Afgelopen weekend, 67 jaar na dato, werd het koppel herenigd op de plek van de zoen: Times Square Lees verder.
-
...........𝓘𝓷𝓭𝓲𝓼𝓬𝓱𝟒𝓮𝓿𝓮𝓻
Berichten van het heden, maar ook uit het verleden -

- en


Indische Soos -

Recente reacties
- Pierre H. de la Croix op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Boeroeng op 2025 in vogelvlucht
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- B. Heijden op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Anoniem op Indisch in Beeld
- ronmertens op Bibi Breijman over haar roots
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Pierre H. de la Croix op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- René 1969 op Jappenkamp Kampili
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Anoniem op I.M. Sophia Miedema-Verstraate
- wollige taal van den Broek op Bibi Breijman over haar roots
- stupidity - van den Broek op 30 nov NPO 2 Ernst Jansz zoekt voorouders
- U.N. Meis op Wat heb je gestemd voor de Tweede Kamer
- Pierre H. de la Croix op ‘Mongoolse Prins’ Dschero Khan (96) overleden in april
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.





































Vandaag, 2 september 1945 tekende Japan het instrument of Surrender op de USS Missouri in de baai van Tokyo. De term “Instrument of Surrender” verwijst naar een juridisch document dat de voorwaarden van een militaire overgave vastlegt.
Alhoewel het een militaire overgave was , werd het document voor Japan eerst getekent door de burger Mamoru Shigemitsu. Hij was de minister van Buitenlandse Zaken en tekende het document namens de Keizer van Japan Hirohito en de Japanse regering. Na hem tekende generaal Yoshijiro Umezu het document namens het Keizerlijke Hoofdkwartier. Hiermee kwam officieel een einde aan WO2.
Er onstond nog een klein politiek incident bij deze gelegenheid. Nederland probeerde slinks generaal Van Ooyen de capitulatie te laten ondertekenen, maar hij vertegenwoordigde alleen het Koninklijk Nederlands-Indisch leger KNIL, een legermacht die geen staat vertegenwoordigde maar alleen een gebiedsdeel. Uiteindelijk tekende VADM Helfrich als vertegenwoordiger van het Koninkrijk der Nederlanden.
In veel landen wordt deze dag gevierd als Victory over Japan – Day, VJ-Day. De Japanse premier Ishiba Shigeru heeft de wens geuit om zich zijn lands oorlopgsverleden als agressor meer direct te benaderen dan zijn voorgangers. We zullen zien want de dag is nog niet voorbij, ook niet in Japan.
In Nederland wordt daarentegen het einde van WO2 gevierd op 15 augustus. Een beetje vreemd want de capitulatie i.c. militaire overgave van Duitsland (in Wageningen) wordt wel op 5 mei gevierd. Dat heeft alles te maken met de datum van 17 Augustus
Tja …. het stuk van VJ-day van den Broek laat voor mij toch wat te vragen over:
Hij schrijft dat op 2 sep 1945 in de baai van Tokyo op het Amerikaanse slagschip “Missouri” het “Instrument of Surrender” werd getekend, dat verwijst naar een juridisch document dat de voorwaarden van een militaire overgave vastlegt. Een soort bijlage van de capitulatie dus.
Die formele militaire overgave zelf moet dus eerder hebben plaats gehad, schriftelijk vastgelegd en door partijen ondertekend, met de aantekening dat de voorwaarden daarvan later zouden worden vastgelegd en door partijen bekrachtigd.
De hamvragen die rondspoken in mijn kepala:
– Wanneer had die “militaire overgave” dan plaats? Was dat misschien op 15 augustus 1945?
– Wat is belangrijker: De akte van militaire overgave of de bijlage waarin de voorwaarden van de capitulatie zijn vastgelegd?
Als de militaire overgave op 15 augustus 1945 had plaats gevonden en was bekrachtigd, dan lijkt mij “onze” dag van herdenking van het einde van WO II zo gek nog niet gekozen en had de keuze van die datum niets te maken met wat 2 dagen later, op 17 augustus, in NOI gebeurde.
Dan vraag ik mij als leergierig belangstellende ook af WAAROM de Nederlndse regering “slinks” generaal Van Ooyen de capitulatievoorwaarden wilde laten ondertekenen.
Deze vraag splits ik in 3 componenten:
1. Waarom “slinks” (geniepig, achterbaks)?
2. Wie vond(en) het “slinks”: De VS, Japan, een belangrijk individu buiten de Nederlandse regering? Een generaal, hoewel niet van het niveau van Mac Arthur, is toch geen militaire krullenjongen?
3. Waarom had het Koninkrijk der Nederlanden, als formele partij, niet het recht díe functionaris naar de “Missouri” af te vaardigen, die het waardig genoeg achtte om het te vertegenwoordigen en wie of wat ontzegde Nederland dat recht?
Ik dank alvast een iegelijk, die mij in mijn duisternis kan verlichten.
P.S. Gelukkig voor die matroos die op 2 september 1945 een verpleegster beetpakte, vasthield in een houdgreep en dwong tot een bevrijdingskus, dat hij nog niet kon worden gearresteerd en bestraft wegens ongewenste intimiteit jegens een vrouw begaan.
Pardon, ik heb me toch duidelijk uitgedrukt. Niet “Instrument of Surrender” maar de TERM “Instrument of Surrender” verwijst of is het formeel juridische document dat de voorwaarden van een militaire overgave vastlegt, zie daarvoor Wikipedia.
Formeel juridisch betekent de ondertekening het einde van de WO2 in Zuid-Oost Azie.
Daarentegen heeft de toespraak van de Japanse keizer Hirohito op 15 augustus 1945 weliswaar een grote historische en psychologische betekenis voor het Japanse volk, maar internationaal juridisch gezien is het geen formele overgave. Kennelijk wordt dat in Nederland nog steeds over het hoofd gezien.
• De toespraak van de keizer is een radio-uitzending waarin hij de Intentie tot overgave kenbaar maakt aan het Japanse volk. Het is geen door belligerente partijen ondertekend juridisch document. De woorden ‘overgave’ of ‘capitulatie’ komen in de toespraak helemaal niet voor. De keizer speekt over de noodzaak om “het ondraaglijke te dragen en onverdraaglijk lijden te ondergaan” om verdere vernietiging van de Japanse natie en beschaving te voorkomen.
• De toespraak betekent de acceptatie van de voorwaarden van de Verklaring van Potsdam van de Geallieerden. Deze verklaring eist de onvoorwaardelijke overgave van de Japanse strijdkrachten, maar belooft dat het Japanse volk niet zal worden onderworpen.
Dit wat betreft Instrument of Surrender.
Bovenstaande geeft tevens aan dat de periode tussen 15 augustus en 2 september 1945 in Nederlands-Indie/Indonesie een bijzonder betekenis heeft.
17 Augustus 1945 vindt de Proklamasi plaats in Jakarta. Op de het document van de Proklamasi staat niet voor niks als datum 17.08.05 oftewel, de Japanse Jaartelling 17.08.2605. Want het was wel degelijk Japan dat toen formeel juridisch verantwoordelijk was voor Orde en Gezag en de tijdsaanduiding in Nederlands-Indie/Indonesie.
De gebeurtenissen in die tijd geven aan dat Japan het Indonesisch gezag in wezen legitimeert, althans zij onderdrukte deze niet met geweld. De facto erkent Japan als eerste Indonesie als onafhankelijke Staat. Er valt veel voor te zeggen dat Japan Indonesie ook formeel als onafhankelijke Staat erkent.
Nederland kan wel 15 augustus 1946 als het einde van de tweede wereldoorlog in Zuid-Oost Azie beschouwen, maar dat mag wel in Nederlandse geschiedenisboeken met historisch relevante argumenten worden verklaard, natuurlijk in samenhang met de Proklamasi en VJ-Day.
E.e.a. past in het meervoudig perspectief dat systematisch wordt toegepast in de documentaire “ Heroes’ Day”.
Het antwoord op de vraag in drie componenten heeft gewoonweg betrekking op de Indische en Nederlandse staatsinrichting, die licht in de duisternis geven. Deze materie mag al jarenlang als bekend worden veronderstel op dit blog.
Wij hadden toch onze eigen ‘De Jantjes’: http://nl.wikipedia.org/wiki/De_Jantjes_(1934)
Op YouTube in 8 delen; zoeken op ‘De Jantjes 1934’
En wat zong onze eigen Tom Manders alias Dorus ook alweer over ‘de marine’?
http://www.youtube.com/watch?v=TH8OBeNaCmE
e.m.
Op 12 november 1945 geëvacueerd naar Batavia, opgevangen in kamp Struiswijk. Door de Amerikaanse marine georganiseerd: kleren uit (werden verbrand), onder de DDT-douche, medisch gekeurd (alles werkt, totale gesteldheid: slecht), nieuwe kleren, musical-film Two girls and a sailor. Buiten het kamp was het bersiap.
Memories are made of this ….
Pak Pierre
film ‘On the town’ 1949
3 sailors , met Gene Kelly (23 aug jl 100ste geboortedag) en Frank Sinatra
Ze droegen dus 2 soorten uniformen
jaja Ollanders benne suunigh met 1 uniform
die witte dress lijkt me toch niet praktisch als werkuniform ?
Als je het letterlijk ziet zijn we zwaar offtopic –wbt Indische kwesties — met matrozenuniformen uitspitten. Maar de boog kan niet niet altijd gespannen weze. Bovendien, zoals P.Lemon schreef, Nederlanders pow in Japan werden september 45 gekleed met deze uniformen.
Well… dat is wat anders dan een lendelapje .
Mensen kregen ook schoon ondergoed, schoenen, stukje zeep en kammetje.
Wat een luxe voor hen !!
Maar voor die datum waren er ook veel Amerikaanse jongens in deze uniformen die het mogelijk hebben gemaakt dat wij hier kunnen keuvelen kosong.
Oeps Boeroeng, doorgewinterde pacifist.
De meeste marines kennen uniformen voor de koude(re) zones (meestal donkerblauw) en de tropen (wit) en volgen uniforme regels voor het dragen van het een of het ander. Het betreft dan het zogenaamde uitgaanstenue, het werktenue van de matrozen is zeker niet wit.
In mijn tijd bij de koopvaardij was bij de meeste rederijen het uniform verplicht voor officieren, kleur eveneens donkerblauw en wit. Mijn verplichte “uitzet” van blauw, wit en kaki kostte NFL 600,-, een boel geld voor die tijd (ik begon met een gage van Nfl 170,- per maand), waarvoor de werkgever een voorschot verstrekte.
Mijn eerste reizen in 1957 en 1958 gingen met de KNSM naar Zuid Amerika en het Caribisch gebied. Daar verschoten onze uniformen van kleur bij de Azoren. Op schepen die uit Nederland oostwaarts voeren werd “wit” gedragen na het passeren van het Suezkanaal.
Ik neem aan dat de oud krijgsgevangenen op reis van Nippon naar Manila over wie Pak Lemon schreef, aan boord van de Amerikaanse marineschepen geen matrozenpakje kregen aangemeten, maar kakikleurige uniformen van de “army” (landmacht) of “marines” (mariniers).
Blijft nog even hangen de vraag waarom op de beroemde kusfoto in New York de ene matroos wit droeg en de andere blauw. Mogelijk dat hier de commandanten van schepen of eskaders mochten bepalen wat door hun bemanningen tijdens “shore leave” werd gedragen. De een kon dan New York in augustus tot tropengebied verklaren, voor de ander gold niet de thermometer als maatstaf, maar de breedtegraad.
Popeye the sailor had maar één pakkie.
Pak Pierre
Er moeten nogal wat Indo’s met zeebenen zijn, onder wie lezertjes van I4E. In mijn tijd dienden veel Indische jongens en Molukkers (geen meisjes helaas) bij de koopvaardij en de marine, in de meest uiteenlopende functies. Waar zijn zij gebleven, wat waren hun ervaringen als “rijstepikker” op de lange deining?
Na “Indo’s on ice” misschien tijd voor pikirans op het thema “Indo’s at sea” op I4E. Wie verricht de aftrap?
Koerang inspiratie laat ik het bij de foto boven van die jonge mannen in “jas toetoep”, precies 55 jaar geleden genomen aan boord van de “Oranje Nassau” van de KNSM op haar maiden trip naar “de West”. Die bruine links op de foto is ondergetekende, 18 jaar oud, ook op zijn maiden trip.
Op passagiersschepen van de KNSM was de “jas toetoep” verplicht na 6 uur ’s avonds voor wie geen dienst had en niet in zijn hut de bijbel of iets anders zat te lezen.
Pak Pierre
Een beetje slordig artikel maar dat heb je met komkommertijd, volgens de Daily Mail hebben Greta en George elkaar sinds 1980 verschillende keren ontmoet, maar misschien was dit op Times Square voor de eerste keer.na de zoen.
Kussende echtparen hebben een sterke bekoring. Ikzelf vind de foto van Henry Cartier Bresson van een kussend paar in Parijs indringender. Dat heeft misschien te maken met Parijs en romantiek, maar ook omdat de foto niets met een oorlog te maken heeft.
Terug naar Times Square. Opmerkelijk is dat op de foto een sailor te zien is in donker pak en tegelijkertijd één in wit pak. Bij de Koninklijke Marine heb je naast het donker pak ook een licht witpak voor tropische streken. de vraag is natuurlijkwaar die zeeman in wit kostuum vandaan kwam, er zijn toch wel kledingsvoorschriften in de US Navy???
Het verhaal gaat dat die marineman in dat witte pak even later, buiten bereik van de camera’s, door de Shore Patrol ruw van straat is gehaald en fors krijgstuchtelijk onder handen is genomen voor zijn buiten model gedrag.
Maar …. het kan in New York in augustus ook tropisch warm zijn. Misschien zat die kussende marineman in zijn wintertenue dus fout.
Een waarheidscommissie onder leiding van advocaat Zegveld zal dit dienen uit te zoeken.
Pak Pierre
En als we het nou eens figuurlijk nemen, zijn we dan wel ‘on topic’
http://www.youtube.com/watch?v=h0LqfnA8FI8
Have fun!
e.m.
@J.A.Somers. “De krijgsgevangenen die door de Amerikanen in Japan waren opgevangen hadden het beter…”
Isaäc Duque ( korte biografie http://www.11vbdbat.nl/bigfiles/20120617-Bio-ov-Duque.pdf ) laat je het japans krijgsgevangenschap nuchter mee beleven.
* Terug in Nederlands Indië
Op 15 augustus 1945 kwam er een einde aan de Tweede Wereldoorlog in de Pacific door de capitulatie van Japan.
Op 22 september zijn velen in Nagasaki na een ontsmetting met DDT en gekleed in nieuwe Amerikaanse uniformen ingescheept op een US torpedojager. Wij waren Vrij!!!
We werden naar het US 5th Replacement Depot in Manilla op de Filippijnen overgebracht (29 september 1945). Daar konden wij twee maanden lang herstellen in een harde maar zorgeloze typische omgeving van rust na een bloedige oorlog van drie jaren.
Met het Engelse vliegdekschip de HMS Implacable bereikte ik met vele anderen op 8 november 1945 de eerste Nederlandsch Oost-Indische bestemming Balikpapan op Borneo. Daar werd ik bevorderd tot 2e luitenant. Een paar weken later ging we via Makassar op Zuid-Celebes onder gewapende Japanse militaire geleide!!! verder het binnenland in. Wij droegen toen nog steeds Amerikaanse uniformen en waren Engels bewapend. Wij werden ingedeeld bij het XVe Bataljon Infanterie met standplaats Paré Paré
Die Isaac Duque is een oom van Nina Brink (zoon vd zus van haar opa)
foto nr 3
In Sarasota, USA staat een standbeeld van the sailor and the nurse.

Een driver botste laatst daarmee
http://www.bradenton.com/2012/04/26/4014894/driver-crashes-into-sailor-kissing.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Unconditional_Surrender_(sculpture)
Drunken sailor achter het stuur zeker.
Pak Pierre
Ik kende die foto maar niet het achterliggende verhaal. Aandoenlijk.
Overigens … een beetje zeeman had geen oorlog nodig om na een lange reis in uitgelaten stemming iedere vrouw te zoenen die per ongeluk op zijn weg kwam. Dat gedrag kon wel weer leiden tot oorlog, zij het op veel kleinere schaal en doorgaans eindigend in een nachtje cachot, in een enkel geval tot een gelukkig huwelijk.
Pak Pierre
Als je de link volgt en verder leest….. dan wordt er gezegd dat de sailor op een first date was in dat moment. Zijn meissie staat op een tweede foto van de kiss toe te kijken. Hij is wel gehuwd met haar later

@ Pak Boeroeng: Had ik gedaan (die link gevolgd).
Wie goed kijkt ziet op de achtergrond, rechts van het kussend tweetal, ook een paar meisjes/vrouwen haastig weglopen. “Never a sailor” zullen ze hebben gedacht.
Vraag aan de vrouwelijke I4E lezertjes: Had die gekuste verpleegkundige nu laddertjes in haar kousen of zien wij koel vet kousenmode anno 1945?
Oorlog afgelopen. Grote vreugde (maar niet voor iedereen). Moet ineens denken aan het liedje dat begint met zoiets als
“Maak een reis van Nippon naar Manila
Want de oorlog is voorbij
Maken plannen voor een kleine villa
en een kippenfokkerij …..”
op de wijs van “Gonna take a sentimental journey” (Andrew Sisters).
De Nederlandse versie sloeg blijkbaar op de krijgsgevangenen die in Japan hadden vastgezeten en vervoerd werden naar Manila om aan te sterken, want Indië had soldaten nodig ……..
Wie kent alle woorden nog?
Pak Pierre
haha Pierre… ik ken die tekst niet, maar ik had wel een oom die door de Amerikanen is weggehaald uit Nippon in september ’45.
Dat ging via Okinawa naar Manilla.Waar hij zat aan te sterken en hij in een eenheid terecht kwam die men naar Indië wilde sturen.
Zijn eenheid ging wel weer naar Indië, maar het kwam niet tot vechten , wat hij wel dacht
En idd….. in Nederland had hij een kippenfokkerij in zijn achtertuintje
Ik dacht dat ex krijgsgevangenen, na enige maanden havermoutpap te hebben gekregen, vooral terecht kwamen bij de Gadjah Mèrah, het KNIL bataljon dat in eerste instantie naar Bali werd gedirigeerd …..
Pak Pierre
Ik weet niet. Gadja Merah , dat waren toch de birma-siampows?
Hupsakee…. lichamelijk geestelijk 3 jaar lang afgebroken, getraumatiseerd, opnieuw met grote angst voor hun naasten, sommigen met wraakgevoelens, werden ze naar het front gestuurd
De krijgsgevangenen die door de Amerikanen in Japan waren opgevangen hadden het beter dan de krijgsgevangenen die elders door de Engelsen waren opgevangen. De Amerikanen hadden ook meer mogelijkheden daarvoor.
Pak Pierre, een klein kabartje inz. de ouwe tyd ,niet alleen de kousnaad
maar ook de hiel inzet was super modern in deze tyd. 2e Berichtje,
de ex-pow vh. Knil werden ook in ’t vm.Frans-Indo China ingezet om Franse burgers te beschermen tegen ook aldaar uitgebroken onlusten.
Jaren/jaren later ,hier in Nederland werden deze hulp verleners in ’t zunneke gezet door de Franse ambassade.
mvg siBo