‘The Act of Killing’ een eye-opener voor Indonesiërs

Geplaatst op 22 december 2012 door Boeroeng

Indonesië worstelt met zijn verleden. Na een mislukte coup in 1965 zijn er meer dan 1 miljoen mensen vermoord. Scholieren moeten nog steeds ieder jaar op 30 september verplicht kijken naar een propagandafilm waarin de communisten worden afgebeeld als sadisten. Nu is er een film, die dat verhaal ontmaskert. De film heet: the Act of Killing. Hij kan niet worden vertoond in gewone theaters, maar toch vindt hij langzaam zijn weg naar het Indonesische publiek. U hoort een reportage van correspondent Michel Maas.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

13 Responses to ‘The Act of Killing’ een eye-opener voor Indonesiërs

  1. Dirk Vleugels schreef:
    9 februari 2015 om 11:33

    Nog steeds worden bule (europeanen) behandeld als tweederangsburgers. Ik woon hier als Belg nu al ononderbroken gedurende 32 jaar, en nog word ik behandeld als een tweederangsburger, alhoewel ik het Indonesisch staatsburgerschap bezit.

    Beantwoorden
  2. Surya Atmadja schreef:
    20 december 2013 om 23:54

    Step Vaessen schreef:
    “Ik ken dit land en zijn geschiedenis goed “.
    ————————————————————————————-
    Jammer dat ze de achtergrond / ontstaan geschiedenis van de P.P niet had vermeld.
    Wie de oprichters waren , wat hun missie-visie was , en hoe in de loop der jaren bepaalde veranderingen hadden plaats gevonden in het functioneren van de P.P .

    Ik vraag me af of ze ook had begrepen of verklaren waarom Jusuf Kalla (ex V.President ) in een P.P “kumpulan”te zien was .

    Voor de goede orde , nogmaals het is duidelijk dat tussen 1965-1967 verschrikkelijke dingen waren gebeurd , dat er veel onschuldigen meegesleept en slachtoffers waren geworden .

    Beantwoorden
    • bo keller schreef:
      21 december 2013 om 09:21

      Voor de goede orde , nogmaals het is duidelijk dat tussen 1965-1967 verschrikkelijke …etc.

      En vergeet vooral niet de jaren hiervoor waar krankzinnigen het
      land mochten beschermen en de normale (?) toekeken.
      siBo

      Beantwoorden
  4. Surya Atmadja schreef:
    23 december 2012 om 23:01

    Je Zus nog aan toe , een eye opener voor Indonesiers ????
    Over welke Indonesiers heeft M. Maas ?
    Die generatie die het (al is het op afstand ) mee gemaakt hebben ?
    De toevallige toeschouwers , direct / indirect betrokkenen ?
    De slachtoffers *** ? De meelopers ?
    De daders ? Het leger , politie, ambtenaren ?
    Welke legers onderdelen werden betrokken?
    Welke buitenlandse belangen spelen hier een rol ?
    De rol van Jakarta-Peking (evt, Hanoi) as ?
    Welke complot theorieen had men toen?.

    Ik zou maar eerst veel boeken en artikelen op het www gaan opzoeken en inlezen..
    Als het kan van buitenlandse bronnen, want ze zijn naar mijn mening vaak kritischer .
    Keywords.: de rol van de studenten KAMI-KAPPI-KAPI HMIN, GMKI , de N.U (Banser) , CIA , PNI-GMNI, HMI-GMKI , PKI en BTI-Gerwani -Pemuda Rakyat , de rol van Tjakrabirawa . Dewan Revolusi, Dewan Djendral , de vorming van de 5de macht etc
    De rol van de Nasakom gedachte, de invloed van landhervormingspolitiek

    ***
    1. het was een zwarte bladzij in de Indonesische geschiedenis , omdat men nog geen overeenstemming kunnen bereiken over wat er echt gebeurde . Wie de dalangS zijn en wie de wayangpoppen zijn .
    2. veel onschuldigen, meelopers die slachtoffers werden geslachtofferd..
    3. bijna burgeroorlog die de stabiliteit van de eenheidsstaat bedreigen.

    Beantwoorden
  5. Mas Rob schreef:
    23 december 2012 om 22:59

    Nationalistische uitingen heb ik nooit als dreigend ervaren. Het huidige Indonesië is niet meer het Indonesië van de jaren veertig en vijftig. De herdenking van de onafhankelijkheidsverklaring op 17 augustus, dé tijd voor wat vlagvertoon, is na wat saaie ceremonies vooral een vrolijke aangelegenheid, te vergelijken met Koninginnedag in Nederland.

    Ik heb een paar keer in de bioscoop films gezien over de koloniale oorlog. Ik kan me wel iets voorstellen bij Van Beek’s ongemak tijdens de film. maar toch, zowel bij films als bij de 17 augustus vieringen heb ik nooit de indruk gehad dat Javanen zich erg druk maken om die gemene Nederlanders. Grapjes te over, maar ik heb nooit meegemaakt dat mijn Nederlanderschap een issue was. Indonesië leeft meer in Nederland, dan Nederland in Indonesië.

    Niet de koloniale Nederlanders, maar de heroïek en romantiek van de pemuda’s raken een snaar. Het Indonesisch nationalisme uit zich niet alleen in het officiële vlagvertoon, ook demonstraties worden begeleidt met het rood-wit van de Indonesische vlag. Nationalisme is niet alleen verbonden met wat Indonesië is, maar ook met wat het zou moeten zijn. In het hedendaagse Indonesië is het nationalisme voornamelijk naar binnen gericht. Indonesië worstelt met zichzelf.

    Als al een keer het nationalistisch vuur zich tegen een buitenstaander richt, dan is het tien tegen een tegen het buurland Maleisië dat keer op keer er in slaagt om Indonesië tegen het zere been te schoppen.

    Beantwoorden
    • Ed Vos schreef:
      24 december 2012 om 16:15

      @Mas Rob

      Al die vlaggen, kitscherige standbeelden, inwaarts gerichte nationalisme, daar let ik al niet meer op.
      Dat hebben die lui daar blijkbaar nodig,.
      Wanneer ik me daarvan iets zou aantrekken dan heb ik de neiging om daar heel iets anders in te brengen.
      Mijn vrouw op facebook, begint ook al Nederlandse trekjes te krijgen gezien haar discussies op facebook met haar (bepaalde) Indonesische vrienden..

      De laatste keer dat ik op Java was, werd daar in Solo een jonge terrorist opgepakt.
      Ja dat was even schrikken, maar in mijn omgeving is men ook niet gecharmeerd van extreme islamuitingen.
      Vervolgens ging men over op de normale gang van zaken van de dag, je leert er mee leven, en opzienbare gebeurtenissen vormen hier toch een onderbreking (en het gesprek van de dag) van de monotonie van het dagelijks leven.

      Overigens moet jewel oppassen voor politieke groeperingen die gebruik maken van onderhuidse etnische/religieuze verschillen (spanningen) om er munt uit te slaan en
      wie weet ongelukken te veroorzaken.
      Dan heb ik het wel over politiek geweld waarvan wij in Nederland nog steeds geen last van ondervinden.

      Beantwoorden
      • Mas Rob schreef:
        24 december 2012 om 18:23

        Enige famileden van mijn vrouw zijn actief in de LDII, zeg maar de organisatie van mannen met baardjes en hoogwater broeken en ingepakte vrouwen die mannen geen hand geven – vrij humorloos en puriteins allemaal. Ze zijn apart, en soms ook wel wat eng, maar op geen enkele manier verbonden met terrorisme.

        Salafisme hoeft niet samen te gaan met geweld, maar we weten allemaal dat het terrorisme in Indonesië een islamistische achtergrond heeft. Ik vind het confronterend: Solo, een van de prettigste steden van Indonesië is ook een centrum van terreur. Op nog geen kilometer van mijn huis vond er vorig jaar een aanslag plaats op een evangelische kerk.

        De dorpelingen in mijn buurtje zijn de gemoedelijkheid zelve, maar ik weet dat geweld nooit ver weg is. Een paar jaar geleden is in het naburige gehucht een motordief gepakt, met benzine overgoten en in brand gestoken. Tijdens de rellen van eind jaren 90 was Solo een van de meest door geweld en brandstichting getroffen steden.

        Het is niet leuk om te vertellen of te horen, maar daarom niet minder waar: geweld hoort bij Java op een manier en een schaal die moeilijk te rijmen lijkt met de tolerantie en vriendelijkheid waar Java ook, en naar mijn idee terecht, om bekend staat. Psychologische, culturele en politieke redenen zijn vaak genoemd; vaak heel plausibel, maar toch blijft het me verwonderen.

        Politiek geweld is verbonden met de onderwereld, gevestigde politieke en maatschappelijke groeperingen en met de romantiek van de strijdgroep, nog zo’n ongemakkelijke waarheid. Deze rode draad in de Indonesische geschiedenis verbindt de pemuda/strijder van ’45 met de Banser/Pancasila jeugd van de jaren zestig en de Islamitische knokploegen van het post-Soeharto tijdperk.

        Goed, ik merk dat ik blijf rammelen, als dat het goede woord is, op mijn iPad en niet meer weet waarom ik reageerde. 🙂 Tijd om af te ronden.

        Zoals Ed Vos schreef is het inderdaad oppassen met groepen die tegenstellingen aanwakkeren om er zelf beter van te worden. Het is spelen met vuur.

      • eppeson marawasin schreef:
        24 december 2012 om 18:56

        @Mas Rob, op 24 december 2012 om 18:23 zei: Goed, ik merk dat ik blijf rammelen, als dat het goede woord is, op mijn iPad en niet meer weet waarom ik reageerde. Tijd om af te ronden.@

        Spijtig dat g’uzelve zo abrupt onderbreekt. Die iPads van tegenwoordig kunnen heus wel tegen een stootje. Apa ini … afronden. Blijven ‘rammelen’ Mas Rob.

        e.m. aka ‘dooropener’ 🙂

  6. Boeroeng schreef:
    22 december 2012 om 15:25

    Indonesische nationalistische traditie?
    Bloedig afrekenen met tegenstanders, ideologisch of etnisch ?
    Vraag maar aan de Belanda’s en Chinezen en Timorezen.
    Acehers en Papua’s ook ?

    Beantwoorden
    • van Beek schreef:
      23 december 2012 om 20:12

      Vergeet de Molukkers niet. Overigens denk ik dat het niet zozeer met indonesisch te maken heeft maar gewoon met het nationalisme. Als stormfront het hier voor het zeggen zou krijgen, gebeurt waarschijnlijk hetzelfde.

      Beantwoorden
      • van Beek schreef:
        23 december 2012 om 20:26

        Het nationalisme is een Het huidige Indonesie enorm tot in tegenstelling met ons. Veel rood-witte vlaggen, iedere maandag(geloof ik) indonesia raya zingen op schoolplein. Twee jaar geleden gingen we naar de geredja maluku op ambon, ineens moesten we tijdens de dienst opstaan en zong iedereen het Indonesia raya. Hebben toen maar vrolijk meegezongen.

        Toen de film merah putih net in premiere draaide ging ik daarheen. Je wilt niet weten, met rood witte banden om hun hoofd, met vlaggen, garuda speltjes kwamen ze de zaal in. Was wel even schrikken, wij daar als ‘orang belanda’ ertussen. Na de film gauw de zaal uitgelopen. Ach het land bestaat pas 65 jaar, dus ik heb er begrip voor.

        Moet u eens voorstellen dat dit allemaal bij ons toegepast gaat worden? Vooral voor ons( de jongere generatie, de oudjes onder ons hebben die tijd nog meegemaakt met volksliederen etc). Doodeng!

      • Boeroeng schreef:
        23 december 2012 om 20:59

        Nederlands chauvinisme in de sport … bijv als een boel mensen op de tribunes oranje shirts aanhebben kan ik nog wel leuk vinden..
        Maar buiten de sport en dan niet zo ludiek en vrolijk…. daar zitten enge kantjes an.

        Sura en Mas Rob die kunnen misschien iets meer zeggen over dit soort ‘stemmingen’ in Indonesia. ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *