MUMA

Geplaatst op 15 september 2012 door Indisch4ever

update 15 september: MuMa gaat dicht voor bezoekers op 16 september

moluksmuseum

Ze wilden een eigen land, ze kregen een eigen museum. Maar zelfs die magere buit is over een maand verleden tijd. Sluiting MUMA

Dit bericht werd geplaatst in Algemeen. Bookmark de permalink .

12 reacties op MUMA

  1. Jan A. Somers zegt:
    11 september 2012 om 11:30

    Wat moet MUMA eigenlijk bij het Openluchtmuseum? En hoe bereikbaar is het archief bij het KITLV? Nusantara moet ook sluiten. Is een combinatie van MUMA en Nusantara bespreekbaar? Beide wat inkrimpen, niet zo erg.

    Beantwoorden
  2. eppeson marawasin zegt:
    11 september 2012 om 14:30

    Van de hand van de auteur van ‘De Verzwegen Soldaat’ Sylvia Pessireron is ook het boekwerkje ‘Wij kwamen hier op dienstbevel..’ (Molukkers in Nederland; kampverhalen uit Lage Mierde) uit 2003. Uitgegeven n.a.v. de herbouw/herplaatsing van een houten barak uit Ambonezenkamp Lage Mierde (Zuid-West Noord-Brabant) in het Openlucht Museum te Arnhem; beroemde ex-bewoners het gezin van de voetballer Simon Tahamata.

    In ‘Ten geleide’ worden vele personen en instanties bedankt voor hun bijdragen in het tot stand brengen van het project, waaronder MuMa. Met een beetje fantasie is de link algauw gelegd, want zo’n heel kamp was in die tijd eigenlijk al een openlucht museum op zichzelf.

    Je kunt het MuMa als eerbetoon zien aan de eerste generatie Ambonezen/Molukkers. Dat latere generaties het niet kunnen of willen opbrengen MuMa in stand te houden, biedt op dit moment mr. Usman Santi geen verdere ruimte om de zaken optimistischer voor te doen dan ze in werkelijkheid zijn. Hulde vooor diens realiteitszin. Het blijft evenwel pijnlijk en jammer.

    Maar de apostel Paulus stelde reeds ‘….. van die drie is de liefde het meest!’ In die zin schenkt het eerder genoemd boekwerkje misschien een beetje troost aan de latere generaties.

    Titel: Wij kwamen hier op dienstbevel
    Auteur: Sylvia Pessireron
    ISBN 9 789040 088926
    96 pagina’s – Waanders – 2003
    Bol.com € 7,90

    Bol.com recensie:
    Recensie(s)
    NBD|Biblion recensie
    Over de Molukkers die meer dan 50 jaar geleden (1951) naar Nederland kwamen en in kampen en woonoorden werden ondergebracht, zijn de laatste jaren verschillende boeken uitgegeven. Dit boekje in groot formaat is gepubliceerd naar aanleiding van het overbrengen van de beheerderswoning in oktober 2003 uit het woonoord Lage Mierde naar het Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem als blijvende herinnering aan de eerste jaren van de Molukkers in Nederland. Het boekje behandelt de geschiedenis chronologisch, toegespitst op het woonoord Lage Mierde: de relatie van de Molukkers met het Koninklijk Nederlands Indisch Leger, de aankomst en opvang in Nederland, het dagelijkse leven in het kamp, het kampbeheer en tenslotte de Molukse jongeren en het RMS-ideaal. Het wordt afgewisseld door kaderteksten met persoonlijke impressies van het kampleven van een aantal betrokken Molukkers en Nederlanders. Het is uitgebreid geillustreerd met zwartwitfoto’s, merendeels uit de jaren vijftig, waarvan echter vele van tamelijk matige kwaliteit zijn.

    (Biblion recensie, Dr. J. Kroes)

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers zegt:
      11 september 2012 om 15:54

      Mijn schuld!!! Ik heb in het Openluchtmuseum die barak gemist.

      Beantwoorden
      • eppeson marawasin zegt:
        11 september 2012 om 16:27

        @Mijn schuld!!!@
        Hè … meneer Somers toch, wat nu schuld. Ík …, sta bij u in het krijt hoor!

        @Ik heb in het Openluchtmuseum die barak gemist.@
        ¿Wat dacht u dan van de eerste schietoefeningen van Pak Pierre?

        e.m.

        Beantwoorden
      • Pierre de la Croix zegt:
        11 september 2012 om 23:50

        Pak Pierre moest voor het eerst op wacht en kreeg daarvoor – een halve eeuw geleden – scherpe munitie uitgereikt met de instructie: Bij onraad eerst roepen “wie daar”, dan een keer in de lucht schieten en dan pas “gericht”.

        Pak Pierre dacht: Bij onraad eerst gericht schieten, dan een schot in de lucht en vervolgens nog gauw “wie daar” roepen.

        Gelukkig was er nooit onraad tijdens zijn wacht. De Rus keek wel uit.

        Pak Pierre

        Beantwoorden
      • Jan A. Somers zegt:
        12 september 2012 om 16:04

        @Pak Pierre: Ik heb die instructie ook gehad, maar anders. Eerst op de knieën schieten, kan die niet weglopen. “wie daar” roepen was niet nodig, die Rus zou dat toch niet verstaan. Die instructeur was een Molukker, maar dat heette toen nog Ambonnees. Voor de volledigheid: aan de Minister van Defensie hoefde je nooit zijn naam te vragen met “wie daar”. Die moest je kennen, dat was mijn baas. Ik neem aan dat je ook de officier van piket van die dag moest kennen, die kwam ’s nachts wel eens op inspectie. Daarom deed ik die rondes nooit, je kon nooit weten!

        Beantwoorden
      • Pierre de la Croix zegt:
        12 september 2012 om 22:13

        Op wacht heb ik nooit inspectie gehad. Misschien vermoedde men dat ik iemand was die de regels zou kunnen ombuigen.

        Later, als OKP, zorgde ik er wel voor dat ik de wacht niet verraste.

        We hebben het allemaal overleefd ……. MUMA schijnt een korter leven te zijn beschoren. Maar niets is voor eeuwig. Wie treurt er nog om het verscheiden van de laatste dinosaurus?

        Ergens op straat zingt een losbol zijn lied.

        Pak Pierre

        Beantwoorden
  3. eppeson marawasin zegt:
    12 september 2012 om 16:52

    IK STA OP WACHT

    Happy days are here again
    The skies above are clear again
    Let us sing a song of cheer again
    Happy days are here again

    Altogether shout it now
    There’s no one who can doubt it now
    So let us tell the world about it now
    Happy days are here again

    🙂

    Beantwoorden
  4. eppeson marawasin zegt:
    12 september 2012 om 23:27

    @Wie treurt er nog om het verscheiden van de laatste dinosaurus? @

    Sag mir wo die Dino’s sind,
    wo sind sie geblieben?
    Sag mir wo die Dino’s sind,
    was ist geschehen?
    Sag mir wo die Dino’s sind,
    Jäger nahmen sie geschwind
    Wann wird man je verstehen?
    Wann wird man je verstehen?

    e.m.

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op Pierre de la Croix Reactie annuleren

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.