TV Dordrecht stelt de vraag: Wat weet u van Nederlands-Indië?
Lees hierover ook bij Indisch3.0:
Indisch 3.0 deed onderzoek naar hoe tevreden mensen zijn over wat zij op school hebben geleerd over Indië en Indonesië. Reden hiervoor is dat wij al jaren horen dat “mensen niets weten over de koloniale geschiedenis van Nederland in Indonesië.” Is dit een sentiment dat enkelen voelen? Is dit zo’n standaard punt van kritiek van ouderen op jongeren? En hoe kijken docenten hier eigenlijk tegenaan?





















































Enkele gedachten over de rechtvaardige oorlog toegepast op de koloniale oorlog 1945-1949 Ned. Indie
Karl von Clausewitz zei : “De agressor is altijd vredelievend: hij wil ons land het liefst zonder tegenstand innemen.”
filosoof Aristoteles is, in de 4e eeuw voor Christus, de eerste ons bekende denker die, in zijn Politica, de term ‘rechtvaardige oorlog’ gebruikte. Oorlog achtte hij onder meer gerechtvaardigd tegen niet-Grieken i.c. Indonesiers, die in zijn gedachtegang van nature niet tot besturen in staat waren. Hier stuiten wij meteen op een aspect van het rechtvaardige oorlogdenken dat het tot begin 20e eeuw zou kenmerken, namelijk dat het gold binnen de eigen cultuurkring, en dat in contacten met culturen en volken daarbuiten (Indonesie) geheel andere – of beter: geen – regels golden. Denk aan de kruistochten, denk aan het moderne imperialisme, denk aan Ned. Indie
De kerkvader Augustinus verschafte een morele rechtvaardiging voor christenen (dus Nederlanders om, zo nodig, de wapens op te nemen. Voortbordurend op de geschriften van Cicero voegde hij naast de criteria van de juiste autoriteit en de rechtvaardige zaak het criterium van de juiste intentie aan het concept van de iustum bellum toe. Door erop te wijzen dat men slechts uit liefde mocht handelen, bijvoorbeeld om anderen te beschermen, bracht hij het gedachtegoed van de rechtvaardige oorlog in de sfeer van de ethiek. Hij wees er verder op dat alleen Gods oordeel over goed en kwaad absoluut is, en dat de menselijke vermogens slechts relatief zijn. Dit noopt de christen tot grote terughoudendheid in de strijd. Denk aan kapitein Westerling
Onder invloed van deze ontwikkelingen in de 16de eeuw formuleerden de theoloog-filosofen Franciscus de Victoria en Francisco Suárez enkele aanvullende voorwaarden voor het concept van de rechtvaardige oorlog. Zo moest het kwaad van de oorlog, vooral het verlies aan mensenlevens, in verhouding staan tot het onrecht dat door de oorlog werd afgewend of hersteld. Verder moesten alle vreedzame middelen om het onrecht te voorkomen of te herstellen, zijn uitgeput alvorens de wapens op te nemen. Ten slotte moest de oorlog van tevoren een redelijke kans op succes hebben, zodat het voeren ervan niet voor niets zou zijn.
De ogen van de wereld gingen open in de Eerste Wereldoorlog, toen het geweld van kanonnen, machinegeweren, gifgas en spoedig ook tanks en vliegtuigen delen van Europa verwoest en verweesd achterlieten. Het ius ad bellum werd opnieuw onderwerp van studie en discussie. Dat gebeurde in versterkte mate na afloop van de Tweede Wereldoorlog, die in zijn gevolgen, zeker ook voor de burgerbevolking, nog vele malen erger was, alle conventies ten spijt. Voor het eerst in de geschiedenis werd het, althans op het geduldige papier van het Handvest van de Verenigde Naties, staten expliciet verboden uit zichzelf een aanvalsoorlog te beginnen. Dat mocht uitsluitend na toestemming van de Veiligheidsraad. De urgentie van dit verbod nam toe met de nucleaire wapenwedloop, die ervoor zorgde dat een oorlog kon uitlopen op de totale vernietiging van de mensheid.
Daarnaast verdient het nieuwe twijgje aan de stam van de traditie van de rechtvaardige oorlog, het zogenoemde ius post bellum, een serieuze kans om uit te groeien tot een volwaardige tak. Ik doel hier niet in de eerste plaats op de volkenrechtelijke, maar op de ethische kant van de zaak. Onredelijke vredesregelingen zoals de overeenkomst van Linggadjati hebben, zoals wij allen weten, in het verleden al vaak tot grote narigheid geleid. Tegenwoordig is een militaire interventie meestal gericht op het herstellen of creëren van een duurzame vrede. Dat vergt niet alleen een comprehensive approach of een zogenoemde ‘3 D’-benadering (diplomacy, development en defence), maar ook een gewetensvolle, op de langere termijn georiënteerde afwikkeling van het eventueel forse militaire ingrijpen. Brian Oriend, die zich sterk maakt voor een ius post bellum, noemt de volgende criteria: proportionaliteit; openheid; discriminatie tussen leiders, militairen en burgers; herstel van geschonden rechten; bestraffing van besluitvormers en van oorlogsmisdadigers (Kapitein Westerling met zijn executies); en compensatie en rehabilitatie (Rawagede en Zuid-Celebes). Hij pleit ervoor de drie onderdelen van het concept van de rechtvaardige oorlog – vóór, tijdens en na afloop van het militaire conflict – van tevoren tezamen te bezien; ze horen bij elkaar.
Dus de vraag is welke rechtvaardigingsgronden had Nederland om de koloniale oorlog in Ned. Indie aan te gaan??? Dhr Somers vergeet dat Nederland geen ingrijpen wilde van de Veiligheidsraad, want zij beschouwde het conflict met de Republiek als een interne kwestie, vandaar de naam van politionele acties. Zijn beroep op d eRechtvaardige oorlog is niet opportuun maar wel opportunistisch.
Een veel interessante vraag is welk land ter wereld heeft het ena-grootste aantal moslims in de bevolking peildatum 2012. Maar dat is ook een godsdienstvraag.
Aangezien de hele periode 1942-1949 + Nieuw Guinea 1962 nog ter discussie staat zoals was de oorlog 1945-1949 een rechtvaardige oorlog voor Nederland, blijven wij heerlijk doordiscussieren. Daarom had Hugo de Groot het ook over het Recht (de iure) van oorlog
Klopt, dat recht is nu verwoord in het Handvest van de VN, ergens bij de Veiligheidsraad. Zie stelling 5 van mijn dissertatie: Aangezien de Veiligheidsraad krachtens artikel 42 van het Handvest van de Verenigde Naties mag besluiten tot militair optreden, is het leerstuk van de rechtvaardige oorlog nog springlevend. Dat wist Coen al!
En Raden Aju Kesasar niet te vergeten.
De gemiddelde Nederlander weet geen pantat over Nederlands Indië. op de vraag “Welk land ter wereld had het grootst aantal moslims in de bevolking in 1940” wordt het verkeerde antwoord gegeven door de Nederlander. Zou een super eindexamenvraag zijn voor het vak geschiedenis op de middelbare school. Aktie groepering ageren tegen de volkeren moord die hebben plaatst gevonden in Nederlands Indië, verguizing van Jan Pieterz Coen, doch staan niet stil dat als dit niet was gebeurd, men niet de Nieuwe Waterweg hadden kunnen graven en de Veen Koloniën in Drenthe tot ontwikkeling kunnen brengen met de sponsering van gelden uit het voormalig Nederlands Indië. Nee, daar wordt niet overgesproken. Misschien moeten we toch maar even gaan praten over een geldelijke compensatie van de Staat der Nederlanden, voor gederfde inkomsten inclusief wettelijke rente, welke overdraagbaar is aan de nazaten uit Nederlands Indië. Was dat maar waar! Een klein huisje met 10 slaapkamers op een tropisch eiland zou welkom zijn. Wedden dat men zich opeens gaat verdiepen in deze geschiedenis en dat de Nederlandse bevolking voor ruim meer dan 80% Indo is.
Wat dien je eigenlijk van Ned. indie te weten
Jan Pieterz Coen: wordt in zijn geboorteplaats Hoorn al verguist en dat standbeeld zijn ze liever kwijt als rijk
van Heutz: (Atjeh en zo) meer dan discutabel: zijn praalgraf annex monument op de Oosterbegraafplaats verdween van de ene op de andere dag. zijn stoffelijke resten vind ik niet meer
Karel Doorman zijn heldendood is onvergetelijk maar wat is er met de man gebeurt die hem de dood in stuurde, roemloos gestorven???
WO2 zo kundig bezet door de Binnenkampers (de boeken erover zijn niet aan te dragen, gelukkig heeft Anne Frank maar 1 boek geschreven) ) zodat de Buitenkampers in het vregeethoekje worden gedrukt.
15 Augustus was het einde van wat???
17 Augustus was het begin van wat, nog steeds niet erkent
Bersiaptijd vele vermisten
daarna een periode van vechten in Nederland bekent onder poltieacties en daarna olv VN een roemloos en te vergeten koloniaal einde in Indie.
Misschien willen we de hele geschiedenis van Indie wel vergeten, daarom ben ik niet verbaasd dat Nederlanders weinig over indie weten….lees het Canon van indie er maar over na.
Het standaardwerk over volkenkunde van Hugo de Groot: De jure belli ac pacis. Let goed op: eerst oorlog, dan vrede.
Tja …. en wij moeten oppassen dat er na jarenlange vrede na die oorlog niet weer oorlog over ons komt …..
Staan onze tanks en overtollig verklaarde fregatten en
onderzeeërs nog op Marktplaats?
Pak Pierre
Ik dacht dat De Schelde (sorry Damen) in Vlissingen weer bezig was met fregatten (of korvetten) voor Indonesië.
Damen doet het goed, Pak Somers. Slim systeem bedacht. Op één standaard cascootje zowel hopperzuigers als fregatjes bouwen.
RSV al lang ter ziele. Alleen een paar oud(e) politici wordt er af en toe nog gillend van wakker.
De Indonesiërs zijn nu rijk genoeg om “nieuw” te kopen. Geen troep meer uit de Nederlandse dump. Was het niet de jager “Tjerk Hiddes” die als eerste werd overgedragen aan de nieuwe republiek en als “Gadja Mada” verder door het leven ging?
Even later werd geloof ik de trotse Sowjetkruiser “Swerdlovsk” overgenomen, die zijn (haar?) roemloos einde vond door gebrek aan onderhoud, ergens in een troosteloze uithoek van de haven van Soerabaja.
Wat was het topic ook alweer? Wat weet u van de “Tjerk Hiddes”?
Pak Pierre
‘Alles is relatief!’. Van wie is-tie eigenlijk? Moest vandaag als provinciaaltje dochterlief, zonder TomoTomo maar wel een papieren ANWB-routebeschrijving, afzetten in de Nicolaas Maesstraat te Amsterdam Oud Zuid.
Tjonge, jonge, jonge … dat stukje hoofdstad van ongeveer 4 kilometer heeft me meer hoofdbrekens, sterker nog bloed, zweet en tranen (en van wie dese?) gekost, dan die overige 80 op de A15 en de A2.
Als klap op de vuurpijl, ligt er bij thuiskomst zo’n aan de linkerkant algeheel paarsgerande enveloppe van het Centraal Justitieel Incassobureau op de deurmat geduldig op mij te wachten. Gemeente De Ronde Venen – Plaats Vinkeveen – TRAJECTCONTROLE A2 RECHTS (ben link-s e.m.) – 12/08/2013 – 04.59 uur (dierbaren ophalen Schiphol) – toegestaan 100 km – gemeten 110 km – gecorrigeerd (verwachten ze dan een vreugdedansje of zo) 106 km!
Opgelegde sanctie € 34,00 – +adm.kst € 7,00.
Moet helaas uit eigen zak, want dividenden op N.V. Deli Maatschappij Aandelen worden niet meer uitgekeerd. 1958 genationaliseerd (door wie?). Wat weet men nog van Deli, Medan, Sumatra atau überhaupt van Niederländisch-Ostindien? Anyway, je kunt voor dat bedrag je buikje aardig ‘rond’ eten bij Restaurant Sarinah. Of tegenwoordig ook al niet meer?
Jeemig … come to think of it; ik heb vandaag hier en daar ook weer het toegestane overschreden bedenk ik nu. Moet haast wel als je als enige van tijd tot tijd over die verleidelijke vijfde baan sjokt. Afwachten maar. Per saldo is ‘geduld een schone zaak’.
Om weer on topic te geraken, het moraal van het verhaal: ritjes van en naar Schiphol voortaan aan Pak Ronaldo overlaten.;) Wat zou de Pak vandaag gemakanand hebben?
Selamat tidur!
e.m.
P.S. Ik mag dit alles hierboven gelukkig in relatief redelijke gezondheid intoetsen (kloppen die ghout). De lange termijnplanning is om wat aan mijn kortademigheid te doen. Waar ging het topic ook alweer over? Had ik trouwens al eens eerder melding gemaakt van het feit, dat ik onlangs in het Alzheimercafé moest zijn en het was vergeten atau niet meer wist waar dat was. Ja?
Middelvinger omhoog en betalen.
Volgens mij was het topic “Soekarno, grootste Nederlander aller tijden”. Maar ik kan het ook niet meer vinden.
Trouwens …. wie was Soekarno ook alweer? Was zijn voornaam niet Wibi en was hij geen gevierd pianist?
Patient: Doctor, doctor, I lost my memory!
Doctor: When did you loose it?
Patient: Loose what?
Pak Pierre
Nederlands Indië? Oeps …. daar moet ik even over nadenken. Waar ligt dat ook al weer?
O ja, een eilandengroep bij Curaçao. Hoofdstad Paramaribo.
Pak Pierre
Ik ben het deels wel met u eens. Mijn (achter)kleinkinderen zijn ook niet zo geïnteresseerd in Indonesië, alhoewel ze het er best naar hun zin hebben gehad. Ik kan ze geen ongelijk geven, zij hebben andere interesses. Indonesië of Brazilië, so what?
Inderdaad, erger is het gesteld met de belangstelling/kennis van veel Indische Nederlanders. Maar ja, dat sterft wel uit, net als ikzelf.
Waarom zou een Nederlander geinteresseerd zijn in Nederlands-Indie/Indonesie? De gemiddelde Nederlander denkt meer aan nieuwe haring en tulpen. En dat is geen wonder, want die dingen komen elk jaar weer terug.
Het ergste is, dat vaak Indische mensen (Indos) geen snars weten over Nederlands-Indie/Indonesie. Niet omdat het je een beter mens maakt, maar het geeft een “rare smaak” omdat je (of je ouders) daar opgegroeid bent (zijn). Het is voornamelijk een kwestie van ontwik-keling (intelligentie).
Hoe meer je weet van een andere cultuur (gewoonte), des te beter het is.
Cap.
‘het geeft een rare smaak’ en dat klopt. Echter, wanneer men de ware feiten onder ogen ziet, hoe Ned.politiek beleid tot een droevig afscheid heeft geleid, dan pas gaat die ‘rare smaak’ weg. Dan pas geniet men van dat ‘zonneland en zijn bewoners’. Mijn zonneland!