Wetenschappers hebben in de dichte jungle van Indonesië een verrassende ontdekking gedaan. Een apensoort waarvan werd aangenomen dat hij was verdwenen blijkt helemaal niet te zijn uitgestorven.
-
...........𝓘𝓷𝓭𝓲𝓼𝓬𝓱𝟒𝓮𝓿𝓮𝓻
Berichten van het heden, maar ook uit het verleden -

- en


Indische Soos -

Recente reacties
- ronmertens op Zussen Klemann op zoek naar voorouders Bekker
- ronmertens op Bitterzoet Indonesië
- Boeroeng op Tweelingzussen Tangel 100 jaar geworden
- Boeroeng op Rudy Schreijnders (75) werd eens voor de rechter gesleept om een ingezonden brief
- Ed Vermeulen op Zussen Klemann op zoek naar voorouders Bekker
- ronmertens op Rudy Schreijnders (75) werd eens voor de rechter gesleept om een ingezonden brief
- Boeroeng op Bibi Breijman over haar roots
- wanasepi op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Anoniem op Bibi Breijman over haar roots
- Gerard op Bibi Breijman over haar roots
- Gerard op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Gerard op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- xenia and adolf andreas op Indisch in Beeld
- Pierre H. de la Croix op Benefiet met Sumatraans 7-gangendiner
- Boeroeng op 2025 in vogelvlucht
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.




































Pak Lentze en Pak Wouter,
Bedankt voor jullie wijze en informatieve reacties. Misschien mag ik er het navolgende aan toevoegen:
Een paar jaar geleden zat ik op cursus BI “voor gevorderden” (om mijn schandelijke Semarangse straatjongens Javaans-Maleis bij te schaven). Een van de andere cursisten was een jonge studente sociale geografie (of zoiets). Zij was net terug van een stage van 6 maanden in een natuurreservaat op Sumatra, dat er was ter bescherming van de laatste olifanten, tijgers en wat dies meer zij.
De verhalen over haar ervaringen waren droevig.
Het reservaat werd beheerd door het Wereld Natuur Fonds (WNF). Uiteraard zat het WNF daar met autorisatie van de centrale overheid en ongetwijfeld ook voorzien van de nodige caps van de lokale tuans. Het WNF is bovendien niet zo maar een clubje do-gooders; het heeft status en wereldwijde erkenning.
Niettemin werd er voortdurend aan de grenzen van het WNF-reservaat geknabbeld door de omringende palmolie ondernemingen en door de plaatselijke tani’s. Er werd ook wild gestroopt.
Er was niets aan te doen tenzij, waarschijnlijk, het WNF bereid zou zijn wat meer uang pungli op de juiste plekjes neer te leggen.
Ik ben bang dat dit verhaal exemplarisch is voor wat er in de hele archipel gebeurt t.a.v. van de inheemse fauna en flora.
Indonesia kan niet als verontschuldiging blijven aanvoeren dat zij nog een staat in ontwikkeling is en dat de economie en het welzijn van de menselijke bevolking voorrang heeft boven het behoud van de natuur. Het kan écht anders, als de goede wil er maar is.
Wat te doen? Ik hoop in ieder geval dat een iegelijk die haar/zijn invloed kan aanwenden op de juiste niveaus ook het maximale zal doen ten gunste van de bedreigde fauna en flora.
Maandelijkse demonstraties met groene payongs voor de Indonesische ambassade zullen niet helpen. Of toch …… dank zij de komst van Hare Excellentie Ibu Duta Besar Retno? Wie mag dadelijk met haar lunchen?
Pak Pierre
Economische belangen blijf je altijd houden. Alleen de ingeslagen weg is verkeerd doordat die belangen onder de elite zijn verdeeld en democratische controle achterwege is gebleven, waardoor weer die alom aanwezige corruptie welig kan tieren.
De drogredenen van industriële herbeplanting met monoculturen (palmolie/klappa sawit en soja/kedelé) waarin geen dier kan leven is een farce…….. Eerlijke voorlichting is daarom cruciaal voor goed beleid.
Het begint natuurlijk met milieueducatie op scholen en massieve voorlichtingscampagnes (bewustwording/kennis van de jeugd t.o.v. hun natuurlijke rijkdommen en biodiversiteit) en op welke andere manieren deze kunnen worden geexploiteerd waar de hele bevolking van kan profiteren. Een hele brede cultuurslag dus, waar ecotoerisme een grote rol in moet spelen naast voorzieningen voor natuurbehoud en indringende voorlichting tegen milieuvervuiling (want dat is daar verschrikkelijk….. ieder voor zich en Allah voor ons allen. Flikker het maar over de heg, niemand die er iets van zegt. De rijken hebben hun eigen wereldje met golfvelden waar je van kunt eten met hun peperdure hobby’s, parkeerjockeys, luxe leasure en wellness met infinitypools en een zee van waterdragers. Dus so what?)
Het tweede spoor naast dit bewustzijn is een compensatieregeling om die overgang naar dat andere systeem mogelijk te maken. En….waar Indonesië heel gevoelig voor is, is haar internationale aanzien, dus internationaal toezicht/controle als onderdeel van het beheer van dit internationale erfgoed.
En zo kun je nog meer leuke dingen verzinnen die de overgang van ongebreidelde houtkap en milieuvervuiling naar verantwoord rentmeesterschap kan aanmoedigen. Het is langetermijnvisie en kost tijd die ons niet gegund is. Publieke opinie doet echter wonderen in dat krachtenveld van economische belangen….een beetje politieke Pavlov; belonen en straffen totdat het in de genen is gaan zitten.
Maar er moet ook brood op de plank blijven voor het volk anders sterft alles in schoonheid en mooie ideeën. Dan bouw je op drijfzand.
De tijd van ‘ver van mijn bed’ is echter definitief voorbij, het raakt immers ons allen en zeker ons moederland.
Pas geleden was er het bericht dat Indonesië 200.000 vierkante km van haar deel van Borneo tot natuurreservaat zou verklaren. Dat is toch al gauw vier keer Nederland, maar hoe dat in de praktijk zal uitpakken…?
Ik denk dat er voor het tegengaan van de illegale houtkap een sterker beleid nodig is wat betreft duurzame alternatieven voor de lokale bevolking, zodat de economische belangen niet ten koste gaan van de natuur. Want die economische belangen houd je toch, zie Nederland en het asfalteren van voormalige natuurgebieden.
Mijn hart juicht bij het lezen over de herontdekking van die verloren gewaande aap. Mijn hart bloedt bij jobstijdingen over ongebreidelde ontbossing en bevolking van dat prachtige eilandenrijk, ten koste van zo veel medeschepselen die ook recht hebben op voortbestaan en Lebensraum.
Pak Pierre
Technisch gezien een ondersoort, niet een soort. De gehele Presbytis hosei-populatie op Borneo (naast P. h. canicrus drie andere ondersoorten) liep al gevaar uit te sterven door het verdwijnen van hun habitat vóór deze herontdekking.