Groot dictee

Geplaatst op 10 december 2012 door Boeroeng

Dit jaar is het dictee geschreven door Adriaan van Dis, afgestudeerd in de neerlandistiek
Uitzending:   woensdag 12 december 2012, 20.30 uur Nederland 1

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

26 Responses to Groot dictee

  1. Mas Rob schreef:
    13 december 2012 om 14:36

    Wta zge je onu alelamal?
    Dara kna gnee mnes ene towu ana vknoastpen.

    😉

    Beantwoorden
  2. eppeson marawasin schreef:
    13 december 2012 om 14:31

    Een goed idee verder uitwerken!

    De mesijnelke hreensen vmroen hte deel avn hte cerntlae zneuwtseslel dta zcih in hte hofod beivndt. De hresneen zjin hte wanraemnede, asnaturnede, corntolrenede en iofnrmaeitverrewkende oagran in de mnes. Ze benivden zcih bniennin de shcdeel en seman mte hte rugegnemrg vmroen ze hte certnaal zeunwtseslel.

    🙂

    Beantwoorden
  3. Mas Rob schreef:
    13 december 2012 om 14:07

    Ik heb een idee. Als we nu allemaal de spellingsregels collectief aan ons laars lappen, dan verhoogt dat onze stress levels (stress-levels, stresslevels) en kan de spellingmafia de boom in.

    Beantwoorden
  4. A. Vink schreef:
    13 december 2012 om 11:05

    Waar is de komma achter “Baudelaire”? Wat een woordprut: “no-goarea”. De combinatie “patatje met” vraagt echt om enig cement tussen de samenstellende delen. De hedendaagse spelling(s?)regels van het Nederlands stemmen niet bepaald tot vrolijkheid.

    Beantwoorden
  5. ronaldo. schreef:
    13 december 2012 om 09:20

    sorry, anoniem was ik..Ronaldo.

    Beantwoorden
  6. Anoniem schreef:
    13 december 2012 om 09:19

    zat vanmorgen naar uizending gemist te kjken en het leuke er van is dat je het meermalen kan terug spoelen…:) dan hoor ik die man zeggen..’dan verlang ik stampede naar ruziende oerang oetangs…toen vebeterde die gothic uitziende vrouw hem, zij is blijkbaar de bobo van het progamma.. en hoorde ik haar zeggen dat het als orang oetang uitgesproken dient te worden ( nog een paar keer terug gespeold)…Adriaantje keek trots naar de mensen dat het zo moest zijn..zo jammer dit..dat ook hij die fout blijft maken, of is het pure arrogantie en niet willen toegeven dat het niet zo geschreven of uitgesproken dient te worden…lol

    Beantwoorden
    • Pierre de la Croix schreef:
      13 december 2012 om 18:55

      Nou …. dan heeft Adriaan toch iets herkenbaar Indisch in zijn dictee weten te frommelen.

      “Orang oetang” is volgens mij “iemand die schulden maakt” of misschien “iemand die geld uitleent”. Eén van beide kèn toh? Heeft die “gothic uitziende vrouw” (die schilderachtige advocate?) toch gelijk.

      Ik heb overigens heel gauw afgehaakt – voor mij geen avondvullend programma en in the end wint er altijd een Vlaming.

      Pak Pierre

      Beantwoorden
  7. Mas Rob schreef:
    12 december 2012 om 15:06

    Ik dacht net aangehaakt te zijn aan het moderne leven door de aanschaf van een i-pad, val ik toch nog door de mand: ketinggalan jaman…

    Maar ik begrijp dat we in eppeson marawasin iemand hebben die de dictee tekst (dictee-tekst/dicteetekst) in goed pecok kan voordragen. Die horde is al genomen. 😉

    Beantwoorden
    • eppeson marawasin schreef:
      12 december 2012 om 15:36

      Wadoeh … teveel eer Mas Rob, veels te veel. Heb hegoord gaat gelukkig weer goed met Ibu Wieteke. En dan hebben we ook nog onze eigen Pilip Prederiks. Indisch hart (en nieren), en nu allemal tehelijk: “RICKY RISOLLES!!! IEYAAH!!! … IEYAAH!!!”

      e.m.

      Beantwoorden
  8. eppeson marawasin schreef:
    12 december 2012 om 14:17

    @Mas Rob, op 12 december 2012 om 11:32 zei:@

    Nou seh, Mas Rob in deze moderne tijd? Zelfstandig nakijken toch …!

    Dochterlief (5VWO) kreeg onlangs bij een vak te horen ‘onze sectie heeft uren in moeten leveren. Dus dit en dat hoofdstuk kunnen we helaas niet in de klas behandelen, anders komen we niet door de stof heen. Jullie moeten dat verder zelfstandig doen. De antwoorden en uitwerkingen staan op internet!!!’

    Nu moet ik helaas even een ‘geachte afgevaardige’ aan het Gooimeer prikkelen; heb ik toch liever dat ze op de JSF bezuinigen.

    Zelf ben ik nu -dankzij de linkverwijzing van Pak Lemon- aan het oefenen op de uitspraak van het sprookje van ‘Topih Merah’:
    ‘Sudah lang geleden ada nona kecil, namanya si Topi Merah. Itu namanya zij altijd dragen een rode muts.’ Mooi hè … Pecok!

    e.m.

    Beantwoorden
    • Pierre de la Croix schreef:
      12 december 2012 om 15:31

      @ Pak Eppeson: “Mooi hè … Pecok!”.

      Nou … ik weet niet. Wat ik op mijn fonkelnieuwe hoofdtelefoon hoorde was geen ABP (Algemeen Beschaafd Petjok) zoals ik het in mijn jeugd gewend was.

      Over die JSF gesproken: Ach ja … Noord Korea oefent met raketjes, Iran ook en de Volksrepubliek China en misschien Indonesia en misschien nog een paar andere landjes in het verre Azië en nabijer Midden Oosten. Wat willen ze er mee?

      “What me worry ….” zou het grappige mannetje van MAD met zijn goedaardige BLO-grijns zeggen, “zo ver van mijn bed …….”.

      Toch moeten we oppassen dat uw dochter vele jaren en een vreselijke oorlog later niet als lid van een Stichting Chinese of Iraanse Ereschulden maandelijks moet gaan demonstreren en bedelen om excuses, eerherstel en schadevergoeding.

      Pak Pierre

      Beantwoorden
      • eppeson marawasin schreef:
        12 december 2012 om 15:58

        Dag meneer De la Croix, ik wist wel dat u het spelletje van aanvalluh en pencak beheerste.

        Ik heb inmiddels begrepen dat de jeugd van tegenwoordig binnenkort eerst en vooral voor een pensioen überhaupt gaat demonstreren; goed hoeft het al niet eens meer te zijn!

        Overigens in de discussie met dochterlief over mogelijke oorzaken en de schuldvraag lukt het mij tot dusver om de generasi satoe setengah buiten beschouwing te laten. 🙂

        A propos, op die Koreaanse en Iraanse afzwaaiers gaan ze toch alras in Turkije oefenen toch?

        e.m.

      • Pierre de la Croix schreef:
        12 december 2012 om 22:16

        Oeps Pak Eppeson,

        Blijk ik toch weer voor mijn beurt te hebben gepraat, c.q. geschreven.

        Ik had natuurlijk bij het Petjok moeten blijven en verder moeten wachten tot die geachte afgevaardigde aan het Gooimeer zijn visie zou verkondigen op de kennelijk door u verhoopte bezuiniging op de JSF (en ander verderfelijk oorlogstuig) .

        Maar goed, vooruitlopend daarop kan ik als Beobachter alvast proberen in zijn ziel te kijken.

        ALS hij – ook al was het maar als kind – een oorlog en bezetting door een vreemde mogendheid zou hebben meegemaakt en …..
        ALS zijn leven sterk zou zijn beïnvloed door mensen die de verschrikkingen van oorlog in hun volle omgang hebben ervaren en ……
        ALS hij als jong volwassene direct te maken zou hebben gehad met een koude oorlog die ieder onbewaakt ogenblik heel heet zou kunnen worden ……
        DAN zou ik mij kunnen voorstellen dat hij de volgende generaties zou aanraden heel goed van de geschiedenis te leren en DERHALVE het geweertje niet te breken wanneer de ander de messen slijpt.
        Hij zou misschien kernachtig schrijven: “Vergeet Pearl Harbor niet”.

        Ik ben benieuwd en wacht rustig af wat de wijzen gaan zeggen.

        Pak Pierre

  9. Boeroeng schreef:
    12 december 2012 om 00:19

    Ik ben te verhollandst om een goed petjoh-verhaal te schrijven.
    Maar een aantal oudere lezers die hebben dat gevoel .. die feeling. de klanken, de woordkennis.
    Wie durft het aan een petjoh-dictee te schrijven ?
    Niet te veel petjohspelling, want dan wordt het weer onleesbaar.

    Beantwoorden
    • Pierre de la Croix schreef:
      12 december 2012 om 10:49

      Nou … Pak Lemon komt met zijn leuke citaat een heel eind.

      Ik ben bang dat de échte Petjoksprekers nu op één hand zijn te tellen. Vind ze maar eens voor zo’n dictee!

      Het Petjok was – volgens mij – toch vooral spreek- of omgangstaal; standaard petjok was er niet en evenmin spellingsregels, tenzij te vinden in het Javindo van Pak De Gruiter.

      Ik vind wel dat bij het schrijven in petjok, of een pogen daartoe, de uit het Maleis/Javaans/Soendanees afgeleide woorden de oude, koloniale spelling moet worden gehanteerd, ter wille van de authenticiteit.

      Toen de ejaan baru van het nieuwe Bahasa Indonesia werd geïntroduceerd lag het Petjok immers al zieltogend op zijn sterfbed, klaar om met het Latijn en Sanskriet een dode taal te worden.

      Pak Pierre

      Beantwoorden
      • Mas Rob schreef:
        12 december 2012 om 11:32

        Pecok was een spreektaal zoals Pak Pierre schreef en ik heb nu al medelijden met degene die een dergelijk dictee moet nakijken. 😉

    • P.Lemon schreef:
      12 december 2012 om 20:10

      Voor ‘elck wat wils’ in deze verzameling, …djedar djedoer maar ook vol petjoh

      http://www.mainpage.nl/verhalen/verhalen.htm

      zoals het bekende…

      Doornroosje

      Eens op een keer, op een blauwe maandag ister een koning en een koningin.
      Sij verlang maar dóóór naar een dochter.
      En opeens wah, wor’ een dochtertje geboren. Allemaal die dese kind zien, wah,
      zij roepen: so liep, seg deze, sòò liep!
      Tot de vader geef een slametan en alle goede feeën zij komen.
      Alleen de boze fee wor niet gefraag.
      En zij groen en geel tot oranje-rood-wit-blauw van nijdige geit.
      Toen de volle gang van de feest was begonnen en veel rameh-rameh, zij als
      parsjetis opeens bllkkk …midden in de zaal en ketebroek tegen alle feeën tot
      zij kom bij de wieg en zij voorspel: “Naloe jij! als achttien jaar jij prik jou
      vinger en dan mampoes.”
      En toen een kleine feetje, zo’n kleine prientiel, zij roep: “En nu ben ik nog
      aan de beurt, seg. Als met lachen beter de laatste dan de eerste segt Ik heb nog
      niet gewenst wat-watt Niet bang zijn Heer Koning. Als zij prik haar vinger,
      flauwe kul deze! Zij niet mampoes, maar lekker slapen chonderd jaar. Soedah niet
      meer chuilen. Beter chonderd jaar slapen dan mampoes.”
      Toen de prinses ahtien, zij loop door de paleis en zij ziet ouwe neneh. Zij
      vraag: “Wat doe jij daar tjang?” en zij pak de chan van die neneh maar zij,
      weetje wie? De boze fee van toen vroeher en, zij prik de vinger van de prinses
      en deze meisje. ..als kernbang gojang zij val op de divan. ..in slaap deh, tot
      chonderd jaar.
      De boze fee zij lach zich dood in haar baard, zij neem sapoe lidi, spring der op
      en sjieieiet door de luch tot ister niet meer.
      Als na chonderd jaar inplaats van de kasteel alles rimboe, met alang alang en
      rosen véél, maar met doeri doeri, want ister niet roos zonder doeri. En opeens
      tètètèèèèt, keteplak, keteplok……, de prins kom, wah mooi seg. Zijn gesig,
      als filmster Klark Geebel. Hij staat stil bij de rimboe, zijn ogen als mata
      tjeplok, hij kijk rond en hij seg: “Mijn kop deraf, als ister niet mooie meisje
      daar. Adoe seg, ik voel njng in mijn chart.”
      De rimboe gaat open vanzelf en de prins, hij trek zijn jas toetoep rech, strijk
      zijn kuif met mooie krul tot omhoog en loop door, dóóór maar. Hij ziet kasteel;
      en alles slapen. In de dapoer de kokki zij wil nog een fler geven aan de
      katjong, toen zij val in slaap en de katjong hij buk nog en ook in slaap.
      De prins hij loop door maar en dan hij ziet op de divan. ..o ah, seg!
      En hij geef haar een kus. ..en toen natierlijk net als bioscoop: heppie en.
      En toen al.

      Beantwoorden
      • P.Lemon schreef:
        12 december 2012 om 21:43

        @ Boeroeng . Ze zijn er in beeld en geluid maar je vraag was : ” Ik ben te verhollandst om een goed petjoh-verhaal te schrijven.” Dus onderstaaand verhaal zou bv aan humor hebben gewonnen in het petjoh :

        Uit: http://www.indischeverhalen.nl/2012/01/de-automaat/

        In een klein, goedkoop samengesteld krantje dat her en der in de stad rondgedeeld werd las ik op een dag een paar regels waaruit ik op kon maken dat een handige Chinees kans had gezien een automaat voor z’n eethuis te plaatsen. Uit het ding konden voorbij gangers loempia’s, kroketten en andere etenswaren halen door eerst in een gleuf een duppie te deponeren. Nu dat was wat, een echte automaat. Adoe…! Voorzover ik wist waren er in Indië nergens automaten voor etenswaren. In die hitte zou het ook niet gekund hebben. Het bericht behelste dan ook iets zeer bijzonders en ik dacht: Da’s een handige Chinees die ergens winst in heeft gezien. Op een snikhete dag trok ik dan ook de benedenstad in op zoek naar de bewuste automaat. Van dit unicum moest ik het mijne weten.

        … een houten geval op pootjes
        Met het zweet op mijn voorhoofd liep ik straat in straat uit. Tussen oude huizen uit de tijd van Jan Pieterszoon Coen en langs grachtjes waarin kinderen zwommen. Overal krioelde het van de verkopers en ik worstelde me tussen de manden met kippen, vis en groenten door totdat ik op een gegeven moment, op de hoek van de Kali Besar, het woord ‘O’tomaat op een platgeslagen stuk blik las. Op de hoek stond hij dan, het automatisch wonder, tegen een witgekalkte muur. Het was een houten geval op pootjes. Voor een kroket moest men een dubbeltje in een gleuf gooien of vijftien cent voor iets anders, waarvan ik de Chinese naam niet heb onthouden. “Heb ik me daarvoor zo uit de sloffen gelopen?”, vroeg ik mijzelf af.

        … en vlugge bruine benen
        Maar desondanks wierp ik toch een dubbeltje in de gleuf om uit te proberen wat de gevolgen van deze daad zouden kunnen zijn. Wie schetst mijn verbazing toen ik direct na de inworp binnen in het houten geval een verwoed geritsel met papier hoorde en tegelijk een paar dunne, blote benen onder de kist tevoorschijn zag komen. Razendsnel ging het klapluikje naast de gleuf open en… mijn kroket lag voor me op het plankje. Ik stond daar werkelijk voor gek te kijken naar dat papiertje met die kroket. Ik keek om me heen of iemand naar mij keek en bukte me nog eens wat beter om naar die vlugge bruine benen te kijken die onder de ‘O’tomaat’ uitstaken.

        M’n kroket liet ik liggen op het plankje om aan de overkant van de straat, in de schaduw van een tamarindeboom, in lachen uit te barsten. Tot grote verbazing van voorbij lopende Chinezen. Zij zullen stellig hebben gedacht dat daar een getikte Europeaan stond. Teruglopend naar de halte van de stoomtram keek ik op de brug over de kali nog even om. Ik zag de blote benen nog steeds rondscharrelen tussen de poten van de gammele ‘O’tomaat. Een bruine, dunne, arm haalde mijn kroket weer naar binnen. Tot op heden heb ik nog steeds iets tegen automaten en kroketten. ( Lodewijk de Geer Boers
        Geboren in St Michielsgestel in 1913 en al snel in zijn jeugd verhuisd naar Indonesië )

  10. Pierre de la Croix schreef:
    11 december 2012 om 22:47

    Nou …. misschien komt er dan nog een zin met “keteplak-keteplok” in dat dictee. Zo neen, dan moeten we Si Adri maar royeren als Indo, want kesasar, deugt niet.

    Overigens …. gisteren in mijn krantje NRC onder “Woordhoek”, vaste taalrubriek van Ewoud Sanders, gelezen over ene Marc van Oostendorp, die als hoogleraar Fonologische Microvariatie (waar je al niet hoogleraar in kunt worden) 4 CD’s heeft ingesproken over veranderingen en verloederingen in de Nederlandse taal.

    Citaat uit Sanders’ bespreking van die CD’s: “Hij (Van Oostendorp) laat geregeld geluidsfragmenten horen. Van dialechtsprekers, immigranten, SPREKERS VAN HET PETJOH (EEN CREOOLSE TAAL DIE IN NEDERLANDS-INDIE DOOR ZOGENOEMDE INDO’S WERD GESPROKEN) en van jongeren die straattaal spreken.

    Ben benieuwd wie het Petjoh heeft ingesproken: Tante Lien of Ricky R. of mijn stiefneef Lex die nog zo lekker Semarangs djedarrr-djedorrrr spreekt?

    Pak Pierre

    Beantwoorden
    • P.Lemon schreef:
      11 december 2012 om 23:23

      Zoals dit zo lekker in het gehoor ligt 🙂 : Keceplah keceploh,wat hoor ik daar? Ister Sint op zijn witte paar’, Mana Piet waar is jij dan? wah..helemaal dr achteran. Sèrèt sijn sak over de gron’, en sijn tong hang uit sijn mon’, Kasian die fen al moe, wil weer naar Spanje toe. Maar ken niet die sak noh fol. Sint krab op zijn kale bol. Dan opeeens hij weet al hoe. Hij pak mobiel uit zijn batjoe. “Hallo Santa” seh hij dan. “Finish my job als je kan”. ( http://gadogadogirl.tipjes.nl/ )

      Beantwoorden

Laat een reactie achter op Mas Rob Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *