29 okt Ned 2 19.25: Ode aan Andy Tielman

Geplaatst op 29 oktober 2012 door Boeroeng

In de week van Allerzielen herdenkt de KRO de doden van het afgelopen jaar en vieren we hun leven. Familieleden, vrienden en collega’s brengen een eerbetoon aan bijzondere bekende en onbekende Nederlanders die het afgelopen jaar overleden zijn.
We herdenken de doden van november en december 2011 en januari 2012. Dinand Woesthoff van Kane en Barry Hay van de Golden Earring brengen een eerbetoon aan de grondlegger van de Nederlandse popmuziek Andy Tielman
Ode aan de doden – TVGids.nl.     archieftopic1 , archieftopic2

Dit bericht werd geplaatst in agenda - evenementen. Bookmark de permalink .

14 Responses to 29 okt Ned 2 19.25: Ode aan Andy Tielman

  1. Ed Vos schreef:
    3 november 2012 om 10:54

    Uhh, dat was ik 😉

    Beantwoorden
  2. Anoniem schreef:
    3 november 2012 om 10:53

    I’m going back some day come what may to Blue Bayou
    Where the folks are fine and the world is mine on Blue Bayou
    ~Where those fishing boats with their sails afloat if I could only see
    That familiar sunrise through sleepy eyes
    How happy I’d be

    Dit is nu positivisme: hij denkt hierbij beslist aan zijn land van herkomst. Voor mij is het Bali/Lombok

    Maar voor iedereen geldt. Waardeer alles wat je nu hebt, voordat het overgaat in iets wat je hebt gehad, en wanneer je voortdurend bezig bent om anderen te beoordelen en te bekritiseren, heb je geen tijd om van ze te houden of hen te waarderen.

    See you at the isle of Java 😉

    Beantwoorden
  3. eppeson marawasin schreef:
    3 november 2012 om 02:41

    Een staaltje van wat onze eigen Andy Tielman met ‘zijn karateristiek stemgeluid’ al niet aankon.

    http://www.youtube.com/watch?v=2Zd5QldT03c

    BLUE BAYOU
    I feel so bad I’ve got a worried mind
    I’m so lonesome all the time
    Since I left my baby behind on Blue Bayou

    Saving nickels, saving dimes, working until the sun don’t shine
    Looking forward for the happiest time on Blue Bayou

    I’m going back some day come what may to Blue Bayou
    Where the folks are fine and the world is mine on Blue Bayou
    ~Where those fishing boats with their sails afloat if I could only see
    That familiar sunrise through sleepy eyes
    How happy I’d be

    Go to see my baby again
    And to be with some of my friends
    Maybe I’ll be happy again on Blue Bayou

    I’m going back some day, come what may to Blue Bayou
    Where the folks are fine and the world is mine on Blue Bayou
    ~And that girl of mine by my side the silver moon and the evening tide
    The familiar sunrise through sleepy eyes
    How happy I’d be

    Oh, I never be blue, my dreams come true on Blue Bayou
    On Blue Bayou

    “ANDY TIELMAN – MAY HE REST IN PEACE”

    Beantwoorden
  4. Ed Vos schreef:
    2 november 2012 om 08:59

    Er zijn bepaalde liedjes waarvan ook ik vind dat je je daaraan niet zo maar moet wagen, zoals bvb “Unchained Melody”. Maar eigenlijk kan elke goede zanger daarvan ook iets fraai maken . Zelfs Gerard Joling. 😉 Maar met die oubollige Hollandse maniertjes, die heen en weer bewegingen zoals ijsberen, denk ik : laat maar, vooral omdat unchained melody bij mij alweer die associaties oproept met de oorlog in vietnam en met mijn jongensjaren (maar dat is natuurlijk persoonlijk)
    http://www.youtube.com/watch?v=cRU5zh_BK-s

    Beantwoorden
    • Anoniem schreef:
      2 november 2012 om 16:26

      Nou dat is wel heel toevallig meneer Vos. Gerard Joling heeft voor mij ‘by far’ de mooiste versie van de popsong ‘No More Bolero’s’ gemaakt. Die hoge uithaal, die opwaartse gang naar de regenboog aan het eind van de eerste refreinregel: ‘shivers down my spine’.

      Totdat, totdat [de uitzondering die de regel bepaalt] de uitvoering van de Braziliaanse diva Roberta Miranda voor het eerst in stereo mijn trommelvliezen masseerde. Het moet de betoverende warmte van haar stem zijn geweest, die mij uiteindelijk heeft verleid haar versie nog mooier te vinden. Sorry Gerard, laat de waarzegster even passeren!

      De vrije Nederlandse vertaling van het in het Portugees gezongen lied had ik eigenlijk achterwege willen laten, want het ontrekt naar mijn gevoel toch het onmisbare, dat onbestemde mysterieuze aan het lied. Maar ik achtte het niet opportuun om ook de puriteinen onder ons tegemoet te willen treden. 😉

      Andy zou dit trouwens ook mooi hebben gevonden, durf ik te stellen:

      http://www.youtube.com/watch?v=_iv2xUFo8io&feature=fvwrel

      BOLERO’S NUNCA MAIS
      Outra vez [ alweer ]
      A saudade trouxe você [ brengt de nostalgie je ]
      Minha vida [ in mijn leven ]
      Vida minha [ mijn leven ]
      Vou guardar nosso amor aqui e dentro de mim [ ik bewaar onze liefde diep in mij ]

      É verão [ het is zomer ]
      Peço a Deus [en ik vraag aan God ]
      Por você, amor [ om je liefde ]
      Que não se vá [ die niet verder is gegaan ]
      Tudo em vão [ maar tevergeefs ]
      Vou viver sem o seu olhar [ ik zal leven zonder jouw ogen ]
      Brilhando pra mim [ die voor mij stralen ]

      —Refrein—
      Boleros nunca mais [ nooit meer Bolero’s ]
      Nunca mais, a solidão em mim [ nooit meer wil ik eenzaam zijn ]
      Vou dançar sozinha [ ik dans nu alleen, maar ]
      Boleros nunca mais [ nooit meer Bolero’s ]

      O que farei? [ wat kan ik doen? ]
      Sem seus olhos a olhar nos olhos meus [ nu je ogen niet meer in mijn ogen kijken ]
      Os seus braços que me aqueceram [ en jouw armen die mij verwarmden ]
      Não estão aqui [ er niet meer zijn ]

      Beantwoorden
  5. eppeson marawasin schreef:
    2 november 2012 om 03:00

    Ik kreeg hierover bijna slaande ruzie met een Hollands vriendje. Ik kende de versie van The Righteous Brothers eerder dan die van The Tielman Brothers. Nu lijd ik aan het euvel, dat ik meestal de uitvoering die ik als eerste hoor, eigenlijk ook al meteen de mooiste of de beste vind (een enkele uitzonderinge daargelaten). Dus ook in dit geval. Nee, zei het steeds bozer wordende vriendje die van The Tielman Brothers is veul mooier. Hoe hij dat wist? Ik had hem stiekem de LP van mijn oudere broer geleend. Bijkomend probleem was, dat hij East & West niet wilde teruggeven. Het heeft toch even geduurd, maar is wel weer goed gekomen. Bijzonder dat zoiets dan weer boven komt drijven.

    Ja . . sommige (nasale) stemgeluiden en uithalen tot aan de hoge C, of het gebruik van falset of kopstem daar krijg ook ik de bibberaties van. Eén van de handigste menselijke uitvindingen van de de vorige eeuw vind ik nog steeds de ‘repeatbutton’. 😉

    e.m.

    Beantwoorden
  6. Ed Vos schreef:
    2 november 2012 om 01:18

    Van passage 055-0.60 krijg ik kippenvel, zoals die man daar zingt.

    Beantwoorden
  7. Ed Vos schreef:
    2 november 2012 om 01:16

    ‘Unchained Melody’ — een schitterend lied overigens — van de Righteous Brothers was zeer populair onder de Amerikaanse soldaten die in Vietnam vochten in een oorlog die de VS nooit kon winnen zonder veel verliezen.

    http://www.youtube.com/watch?v=UyqGfGBs3mc

    Beantwoorden
  8. eppeson marawasin schreef:
    1 november 2012 om 22:23

    @/…/een eerbetoon aan de grondlegger van de Nederlandse popmuziek Andy Tielman@

    Op Wikipedia geldt Andy Tielman als een pionier van rock-‘n-roll in Nederland en de grondlegger van de indorock. Maar Andy Tielman was ook een begenadigd ballad-singer. Zou R&R aan hem voorbij zijn gegaan, was hij ongetwijfeld een internationaal vermaard ‘crooner’ geworden. Op het album East & West staan bijvoorbeeld prachtige vertolkingen van ‘Maria’- ‘Danny Boy’ – ‘Unchained Melody’ en ‘Moon River’. De laatste twee kennen we ook in de uitvoering van de dit jaar op bijna 85-jarige leeftijd overleden Amerikaanse crooner Andy Williams.

    Zit het ‘m in de voornaam? Andy Tielman had van mij in elk geval de volgende ballad ook op zijn geheel eigen wijze op vinyl mogen laten vastleggen.

    ‘Where’s this place called Lonely Street’

    I’m looking for that Lonely Street
    I’ve got a sad sad tale to tell
    I need a place to go and weep
    Where’s this place called Lonely Street?

    A place where there’s just loneliness
    Where dim lights bring forgetfulness
    Where broken dreams and memories meet
    Where’s this place called Lonely Street?

    Perhaps upon that Lonely Street
    There’s someone such as I
    Who came to bury broken dreams
    And watch an old love die

    If I could find that Lonely Street
    Where dim lights bring forgetfulness
    Where broken dreams and memories meet
    Where’s this place called Lonely Street?
    Where’s this place called Lonely Street?

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op Ed Vos Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *