Bobstam in Indonesië:
Ik vertoef momenteel in een klein kamertje aan de achterzijde van het hotelletje. Ik heb daar niet zozeer last van het verkeerslawaai, maar de islam probeert hier via slechte en vooral harde luidsprekers haar zieltjes te winnen. Ik heb niet de indruk dat ze daarmee veel succes boeken, maar vooral ook veel irritatie opwekken. Ik schrik om een uur of vijf in ieder geval met een schrik wakker als de niet al te melodieuze oude imam zijn ‘gezangen’ begint.
Wat dat betreft zit ik hier in dit internet en game café momenteel een stuk beter met Nirvana Live in New York door de luidsprekers van de beheerder van het etablisement. Overigens dragen veel meisjes en vrouwen hier hoofddoekjes, maar zijn ze absoluut niet verlegen om met je te praten of je aan te raken. In dat opzicht dus ook weer heel vrijgevochten en meer en meer geëmancipeerd (?)
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Nou …. ik geloof dat alle antwoorden op alle vragen over de moeder van James Bond en haar mogelijke familierelatie met mij reeds zijn gegeven.
Inderdaad lieve mensen, alles fictie, geesteskinderen van de schrijver Ian Fleming.
Als ik mij goed herinner heeft hij in een van zijn vroegste Bond thrillers, “From Russia with love” of “On her majesty’s secret service”, iets geopenbaard over James’ ouders.
Ik heb eens via het net een foto gekregen van de grafsteen van vader en moeder Bond – DelaCroix. Die heb ik, ook al weer een tijdje geleden, als grapje aan Boeroeng doorgezonden.
Pak Pierre
In de oorspronkelijke bond-boeken van Fleming was zijn moeder een Zwitserse Delacroix . Allemaal fictie.
http://www.ign.com/articles/2012/10/24/25-things-you-probably-didnt-know-about-james-bond
Voor de troost:
Mark Paul Gosselaar die Jimmy Smith opvolgde in NYPD heeft een Indische moeder.
Jimmy Smith zou via Suriname ook een Indische oorsprong hebben, fluistert men, maar dat weet ik niet
Pierre,
Als moeder Bond geen Indische de la Croix is, begin ik er niet aan dat op te zoeken. Veel te veel werk…..
Ian Lancaster Fleming, auteur van de James Bond verhalen, was de zoon van Major Valentine Fleming (1882-1917) en Evelyn Beatrice Sainte Croix Rose (1885-1964).
Evelyn was de dochter van George Alfred Sainte Croix Rose en Beatrice Quain, (’t ‘Sainte Croix’-gedeelte is een voornaam, hijzelf de zoon van Sir Philip Rose en Margaretta Ranking).
Evelyn werd ca 1885 te Kensington,Londen geboren en werd na het overlijden van haar echtgenoot tijdens WWI, een zeer rijke erfgename. Zij kwam te overlijden op 27-07-1964, zo’n twee weken voor zoon Ian.
Indische connectie…….eh, dacht ’t niet………pajah……
Wie was dan de mysterieuze Monique Delacroix? Ajoh, men.E.M., vertel dan.
Mvg.
Dag mw Leworthy-Hanssens, ik kan de beantwoording van uw vraag eigenlijk het beste overlaten aan Pak Pierre, maar volgens diens aanwijzing moet de française Monique Delacroix getrouwd zijn (geweest?) met de Schot Andrew Bond.
Ik wil gecorrigeerd worden!
e.m.
@ Pak Vos
Pardon ?
@ Pak Pierre
1. Javaans-Nederlands woordenboek, Rob van Albada, Th. Pigeaud, Herziene uitgave, gemoderniseerd en aangevuld. Leiden: KITLV Uitgeverij, 2007, xxxii + 1,085 pp. ISBN 9789067183089. Prijs: EUR 49.50 (hardcover).
2. Nederlands-Javaans handwoordenboek, Th. Pigeaud, Drs. Theo A. Vermolen. Wolters Noordhof NV, Groningen, 2001, 663 pp (hardcover). ca 35,-
Het laatste is uitgegeven door een kennis van me in eigen beheer, zoals het toen uitgegeven werd, dus oude spelling.
Misschien dat hij nog een exemplaar heeft, maar ik denk het niet.
Er worden tegenwoordig veel private lessen gegeven in het javaans of kleine studiegroépen gevormd, dus dat soort boekjes gaan snel oer de toonbank. Ik heb van boek 1 ook nog de oude spelling , voorts nog een dik javaans-engels woordenboek
Dure hobby allemaal.
Nmm gewoon op I4E de vraag stellen en nah ister wel altijd één
jang kesasar di weet ,katanya.
Hand –tangan in het Ngongko en Krama
asta in het Krama inggil
mss hebben jullie er wat aan .
siBo
Van een kennis uit Surabaya heb ik gehoord dat het (laag?) Javaanse woord voor tangan: ‘tengen’ is. Zou dat kunnen?
@ Pak Pierre.
Ik heb geen verstand van tjeleng-konde .
hi hi hi hi
Over Javaanse woorden boeken, heb ik naast moderne Indonesische Kamus Jawa toevallig Javaansch- Nederlandsch woordenboek.
Van P.Ant.Jansz 3de druk, 1216 blz- staat geen ISBN nr op.
NV Boekhandel en Drukkerij v/h G.T VAN DORP & Co.
ja, daarnaast word ik omgeven door lopende javaanse woordenboeken.
Altijd baas boven baas he surya?
Ook dat is javaans
Hartelijk dank allemaal voor de tips richting Javaanse woordenboeken. Net gelezen dat mijn AOW met een kleine 2 Euro is gepotong. Dat schiet dus niet op. Moet naarstig kijken waar die oude sok is gebleven, want ik wil die woordenboeken toch wel hebben in aanvulling op het povere Javaans dat ik nodig had om met mijn vriendjes effectief te converseren over djangkriks, lajangans, djadjanans, wajangplaatjes, het knikkerspel, het visjes vangen in het bandjirkanaal met een ikrak.
Overigens …. ik las ergens op I4E, misschien onder een ander topic, dat de Ambonnese KNIL-militairen recht hadden (“saja poenja kompetir” heette dat geloof ik) op een rantsoen brood, terwijl de rest van de inheemse soldaten op wadjik moesten marcheren. Big deal!
Ik verruilde mijn boterhammen op school als het effe kon graag met het lekkers dat mijn Javaanse vriendjes in hun pintjok van pisangblad meebrachten.
Europees eten had een zekere status in de kolonie. Alles wat de witman deed was okee. Mijn moeder vertelde dat in haar jeugd de huisjongen van haar vader, van mijn opa dus, toen havenmeester van Makassar, met de huisjongens van andere lokale hoogwaardigheidsbekleders als de agent van de KPM, de AR, de commandant van het KNIL detachement, etc. een etentje had met op het menu …… kentang.
Pak Pierre
Ik verruilde mijn boterhammen op school als het effe kon graag met het lekkers dat mijn Javaanse vriendjes in hun pintjok van pisangblad meebrachten.
Toen mijn Haagse vriend en ik samen voor een hogere rang wtk studeren en mijn moeder mij vaak een broodje padangse rendang meegaf, kreeg ik altijd een extra broodje voor mijn Haagse vriend mee.
@Ed Vos, op 28 januari 2013 om 10:56 zei:
@ Pak Pierre
1. Javaans-Nederlands woordenboek, Rob van Albada, Th. Pigeaud, Herziene uitgave, gemoderniseerd en aangevuld. Leiden: KITLV Uitgeverij, 2007, xxxii + 1,085 pp. ISBN 9789067183089. Prijs: EUR 49.50 (hardcover).@
Klik om toegang te krijgen tot asia-javaans.pdf
2. Over dynastieën gesproken meneer De la Croix, ben ik toch vergeten om te memoreren dat in de tetralogie beginnende met ‘Aarde der mensen’ van Pramoedya Ananta Toer een assistent-resident wordt opgevoerd met de welhaast niet te raden voornaam, ’t is ongelogen waar, Herbert. Diens familienaam echter: De la Croix!!! Herbert de la Croix, assistent-resident, die zich in het boek aan het eind van 19e eeuw ontpopt als een ‘progressief liberaal’ met betrekking tot het verheffen van de inlandse (lees: Javaanse) bevolking.
e.m.
@ Pak Eppeson: “….Over dynastieën gesproken meneer De la Croix …..”.
Potstausend, bij het lezen gingen mijn haren recht overeind staan van ontroering en trots. In Indië stonden de De la Croix’ bekend als “konijnenfamilie”, gekend over het hele gebied tussen Sabang en Merauke. Maar dat de grote Pramudya het waard heeft gevonden om die naam in een van zijn boeken te vermelden vind ik geweldig. De voornaam Herbert komt evenwel weinig in de familie voor; een van de beste vriendjes van mijn vader heette wel Herbert, ook een Indo en bekend arts in Semarang en later Den Haag.
Ik heb een wit dienstvriendje die groot fan van PAT is en zegt al zijn werken te hebben gelezen. Moet hem nog maar eens aan de tand voelen …. waarom heeft HIJ mij dat niet eerder gemeld?
Overigens, wist u dat de moeder van James Bond ook een De la Croix was? Boeroeng moet nog maar eens uitzoeken langs welke lijnen ik met de beroemde spion ben “geparenteerd”. De eerste James zou wel voor Indo Europeaan kunnen doorgaan, maar er zijn ook een paar blonde neefjes geweest, geloof ik.
Pak Pierre
Maar er is een tussenvorm: BB met R.
BruinBrood met R’wtjes! 😉
e.m.
@Pierre de la Croix, op 30 januari 2013 om 10:30 zei: Overigens, wist u dat de moeder van James Bond ook een De la Croix was?@
U bedoelt de française Monique Delacroix?
e.m.
@ EM: Je kent het toch nog wel van Max Woisky (spelling??) BB mwet R, dat is bruine bonen met rijst. enz.
Welzeker meneer Somers, maar ik wilde per se die R’wtjes genoemd hebben waarvan ik zeker weet dat op z’n minst één jong persoon in Nederlands-Indië daar zo dol op was en mogelijk nog steeds. En dat BruinBrood was daartoe natuurlijk een noodzakelijk literair bijproduct. 🙂
e.m.
Bika Ambon werd in het begin als straatsnoeperij verkocht aan de Jalan Ambon.
e.m.
Ronny Geenen, op 27 januari 2013 om 23:50 zei:
Ajam kampong is een kip die vrij los kan lopen, dacht ik,
———————————————————————————
Volgens mijn landgenoten smaakt de ayam kampung lekkerder omdat die alles eet , zelfs makan “tai”, scharrelen in vuilnisbelten, cacing /worm eten etc.
Persoonlijk vind ik ayam kampung niet lekker, ze zijn iets groter dan een grote duif , met weinig vlees.
De ayam van KFC of Mc Donald is een soort van Ayam Negri, ( eigenlijk “luar negeri”,van oorsprong import raskippen ).
Bij de meeste kippenboerderijen in de kampungs lopen de ayam negri ( met veel vlees / raskip) ook rond , niet in een kooi zoals batterijkip of plofkip in Nederland.
Tegenwoordig wordt de term ayam kampung voor iets anders gebruikt.
@ Pak Surya: “Tegenwoordig wordt de term ayam kampung voor iets anders gebruikt”.
Ik heb als bengel in Semarang de grote mensen ook wel iets horen zeggen over “kampong flora”. Synoniem van “ayam kampung”?
Van sommige jagers werd gezegd dat zij op “tjèlèng kondé” joegen. Kampong fauna?
Pak Pierre
Aan de medan-Indo;s hier. Is de bika Ambon daarin Medan nou echt zo geweldig? Heb gehoord dat de bika ambon daar oorspronkelijk vandaan komt. Toch vraag ik me af waarom het bika ambon heet en niet bika medan.
Mas Van Beek.
Volgens verhaal werd het vroeger verkocht bij de Jalan Ambon in Medan .
Daar heb je veel verkopende stalletjes/toko .
Van daar uit werd het meegenomen naar de rest van Indonesia door bezoekende gasten aan Medan.
Tegenwoordig kan iedereen bika ambon maken en verkopen, zoals het geval is met Rendang Padang, Sayur Gudek of Gado gado of Martabak Bangka .
Of Tahu Sumedang.
De echte heeft een typische smaak , komt door de gebruikte bonen voor de tahu en de plaatselijke water.
Tegenwoordig zie je overal “Tahu Sumedang” , die in feite geen tahu sumedang kan zijn , of de beroemde Sate Madura.
Bob vertelt het gewoon zoals hij het ziet en daar is nix ergs aan..en hij doet dat zonder de gedachte van een indo die daar vandaan komt of iets met dat land heeft..het enige wat hij met t land heeft, is dat zn pa daar gewerkt heeft en zelfs de brieven van zn pa heeft tie nog niet gelezen, die misschien meer kan vertellen over wat die man daar heeft meegemaakt…als een van ons daar zou zijn en dezelfde reis zou maken was het misschien meer geromantiseerder als het werkelijk zou zijn…bij mij wel, want ik kom uit die streek en ik vind daar alles geweldig, omdat ik me senang voel..ook zal je mij daar heel vaak in cafes en bars zien met de locals, om van alles op de hogte gehouden te worden..en de bars waar de sate man voor de deur zit, geniet de voorkeur…het wordt zo naar binnen gebracht, zoveel als je wilt en je betaal die man wanneer het je uitkomt, tactisch slim van die man, want soms bestel je natuurlijk meer, als er meer mensen binnen komen, ik kwijl bij de gedachte van de sate kerang die ze daar voor je neus zetten…:)..mij zal je ook nooit naar een cafe binnen zien gaan om een live concert van nirvana te bekijken, maar goed bob doet dat..en als ik de commentaren lees op zn site, zijn de mensen ook blij dat hij het een en ander vertelt en ze herkennen bepaalde dingen omdat ze daar geweest zijn….ik ben best wel een beetje jaloers als ik hier in die verekte kou zit en hij nog richting toba en padang gaat, maar….ik kom er ook aan….lol
Bob moet gewoon thuisblijven
Gaja
Ik heb ooit als 10 maanden oude baby, mij niet bewust van de TNI-dreiging dat aan moeder en mij voorbijging, de verre bootreis ‘oost west’ gemaakt. Ik ben geen zeeman geworden. Je suis un Alfoer, maar heb niet echt een band of binding met de archipel, de eenheidsstaat Indonesië. Ik heb er wel familie en gun ze het zelfbeschikkingsrecht van Mertens. Mijn navelstreng is in Ambon op Ambon de facto en de jure doorgeknipt. Hopelijk niet achteloos achtergelaten.
Om de een of andere reden hebben evenwel de Banda-eilanden en het eiland Sumatra altijd een grote aantrekkingskracht op mij uitgeoefend. Dus ja, een bepaalde belangstelling heb ik natuurlijk wel voor Indonesië en dat zal altijd wel zo blijven. Al was het maar om mijn eigen Ambonese geschiedenis, eigenlijk het rijke KNIL-leven van haar Opa Aboeroe, goed te kunnen overdragen en overbrengen op dochterlief.
In elk geval wil ik hopen dat het me lukt is om buiten het begrensde RMS-denkkader te treden en daardoor in staat ben om krititiek op Indonesië met een open mind en zo objectief mogelijk te interpreteren en zodoende op haar ware mertites te beoordelen.
Neem nu deze passage over het onderwijs in Indonesië: [CITAAT] ‘Het curriculum wijzigt met elke nieuwe regering en er wordt dezelfde ‘output financiering’ toegepast dat ook het Nederlandse HBO-onderwijs zoveel schade heeft berokkend. [EINDE citaat] De voormalige kolonisator wordt niet onbenoemd gelaten, maar zelfs als verkeerd voorbeeld gesteld.
Inmiddels zijn we wel alweer 67 jaar na dato. Al die tijd geen opgelegde, gedwongen onderscheid meer tussen ELS of Gouvernementsschool. Ja, dan is dit vandaag de dag geen fijnzinnige waarneming: [CITAAT] ‘Het onderwijssysteem is hier zo corrupt als maar kan. Aan de andere kant moet het publieke onderwijs het hier ook wel met bijzondere schamele middelen stellen. Geen wonder dat ook de bevlogenheid van mensen die echt iets voor hun gemeenschap willen betekenen aan sterke erosie onderhevig is.’ [EINDE citaat]
Het is voor mij tot dusver altijd bij die ene verre bootreis gebleven. Mogelijk is dat de reden dat ik zo van reisverslagen kan genieten, zowel sciene als fictie. Namen als Alfred J. Wallace, William Somerset Maugham, Joseph Conrad, Tim Severin en Pierre de la Croix komen nu spontaan bovendrijven. Ik herken dan ook een enkele door Bob Stam genoemde wederwaardigheid uit de verhalen en verslaglegging van Pak Ed Vos in de zomer van 2012. Maar dan vanuit Salatiga op Java. Neem nu deze passage: [CITAAT]’ Wandelen door de stad is trouwens een ‘understatement’, want je moet af en toe halsbrekende toeren uithalen om een straat over te steken en ook overal op je hoede zijn voor onverwachte gaten in het trottoir of wegdek. [EINDE citaat] In mijn herinnering waren het met name de gaten in de weg die een rit naar de top van een berg Pak Vos en diens gids, de brom(mer)fiets weer onverrichterzake deden doen terugkeren.
Ik ben de laatste tijd nogal op de auteur Pramoedya Ananta Toer gericht, van wie niemand minder dan Rudy Kousbroek zegt ‘… grootste Indonesische schrijver …’. Ik moest aan een interview van deze ‘grote Indonesiër’ denken, toen ik onder meer het volgende bij Bob Stam las: [CITAAT] ‘Hun privé gids / chauffeur zei echter: ‘maar ik spreek wel Nederlands’. Het was niet zomaar Nederlands, maar keurig ABN wat deze ca. 40-jarige Indonesiër sprak. Zulke ontmoetingen geven me toch de stellige indruk dat die Hollanders hier niet alleen maar het land geplunderd hebben, maar wel degelijk ook een stuk innovatie hebben gestimuleerd, waarvoor velen alhier zeker nog waardering kunnen opbrengen. [EINDE citaat] Waarom ik naar aanleiding van deze quote aan mijn Indonesische held Pramoedya Ananta Toer moest denken ….
Pramoedya Ananta Toer, op de vraag ‘Kunt u iets zeggen over de betekenis van het Nederlands kolonialisme voor het Indonesische volk?’ anytwoordde als volgt: [CITAAT] ‘Het Nederlandse kolonialisme heeft grote verdiensten. Zonder het kolonialisme zou Indonesië niet zijn wat het nus is. Zelfs de hoofdstad werd door de Nederlanders uitgekozen. De infrastructuur werd vrijwel geheel door hen geschapen, en ook de wetten en het gevoel van recht en slecht hebben we van onze bezetters. Daar blijft het niet bij, zelfs de variëteit van het voedsel hebben we aan hen te danken. De cassave, een volksvoedsel, werd door de kolonialen vanuit Afrika meegebracht naar Indonesië. De maïs die hier wordt geteeld is geïmporteerd, evenals de boontjes. De Nederlanders veredelden de zaden, verder richtten ze ondernemingen op waardoor de bevolking nieuwe vaardigheden leerde, en waardoor er nieuwe planten werden gecultiveerd, zoals thee en koffie. Het was de bezetter die dit alles introduceerde. [EINDE citaat]
Schaatscoach Gerard Kemkers adviseerde ‘de inhaalslag’ niet te lang te maken. Dus: “AL”
e.m.
citaat: “want je moet af en toe halsbrekende toeren uithalen om een straat over te steken”. Vond ik wel meevallen! Kruisje slaan (voor de katholieken) hand omhoog, lopen. Volgens mijn Zeeuws meisje was dit poging tot zelfmoord. Niet dus, ze minderen geen vaart (remmen kost geld) maar rijden wel om je heen. Ik heb geen middelvinger gezien!
Die sambal goreng boontjies, is dat nou Nederlands, Indonesisch of Indisch eten?
Dag meneer Somers, goed dat u (tussen haakjes) vermeld ‘voor katholieken’. Moet er niet aan denken dat Pak Pierre wordt bedoeld.
@Ik heb geen middelvinger gezien!@ In het land van goena goena? U weet wel de dertiende stelling. 🙂
Tja, wat uw laatste vraag betreft; een goed verstaander heeft aan een half woord genoeg, maar het lijkt me wijs de beantwoording over te laten aan echte deskundigen zoals de heren Ronaldo en Van Beek.
e.m.
Die sambal goreng boontjies, is dat nou Nederlands, Indonesisch of Indisch eten?
Het ligt er maar aan hoe het gemaakt is en hoe het uiteindelijk smaakt.
hahaa..ja, als ik in indonesia ben, meestal ook in Medan, dan is het voor mij persoonlijk, de s g buncis een indonesisch gerecht…en als je het hier in holland maakt met de alom bekende conimex bumbu, dan is het hollands…en als indischen die conimex dingen gebruikt, dan worden ze ook wel de conimex-indo genoemd…maar ik maak wel een beetje gekheid.. kan jullie wel vertellen, dat ik het verschil goed kan merken van de smaak van bepaalde gerechten die we allemaal kennen, of het daar gemaakt wordt of hier..zelfs als je dezelfde kruiden gebruikt..ik denk gewoon dat de kruiden hier minder kruidig zijn als daar, want het moet een hele reis hierheen ondergaan, of het komt uit de kassen of van een ander exotisch land….vergelijk maar eens een simpele nasi goreng kampung..daar of hier..de trassi is hier al anders als daar…dus je bent hier al de mindere tukang nasi goreng…:).
de trassi is hier al anders als daar…dus je bent hier al de mindere tukang nasi goreng…:).
Dat komt omdat de meeste indos de trassi ook zo uit de verpakking gebruiken. Je moet het echter eerst bakar.
Eppeson Marawasin, hahaaii djang bagitu eee… Ik heb er eigenlijk geen verstand van hoor. Ik vertel gewoon hoe ik het zie.
Sambal goreng Buncis is een Indonesisch gerecht. De Indische keuken bestaat naar mijn idee niet. Dat heb ik al aangegeven in een andere topic. Ik gebruik zelf wel de woorden Indisch eten, maar puur omdat ik Indonesisch een te lang woord vind.
Verder kan ik me zeer vinden in Ronaldo’s verhaal. Als ik in Indonesië ben, ben ik ook te vinden bij de ‘local’s. Vooral als ik honger heb. Bij die lui, en dan bij de laagste klasse, kun je heerlijk eten en voel me daar wel thuis. lan mangan-mangan nganggo tangan toh. Ben ook een echte ‘kampung indo’, of zoals mijn opa van Beek(ook uit de kampong) zou zeggen wong ndeso asli.
Omong-omong, Wat is tangan in het javaans Pae Pierre?
Mas van Beek,
ROnaldo:’ ik denk gewoon dat de kruiden hier minder kruidig zijn als daar, want het moet een hele reis hierheen ondergaan, of het komt uit de kassen of van een ander exotisch land….’
Dat gevoel heb ik dus ook. Mijn vader had een paar jaar geleden een recept gevraagd van Soto Ayam van een Chinees-Indonesische kennis in Jakarta. Want die was heerlijk Ze hebben het recept keurig opgeschreven en mijn vader en oma hebben het recept uitgeprobeerd. Ondanks exact dezelfde ingrediënten was de smaak toch anders. Volgens de kennis lag het aan de kip. ZIj hebben namelijk ayam kampong en dat hebben wij hier niet. Ik zou eigenlijk ook niet weten wat ze met ayam kampong bedoelt. Maar het ligt volgens mij toch echt aan de ingredienten die daar veel verser zijn. Hier komen ze uit de vrieser en dan verliest het zijn smaak. Daar kun je vers op de pasar kopen.
Ajam kampong is een kip die vrij los kan lopen, dacht ik, terwijl de nederlandse kippen gekweekt zijn en nooit het daglicht zien.
Ik kan gelukkig hier in California bijna altijd verse kruiden kopen. Echter als je afhankelijk bent van diepvries, zou ik proefondervindelijk wat meer toepassen. Je kan toch tijdens het koken proeven wat er mis is aan het recept en wat er aan ontbreekt, niet waar.
Het recept is niet alleen bepalend, ook de persoon die achter de kookplaat staat. KOKEN IS NOG ALTIJD EEN KUNST!
Volgens mij moet een kenner het kwaliteitsverschil tussen een plofkip en een scharrelkip kunnen proeven. Totoks waren dol op scharreltjes in het voormalig Nederlands-Indië en daar kwamen weer scharreleitjes van met kwaliteitskeurmerk. Enak!
Zo hoog tijd voor de 3 B’s 😉
e.m.
van Beek, op 27 januari 2013 om 23:14 zei:
“Omong-omong, Wat is tangan in het javaans Pae Pierre?”.
Akoe orak weroh, Pak. Volgens mij ook gewoon “tangan”, van “tangan glitis”, handjes die overal aanzitten. Maar dat weet ik niet zeker.
Het (laag) Javaans dat in de havenstad Semarang werd gesproken en dat ik thuis en op straat van mijn Javaanse vriendjes leerde was waarschijnlijk meer beinvloed door de lingua franca van de archipel, het Maleis, dan het Javaans richting de goenoeng, het binnenland. Ik neem aan dat zuiver Javaans in diverse lagen werd gesproken in wat de “vorstenlanden” werd genoemd, de sultanaten van Djokja en Solo.
Moet nog steeds op zoek naar een Javaans woordenboek. Hoop iets te vinden op de volgende échte Pasar Malam, d.w.z. eentje met een uitgebreid Indisch boekantikwariaat. Ik ben geen internetkoper. Akoe wedi.
Pak Pierre
@ Pak Eppeson,
Dank voor het antwoord van Pramoedya Ananta Toer, op de vraag ‘Kunt u iets zeggen over de betekenis van het Nederlands kolonialisme voor het Indonesische volk?’. Ik hoop dat velen het zullen lezen.
Tja … en dat u mij noemt in het rijtje van groten als Alfred J. Wallace, William Somerset Maugham, Joseph Conrad, Tim Severin is veel te veel van het goede. Maar goed, ik hoop dat mijn vrouw het leest.
Pak Pierre
Bobbie is gewoon een van die vele klojo’s die zijn westerse bagage meeneeemt waarheen hij ook gaat. Een zak die het wel leuk vindt om aangeraakt te worden en die ’s nachts rustig slaapjes wil doen, niet gehinderd door het lokale leven.
Koloniën bestaan niet meer, maar de koloniale geest….
Tenang Om , niet ergeren.
Volgens mij zit hij in de verkeerde plek :
“Ik vertoef momenteel in een klein kamertje aan de achterzijde van het hotelletje.”
En voor een bekpekker(?) heeft hij wel banyak tingka(H)-Kapsones.
En denk waarschijnlijk aan froeher : Daar werd wat groots verricht ”
Die Tip Top Restaurant zat froeher goed , maar in 2012 in een kleine doorgangsweg naar de centrum .
Je kan amper buiten zitten , zo’n drukke weg , zelfs na 20.00 uur
We moesten binnen gaan zitten .
Hoe is het an in de werkdagen ?
Tja … het is voor mij natuurlijk ook alleen maar tekst interpreteren, maar ik geloof niet dat Bobbie het zo kwaad meent.
Eerlijk gezegd zie ik ook, vanuit mijn “verlicht” westers referentiekadertje, met lede ogen de hoofddoekjes hoe langer hoe meer in het Indonesische straatbeeld verschijnen en dan denk ik, los van enige afkeer van de in Indonesia dominante religie Islam, “wah sayang, al die mooie koppies met dat prachtige haar er bovenop, helemaal gekoedoeng en dat ook nog in die temperatuur; moet dat nou?”
Ooit was er onder de kust van Sumatra nog een Pulau Telandjang. Waren de inwoners van dat eiland zo veel slechter (zondiger) dan de zorgvuldig bedekte tropische mens van nu?
Pak Pierre
Wie naar Aceh gaat loopt natuurlijk het risico om te worden geconfronteerd met de adzan uit loudspeakers die tegen elkaar opboksen, alsof men bezig is om uit te maken wie het hardste geluid kan produceren. Dat overkwam me bvb op oost-java regelmatig
Maar goed, ik vind moskeeen interessante gebouwen, en ik zou het zelfs vreemd vinden wanneer zij geen geluid zouden produceren..
Wat Nirvana betreft; Ik luister liever naar The Wipers (van Greg Sage), het grote voorbeeld van deze groep 😉
Maar ja, ik ben een stuk ouder dan Bob Stam.
Vorig jaar kocht ik voor het eerst geen cd met daarop lagu pop Indonesia.
Tegenwoordig vind ik de lagu pop Indonesia niet interessant meer, en ik zou net niet beweren dat het bagger is geworden sedert Peter Pan. Tenzij iemand mij van het tegendeel kan overtuigen met muzikale voorbeelden
Daar kunnen ‘gelovigen’ in feite niets aan doen. Dat is een opdracht, die ze “van Hogerhand” meekrijgen. Voor Christenen bijvoorbeeld, het verkondigen van ‘de blijde boodschap’. Evangeliseren, middels zending en/of missie. Voor andere ‘gelovigen’ van Het Boek desnoods te vuur en te zwaard. Het zij zo!
In theorie keren we de andere wang toe; de praktijk is ‘oog om oog, tand om tand’. In theorie is het 7×7 mijl; de praktijk ‘een kort lontje’. Wie er gelijk heeft? Volgens mij de balk, nee de splinter.
Eigenlijk willen we allemaal dat anderen onze zienswijze volgen. Nee, we leggen het de ander natuurlijk niet op, want het blijft maar een mening.
e.m.
Hoe staat het eigenlijk met de vroege kerkklokken van die pastoor in Tilburg?
Niet alleen verkondiging van het geloof: Bij onze eerste vaartocht naar Zeeland was de grootste wens overnachten in het haventje van Veere. Maar bij dat plekje was ook het stadhuis, met een mooi carillon. Elk kwartier raak.
Tja, meneer Somers sinds de invoering van een competentie-cultuur resorteert de sectie spraakmakende zaken Tilburg rechtstreeks onder Pak Vos. 😉
En verder, ach u kent het wel ’s lands wijs, ’s lands Veere. In de provincie van de gouverneur zingen ze zelfs dat ‘loeënde klokke de bandj versjterke’.
e.m.
Waarom kan iemand met een geloof een ander toch niet met rust laten.
Laat een ieder in zijn vrijheid.