aktief naar op zoek ben geweest hoor.
      Om diezelfde redenen waarschijnlijk ben ik tot nu toe slechts 1 of 2 keer in Bronbeek geweest en voor zover ik me kan herinneren heb ik er niets aangetroffen dat aan Indisch Bronbeek in Bandoeng herinnerde.
      Toch ben ik wel ooit eens om die reden naar een bijeenkomst van oorlogslachtoffers in de Schouwburg in Ede geweest en kreeg het onaangename gevoel dat alleen het ondergane leed in de kampen telde en de buitenkampers het eigenlijk best wel goed hadden.
      Vergeten wordt dan dat vaak alleenstaande moeders met hele jonge kinderen moesten zien te overleven zonder inkomen in een steeds vijandiger wordende omgeving, om nog maar te zwijgen van de bersiaptijd.

      Beantwoorden
      • Jos Crawfurd schreef:
        30 september 2013 om 10:00

        Heer Huib,dat is natuurlijk de grootste onzin en niet willen weten dat menigeen van ons opgesloten waren in kampen en of dat een Japanse of Bersiap kamp is.Dit alles heeft geen pauze gehad en welke Idioot of Maloot dit verzonnen heeft,moet mij nu persoonlijk uitleggen of verklaren;ik heb de palangpintu al gevonden in mijn berghok,Driedubbele Onderkruipsel. Ik heb gezegd en hoop die historicus persoonlijk te mogen tegenkomen.Met vriendelijke groeten,Jos Crawfurd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *