Het staatsbezoek van koningin Beatrix, prins Claus en prins Willem-Alexander aan Indonesië van 21 tot 31 augustus 1995 werd een drama door hoogst ongepast gedrag van president Soeharto en diens regering. Voor het koninklijk paar, premier Kok en Nederland werd het een pijnlijke en beledigende ervaring.
-
...........𝓘𝓷𝓭𝓲𝓼𝓬𝓱𝟒𝓮𝓿𝓮𝓻
Berichten van het heden, maar ook uit het verleden -

- en


Indische Soos -

Recente reacties
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- B. Heijden op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Anoniem op Indisch in Beeld
- ronmertens op Bibi Breijman over haar roots
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Pierre H. de la Croix op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- René 1969 op Jappenkamp Kampili
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Anoniem op I.M. Sophia Miedema-Verstraate
- wollige taal van den Broek op Bibi Breijman over haar roots
- stupidity - van den Broek op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- U.N. Meis op Wat heb je gestemd voor de Tweede Kamer
- Pierre H. de la Croix op ‘Mongoolse Prins’ Dschero Khan (96) overleden in april
- Pierre H. de la Croix op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- wanasepi op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.




































Als die jongere generatie, soms bekent onder de generatie 0.3, zwijmelt van Indonesie en raakt bijna bewusteloos van het woord “ROOTS” dan gaat het wel over een onbezorgde vakantie.
Maar als er echt gewerkt moet worden dan leutert deze generatie plotseling over “onzichtbare uitsluiting” en “koloniale achterdocht”. Deze dingen schijnen bij die rootsvakantie plotseling helemaal niet te bestaan.
Bij werken in Indonesie komen die virtuele woorden tevoorschijn zoals, integreren en assimileren, het woord allochtoon krijgt een concrete betekenis, en leven tussen twee culturen heeft plotseling een hele andere inhoud. Ook door die generatie veelvuldig misplaatste gebruikte woord wereldburger krijgt een andere klank, dat laatste zeggen veele Indo’s uit Almere op 7hoog.
Ik wil die David en die Lemon wel willen zien in Indoland, die zullen daar hun aziatische wortels ontdekken , die ze nooit in Nederland gevonden hadden. Mijn zusje, ook zo’n echte Indo kessasar, dacht in een stage in Indonesie haar ware wortels te ontdekken en natuurlijk haar echte aziatische trekken. niemand hoorde haar. Ze kwam huilend terug, als Indo is blijkt zij toch wat anders te zijn als die Indonesiers.
Ikzelf ben ook wat geemigreerd maar dan vrijwillig en dat is het verschil met die ouderen. Ik kan alleen maar respect en loyaliteit tonen voor hen, die uit hun land verdreven zijn.Ik heb ook respect voor degenen die niet meer terugwillen, ik begrijp hun hartzeer.
Neutraal beoordelen??? Wat betekent dat eigenlijk….. het zijn weer van die termen waar je alle en geen kant mee om kan gaan. Het klinkt wel leuk en modieus maar hoe moet ik dat operationaliseren….zeker weer met die botol tjebok of bromtolol………
“een onbezorgde vakantie.” Op Bali, met ’s ochtends de Telegraaf.
De krant van wakker Bali.
Pak Pierre
@ Pak Somers : ” Indonesië is voor hun niet neutraal, het is een land uit hun familiegeschiedenis”
De hartelijke ontvangst is in een aziatisch land meer regel dan uitzondering en je zou je wensen dat niet alleen de ‘gewone man/vrouw’ de bezoeker zo tegemoet zal treden. Zou onze jongere generatie er bv een bestaan kunnen opbouwen of heerst er nog de ‘onzichtbare’ uitsluiting om de maatschappelijke ladder te beklimmen? De koloniale achterdocht , wat ze niet kwalijk is te nemen, zal niet zo gauw verdwijnen en helaas niet door onze kroost worden begrepen.
“de ‘onzichtbare’ uitsluiting om de maatschappelijke ladder te beklimmen?” Mijn (klein)kinderen hebben geen ambities in Indonesië zodat ze niets van uitsluiting afweten. Er zijn wel veel Nederlandse bedrijven in Indoneië werkzaam, met nogal wat Nederlands personeel. Ik weet niet hoe of het hen vergaat. Je kunt dit moeilijk vergelijken, zij zijn in Nederlandse dienst.
Straks hebben we een nieuwe koning. Hij is van na de oorlog. Indië zegt hem weinig of niets. Een koning van de nieuwe generatie. Dat betekent dat het verleden een gesloten boek is en dat op de toekomst wordt gericht. En wie weet dat koning naar Indonesie gaat, het daar helemaal niet heeft over bersiap en onafhankelijkheid, maar over het hier en nu en de toekomst. Dan kunnen de oudjes hier tot hun laatste adem achter hun pc’tje blijven steigeren over alles enog wat….but nobody will listen…nobody will hear, behalve misschien Man bijt hond of een ander programma over zonderlingen.
“…nobody will hear, behalve misschien Man bijt hond of een ander programma over zonderlingen”.
Een wat voorbarige conclusie misschien omdat juist de 3e generatie hun aziatische wortels lijken te ontdekken en de ‘verschillen’ op hun juiste waarde proberen in te schatten.
Dat de oudere generatie in wrok of stil verdriet het verlies van hun geboortegrond blijft ondergaan is heel menselijk.
Maar of de jongeren makkelijk over de diaspora heen kunnen stappen en het land dat hun ouders heeft ‘uitgekotst’ neutraal zullen beoordelen is voer voor sociologen. In ieder geval blijft het tropenland zijn magische aantrekkingskracht niet alleen op hen uitoefenen….. en vele generaties lang ?
Roeslan Abdulgani zei het zo mooi: “Ik houd niet van de Nederlanders … maar ik heb Nederlandse vrienden!”
Ik schijn van die oudere generatie te zijn maar weet niet van wrok of verlies. En mijn geboortegrond is ook niet verloren geraakt, alleen wonen daar in mijn geboortehuis andere (aardige) mensen.
‘Mijn’ jongeren, kinderen en kleinkinderen (de achterkleinkinderen zijn nog niet tot volle wasdom) zijn twee jaar geleden nog op mijn geboortegrond geweest. Heel hartelijk ontvangen. Indonesië is voor hun niet neutraal, het is een land uit hun familiegeschiedenis.
Ik blijf het grappig vinden hoe of de ene groep zonderlingen schrijft over een andere groep zonderlingen. Al vanaf klein kind is mij bijgebracht dat ieder mens uniek is, een zonderling.
Voor mij geldt nog steeds 27 december 1949. Maar tussen volkenrechtelijke afspraken en het diplomatieke verkeer kunnen verschillen ontstaan. Nederlandse diplomaten zijn op 17 augustus aanwezig en prikken een vorkje mee. Niets mis mee, het is de nationale feestdag van Indonesië en in het diplomatieke verkeer heb je dat te eerbiedigen. Wij doen dat op Koninginnedag (hoe lang nog?) en niet op 26 juli. De grote fout van de Nederlandse politiek is dat die de koningin, die niets mag zeggen, in een nare positie heeft gebracht. Ons staatshoofd is onschendbaar, maar daar moet je dan ook zorgvuldig mee omgaan. Soeharto heeft duidelijk gereageerd door niet bij de aankomst aanwezig te zijn. In Nederland is de betekenis van die reactie nooit begrepen.
Sorry,wat Holland heeft gedaan bij dat bezoek was goed.We kunnen wel zeggen,dat we alles moeten vergeten,doch de onafhankelijksstrijd heeft hele diepe wonden geslagen en de manier waarop Soekarno zich heft gedragen na WO II is ook niet altijd even fraai.Sorry,ik denk,dat ze niets moeten.Holland zei gewoon,dat Indonesia totaal onafhankelijk werd in 1949 en niet 1945.Ja,Indonesia wil onze koningin dwingen om hun standpunt te accepteren.Beetje ongepast om dat van onze koningin te verwachten.Maar goed,er zijn nu wel stappen in de richting,dat ze OOK(en niet alleen)die datum in 1945 willen respecteren.Ach,het is een politiek spel.Tussen de bedrijven door gaan de contacten gewoon verder.Ja,ze moeten ook in Indonesia rekening houden met de gangbare mening v het volk.Jammer dan dat Soeharto zo deed.Hij was juist zo’n goed vriend v Koniungin Juliana en Prins Bernhard.Wellicht werd er gedacht ,dat met een jongere generatie;Koningin Betarix;op een andere manier konden worden gedaan.Afijn,laten we elkaar maar niet d zwarte Piet toespelen.Laten we proberen altijd zoveel als mogelijk is met elkaar in harmoniet te leven dus ons uiterste best daarvoor doen.Dan zal het allemaal in Gidsnaam(!!)wel lukken. Alle goeds voor iedereeen!
Koningin juliana was voor de onafhankelijkheid van Indonesie. Zie de juliana serie op nederland 1. In de serie krijgt ze zelfs bijna ruzie om de onafhankelijkheid van Indonesie. Ik heb daarom veel respect voor haar. Voor mij zelf is de onafhankelijkheidsdag 17 aug 1945, en is de gebeurtenis in 49 voor mij een administratieve afhandeling van wat er in 45 gebeurt. Heb zelf 3 keer 17 aug mogen meemaken in jakarta. De stad is dan mooi versiert met de kleuren rood-wit. Op tv in de hotelkamer heb ik de vlaghijsing gezien met het Indonesia raya. Vooral het laatste stukje van het passende lied geef me toch een goed gevoel. Met name de woorden Merdeka, Merdeka :
Indonesia raya merdeka, merdeka. Tanahku negri yang ku cinta. Indonesia raya merdeka Merdeka. Hiduplah Indonesia raya
Het is een eer om uitgenodigd te worden op de ‘verjaardag’ van Indonesia. Als u uw verjaardag viert en uw nodigt iemand uit die toch wel een speciale band heeft met u en u rekent erop dat diegene komt en diegene komt gewoon niet maar een paar dagen later, is dat toch wel een belediging.
En die Indonesiers zijn zo trots op hun land en op hun onafhankelijkheid. Ik heb zelf in de kerk in ambon mogen ervaren dat ineens het Indonesia raya werd gespeeld(was toen 16 aug op een zondag). Hoe al die Molukkers het Indonesisch volkslied met trots en uit volle borst meezongen was prachtig om te zien. Hun stemmen klonken harder bij het zingen van de woorden Merdeka, Merdeka. Mijn moeder en ik waren de enige twee ‘Belandas’ daar en zongen mee.
van Beek, op 13 maart 2013 om 12:56 zei (onder meer):
“Hoe al die Molukkers het Indonesisch volkslied met trots en uit volle borst meezongen was prachtig om te zien. Hun stemmen klonken harder bij het zingen van de woorden Merdeka, Merdeka”.
Tja , Mas van Beek, het kan allemaal zo zijn geweest zoals u het hebt geïnterpreteerd. Ik was er niet bij.
Echter, in onder meer de Nederlandse verzetsliteratuur kunnen we lezen hoe een onderdrukt volk heimelijk verzet kan plegen zonder dat de onderdrukker het (onmiddellijk) in de gaten heeft. Tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië was het liedje “Zonnetje gaat van ons scheiden, avondrood kleurt reeds het veld” * heel populair, omdat het zonnetje verwees naar de rode bol in de Japanse vlag. Ik heb begrepen dat het lied later ook door de Japanse bezetter werd verboden.
Als de Molukse stemmen op die zondag in die kerk opeens harder klonken bij het zingen van de woorden “Merdeka, merdeka”, dan weet ik niet zeker welk “Merdeka” die stemmen bezongen, de bevrijding van de boze Nederlanders of het heimelijjk verhoopte Merdeka van de centrale regering in Jakarta.
Pak Pierre
* Uit: “Kun je nog zingen, zing dan mee”.
Haha Pak Pierre, dat zou kunnen ja. Had ik nog niet over nagedacht. Maar u snapt wat ik bedoel neem ik aan. 😉
van Beek zei,Heb zelf 3 keer 17 aug mogen meemaken in jakarta.
Duizenden Indo’s ,waaronder ik hadden zelfs het ontstaan van hun
onafhankelijkheid beleefd. Baas boven baas!
En nou heb ik zo’n soort idee,dat U me onwetenheid in m’n teklek
schuift. Laat ik U heel effentjes in fluisteren dat het lied Indonesia
Raya voor de Oorlog al werd gezongen,ja zelfs door rasechte blanda’s.
Ik wil U een klein beetje aanmoedigen wat dieper naar ’t INDO zijn te kijken en aub . niet in de zin van ; WIJ en ZIJ !
sibo
@Pierre de la Croix, op 13 maart 2013 om 19:28 zei: Als de Molukse stemmen op die zondag in die kerk opeens harder klonken bij het zingen van de woorden “Merdeka, merdeka”, dan weet ik niet zeker welk “Merdeka” die stemmen bezongen,/…/@
Uw argumentatie op grond van levenservaring meneer De la Croix is mijn stellige overtuiging. Though I’ve never been back, ik weet het wel zeker!
e.m.
PS
http://blog.londoh.com/item/795/catid/5#more
Moest hier toch even zijn. Ben met de Banda-eilanden bezig.
I’ll be back. Hasta la vista! 😉
Festina lente, haast u langzaam …
Pak Pierre
Als nakomeling van een ‘Bandanees’ ben ik zeer benieuwd!!!
Ik dacht dat heer EM een Alfoer was. Maar ik weet ook niet alles.
Pak Somers, bandanezen zijn afstammelingen van de alfoeren, de orang maluku asli.
Wat verwachten zij?
Cap.
Bo Keller. Nederland heeft Indonesie geschoffeerd door niet te komen op 17 augustus en het is meer dan terecht dat Indonesie haar zo heeft ontvangen! Volgens de volkskrant http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/381357/1994/07/07/Beatrix-gaat-pas-naar-Indonesie-na-jubileumfeest.dhtml
Bracht Beatrix geen bezoek aan het jubileum feest vanwege de emoties van de Indiegangers(die daar gestreden hebben). Ik kan me aan die lui zo irriteren. Hoop dat onze nieuwe koning en koningin een bezoek brengt op 17 augustus en zich niet laat tegen houden door die koloniale groep.
Meneer van Beek.Heel leuk,dat U me hierbij noemt ,want dan kom je in de bekendheid ,zeggen ze.
Maar aku ini reageerde helemaal niet op ’t Staatsbezoek van
Tuan dan Nyonya jang heel hoog verheven.
Ik zeg maar zo,waar het hart vol van is loopt de mond van over.
Dus terima kasih Pak. van Beek.
siBo