21 jun Gedeeld Verleden, Gedeelde Toekomst

Op 21 juni a.s. zijn VPRO-televisiepresentator Wim Brands en Rocky Tuhuteru de gastheren van de themabijeenkomst Gedeeld Verleden, Gedeelde Toekomst: naoorlogse verhalen over Nederland. Deze themabijeenkomst in het Museon in Den Haag wordt georganiseerd door het Indisch Herinneringscentrum en de stichting Herdenking 15 augustus 1945 in samenwerking met het vfonds.
In deze eerste editie worden naoorlogse verhalen over Nederland verteld door Indische Nederlanders en Molukkers die na de oorlog naar Nederland kwamen en zijn gebleven.

Dit bericht werd geplaatst in agenda - evenementen. Bookmark de permalink .

4 Responses to 21 jun Gedeeld Verleden, Gedeelde Toekomst

  1. van den Broek schreef:

    Geachte Mevr. ter Kulve.
    Om recht te geven aan het onderwerp dient de juiste vraag te zijn: Waarom botst de bijeenkomst Gedeelde Toekomst Gedeeld Verleden met de tentoonstelling “Buitenkampers” en niet andersom want wie verstoort wie??

    Deze tentoonstelling biedt eindelijk ruimte aan een groep Indische Nederlanders die tot nu toe in de Vaderlandse geschiedenis veelal buiten schot is gebleven, om niet te zeggen welhaast uit de Geschiedenis is geelimineerd. Dit in tegenstelling tot de groep “Binnenkampers” die tot op heden veel aandacht kreeg en deze ook opeiste (zie de vele boeken die vaak niet door literaire kwaliteit schitteren). Het woord zegt het al, de nadruk ligt Kampers. Daarom juich ik het toe dat er niet alleen een tentoonstelling kwam maar nu ook een documentaire. Zodat de balans tussen Buiten- en Binnenkampers meer in evenwicht komt.

    Mijn punt is niet dat er geen onenigheid is geweest tussen deze twee groepen maar wel het onderscheid in aandacht tussen deze twee groepen in de Vaderlandse geschiedenis maar ook in de Informatieverstrekking.

    Dit heeft niets met generatieverschil te maken maar meer hoe de Vaderlandse Geschiedenis in haar miopie/cq dementie denkt de Indische Nederlanders een plaats te geven. Kijkt U maar naar de introductie van de tentoonstelling van het Museon. Daar wordt ZOALS GEWOONLIJK gesproken dat alle blanke Nederlanders de kampen ingingen …… domheid heeft zo zijn grenzen.

    De bijeenkomst Gedeelde Toekomst,,,Gedeeld Verleden heeft zoals gewoonlijk over de naoorlogse verhalen… Op geen enkel punt, maar dat kan nog komen, wordt een verbinding gelegd met de tentoonstelling, dat lijkt mij toch voor de hand liggend als je in de wind van eenander gaat zeilen… Ik weet dat het Herinneringscentrum geen gelukkige hand heeft met tentoonstellingen maar hier gaat het Centrum in de fout met een tentoonstelling die zelf niet organiseert. Ik had toch wat meer inzet en intelligentie verwacht.

    Het wordt wel eens tijd dat Het Indisch HerinneringsCentrum zichzelf gaat evalueren en met name haar Indische achtergrond ter discussie stelt. Ik herken me niet in hun activiteiten laat staan in hun Indische Herinnering.

    Maar ja, als zij voor de grap mijn moeder op 80-jarige leeftijd weer laten buigen voor de Japanse oorlogsvlag en zulke onbeholpen activiteiten organiseer (D e Terugkeer of all places) , dan heb ik geen greintje respect noch bewondering voor die toko.

  2. joty ter kulve schreef:

    Interessante vraag van de heer van den Broek, al begrijp ik de vraag niet helemaal. Waarom zou de tentoonstelling ”Buitenkampers” botsen met de bijeenkomst : Gedeelde Toekomst, Gedeeld Verleden?
    De Buitenkampers zijn toch ons Gedeelde Verleden? Het overgrote deel van mijn Indische familie zijn buiten het kamp gebleven. Mijn familie is in het kamp terechtgekomen ( 75 % totok) netjes uitgerekend door onze toegewijde kamp-commandanten. Mijn moeder en grootouders konden buitenkampers blljven maar zijn uit sollidariteit meegelift met ons kinderen en hebben enkele jaren kunnen genieten van de gastvrijheid van de Japanners.

    Nimmer is dit een punt van onenigheid geweest of geworden binnen onze grote Indische familie. Wie kan mij uitleggen waarom de tweede generatie lang na de oorlog deze accenten is gaan leggen.

    Ik hoop dat de bjieenkomst ons vrijheid een positief perspectief op de toekomst gaat bieden.Nederlands-Indië is niet meer. Mijn vader en grootvader, ooms en tantes liggen nu begraven in Indonesië. Met dit laatste land moeten wij onze toekomst opbouwen, Nederlands-Indië is op de wereldkaart niet meer te vinden. Wat natuurlijk niet wil zeggen ,dat ook ik mijn wortels niet koester.

    Joty ter Kulve

    • Boeroeng schreef:

      Mijn opa, 73 jaar en totok uit Nederland, werd gesommeerd te verhuizen naar een ‘beschermde wijk’ te Bandoeng.
      Oma, een tante, oom, mijn moeder en twee kleinkinderen verhuisden mee. Toen de wijk ‘vol’ was kwamen de hekwerken.
      In die beginperiode werden mijn oma (totokvader) en haar nazaten niet geinterneerd in principe, maar later met die indoklassen-indeling te Bandoeng had men hen toch geinterneerd.
      Dit was in onze familie geen punt van onenigheid, totok-indo spanningen.

      Totok-indospanningen zijn er altijd geweest in de Europese gemeenschap te Indië en ook daarna in de diaspora.
      Dat is inherent aan een multiculturele samenleving.
      Van huis uit heb ik geleerd dit te vermijden ….. soedah-laat-maar-methodes.

  3. van den Broek schreef:

    Opmerkelijk, in het Museon is er op dit moment de tentoonstelling “Buitenkampers” bezig. Nu wordt deze tentoonstelling enigszins overschaduwd door de themabijeenkomst op 21 Juni over “Gedeeld Verleden, Gedeelde Toekomst over NAOORLOGS VERHALEN over Nederland.

    Is dit een staaltje van vooruitziende planning?? Of is dit een natuurlijk voorbeeld voor de totale chaos. Maar het één kan toch ondoorgrondelijk te maken hebben met het ander. Het zijn van deze momenten dat ik van de dansende Woe-Li meesters wat beg.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *