In mei 1959 werd Send Me The Pillow That You Dream On (compositie van Hank Locklin uit 1949) door Lydia & The Melody Strings opgenomen. In de periode november 1959 – augustus 1960 stond dit liedje onafgebroken in de top 10 van de Nederlandse best verkopende singles.
Over Apeldoornse pop:
Lydia Tuinenburg werd op 27 april 1940 in de havenstad Tjilatjap (thans: Cilacap) aan de zuidkust van centraal Java geboren en samen met haar familie vertrok ze naar Nederland. Ze woonden destijds in Apeldoorn aan de Rietzangerweg. Haar één jaar jongere broer Charles formeerde in 1958 ten huize van de muzikale familie Tuinenburg zijn eigen groep The Melody Strings.
———
De korte maar hevige carrière van Lydia duurde van mei 1959 (plaatopname: Send Me The Pillow) tot exact 22 november 1960 (emigratie naar Costa Mesa in Californië, USA).
...................
Indisch4ever 
Adoeh ja … wat is er nu mooier om de balé-balé op te zoeken na te hebben genoten van dit liedje van Lydia T., zo mooi naturel in Nederlands-Indisch-Engels dat je nu niet meer hoort: “Ssssend me de pilloo det you dream on”.
Brings back a memory. Het jaar 1959, liever gezegd, de mooie zomer van 1959. Ik kwam terug van een reis op een zeesleepboot van Wijsmuller die 3 maanden zou duren. Even met een sleep van Zuid Engeland naar Quebec in Canada en dan “met de losse boot terug”, zo had ons Arthur Wijsmuller persoonlijk verzekerd. Maar dat liep uit de klauw. We voeren pas na 16 maanden het vertrouwde IJmuiden binnen, met een van de toen langste sleepreizen achter de kiezen, van Galveston Texas aan de Golf van Mexico naar Kharg Island in de Perzische Golf, dwars over de Atlantic op de winterdag, met spul voor de olieindustrie achter ons aan.
Op die boot ontmoette ik tot mijn verrassing een andere Semarangse jongen (van Lampersari voor de liefhebbers), Anton Thenu. Hij was 2de machinist, in zijn vrije tijd tevens boordkapper. Twee rijstepikkers temidden van een ruig zoodje varensgasten, waar we het overigens uitstekend mee hebben kunnen rooien.
Maar goed, toen ik in de zomer van 1959 in Nederland kwam was de wereld veranderd. Indo bandjes, zangers en zangeressen haalden de hitparades, Indorock was opgestaan.
Ik zou er overigens niet veel van kunnen genieten, want na anderhalve maand zat ik weer op een andere boot, voor “slechts” 12 maanden.
“Send me the pillow” is mijn favoriet gebleven. Staat op het lijstje om te worden gespeeld in de aula, als Toean Allah mij heeft geroepen. Welke versie weet ik nog niet. Die van Lydia of helemaal instrumentaal, ik hoorde van Pak Bo een hele mooie.
Pak Pierre
@Pak Pierre: zo mooi naturel in Nederlands-Indisch-Engels dat je nu niet meer hoort: “Ssssend me de pilloo det you dream on”.
Mijn eerste gedachte door u prachtig verwoord.
Mee eens P.Vermaes.
Inderdaad een heerlijk liedje. Stond dat ook niet op het repertoire van Doris Day? Maar bij mij in de aula geef ik de voorkeur aan Vera Lynn: We’ll Meet Again. Kan je blijven herhalen totdat iedereen aan de tjendol met lemper zit. Jammer dat ik er dan niet bij kan zijn. Heb afspraken elders.
Dorisje Dag had meen ik wel iets te maken met “Pillow talk” oftewel “Die Bantal Geschichten eines jungen Mädels”.
Maar goed, “We’ll meet again” mag ook wel op mijn lijstje, als de achterblijvers dat maar niet als dreigement gaan opvatten.
Pak Pierre
In de 80-er jaren, dacht ik, is er een radioprogramma (TROS?) over de vertrokken zangeres gemaakt. Wie kan dit nog achterhalen?
Kijk op deze pagina voor de radiointerviews:
http://waterloostation.nl/?page_id=490
Pak Boeroeng daarna vele pillows gehoord/gezien op YouTube,helaas mijn cucu’s bangun…..weg bantalsnya.
Jààààhhh… betul!!!! Tom Mulder 1981…..Sjiek!!!!! Nostalgie….Terima kasi…..;Ed de Vries
Leeft ze überhaupt nog,ik vergis me misschien met Shirley de zingende pianiste.Heerlijk sedih gezongen,iedere tukang becah zingt het foutloos tijdens de rit.
De sarung pillow met veel iler ?
Een topic waar muziek in zit, doet het altijd goed en maakt de mens blij.
Nu ja ….. een wetenschappelijke verhandeling over de bereiding van Rendang Padang mag er toch ook wel zijn …
Pak Pierre
Ai.. jangan lupa dé, Zoute haring met brambang en luchtje nya
mag er zeker ook wel bij wezen.
siBo
Tja …. maar dan toch liever niet in de bantal blazen die je aan je aanbidster gaat zenden …..
Pak Pierre
Maar kwijl is ook niet alles!
Nee … dan de tegenwoordige hardcore Jan Maat en zijn Rap. Kan dit topic niet als afgesloten worden beschouwd?
Nee, nee, nee … G R A P J E !!!
wiedergutmachung 🙂
http://www.youtube.com/watch?v=LEFFWAllnbc
e.m.
P.S.
Nah … Ma’af sêh!!!! Duizendentweemineen schone veronschuldigingen. Deze bedoelde ik natuurlijk:
http://www.youtube.com/watch?v=wgVmIqdaapQ
e.m.
Pak Pierre, de geur van je geliefde maakt je opgewonden; de geur van rendang maakt je hongerig. hahahaha.
Tja … dan was er geloof ik ook nog de geur van moeders haarwrong …..
Pak Pierre
De een heeft het over kwijl,haarwrong etc etc,ik vroeg slechts of Lydia nog leeft. Kom met een direct antwoord mensen.
Ach meneer/mevrouw Crawfurd,
Soms moet een mens erin berusten dat zijn vragen onbeantwoord blijven.
Lydia leeft voort in haar liedjes. Zo net nog dankzij Pak Eppeson “Heartbeat” van haar beluisterd. Wat een jeugdig temperament. Kedeboek-kedeboek-kedeboek ging ook mijn zwakke hart.
Tijd voor de nachtlemper.
Pak Pierre
Heer Pierre het hele Tweede Wereldoorlog-gebeuren incluis.het Kampleven is voor mij nog steeds onbeantwoord gebleven;de VN en hun bondgenoten blijven steeds dood en verderf plegen,nu met de z.g.onbemande vliegtuigen.Heel onsportief, krijgen weer een kik als ze slachtoffers hebben gemaakt,maar zijn te laf om zelf om zeep gebracht te worden. Wat dacht U ervan dat ze steeds blijven observeren wat U op dit moment eet,maar als er Klokkenluiders opstaan is de hele wereld in rep en roer.Zelf Poetin wordt ermee lastig gevallen;mijn stelling is:als je politiek bedrijft,weet dat de politiek jou des te harder kan raken.Ik ben geen zwart denker,ik filosofeer op mijn manier.Het zij zo.Indien U er anders overdenkt of een andere mening is toegedaan,ik lees het graag waarvoor mijn dank.
Pak Pierre,
Mss, deze uit Dromen,mijmeren,weemoed.
Ik denk aan doekoe, doerian en kopi
Monjét, njamoek, sapi en karbouw
Ik ruik de geur van melati
En de kondéh van een vrouw
siBo
@ Pak Bo,
Ik weet het, ik weet het, te laat geboren, te veel gemist.
Ik was toen daar ginds nog te jong om aandachtig aan een kondéh te snuffelen. Katanja ruikt naar minjak klentik.
Pak Pierre
Pak Pierre,
Oei wat is nou minjak klentik ? In m’n goeie gouden tijd gebruikten
velen van ons Kemiri olie om je haardos te verfraaien en de haarkuif
te laten glanzen.
Heeft wel 2 grote nadelen ,het uitlopen van deze olie tot aan je wenkbrauwen en de beperkte houdbaarheid (tengik) met het
bijzonder luchtje ,dat wel het kondé luchtje werd genoemd.
Tsja, het waren wel bijzondere tijden om als bujang toen rond
te dartelen.
siBo
@Jos Crawfurd, op 6 augustus 2013 om 23:30 zei:/…/ ik vroeg slechts of Lydia nog leeft.@
–Dag heer Crawurd, blijkbaar bent u niet de enige die zoekende is. Ik kwam een oproep van een kleinzoon van Lydia op internet tegen: ‘Lydia is my grandmother. I am her first born grandson Joshua. I have been trying to find her and my family for fifteen years. My mother, her daughter in law, moved me away from them in the early 90’s a few years after my biological father Brian and her split. If anyone knows how to reach her please contact me! joshmcturner@gmail.com
De genoemde Brian zou dus een zoon Lydia moeten zijn blijkbaar. Haar eerstgeborene in 1960, ook een zoon heette Francis Gary. In de link hieronder wordt melding gemaakt van het feit dat Lydia tegenwoordig in de Heere is.
Reageerders op I4E hebben nog niet zo lang geleden eerder bij Lydia stilgestaan. Ook naar aanleiding van “Ssssend me de pilloo det you dream on”, maar dat was onder een ander topic, dacht ik. In mijn herinnering wist één hunner, dat Lydia zich nog onder de levenden bevindt.
Nu de link, hopelijk hebt u hier wat aan:
http://waterloostation.nl/?page_id=490
e.m.
Oeps … ik zie nu pas dat u eigenlijk een ‘direct’ antwoord wilde heer Crawfurd. Sorry! Kom-tie;)
http://www.youtube.com/watch?v=umLoC33N0-g
e.m.
Heer Eppeson,terimah Kasih ya
Ik duik er gelijk in,Amatoo.
Tragisch dat je niet weet waar je kleinkinderen zijn (en andersom…)
Inderdaad ook andersom. Van mijn Indonesische Oma nooit meer iets gehoord. Ik hoop (naamloos) in een verzamelgraf Pujon op Kembang Kuning in Surabaya. Heb tenminste daar hormat gebracht. Maar nu ben ik weer verschrikkelijk off topic!
Ach Pak Somers,
Wat is “off topic”? Gegeven het credo van I4E bent u wat mij betreft ruim binnen de lijnen gebleven.
U leeft in onzekerheid over het lot van uw grootmoeder, ik heb er al moeite mee dat ik niet weet waar de stoffelijke resten zijn gebleven van mijn – ook Indonesische – oma en haar man nadat hun laatste rustplaats op het Semarangse kerkhof Kobong is gedongkèl. Waarom heb ik daar moeite mee, tegenwoordig gaat toch bijna een iegelijk de oven in? Tidak tahoe. Sentimental reasons.
Leven met het verleden is niet eenvoudig. Vandaar dat we – wat mij betreft – het nageslacht (if any) maar niet te veel moeten belasten met ONS verleden. Dat nageslacht moet in staat worden gesteld zijn eigen verleden op te bouwen, zo mooi mogelijk.
Pak Pierre
De zangeres van Lydia & Her Melody Strings gaat samen met haar echtgenoot Ruud Doulage en hun zoon Francis Gary, die in September 1960 geboren is, wonen in Costa Mesa in Zuid-Californie.
Wanneer organisator Jan Vis haar begin 1990 benadert voor de Goud Van Out Shows van de Veronica Omroep Organisatie, weigert zij vriendelijk maar beslist.
Tip: Als in de personendatabase http://www.zabasearch.com geen Doulage’s maar wel 3 Tuinenburgers zijn te vinden kan de adressering vd laatsten alleen ‘betaald’ worden weergegeven.
Alhoewel de muziek van Lydia Tuinenburg nog van voor mijn tijd was, herinner ik me ‘Send me the pillow’ nog wel bij ons thuis (Hank Locklin), van toen froeher.
Ik heb een beetje zitten neuzen; volgens waterloostation hadden Lydia en haar echtgenoot Ruud 3 zonen, Gary Francis, Michael en Brian Stewart. Om een of andere reden, misschien konden ze bij de immigratiedienst toen de naam Doulage/Doolaeghe niet uitspreken, werd hun naam veranderd in ‘Desmond’. Ze werden geregistreerd als Rudy F.Desmond, echtgenote Lydia M.Desmond met 3 zonen Desmond.
Zij zijn toen in 1980 gescheiden en Lydia huwde op nieuw in Augustus 1984 met ene Evert Hartgers.
Als je dan Lydia Maria Hartgers op google intypt, vindt men haar nu in Santa Ana,Orange county,California, 73 jaar oud.
Groet.
Goed hoor voor de uiteenzetting dat Lydia nog leeft,hartelijk dank ervoor.
Ongelofeloos….!!!!! Dat u haar gevonden hebt. Gewaahldig!!!! Goed speurwerk…. Ik neem aan dat u haar kleinkind ook een berichtje gestuurd hebt. Sjiek ..;;
Tja … interessant om te lezen Nadia. Ook van mij dus de complimenten voor je speurwerk.
Edoch, als onverbeterlijk romanticus blijf ik mij Lydia liever herinneren als dat late teenage meisje of die vroege twen die effe doorbrak met een natuurlijke sound vol temperament en enthousiasme.
Als ik naar haar foto uit die tijd kijk zie ik een intelligente jonge vrouw met een licht spottende trek om haar mond, die gevoel voor humor verraadt.
Over die naamsverandering: Het gebeurde in Engelstalige emigratielanden als de VS en Australië wel meer dat immigranten met voor engelstaligen onuitspreekbare namen (denk aan de Polen en Grieken) hun naam vereenvoudigden of totaal veranderden.
Ik heb een meneer Quintemeijer uit Indië gekend (al lang overleden) die hevig was teleurgesteld dat zijn 2 naar Australië geëmigreerde zoons zich “Benson” zijn gaan noemen. Ik kan mij hun besluit wel voorstellen.
In Nederland werd onlangs ene meneer Sander Terphuis Bekende Nederlander door zijn openlijke kritiek op het beleid van zijn partij de PvdA, t.a.v. asielzoekers.
Terphuis bleek van huis uit Iraniër die het, mede vanwege zijn “moeilijke” Iraanse naam, beter vond zich een compleet Nederlandse naam aan te meten. Officieel. Dat mocht, mits de gekozen familienaam al niet bestond.
Het werd dus “Terphuis” en geen “Terpstra”, want die was al van Erica.
Pak Pierre
@ed de vries, op 7 augustus 2013 om 23:47 Ik neem aan dat u haar kleinkind ook een berichtje gestuurd hebt.@
Ik heb aangenomen dat dat niet op het pad van mevrouw Leworthy-Hanssens lag. Daarom heb ik ondersteund door een full-copy van @Nadia Leworthy-Hanssens, op 7 augustus 2013 om 18:29 zei:@ de onderstaande e-mail aan Lydia’s first born grandson verstuurd (7/8/13):
‘Hi Joshua,
According to Mrs Nadia Leworthy-Hanssens who did some research your grandmother can be traced by google using: Lydia Maria Hartgers (second marriage). She is said to be 73 years of age and now living in Santa Ana, Orange County, California.
Your grandmother who was born in the former Dutch East Indies (now The Republic of Indonesia) had a short but very successful music-career in the Netherlands (1958/1960).
You probably can’t read nor understand the Dutch language still I send you the following link about your grandmother’s music career also including two radiointerviews (Dutch). One with your grandmother talking about her early music successes and the second one with her youngest brother Charles Tuinenburg. http://waterloostation.nl/?page_id=490
Good luck with your search for your grandmother Lydia. Hopefully Mrs Nadia Leworthy-Hanssens’ information will lead you further on.
Eppeson’
Gewééldig meneer Marawasin. Wat zal Joshua blij verrast zijn!!!! En oma Lydia ook (hoop ik, als het contact tenminste niet bewust verbroken is). Een tragisch verhaal met een happy ending….? Hoest mogelijk dat je aan het andere eind van de wereld een leven (positief) kan beïnvloeden, simpel en alleen omdat je een liedje uit de kinderjaren mooi vond. En misschien woont oma wel naast de deur (voor Amerikaanse begrippen) van de cucu. Misschien horen we er ooit meer van hoe het is afgelopen. The continuing story of….. Het zijn privézaken, maar toch…. Voor de fans , die heeft ze blijkbaar nog steeds, leuk om te weten….
Geen dank, mvg.
Ah, zo zie je maar weer, met zijn allen komen we er wel, alle kleine beetjes helpen….. Hoop ook dat Joshua zijn grootmoeder zal vinden, met uiteraard een positief resultaat.
Groet van Nadia.
Dank namens U en heer Eppeson toch,die daadwerkelijk moeite voor gedaan hebben dat de nazaten van onze Lydia weten dat ze nog leeft.Nu ligt het aan hun wat ze er mee doen.
Alles is in de VS handelswaar, want op Lydia’s gewijzigde achternaam zijn 2 adressen te vinden en om meer te weten te komen moet de dompèt te voorschijn gehaald worden:
Lydia Maria Hartgers
Santa Ana, CA
Relatives :
Renate Hartgers
Sieger Hartgers
Vincence Hartgers
adressen: Santa Ana een wijk naast Costa Mesa Californië
Santa Ana, CA 92704
****** S Bear St, Unit A
( http://www.spokeo.com/search?q=lydia+hartgers&sao10=t40#California:1557478947 )
Fountain Valley ook een wijk naast Costa Mesa Californië
Fountain Valley, CA 92708
****** Tilton Cir
( http://www.spokeo.com/search?q=lydia+hartgers&sao10=t40#California )
In 1981, 20 jr na dato van haar vertrek, hoorde ik het radio-interview van Tom MULDER met Lydia. Hoe zou het met haar zijn, dacht ik.
In 1991 zaten we in een Indonesisch restaurant in San Francisco. Het zou leuk zijn als ze hier plotseling naar binnen komt wandelen dacht ik. Hoe zou het met haar zijn?
In 2011 las ik een oproep van Anita Witziers voor haar programma “Memories” wie wist waar Lydia verbleef. Het programma is er helaas niet van gekomen.Nog gegoogled naar Lydia Tuinenburg in Californië, niets gevonden,,,,
Op 5 aug 2013 plaatst I4E een YTube filmpie op de site.
Op 8 aug is haar hele doopceel gelicht met haar huidige identiteit en verblijfplaats en al. En passant wordt oma ook nog bij dr kleinzoon bezorgd…. Wonderlijk hoe de plaatsing van een liedje uit vervlogen tijden een hele verborgen levensloop boven water kan halen. Een tienermeisje, Indisch dat wel, van amper 19 jr oud dat in een tijdsbestek van minder dan een jaar een paar coversongs uitbrengt, haar carrière abrupt afbreekt en naar de States emigreert en daar in het niets oplost maar nog steeds in de geest van vele ouderen rondwaart met de prangende vraag “Hoe is het met haar? Waar woont ze?” Welnu, voor mij zijn al deze vragen beantwoord. Ik zet nog even een plaatje van haar op…. Veel geluk Lydia…
Dank zij die Indische gedachte om niet sombong te zijn en naar elkaar om te kijken.Dank heer Eppeson en mevrouw Nadia.
Tja …. veel geluk wens ik haar natuurlijk ook toe, waar ze ook is, wat ze ook doet.
Blijft voor mij nog het raadsel waarom zij, toen zij nog midden in de schijnwerpers stond en op weg naar grotere roem, ermee ophield en de vergetelheid verkoos.
Pak Pierre
Staat op waterloostation.nl, interview met dr broertje Charles: zangcarrière in de knop gebroken. Ze was zwanger. Schande schande riep men toen in die tijd. Einde carrière, inpakken en wegwezen…… Eeuwig zonde van verloren gegane talent ….
3 feb 1959: plane crash met Buddy Holly, Ritchie Valens en the Big Bopper…. the day that the music died…bye bye miss American Pie….
Bericht plane crash Buddy Holly was voor e.m. bedoeld. Sorry, foutje bedankt…. By the way mr. Pierre de la Croix, ik heb met ene Victor de la Croix op de lagere school in Maastricht gezeten. Familie van u, toevallig….??????
De vlucht vooruit!
Tja … meneer De la Croix, misschien wel het verhaal van elk 19-jarige Indo-meisje, dat in1960 nog ongetrouwd zijnde, in verwachting raakt. En met een Indo-vader die in het leger dient staat eer(gevoel) dan mogelijk nog iets hoger in het vaandel geschreven.
Haar toekomstige echtgenoot bleek van het type, een vrouw heeft maar één recht en dat is het aanrecht.
***
I met a girl who sang the blues
And I asked her for some happy news
But she just smiled and turned away
I went down to the sacred store
Where I’d heard the music years before
But the man there said the music wouldn’t play
And in the streets the children screamed
The lovers cried and the poets dreamed
But not a word was spoken
The church bells all were broken
And the three men I admire most
The Father Son and Holy Ghost
They caught the last train for the coast
The day the music died
They were singin’
Bye, bye miss American Pie …
………………………………………
***6e en laatste strofe uit Don McCleans ‘American Pie’
e.m.
@ed de vries, op 9 augustus 2013 om 00:04 zei:@
–Correct you are. Maar ik wil eigenlijk die 6e strofe op Lydia van toepassing verklaren, gelet op de abrupte
beëindiging van haar korte zangcarrière:
…
The day the music died
They were singin’
“Ssssend me de pilloo det you dream on”
Don’t you know that I still care for you
Send me the pillow that you dream on
So darling, I can dream on it too.
e.m.
P.S. typo Don McClean = Don McLean
@e.m ; Yessir,,,, Bye bye love, bye bye sweet caress, hello emptyness, I think I’m gonna die……
De ontwikkelingen op I4E zijn voor een oud mens als ik niet bij te houden. Het weer is buidig (ik heb een kolonel gekend van Indischen huize, die kennelijk vond dat “buiig” een volkse verbastering was van “buidig” en die om waarschijnlijk de zelfde reden ook eens sprak van het vliegveld “Gilze Rijden”) en dus zit ik binnen en heb even tijd om langs alle topics te scrollen.
Wat zien ik …… nog een paar reacties van Paks Eppeson en De Vries waarop ik zou moeten reageren:
@ Pak Eppeson – Tja, zo ging het in die tijd. Nochtans leek Lydia mij op de foto, met die licht spottende trek om de mond, niet iemand die zich zo maar het bos zou laten insturen, ook niet door een strenge Indo Pa.
Maar er is ook een liedje uit ongeveer de zelfde tijd waarin men zich afvraagt “…. wo die Mädchen sind, wo sind sie geblieben ….”. Niet voor niets.
Moge Lydia voortleven in vrede en geluk, al dan niet met de Lord aan haar zijde. Ik zal eeuwig doch vergeefs op haar bantal blijven wachten.
@ Pak De Vries: Volgens een beroemd gevederd genealoog van I4E en overlevering binnen mijn eigen familie zijn alle Indische De la Croix’ verwant aan elkaar, want eind 17de, begin 18de eeuw door een heel smal genetisch poortje de archipel binnen geslopen, in het kielzog van de toen zieltogende VOC.
Het zouden 2 broers zijn geweest, zoons of kleinzoons van een De la Croix die al begin 17de eeuw uit Amsterdam in Ceylon was aangespoeld als “fiscaal” van de VOC, er huwde en nageslacht verwekte.
Victor uit Maastricht ken ik niet, wel een Max uit de Heerlense tak en een Vic(tor), die society kapper was in Haarlem, een neef van mijn vader.
Pak Pierre
Maastricht, Beppie Kraft carnavalslied 1961: Iech Bin Dien Nisjeke, e nisjeke vaan dich. Veer zien femielie , al vaan ut paradies…. Ik ben je nichtje. We zijn familie al sinds het Paradijs. Sinds Adam en Eva dus…We zijn allemaal familie van elkaar. Hoef je niks meer na te rekenen ;-). BTW (bij de weg): quizzvraag: Wie is de eerste vrouw van Adam? (Niet Eva dus…)
citaat: “zijn alle Indische De la Croix’ verwant aan elkaar,” Dat had ik al begrepen. Die Kruisridders zwierven toch al vanaf de 11e (?) eeuw rond, hun vrouwen waren verzegeld, en zelf hadden ze na harde strijd toch ook wel recht op een verzetje. Het narekenen hoeveel procent indo je bent wordt wel wat moeilijk met al die etnisch verschillende genen.
Ik heb het narekenen van mijn percentages Europees en Aziatisch bloed al lang opgegeven, Pak Somers.
Overigens …. die kruisridders zullen ook tijdens hun (kruis)tochten driftig gebruik hebben gemaakt van hun “droits du seigneur”, net zoals de alfamannetjes in apenkolonies.
Pak Pierre
Idd… “droits du Tuan Besar”. In het voormalig Ned. Indië had de Tuan meestal wel een kindje bij de baboe. Ned Indië had het concubinaat zowat uitgevonden. Hoewel…. JC (niet Johan Cruijf dus, maar JC de Superstar) zou ook ook een concubine hebben gehad, Maria Magdalena. Als Hij het mag, waarom dat niet de Tuan Besar. Een en ander werd ook nog in de hand gewerkt door het onmenselijke trouwverbod dat Nederland in die tijd had opgesteld. Het was verboden voor Europeanen om met een inlandse vrouw te trouwen. De kinderen werden dan door de vader erkend. Dit trouwverbod zou tot 1919 duren. Toen trouwde mijn opa met zijn inlandse vrouw en werden zijn kinderen gewettigd…. Zo ging dat toen…
In mijn Indische kennissenkring (voor het grootste deel al uitgestorven) ken ik geen een toean met een kindje bij de baboe! Alleen mijn grootvader leefde samen met een dochter van de kepala desa. Maar in de bush op de helling van de Smeroe had je toen geen Europese vrouwen die dat primitieve en armoedige gedoe wilden. En dat concubinaat bestond al veel langer dan in Indië. Lees daar het Oude Testament maar op na. En in Nederland bijvoorbeeld onze nationale trots Rembrandt! En in Azië de Portugezen. En tegenwoordig in Nederland? Alleen mag je dat geen concubinaat meer noemen. Wel rennen ze met een dikke buik naar de notaris. Volgens Godfried Bomans: Welhaast gedrieën schreden ze naar het altaar.
Met de VOC zette in 1600 ook het concubinaat voet aan wal in Ned. Indië. Reggie Baay, De njai – het concubinaat in Nederlands-Indië
Athenaeum-Polak & Van Gennep, Amsterdam, 2008, 302 pagina’s
ISBN 978 90 253 6686 5.
Het VOC introduceerde toen ook het “waterboarden” in Ned Indië. In het jappenkamp moesten velen, waaronder mijn vader dit ondergaan. De schoften…
Martelpraktijken met schone handen werd in Azië gedaan door het slachtoffer vastgebonden op een bamboeveldje te leggen. De bamboe groeide dan dwars door je lijf heen…..Wat is erger…..
Nou, de Portugezen, vóór de Hollanders en de Zeeuwen al in de Indische archipel, wisten ook van wanten. Moet je al die namen in de Molukken horen! Mijn grootmoeder was volgens haar verhalen een Madoerese, maar volgens mij ook niet 100%. En dat waterboarden was niet typisch Nederlands. De tortuur was in Europa formele ondervraagpraktijk, waar de rechter alleen genoegen mee nam als aan alle voorschriften was voldaan. Je kunt er nog van smullen in meerdere musea! In de Indische archipel hadden de inwoners andere methoden, alleen niet zo netjes uitgevoerd en op schrift gesteld als door die Hollanders. Ik heb daar nog een prachtige plaat van, door een Javaanse kunstenaar gemaakt. Om van te smullen hoe of dat bloed er uit spuit.
En in 1600 bestond de VOC nog niet.
Heer Eppeson,ik heb een hoop waardering voor U:weten hoe iemand met een probleem zit en anticiperen bij een vraagstuk en niet alleen maar omong kosong en over alles slechts joken.
“Joken” (ik neem aan in de betekenis van “grapjes maken”) is in deze boze wereld toch ook leuk?
Pak Pierre
Mag ik zomaar vragen, meneer de la C., een beetje off-topic en daardoor met permissie? van onze ‘venerable feathered one’, Piet de la Croix uit Maastricht, die zijn wieg ook 85 jaar geleden in Semarang had staan, misschien ook familie van U……. ? Dit n.a.v. een in Mei gelezen krantenbericht.
Groet,Nadia.
Dag Nadia,
Als ik mij goed herinner hebben we ooit via deze site afgesproken elkaar te tutoyeren. Wat mij betreft geldt de overeenkomst nog steeds. Zo neen, dan verleng ik haar bij deze toch maar eenzijdig, voor onbepaalde tijd (totdat je erg rot tegen mij gaat doen, maar dat verwacht ik niet).
Tja, zoals gezegd, alle Indische De la Croix’ zijn verwant aan elkaar, dus ook mijn in Semarang geboren bijna naamgenoot Piet. De naam Piet of Pieter of Pierre slingert als een rode draad door de familiestamboom, mijn opa heette ook Pierre en werd Piet genoemd.
De Indische tak zou ook afstammen van een Pieter de la Croix uit Amsterdam, getrouwd met een dochter van de 17de eeuwse kunstschilder Bartholomeus van der Helst. Boekan main dese als je dit zo leest, maar ook onze achtbare gevederde vriend geeft aan het vermoeden – nog op basis van “circumstantial evidence” – zijn zegen.
Hoe het ook zij, ik ken de overleden Piet niet en ik heb in mijn familiekring ook nooit van zijn bestaan gehoord. Dat zegt ook niets, want in elke Indische familie was wel een domba hitam over wie men niet sprak.
Nu stonden de De la Croix’ in Indië ook bekend als konijnenfamilie, de broers moeten zich na aankomst in de archipel roekeloos hebben voortgekruist (Pak Somers schreef mogelijk daarom over “kruisridders”) met alles wat zich niet snel genoeg uit de blote voeten kon maken en hun nageslacht moet het goede voorbeeld hebben gevolgd.
Als ik mij ergens in Indische kring aan eerste generatie Indootjes voorstelde was er altijd wel eentje die een De la Croix had gekend in krijgsgevangenschap, of in Loeboeksikaping of Pameungpeuk.
Moet eens te rade gaan bij mijn lieve achternicht Ruth Bouhuis – de la X, ooit hotemetoot bij de Indische genealogische vereniging en/of de Vlaamse echtgenote Veronique van achter-achterneef Max uit Heerlen, die veel van de familie in kaart hebben gebracht.
Hoe dat alles ook zij, hartelijk dank voor je oplettendheid en ook Boeroeng voor zijn welwillendheid om de rouwadvertentie meteen off topic te plaatsen.
Pak Pierre
PS voor de geïrriteerde meelezertjes: Sorry luidjes, dit moest maar even. Ik blijf dromen over Lydia toen zij nog 19 was en ook MIJN bantal wilde lenen om op te dromen.
May her dreams have come true ……
Pak P.
@ Nadia en Pierre
Dag Pierre,
Ah, niet bekend en zo te lezen dus ook een zeer omvangrijke familie, helemaal terug tot ver in de 17e eeuw, Susanna van der Helst?! En nee hoor, ik zal niet rottig doen, durf niet.
Ik vraag me af of Lydia in de tussentijd pijnlijke oren heeft gekregen, er wordt maar doooor over haar gepraat…..
Groet, Nadia.
Ja, Susanna v.d.H.
Pak Pierre
@ Jan A. Somers: Na het 1e oudste beroep is de concubine wsch. de 2e oudste beroep vd wereld…… (?)
Dat klopt, de tijd dat er nog geen burgerlijke stand was om te trouwen, en aan te geven. Daarom maken Indo’s nog altijd ruzie over wie of wat in hun verleden.
@ Jan A. Somers: De VOC werd idd pas in 1602 opgericht, 2 jaartjes ernaast na 411 jr. Foutje bedankt….
@Jan A. Somers: Registratie van huwelijken had de bedoeling om bigamie te voorkomen. Dit werd besloten op het concilie van Trente (1563 voltooid). Het huwelijk moet gesloten worden in een kerk ten overstaan van een priester en getuigen na drievoudige aankondiging, en vervolgens worden vastgelegd in een huwelijksregister.
Lydia was eigenlijk te vroeg geboren. Zonde dat ze haar zangcarrière heeft moeten afbreken voor een moetje. Anders hadden we nu kunnen genieten van wsch nog een heleboel mooie liedjes….Helaas pindakaas….
Oudste beroep: Ik had kort geleden een electricien aan huis om een paar buitenlampen netjes op het net aan te sluiten.
Hij bleek een gezellige babbelaar die mij op een gegeven moment vroeg of ik wist wat het oudste beroep op aarde was. Ik zei dat ik wel een vermoeden had, maar dat ik het juiste antwoord graag van hem hoorde.
“Electricien” zei hij trots, want had de Heer niet aan het begin van Zijn scheppingswerk gezegd “er zij licht” en daar had Hij een electricien voor nodig.
Pak Pierre
Betul….!!!!! Dat zeg ik, toen was er nog geen GAMMA…..;-)
Lydia woonde eerst in Hoogeveen en zijn toen naar APELDOORN verhuisd. Met belangstelling heb ik vanavond het interview van Tom Mulder uit 1980 gehoord en verder de artikelen gelezen over haar en de Melody Strings. Zelf woon ik vanaf 1965 niet meer in Hoogevern. RRegelmatig wordt Send me the pillow beluisterd en op You Tube nog merr muziek van haar, Heel erg leuk en ik hoop dat het haar goed gaat.
Bé Huisjes, Kapelle
Waar heb je vanavond het interview van Tom Mulder gehoord dan ?
Gevonden op You Tube, na de zoekopdracht Lydia en the Melody Strings. Daar vind je ook al haar nummers die op plaat zijn uitgrbrachr. Lydia woonde ongeveer 50 meter bij ons vandaan in Hoogeveen in dezelfde straat in een inham.
Ah sjiek … Heb je nog met haar gespeeld ???? Leuk toch ….
Hallo Ed, ik zelf niet (ben van 1944 en Lydia van 1940). Mijn oudere (3) wel. Als je jong bent, 7 tot 10 11 jaar, dan is 4 jaar een groot leeftijdsverschil. Ook ik vond ze toen een prachtig mooi meisje. Ze zal on getwijfeld veel jongensharten sneller hebben laten kloppen. Wat is jou relarie Ed tot Lydia?
Gewoon een fan uit Maastricht. Ik was toen een puber van 13 jr;
Heel leuk Ed. Heb je al op YouTube gekeken?
Al heel lang niet meer. Sinds haar vertrek in 1961 heeft de tijd mbt tot Lydia stil gestaan. Er is niks bijgekomen en niks afgegaan van mijn herinneringen. 4Ever young ….
Zie ook mijn reactie van 13 aug 2013. Time flies …. Zou ze nog leven ? Kripoet nou …? Hoef niet te zien hoe ze er nu uitziet. Toen was ze mooi …; 4ever young …
Eind 80-er jaren paar keer naar San Francisco geweest. Toen naar Indonesische restaurants geweest om te gaan eten. Stiekem rondgekeken of ik Lydia onder de gasten kon herkennen. Helaas, ze was er steeds niet bij …. . Moraal van het verhaal : she was toch een beetje always on my mind. Ik zet maar weer een nummertje van haar op …. jeugdsentiment …
Charles Tuinenburg, broer van Lydia, komt naar Nederland binnenkort.
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xtp1/v/t1.0-9/12391215_1644988199084931_8300745739359396100_n.jpg?oh=bdc435662c00a1141ac6e653cd40a5ad&oe=571DBCF3
Volgens mijn info waren The Rollers uit Zaandam met sologitaristen Eddy en Jimmy van der Hoeven Lydia’s begeleidingsband alvorens zij emigreerde naar California.
Zie ook : http://www.storyofindorock.nl/rollers.htm