De KNAW Onderwijsprijs is een jaarlijkse prijs voor de beste vwo-profielwerkstukken van Nederland. Een paar honderd werkstukken werden ingezonden en er zijn diverse categorieën.
In de categorie Cultuur & Maatschappij won dit jaar Robin van Doorn:
In dit onderzoek staat de oorlog en bezetting in Nederlands-Indië centraal. Hoe groot is de kennis hierover eigenlijk in Nederland? Robin van Doorn heeft dit onderzocht vanuit verschillende gezichtspunten
Download het werkstuk “Verzwegen Geschiedenis, Leven in en na ‘Tjideng’ “
...................
Indisch4ever 
Als pofielwerkstuk heel knap werk. Inhoudelijk zijn er genoeg discussie punten, maar hier niet aan de orde. Een opmerking: de Japanse brief die de Japanse kampbewakers (blz. 108) getoond zou moeten worden is in portrait afgebeeld terwijl hij eigenlijk landscape getoond zou moeten zijn. Ze gaat naar school in Leiden, een bezoekje aan de vakgroep Japans (op nog geen 10 minuten fietsen van haar school SGL) had haar die ‘schoonheidsfout’ kunnen besparen. Het weinig of niet betrekken van expertise over Japan en de Japanse taal en cultuur als men over de Japanse bezetting schrijft geldt overigens voor de nationale geschiedschrijving in het algemeen en is m.i. voor de laatste wel verwijtbaar. Dat maakt soms een knullige indruk. De Japanse brief is overigens eigenaardig: het is vrijwel zeker niet geschreven door een Japanner: de zinnen kloppen grammaticaal niet en sommige karakters zijn fout geschreven. Ik kan me niet voorstellen dat de toenmalige Japanse militairen het begrepen zouden hebben. Maar dat terzijde.
Dankjwel, Elel ….Goeie trailer
Inderdaad een mooie samenvatting, prima trailer!
Het is een indrukwekkende profielwerkstuk voor een middelbare scholier .
Heb wel eens werkstukken van Hogescholenstudenten gelezen die minder goed waren.
Ik wil inhoudelijk op het werkstuk ingaan:
Ik ben het niet eens met hansvschalk dat het werkstuk geschreven is louter en alleen uit het perspectief van Robin van Doorn eigen familie. Zij heeft legio min of meer bekenden geinterviewd zoals Leidelmeijer, Rinzema-admiraal, Wagtendonk en de Prof Groen en Bosch. Daardoor wordt haar persoonlijk relaas, in tegenstelling tot veel kampboeken in een breder perspectief gehaald en daardoor ook van belang voor anderen. Dat is haar meerwaarde en voor dat heb ik bewondering.
Er wordt 1 keer de “Buitenkampers” aangehaald in het werkstuk en dat in samenhang met het stripboek “De terugkeer”, in dit verband wel een gotspé. Dat vind ik wel een steeds terugkerend gebrek aan belangstelling voor de Indische Nederlander/Indo en niet alleen door niet-Indischen. Maar er komt een film over de Buitenkampers en de makers ben ik diep respect verschuldigd.
En het nieuwe aan dit werkstuk is zoals Max Weber zegt “Standortgebunden”, dus vanuit welk perspectief je het beziet. Het generatieverschil lijkt mij hier en op veel andere plaatsen niet relevant of zie ik dat verkeerd?
Ik zag in het werkstuk op een plaatje ook de Japanse oorlogsvlag waarmee nietsvermoedende en wezenloze Vitesse supporters hun Duitse met de onschuldige Swastika bewapende Vitessefans begroeten. geschiedenis is nog steeds geen opinie.
Peter, ik sluit me volledig aan bij de reactie van Surya Atmadja,
Ik schrijf overigens NIET dat het werkstuk “louter” en “alleen” (deze woorden staan niet in mijn reactie.
Ze geef een overzicht wat ze met wie besproken heeft.
Laten wij aub niet vergeten dat dit een tiener is (van de 4de generatie zegt ze) en haar oma was het beginpunt, althans zo begreep ik het.
Dus vanuit het perspectief van haar eigen familie. Uiteraard aangevuld met informatie van anderen.
Het is een werkstuk van een midelbare scholier en niet van een historicus!
Vanuit dit persectief gezien vind ik dit een zeer mooi prestatie van Robin.
Ik ben van een oudere generatie en het zou natuurlijk gemakkelijk voor mij zijn om delen uit het werkstuk te bekritiseren, maar dat doe ik niet, juist uit waardering voor haar prestatie.
Mijn excuses dat ik in mijn eerste reactie steeds “hij” en “zijn” heb gebruikt ipv zij en haar.
Knap werk van Robin van Doorn. En dan te bedenken dat hij van de 4de generatie is.
Uiteraard heeft hij zijn werkstuk gemaakt vanuit het perspectief van zijn eigen familie.
Overigens staat er voor ons niets nieuws in, maar ik vind het bewonderenswaardig dat een tiener uit deze tijd dit werkstuk kan maken.
Ik vind het ook bewonderenswaardig van deze tiener, een meisje in dit geval, mailde iemand die haar persoonlijk kent en haar geadviseerd heeft.