Indonesië is het land van de rokers. En het lijkt erop dat dat ook nog wel even zo blijft. Terwijl in het Westen de rookcijfers alleen maar dalen, neemt het aantal rokers hier inmiddels duizelingwekkende vormen aan. Indonesië telt momenteel 73 miljoen rokers, bijna een derde van de totale bevolking. Door Ed Caffin
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Een ieder moet het voor zich zelf weten: Roken of niet roken!
De wereld is zwaar overbevolkt en wanneer veel rokers daaraan doodgaan, lost dat een beetje een probleem op. Dat is dus positief.
Roken moet men echter zo doen, dat een ander er geen last van heeft.
Dus laat anderen, vooral kinderen, niet meeroken. Meeroken schijnt nog dodelijker te zijn. Dat is dus negatief!
Persoonlijk vind ik het verschrikkelijk naast een persoon te staan of te zitten, die stinkt naar sigaretten lucht. En in een restaurant te zitten eten met rokers in de omgeving is voor mij “one big No No”
En als u rokers wilt weten hoe uw longen er uit zien, kijk eens naar uw vingers die de sigaret vasthoud en dan nog iets donkerder van kleur.
Een van de commentaren had een statisch lijstje van diverse landen.
Hier is de laatste informatie van California.
California health officials say smoking rates in the state are down to 11.9 percent, a new low. And the latest figures make it only the second state so far to achieve a federal target of reducing adult smoking rates to 12 percent by 2020 so far. Utah got there first, in case you were wondering.
Across the nation, 1 in 5 Americans still smokes. And federal health officials say more than half of all children are regularly exposed to secondhand smoke, setting them up for future harm from cancer, heart disease and a variety of other ailments.
In California, health officials estimate that 1 million lives have been spared and more than $86 billion have been saved in care for tobacco-related illness over the past two decades. Officials say the credit goes to aggressive antismoking campaigns and health promotion in the state.
Merokok atau tidak merokok
Een tijdje geleden had men al maatregelen genomen om bepaalde plaatsen aan te wijzen als rookvrije zone.
Zoals in Jakarta , bij openbare gebouwen , de zn Kawasan=(gebiden) Bebas Rokok. of KDM (dilarang merokok.).
Met een sanctie 6 maanden gevangenis of 50.juta rupiah( iets meer dan 5000 US Dolari).
Op basis van o,a PerDA (Peraturan Daerah).
Toeristen in Jkt werd speciaal gewaarschuwd.
In 2005
Trouwens de gemiddel paman met de kupluk( de versie van Jan met de pet) zal nooit de 5000 dolari boete kunnen betalen ( berapa rupiah ?) Hoeveel portie nasi rames kan je er voor krijgen ?
Vanaf dat moment zie je soms Dilarang Merokok borden , zelfs in “deftige”restaurant in diverse malls , of ze hebben een rookhoekje.
Is nog mee te leven voor penggemar rokok of serutu (sigaar).
Je kan echt genieten om na een lekkere lunch of diner een kretekje te roken (o.a Gudang Garam) of serutu met kopi tubruk plus pisang goreng susu , met een beetje susu (niet DIE susu) , en dan omong2 met je sobats, kijken naar buiten , naar de verte en hoge gebouwen van jakarta .
Sinds 2 jaren zijn ze echt streng geworden , ik doe net of ik de bord niet zag in de foodcourt van Taman Anggrek.
Kwam toch iemand om mij te waarschuwen, tidak boleh merokok pak .
Zelfs bij de kleine buurt restaurantjes , bij veel apartementencomplexen in Jakarta staan zo’n verboden te roken bordje.
Je moet buiten roken.
Maar als er niet te veel vreemde gasten zijn , krijg je wel een asbak ./;
In Grand Indonesia Mall mogen we wel roken( niet overal) , als je binnen de restaurant zit ( hoe toh).
Restaurants met buiten terras kan men nog steeds roken.
De nieuwe PP(Peraturan Pemerintah ) froeher zou het de R.R kunnen zijn . De PP no 109 2012 ,het is verboden om sigaretten te verkopen aan zwangere vrouwen , kinderen onder 18, verkoop via automaten .ziekenhuizen, scholen, werkplek , openbare gebouwen etc.
Voor de mannen heeft men zelf een speciale anti rook film gemaakt.
Singapore is heel streng met millieuregels, verstandig is om een zg. “pocket ashtray` op zak te hebben (klein plat blikje met deksel), want rokers op straat worden vaak ongemerkt gevolgd en dan aangesproken waar ze hun peuk hebben gelaten nadat ze gestopt zijn met roken. Als je het dan laat zien is het ok.
oja
nog maar eens vertellen nu
het is verboden te roken op deze site.
doe dat maar in de tuin of op je balkon
Singapore hanteert heel strenge millieuregels, als je afval cq. peukjes op straat gooit kan het je tussen de 500 -1000 dollar boete kosten. Verstandig is om een zg. “pocket ashtray” (klein plat blikje met deksel) op zak te houden, want rokers vallen op door de uitgeblazen rook en worden vaak ongemerkt in de gaten gehouden en soms ook aangesproken (als ze gestopt zijn met roken) waar ze hun peuk hebben gelaten, als je het dan laat zien in het blikje, is het ok.
Singapore heeft idd. heel andere regelingen dan Indonesia wat betreft millieu, je mag buiten gerust roken, maar o wee als je een peuk of ander soort afval op de grond gooit, als je betrapt wordt kan je dat tussen de 500 – 1000 S.dollar aan boete kosten. Als je daar op straat rookt is het verstandig om een klein blikje met dekseltje in je zak mee te nemen (zg. pocket ashtray) en daar je peuk in te stoppen.Vele rokers op straat vallen op door de uitgeblazen rook, en worden vaak ongemerkt scherp in de gaten gehouden en soms wordt je wel eens aangesproken als je met roken gestopt bent, ter controle waar je die peuk gelaten hebt.
Uenaak tenan, Peter Pinchetti!
Overigens, in 2010 liep ik door hartje Singapore. Moest zo’n 12 uur wachten op de volgende aansluitng naar A’dam.
Ik durfde daar buiten helemaal niet te roken. Waar moest je je sigaret weggooien?
Het klopt wel enigszins Ed Vos wat het roken betreft in Indonesia, maar er zijn toch wel beperkingen in publieke openbare ruimten ingevoerd. Bij mijn laatste bezoek vorig jaar Oktober hebben de meeste restaurants zowel die in alle malls apparte met ruiten afgesloten ruimtes waar je zowel lekker kan makan en tegelijk roken. In de meeste malls zijn er ook speciale rookhoekjes met afzuig, of anders buiten bij de entree. Hoewel ikzelf verzot ben op Marlboro black menthol of die van Pall Mall (made in Indonesia) vind ik ook de geur van kretèk heerlijk, er zijn daar zoveel soorten merken van verkrijgbaar., van cap Orong orong tot cap Bentul en de vele tientallen merken die er nog tussen zit. Net wat je zegt Ed, als je die geurtjes opvangt…… idd. net als tempo dulu, enaaaak.
Volgens mij doen veel ex-en moeilijk.
Het pleit voor de Indonesische regering dat zij het roken niet wil verbieden (in openbare ruimten) maar dat zij reclame voor rookwaar aan banden wil leggen en de prijs van een pakje sigaretten verhogen.
Roken is een way of life geworden, gaya hidup. Zeker door de promotie van de de marlboro cultuur (vroeger was het Peter Stuyvesant).
Zeg nou zelf, wat is Indonesie zonder de geur van kruidnagel-sigaretten beter bekend als kretek? Net als in tempeh doeloe 😉
Meneer Vos, u blijft een onverbeterlijke fijnproever. Zeg nou zelf.
Ja, ik begin smaak van Sampoerna Mild te missen. 😉
Van mij hoeft niemand te roken. En ik rook voornamelijk buiten, omdat ik dat in Nederland ook doe.
Maar ze zouden daar in dat land ook maar iets moeten doen tegen die rokerige auto-uitlaten en van die sepeda motor en het gebruik van asbest.
Ik ben een notoire kretek roker. Ik kan me mijn kopi manis niet voorstellen zonder kretek. En dan bedoel ik die zonder filter – de cigaret die in het dorp met kretek wordt aangeduid. Mijn merk is Gudang Garam merah, maar dat is meer omdat ik het pakje ouderwets mooi vind dan om wat anders.
Haha Mas Rob, ma’af voor de constatering, –de waarheid is hard- maar dan is uw zoontje slimmer. Die houdt het bij z’n T-shirtje en Vlaggetje made in Indonesia. 😉
e.m.
Ha, ha… Mijn zoontje had een roodwit voetbalshirtje met “Anak Londo” erop aangebracht. God mag weten wat ons bezielde, maar we vonden dat grappig. Een aanwijzing dat het adagium “verstand komt met de jaren” niet op iedereen van toepassing is. 🙂
Mijn eerste teugjes krètèk kreeg ik – na enig aandringen mijnerzijds – van de kebon, kakèk Reso Widjojo, Allah hebbe zijn ziel.
Ik moet een jaar of tien zijn geweest, die eerste keer. Toen waren het nog echte klobots, gerold in djagoengblad. Mijn buurvrouw de KLM stewardess bracht, toen ik nog rookte, wel eens een pakje verse Garam voor mij mee, gerold in papier en met filter. “Net of je de bijbel rookt”, zouden ze bij de Marine zeggen. Ik bewaar het laatste ongeschonden pakje krètèk in een blikken doos. Af en toe open ik hem, sluit de ogen, snuif diep en ben dan even terug in de klappertuin achter ons huis, djongkok bij kakèk Reso, zijn klobot tussen duim en wijsvinger, zoals het hoort. Memories are made of this ……
In de tijd van mijn vroege blote-voeten-jeugd in Semarang moeten er nogal wat lokale krètèkfabrikanten zijn geweest. Zo veel dat mijn boezemvriendje Carl en ik het de moeite waard vonden om de merken te sparen en op te plakken in een schrift. Onze vindplaats was de straat. Van de vele merken herinner ik mij – helaas – alleen nog Tjap Pompa. Het schriftje is verloren gegaan in de overhaaste verhuizing naar Nederland.
Twee jaar geleden, op mijn 71ste, ben ik radicaal gestopt met roken. Daarvoor altijd “zware Javanen” (“Tembago Jang Paling Baik”) met clubvloei en ’s avonds na het eten een dikke sigaar. Opgehouden toen ik wat hijgerig werd terwijl er geen mooie vrouw in de wijde omtrek was te bekennen en de longarts na een paar ademhalingsproeven wat zorgelijk keek. Tja …. dan komt toch die afweging: Genot afzweren of nog een beetje langer leven.
Uiteindelijk wint de angst voor Hein Kurus.
Zou het Indonesische Badan Pusat Statistik ook sterftecijfers bijhouden en zo ja, tevens verbijzondert naar doodsoorzaak? Het kan zijn dat de Indonesiërs vrolijk doorroken omdat hun levensverwachting toch al laag is en zij eerder dood gaan aan van alles behalve long-, hart- en vaatziekten. In zo’n geval zou ik het er ook nog van nemen. Carpe diem ……
Pak Pierre
Oeps …. het klopt: Van roken word je ook dom en slordig.
Voorlaatste alinea, voorlaatste zin in mijn stukje moet zijn: “Genot afzweren of korter leven”.
Pak P.
Verder blijft het literair genieten van dit terug(in)kijkje. Tja, en wat de toekomst brenge moge, plukken wat je plukken kan; of ze al dan niet flanerend voorbij komen.
Dat lijkt allemaal heel grappig gezegd maar we hebben het hier ook over kinderen die door nicotine vergiftigd worden. Dat is niet zo grappig. Schandalig dat de Indonesische regering hier niet adequaat tegen optreedt.
Men weet wel adequaat op te treden zodra het om zgn. morele kwesties gaat, zoals koppeltjes die hand in hand lopen of meisjes die met gespreide benen achterop een brommert zitten. Maar in werkelijkheid is het immoreel om de gezondheid van kinderen ondergeschikt te maken aan het welzijn van de sigarettenindustrie.
En meneer Olive, heeft de indiaan ook de strijd gewonnen tegen kinderen nu?
Mevr. Sylvia Groot, don’t kill the messenger.
Als verzoening mag u weten dat het sterfte cijfer voor Indianen door alcohol 12% is, en 80% van hun kinderen drinken alcohol.
De blanken hebben hun geintroduceerd met “Firewater” waar ze niet tegen kunnen. In sommige streken hier is het zelf verboden om hun alcohol te verkopen.
Normaal is vergif niet discremineel, maar op de Indiaan heeft alcohol een krankzinnig effect.
@/…/maar op de Indiaan heeft alcohol een krankzinnig effect.@
Dag meneer Olive, geldt dit ook niet voor Maleiers. Of is dat weer andere kue?
e.m.
Pak Marawasin, ik geloof niet dat Maleiers hetzelfde euvel hebben. Indianen kunnen zich dood drinken in een keer (Binge Drinking), vandaar de 12%.
Wadoeh … meneer Olive u benoemt het verschijnsel van ‘Binge Drinking’, maar dat kennen wij in Nederland ook! Hier noemen ze het ‘coma zuipen’. Zij die zich er hier om welke reden dan ook aan te buiten gaan, redden het meestal omdat er snel medische (ziekenhuis) hulp wordt geboden.
e.m.
P.S. Bij ons is het nu nog veel te vroeg voor een slaapmutsje;)
In het Middenjavaanse dorp dat ik zo goed ken zijn er een aantal jongeren, lang niet allemaal, dat zich geregeld te goed doet aan zelfgestookte arak – dezelfde jongens die ’s avonds gokspelletjes doen. Het drinken mist elke verfijning, er wordt snel en en veel gedronken. De bedoeling is om dronken te worden.
Het is geen gedrag dat wordt geprezen, maar aan de andere kant is er toegeeflijkheid: zo gedragen jongens zich nu eenmaal. Jongens drinken ook op huwelijksfeesten, als het officiële gedeelte voorbij is en de band met zangeres overgaat op zwoele dangdut koplo klanken. Jongens drinken en dansen en kijken naar de suggestieve heupbewegingen van de zangeres, de sfeer is geladen. Door het snelle drinken geeft er een zo nu en dan over, even buiten de dansvloer. Een kniesoor die erop let.
Toch wordt niet door iedereen drinken en gokken geaccepteerd. Het kan voorkomen dat een bepaalde bekende hangplek wordt aangedaan door een islamitische knokploeg, van de FPI of dergelijke clubjes, en dan worden de jongeren uit elkaar geslagen. Het is moeilijk om tegen de knokploegen iets te doen: ze komen in grote getale. Soms is er gedoe over een wayangvoorstelling die wordt verstoord door de steile moslimradicalen. Maar dat is toch een uitzondering. Ik heb al verschillende keren een nacht lang een dorpswayang uitgezeten/gelegen/geslapen. Maar dat is een ander verhaal.
Heer Olive, alle respect voor het Indiaanse. (ik ben zelf ‘indian minded’) maar ik wijs u slechts op het ongerijmde van de boodschap. Dat men zich niet gewonnen kunt voelen als kinderen – of die nu indiaans, blank, bruin of groen zijn – zich verslaven en vergiftigen met nicotine. Ook de native kampt wel eens met foute inzichten.
@Mas Rob, op 2 juni 2013 om 11:08 zei:@
Dag Mas Rob, wat een leuke bijdrage om te lezen. Vorig jaar zorgde Pak Ed Vos tijdens diens vakantie in Driefout en omgeving bij tijd en wijle voor net zulke leuke inkijkjes.
e.m.
Die ex-rokers blijven moeilijk doen. Ik weet er alles van!
Ach Jan, sudalah, weet er alles van. Wat is wijsheid, de een doet zich overmatig tegoed aan alcohol, de ander aan diverse soorten drugs enz.enz. Het punt is volgens mij dat iedereen dit voor zichzelf bepaald ondanks de risico`s, Wat voor de èèn funest kan zijn, kan voor een ander gèèn invloed van levensbedreiging inhouden ondanks artsen/cardiologen etc. dat opperen. Ik noem als voorbeeld mijn opa, hij begon op 17 jarige leeftijd te roken wat na jarenlang opliep tot ruim een pakje zware shag per dag. Desondanks nergens last van gehad, nog aan zijn longen, last van ademhaling cq. kanker etc.. Hij bleef tot zijn heengaan actief en hij werd 93 jaar oud, wel met gebruikelijke ouderdoms verschijnselen, maar niets noemenswaardigs ten aanzien van merokok! Zo zijn er nog hèèl veel andere dingen welke een ernstig schadelijke invloed met fataal eindresultaat tot gevolg kunnen hebben, maar ik ben ervan overtuigd dat bij ieder persoon zijn lichaam, eigen lichamelijke weerstand crëeert en daar dus wel of niet vatbaar voor is, en zo ja, dan is het zijn eigen keuze, toch.
Peter Pinchetti
ontlenen bedoelde ik..
Nou meneer Olive, hoop voor uw Indiaanse kennis dat hij enige troost kan ontlenenen uit die gedachte…
Tabak is oorspronkelijk uit Amerika, en een Indiaanse kennis van mij beweert dat de Indiaan uiteindelijk de strijd tegen de white man heeft gewonnen omdat de white man verslaafd werd aan tabak na het roken van de vredespijp.
the jakarta globe schrijft dat 165 miljoen Indonesiërs roken
66 %
ben ik blij dat ik gestopt ben in 2007 (hartchirug werd boos op mij)
35 jaar te laat
maar ja
beter laat dan nooit
http://www.thejakartaglobe.com/lifeandtimes/a-battle-for-indonesias-hearts-and-lungs/500646?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=jgnewsletter
Adoe seh, ik ben dus niet de enige die geen roze longetjes meer heeft. In 2006 gestopt. 38 jaar te laat. Op instigatie van de neuroloog. Op het werk geen personeelslift. Maar gelukkig slechts 2 trappen. ‘k Moet alleen geen haast hebben. Tong op de schoen is dan nog eufemistisch uitgedrukt.
Fout*
Spijt*
Verkeerde keuze*
*) onderstrepen wat van toepassing is.
Met cijfers moet je oppassen. Indonesie heeft 248 miljoen inwoners (bron: CIA Factbook). Volgens Ed rookt hiervan 73 miljoen. Dit betekent 29,4 %.
In Nederland rookt volgens meest recente cijfers van TNS NIPO ongeveer 25%. Dat is een verschil, duidelijk, maar nu ook weer niet zo groot als het artikel doet vermoeden. Er zijn heel veel meer Indonesiërs dan Nederlanders, en daarom lijkt het misschien erger 😉
In de kompas van oktober 2010
http://regional.kompas.com/read/2010/10/02/14560373/Perokok.Perempuan.Naik.10.Kali.Lipat
Saat ini jumlah perokok di Indonesia sebesar 65 juta, dengan lima persennya adalah perempuan.
Sementara jumlah perokok pasif di Indonesia juga tinggi sebanyak 50 juta, dan kebanyakan dari mereka adalah perempuan.
Dwz: 65 miljoen rokers, waarvan 5% vrouwen
Het aantal passieve rokers is 50 miljoen, waarvan het merendeel vrouwen.
Het aantal inwoners in Indonesie was 237.556.363, waarvan
mannen: 119.507.580
vrouwen: 118.048.783
Het aantal vrouwen dat rookt stijgt volgens dat artikel
http://www.scientias.nl/157-jarige-indonesische-vrouw-ontdekt/10632
Dit is ook en leuke lijst:
Daftar 10 Negara Perokok Terbesar di Dunia
1. Cina = 390 juta perokok atau 29% per penduduk
2. India = 144 juta perokok atau 12,5% per penduduk
3. Indonesia = 65 juta perokok atau 28 % per penduduk (~225 miliar batang per tahun)
4. Rusia = 61 juta perokok atau 43% per penduduk
5. Amerika Serikat =58 juta perokok atau 19 % per penduduk
6. Jepang = 49 juta perokok atau 38% per penduduk
7. Brazil = 24 juta perokok atau 12,5% per penduduk
8. Bangladesh =23,3 juta perokok atau 23,5% per penduduk
9. Jerman = 22,3 juta perokok atau 27%
10. Turki = 21,5 juta perokok atau 30,5%
perokok = roker
penduduk =inwoner
met batang waordt 1 stuks sigaret bedoeld..
De cijfers zijn gebaseerd op die van de Indonesische CBS – Badan Pusat Statistik.
Gezien het het aantal sigaretten dat men rookt ( ik zag sommige jongeren zelfs 2 pakjes per dag kopen), kun je de konklusie trekken dat men meer geld zal overhouden (per maand) wanneer men minder zou roken. Dat geldt evenzo ook voor Nederland 😉
Voeg daar aan toe dat vooral de jeugd het laatste van het laatste wil hebben, of dat nou een HP is of kleding & schoenen en andere luxe consumptiegoederen, dan is die bewering geen slag in de lucht.
Ook al zou men geen luxegoederen kopen, dan schijnt roken voor hen toch een belangrijke bezigheid te zijn (om de sores van alle dag te vergeten)
Want vaak vraag ik me af, waar doet men het van? Desondanks voelen Indonesiers zich het meest gelukkige volk ter wereld: erg senang (cynisch en “pukul gampang”, maar dit is mijn aanvulling).
Even terugkomen op dat roken. Ik schreef reeds dat de jongemannen die ik kende allemaal rookten..
Ooit was ik in een gehucht nabij Salatiga, een stad die ooit doorging voor “de schoonste stad van Java'”, voor het een en ander.
Daar zag ik zowaar een vrouw met een sigaret.
Ik vertelde mijn medepassagiers, we gingen daarheen met de auto, over hetgeen ik zag, want dat viel me daar in die contreien voor de eerste keer op.
Welnu, die zaten daar een beetje te lachen en te grijnzen en zeiden, weet je wel wat voor buurt dat was?
Volgens Nederlandse maatstaven zou dat een buurt moeten zijn waar de emancipatie van vrouwen zijn intrede nog niet had gedaan.
Mijn vrouw vertelde mij dat zij van haar vader er flink van langs zou krijgen wanneer hij haar zou zien roken (di-ajar).
Zit dat zo, veel vrouwen roken in Indonesie niet omdat ze straks er van langs krijgen van hun vader.
Er zijn er ook die geen minuman keras (miras) tot zich nemen.
Neen, een dronken vrouw, dat is ook geen gezicht 😉
Ik mis mijn Gudang Garam en Sampoerna na het lezen van dit artikel. 😉
Dat roken, hoe zuinig ik ook ben met het aantal te roken sigartten kost me nog geen 2 euro per dag, en daarvoor heb ik 2 pakjes sigaretten. In een winkel in Tilburg kost 1 pakje net iets onder de 5 euro per pak.
Bijna alle jongemannen die ik ken roken. En wanneer die ook nog meeroken..
Rokers zijn gezellige mensen, lekker roken tijdens het ngobrollen, na het eten of bij een kop kopi.
De Gudam Garam of welk ander merk ook, smaakt lekker daar
Valt het u, roker, ook niet op dat deze wanneer je het in Nederland rookt, helemaal niet zo goed meer smaakt?
Sommigen van die lui zijn als het ware wandelende Lucky Luke’s; altijd een sigaret in de hand.
Maar dat zal wel komen omdat ze daarmee beter hun utang kunnen vergeten, of uit verveling
Ik zeg maar zo: of je nou in Indonesie van het roken van Gudam Garam de pijp uit gaat of van het inhaleren van uitlaatgassen van vooral die truk (prahoto), wat maakt het uit.
De atmosfeer is daar vaak ook niet zo gezond.