Josephien van Veen wil dat er meer aandacht wordt besteed aan al de mensen die in voormalig Nederlands-Indië slachtoffer zijn geworden van de Japanse bezetting.
De slavernij wordt nu volop herdacht, maar een genoegdoening voor de Nederlanders die in Jappenkampen hebben gezeten zou volgens haar ook moeten.
Bent u het daarmee eens? zie ook de reacties onderaan
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
bo keller, op 5 juli 2013 om 11:42 zei:
Pak Pierre,
Maar ze(Semarangers) kijken en lezen wel mee.
Ook hierbij me thuis.
siBo
—————————————————————-
AWAS, dunia kecil .
Zoals in mijn geval om te claimen dat ik Anak Betawi ben.
Voordat je het weet kom je mensen op internet tegen die in dezelfde straat/wijk of mss op dezelfde school zaten.
Zoals Pak Ronny uit Amerika , wij zijn “praktisch” buren.
Anak Laan Trivelli-Tjideng .
Voorlopig ben ik de boodschapper. Een soort jurubicara.
Heb aan mijn sobat over I4E verteld en hij leest ook mee .
Heb ooit tegen hem gezegd om te reageren toen er oproep werd gedaan voor de documentair over de ‘buitenkampers”.
Wat hij er van weet en denkt .
Surya: Zoals Pak Ronny uit Amerika , wij zijn “praktisch” buren.
Anak Laan Trivelli-Tjideng .
Hier zijn nog een paar Tjidengers van toen: Hugo Kimeney nu in Dronten, Max Wash nu in Haarlem, Ronald Rorek nu in Borneo, De gebroeders Spies nu in Delft, de gebroeders Haye (totoks), de familie Jungst nu o.a. in Dordrecht en ergens in Brabant, broer en zus Coldenhoff helaas beiden overleden, Freddy Londt gepensioneerd graficus en wonend in Zwitserland, de gebroeders van Egten ook in California en de familie de Fretes.
Ronny
Arthur Olive, op 5 juli 2013 om 05:18 zei:
Zoals Pak Pierre zegt zijn wij de “Satu Setengah” generatie omdat wij nog daadwerkelijk herinneringen hebben aan Indie.
—————————————————————————————
Ja , dat zijn groep mensen die BEWUST Nederlands Indie nog hadden meegemaakt .
De kinderen die met hun ouders waren gemigreerd naar Nederland.
Die vrienden van mij waren toen (1968) al volwassen , sommigen getrouwd .
Ik ben in de kost geweest bij iemand die ongeveer 55 jr was met 2 kleine kinderen van 12-14 jaar.
Zijn kinderen zijn geboren in Nederland.
Mijn kostbaas en zijn groep vrienden , (sommigen ex KNIL-ers) waren de 1ste Gen.
Zo worden ze gemakshalve genoemd .
Het zal ook voorkomen dat er een klein groep die tot de ” Generatie min-1″ was meegekomen
Bij de Indo’s (die ik gekend heb) zijn er veel leeftijdsverschillen
Onze buurman (Ambon-KNIL) hadden toen al volwassen en getrouwde kinderen waar ik mee omging.
Zijn kinderen zijn in Indonesia en de jongsten in Nederland geboren.
Mijn sobat was toen al dertiger , ik ben “geintroduceerd”door hem.
In zijn tak is hij de 1ste Gen , zijn kinderen zijn waarschijnlijk generatie 1,5 EN 2de Gen.Moet even vragen .
Zijn familie(tantes-ooms) waren ook meegegaan naar Nederland.
Hij is een leeftijdsgenoot van Pak P en komt ook uit Semarang .
Kende de mensen , de wijk, scholen waar Pak P hier vertelde .
Dunia kecil dese.
Surya Atmadja, op 5 juli 2013 om 09:29 zei (onder meer):
“Hij is een leeftijdsgenoot van Pak P en komt ook uit Semarang .
Kende de mensen , de wijk, scholen waar Pak P hier vertelde”.
Een hele geruststellende mededeling voor allen die denken dat Pak P. al jaren uit zijn nek kletst. Wel jammer dat die sobat van Pak Surya nog steeds met een zak over zijn hoofd loopt. Ik ben dol nieuwsgierig en bovendien …. hij zou hier ook kunnen schrijven, want Semarangers zijn op deze site heel dun gezaaid.
Pak Pierre
Pak Pierre,
Semarangers zijn op deze site heel dun gezaaid.
Maar ze(Semarangers) kijken en lezen wel mee.
Ook hierbij me thuis.
siBo
Tja … ik vind het dan toch wel jammer dat die Semarangers – ook die van Pak Surya – zich niet roeren.
We zijn de laatsten die voor de belangstellende volgende generaties nog iets kunnen overleveren over het leven, c.q. de jeugd in de koloniale tijd en de overgangsperiode in Indië/Indonesië.
Daarna habis, kosong, wis entèk ….. Dan zijn er alleen nog de boeken, de films, de foto’s, de muziek, het eten. Stille relicten van wat eens was en niet meer terugkomt.
In de laatste Moesson las ik een oproep van nazaten van de familie Schmidt waarvan de man Carl een juwelierszaak (“Ohlenroth”) had in de voormalige Herenstraat in de oude binnenstad van Semarang. Ze zijn op zoek naar foto’s, attributen, verhalen en andere herinneringen van de familie. Carl en zijn vrouw Lies waren hele goede vrienden van mijn moeder en stiefvader. Ik heb het echtpaar dus ook wel ontmoet. Maar “kennen” en “herinneren” neen, daar was ik te klein voor, een hangoor naar wie niet werd omgezien als “de grote mensen” bijeen waren. Ik vrees dat er weinig volwassenen zijn die aan de oproep gehoor kunnen geven.
Daarom schrijf ik, voor een iegelijk die belang in mijn belevenissen, herinneringen en beschouwingen stelt en misschien nog een vraag heeft.
Pak Pierre
Daarom schrijf ik, voor een iegelijk die belang in mijn belevenissen, herinneringen en beschouwingen stelt en misschien nog een vraag heeft.
Pak Pierre
Helaas weet deze Padanger niets van Semarang af. Alleen waar het op de kaart ligt.
Ronny
Misschien wel leuk om te ondertekenen met de plaats waar een ieder vandaan komt.
Ronny, Padang
Pierre.. je kent deze site: ?
http://www.semarang.nl/
Als je zin hebt, schrijf een gastpikirans over Semarang.
Foto’s erbij zoeken via google. Kan ik ook.
En wie weet of de semarangnesen ineens uit hun schulp komen ?
Mal … een van de reacties op de Telegraafsite.
Iemand vroeg of de weduwen wel echt getrouwd geweest waren.
Hij weet echt niet waar het over gaat.
Hij denkt aan de genoegdoening van Rawagedeweduwen en projecteert dat op de groep Nederlanders uit Indië.
Waar moet ik op de Telegraaf site kijken voor deze commentaren?
Ronny
Bovenaan in het topic klikken op de blauwe vraag:@ “Bent u het daarmee eens?”@ of kèn ook:
http://www.telegraaf.nl/watuzegt/21695402/___Genoegdoening_Indie-slachtoffers___.html
e.m.
*Off-topic*
Aan de heer Geenen,
Elders op dit forum kwam ik een post tegen over de families Kouthoofd en Weise. Het toeval wil dat mijn vader en ik bezig zijn met het schrijven van een boek over de eerste vijf generaties Kouthoofd (wij stammen af van Paul Alexander Kouthoofd en Emma Charlotte Sell).
Ik zou het leuk vinden om met elkaar in contact te komen. Mijn e-mailadres is a.krancher at hotmail.com
Groet,
Ish Krancher
Af en toe reageert ondergetekende Ted Hartman, ook op alle discussies, dankzij Peter van den Broek, een medestrijder van het eerste uur mag ik wel zeggen. 0nze minderheid wordt gelukkig aangevuld door een derde generatie, Peggy Stein c.s. bijvoorbeeld. Onlangs verloren wij plotseling dhr.Leo Waasdorp, 84. Vorige demonstratie 11 juni was hij nog volop aanwezig. Er zijn meerdere nog ouderen in leven. Door Peter en uiteraard de besturen van het Indisch Platform, aangesloten Stichtingen en trouwe medestanders (gelijkgezinden) blijven wij een strijdbare groep. Of we nu binnen- of buitenkampers zijn geweest. Alleen beleven we deze jaren (nog) geen geluk. Laat ons met Indisch4ever alles trotseren en vooral in beeld blijven. Ronny Geenen zegt: Het ligt aan ons Indo’s zelf!
En Bo Keller: Maar jangan lupa dè, akal en pukul halus hebben we
wel in ons.
Ted…. als je een posting doet, moet je kijken of je naam is ingevuld onder je tekstkader… voordat je klikt op ‘reactie plaatsen’ .
>>>>>>Af en toe reageert ondergetekende Ted Hartman<<<<<<<<<<<<
Prettig met U kennis te mogen maken en ik wens u nog veel succes met de acties en boven alles een goede gezondheid toe.
Ronny Geenen
Ach, bot reageren kan je ook leren, ik zal nooit zelf beginnen maar reageer op mijn tegenstander (zoeken naar de juiste balans).
Maar bot zijn (in de Nederlandse cultuur) is ook een manier om de andere te testen, uit te dagen en dat kan spel best leuk en enerverend zijn. Misschien zijn wij Indo’s met onze verfijnde manieren te fijnbesnaard er voor. Maar om te overleven in een Westerse samenleving mogen we ons best aanpassen om het leven voor een Indo draaglijk te maken. Soms vind ik dat een Indo zich op zijn zwijgende manier zichzelf te kort doet met alle frustraties van dien. Op zo’n manier kan je niet een compleet mens zijn, in de zin van uiting (actief en niet passief zwijgen) geven aan je gevoelens.
Daargelaten wat dat zwijgen zoal betekent, of is het een gebrek aan assertiviteit???
Ik volg de discussie op dat Telegraafblog en wat mij opvalt is dat een paar mensen die het kamp hebben meegemaakt , dat was ook erg,volledig voorbij gaan aan het lot van de Buitenkampers. Zij monopoliseren het leed. Wat ik mis is een solidariteit tussen Binnen en Buitenkampers. Dat reken ik hun wel aan, afgezien van het ondergane leed, want oorlogsleed is dat meetbaar???
Ik volg de discussie op dat Telegraafblog en wat mij opvalt is dat een paar mensen die het kamp hebben meegemaakt , dat was ook erg,volledig voorbij gaan aan het lot van de Buitenkampers. Zij monopoliseren het leed. Wat ik mis is een solidariteit tussen Binnen en Buitenkampers. Dat reken ik hun wel aan, afgezien van het ondergane leed, want oorlogsleed is dat meetbaar???
Door deze internet sites ben ik pas op de hoogte gekomen van de woorden Buitenkampers en Binnenkampers.
Laat staan de betekenis ervan.
Ronny
“Gebrek aan assertiviteit ?”
———————————————————————
Ik denk van niet .
Waarschijnlijk omdat het soms “vechten tegen de bierkaai ” is.
De meeste Indo’s waar ik mee omgaat , vanaf 60 t/m iets ouder dan 70 (dus de zgn 2de gen.) zijn meestal redelijk assertief.
En niet alleen met woorden.
Surya schrijft:De meeste Indo’s waar ik mee omgaat , vanaf 60 t/m iets ouder dan 70 (dus de zgn 2de gen.)
Ben ik met mijn 76 tweede of eerste generatie? Misschien een midden moter. Ha ha.
Pak Pierre noemt deze generatie, waarvan de om en nabij leeftijdsgenoten zich ten volle kunnen herinneren met de blote kaki’s dáár nog in de modder te hebben gestaan, de ‘generasi satu setengah’. Eerste noch Tweede, maar ‘satu setengah’! N.B. als ‘trademark’; dus absoluut NIET vertalen!!!
e.m.
Pak Pierre noemt deze generatie, waarvan de om en nabij leeftijdsgenoten zich ten volle kunnen herinneren met de blote kaki’s dáár nog in de modder te hebben gestaan, de ‘generasi satu setengah’. Eerste noch Tweede, maar ‘satu setengah’! N.B. als ‘trademark’ dus absoluut NIET vertalen!!!
e.m.
Gewoon anderhalve penny.
Ronny
Zoals Pak Pierre zegt zijn wij de “Satu Setengah” generatie omdat wij nog daadwerkelijk herinneringen hebben aan Indie.
Hier in Amerika zitten onze leeftijdsgenoten tussen de “Greatest” generatie en de “Baby Boomers”.
Ze worden hier de “Silent ” of ook de “Lucky Few” generatie genoemd.
Niet zo lang van nu zullen wij, de Satu Setenga, de laatste generatie zijn met herinneringen van Indie en in dat opzicht zijn wij zeker de Lucky Few.
Hier in Amerika zitten onze leeftijdsgenoten tussen de “Greatest” generatie en de “Baby Boomers”.
Ze worden hier de “Silent ” of ook de “Lucky Few” generatie genoemd.
Niet zo lang van nu zullen wij, de Satu Setenga, de laatste generatie zijn met herinneringen van Indie en in dat opzicht zijn wij zeker de Lucky Few.
Al weer heb ik iets nieuws geleerd: de Silent or de Lucky Few.
Ik geef de voorkeur aan de “Lucky Few”, want Silent is not my Cup of Tea.
Ronny
Is het merk “Mohikaan” al gedeponeerd?
Zo neen, dan zou ik daar alvast beslag op willen leggen om, als generasi nomor satoe echt helemaal is uitgestorven, mijn bruggeneratie “Satoesetengah” te mogen omdopen in
“DE LAATSTEN DER INDISCHE * MOHIKANEN”.
Pak Pierre
* “Indische”, dus niet “Indiaanse”, luidjes.
Pak P.
De zgn.zwijgende Indo,daar heb ik veel respect voor.
Daar ik in m’n beperkende omgeving/werk veel van hen
heb/had opgestoken .Ik herken me er zelf in.
Je hebt om in deze termen te blijven niet tegen”windmolens”,
maar tegen figuren met een hitteschild versterkt met
homogeen staal om hun kepala dongok af te dekken.
Je dient oer en oer bot te reageren en dat zijn wij als Indo
van onze moeders geërfd van huis uit niet.
Maar jangan lupa dè, akal en pukul halus hebben we
wel in ons.
siBo
Je dient oer en oer bot te reageren en dat zijn wij als Indo
van onze moeders geërfd van huis uit niet.
Niet altijd waar. Misschien niet bij geboorte, maar Meitie en ik zijn soms verrekte bot en wij vertellen het aan een ieder die het maar wil weten, wie de jappen in werkelijkheid zijn.
Zoals ik je al eerder heb geschreven geeft Mietie al 16 jaar informatie lessen op High Schools en verteld de onwetende jeugd alles wat haar toen is overkomend.
Volgens mij zouden meer oude indo’s als vrijwilliger een school binnen moeten stappen en een klas een uurtje vertellen wat er toen echt is gebeurt en dat vooral doen en de betekenis van 15 Augustus.
Ronny
Zoals vaker hier voorkomt ben ik alweer niet duidelijk geweest.Tussen
luisteraars en belangstellenden en de figuren met een betonnen kop,
die op een of andere manier een officieel Rijksfunctie hebbenn en
daarbij hun nonsens ten berde brengen is een heel groot verschil.
Waarbij je door hun persoonlijke bepantsering met een normaal
gesprek niet doorheen kan komen.
Mocht U hier over twijfelen een klein voorval .Om dure Bobo’s
te overtuigen dat een Knil-eenheid geen afteraf plekje verdiende
ten opzichte van die zgn.overwinnaars,heb ik met pijn in m’n hart
H.M.de koningin hier van op de hoogte gesteld.
Resultaat was ,wat mij ineen heel jaar niet lukte,lukte nu wel.
Maar de toppunt van bottigheid hierbij is ,dat er geen foto en geen
persoonlijke oorkonde van H.M. sterker nog geen toelichting over
deze bijzondere mensen bij is geplaatst.
Probeer maar ‘ns deze overigens zeer vriendelijke DoBo’s te
overtuigen
siBo
Daarom ben ik ook van overtuigd dat men moet blijven hakken met een botte bijl.
De eerste keer gehoord, heeft geen effect, tweede keer ook niet, misschien de derde keer een klein lampje, tiende keer een groter lampje gaat branden, 100ste keer, het wordt tijd toch uit te zoeken, enz.
Ik wil daarmee niet zeggen dat een persoon dat moet doen, maar meer dan 100 personen en eigenlijk zoveel als mogelijk Indo’s.
Wat Meitie op de scholen in CA doet heeft al aardig effect gehad, want de kinderen vertellen het thuis aan hun ouders.
Het ligt aan ons Indo’s zelf!
Ronny
Ik nodig de Heren uit te schreeuwen op de Telegraafblog. De reacties daar worden gekenmerkt door onbenul, onverschilligheid en verwarring, zoals de opmerking over 14 Augustus. Ik dacht dat we 15 Augustus vierden de V-J-Day.
Daarnaast heb ik wel wat tegen zwijgende indo’s. Hij weet pas wat windmolens zijn als hij er tegen vecht , degene die niet vecht is een echte indolente Indo. Is dat soms ook een kenmerk.
Ik heb meer waardering vooe Indo’s die vechten voor hun overtuiging zie Ted Hartman, daarvoor kan ik waardering en respect opbrengen. Een Indo die zwijgt en niks doet is een Mann ohne Eigenschaften (R. Muesli).
Natuurlijk is de opmerking van dhr. Lucas beneden alle maat, maar dat betekent niet dat hij de oorlog niet heeft meegemaakt, de vraag is welke oorlog!!
Van den Broek, daar is geen speld tussen te krijgen en ik ben het helemaal met u eens. Zij die zwijgen kunnen niet hun rechten claimen.
En te samen heb je meer macht.
Ronny
Het maakt niets uit wat u is overkomen in de Japanse periode 1942 tot 1950, wij allen vallen onder de zelfde noemer. Het is gewoon kenmerken dat Nederland in het algemeen en de pers in het bijzonder totaal geen aandacht willen besteden aan onze situatie en ervaringen van toen.
Maar ik denk dat het ook een beetje te maken heeft met het bekende stil zwijgen van de indo’s, een waar kenmerk.
Ik heb al eerder kenbaar gemaakt dat ik een voorstander ben om het van de daken te schreeuwen.
Over schreeuwen gesproken, heer H. Hoogervorst, een email schrijven met hoofd letters is ook een vorm van schreeuwen. En naar ons hoeft u dat toch niet te doen.
Ronny Geenen
Ronny Geenen, op 3 juli 2013 om 17:57 zei (onder meer):
“Ik heb al eerder kenbaar gemaakt dat ik een voorstander ben om het van de daken te schreeuwen”.
Ik heb hoogtevrees. Afgezien daarvan vraag ik mij als zwijgzame Indo af: “What’s the gain, wat winnen we ermee?”.
In het gunstigste geval zal een iegelijk zeggen “O, zit dat zo. Wat zielig voor die buitenkampers en wat zijn ze allemaal dapper geweest” en dan weer overgaan tot de orde van hun dag, hypotheekje veilig stellen, vacantietje boeken, koopjes jagen bij Appie en H & S.
Zijn wij dan ineens gelukkiger geworden omdat we ons leed een keertje van de daken hebben geschreeuwd?
Laten we blij zijn dat we geen Papoea zijn of Tibetaan of Koerd of Oeigoer en terecht zijn gekomen in landen waar wij in grote vrijheid en welvaart ons leven kunnen leven en alle kansen hebben gekregen om ons te ontplooien. Kom d’r maar eens om in deze wereld, laten we onze winst uittellen.
Wat mij betreft verdient de zwijgende Indo bewondering. Hij vecht niet tegen windmolens.
Pak Pierre
Zie het resultaat wat er aan gedaan is aan al het leed en kijkt naar wat er vandaag aan de dag hoeveel geld er gespendeerd wordt aan die moslims, joden en de caribische mensen, om nog maar niet te spreken van al die Oostblok landen.
Wat zijn we weer zielig!
Wat zijn we weer zielig!
Jammer dat je het zo ziet! Zeker niet de oorlog meegemaakt, veronderstel ik.
Even als buitenstaander, als het mag. Op I4E zie ik onder de rubriek ‘Nieuwsbrieven’ allerlei mededelingen; van oproepen tot uitnodigingen van diverse Indisch gerelateerde instituten en verenigingen langskomen.
Zo is er toch ook een instantie van of voor de zogeheten ‘Buitenkampers’ en hun kinderen. Waarom timmert zij dan niet aan de weg, of op de poort van het Indisch Herinneringscentrum?
http://www.museon.nl/buitenkampers
http://www.cluysenaer.nl/website-buitenkampers/
e.m.
HET IS OOK ZO,DAT DE BUITEN KAMPERS OOK GELEDEN HEBBEN
ONDER DE JAPPEN,EN OOK TIJDENS DE BERSIAP TIJD,DAT VERGETEN OOK DE MEESTE VAN ONS. VOORAL DE BELANDA DIE
NIETS WEET OVER ONS IN INDONESIA.ZO VER MAAR EERST.H.H UIT
DEN-BOSCH.
Hierbij hoop ik dan dat de telegraaf ook door de Bobo’s van
Bronbeek en het Indisch Herinnerings Centrum wordt gelezen.
Zodat ook vanuit deze voorlichtende instantie (?) ‘ns wat
meer duidelijkheid getoond kan worden in het museum over
deze periode in Nederlands-Indië gedurende de Japse bezetting.
siBo
Ik zet mijn reactie ook onder het hoofdstuk dat misschien meer aandacht krijgt van de andere schrijvers. Het is wel opmerkelijk, nou ja , dat er gigantisch gereageerd wordt op slavernij, een onderwerp wat ook belangrijk is. Maar dat er helemaal niet gereageerd wordt op het leed van Nederlanders onder de Japanse bezetting
Josephien van Veen wil dat er meer aandacht wordt besteed aan al de mensen die in voormalig Nederlands-Indië slachtoffer zijn geworden van de Japanse bezetting, dus zij die in het kamp hebben gezeten, de Binnenkampers.
Daarbij wordt door Josephien van Veen voor het gemak vergeten de meer dan 200.000 Nederlanders buiten de kampen die OOK slachtoffer waren van de Japanse bezetting. Ondanks de dreigingen van Japanse en ook Indonesische kant bleven zij, de Indische Nederlanders, Koningin en Vaderland onverlet trouw, tot in den doet. Daar kunnen de NSBers en hun meelopers in Nederland een voorbeeld aan nemen.
Deze miopie komt waarschijnlijk tot stand omdat zij, de Indische Nederlanders, een andere huidskleur hebben.
Het is wel opmerkelijk dat onderwerpen over de Buitenkampers in dit blok geen aandacht krijgen in de zin dat er weinig tot niet gereageerd wordt. Het zou mij niet verbazen dat de Buitenkampers in het zicht der geschiedenis verdwijnen.
Deze reactie heb ik ook naar de Telegraafblog gestuurd, nu maar kijken of ze het ook plaatsen….En het is geplaatst.