Retno L.P. Marsudi: “Going Dutch”
Now, almost 15 years after her first assignment in The Hague, she is going back as the head of the Indonesian Embassy. By far, this is the most monumental point in Retno’s career.
“It is easy to conclude that diplomacy is ideally suited for men. However, there are critical components in diplomacy that women are born with. These components include loyalty, empathy, prudence and meticulousness,” she said. Jakarta Post
...................
Indisch4ever 
Tja, Pak Bo, wie de bintangs hebben gekregen vermeldt de historie niet. Althans, er staat niets over in mijn boek.
Zo ik in mijn diensttijd – 50 jaar geleden – geroepen zou zijn een opstand van de Limburgse Jagers te smoren, dan zou mij als beloning boven de royale wedde van NLG 1,25 per dag waarschijnlijk een dag prestatieverlof en een extra vleesrantsoen in het vooruitzicht zijn gesteld.
Met de arme Zwitsers in Semarang is het overigens slecht afgelopen. Vier sneuvelden er in het gevecht om de kazerne, vijftien raakten gewond. Naderhand vonden 20 tot 35 (het juiste aantal is kennelijk nooit geregistreerd!) de dood door ophanging. Semarang was zeer geschrokken en “het gezag” moest een voorbeeld stellen.
Naar de mening van velen vond de muiterij mede haar oorzaak in de erbarmelijke levensomstandigheden van het soldatenvolk. Jan Fuselier werd juist door de Europese bevolking als uitschot bejegend.
Maar goed, dit alles naar aanleiding van de komst van Hare Excellentie Ibu Retno naar Den Haag. Zo kan een Indo afdwalen. Altijd weer dongèng over frrrreten en froeherrrrr .
Pak Pierre
Pak,indien mogelijk doe dan een bezoek aan Bronbeek en als U oa, deze ex-bewoner tegen komt,zal ik U het ere-zwaard en toebehoren laten zien geschonken door de dankbare Europese bevolking aan een persoon,die mengorok op zijn pulau kapok ver van deze kazerne opstand.te Semarang
Wanneer schikt het?
Pak P.
Nou Pak Somers …. Zwitsers en geen oude sapi’s in de Nederlands koloniale selokan?
In mijn boek “Semarang – Beeld van een stad” wordt de muiterij van 1860 in de Würtembergse kazerne beschreven, “waarvan de aanstichters vooral te vinden waren onder de Zwitserse soldaten van het KNIL”.
De tekst gaat verder met de zin: “Deze (de Zwitsers dus) namen in het koloniale leger destijds een prominente plaats in en vormden, na de Nederlanders, zelfs het belangrijkste Europese element”.
Toch tijd dus voor een Zwitserse Wiedergutmachung met, natuurlijk, excuses richting het onderdrukte Indonesische volk.
Het oproer van de Zwitsers werd overigens onderdrukt met hulp van ……… “gezagsgetrouwe Ambonese troepen”.
Ik lees elders op dit log dat Nederland nog excuses moet aanbieden aan de Molukkers. Een dank-je-welletje voor de hulp in Semarang anno 1860 kan er dan ook nog wel bij.
Pak Pierre
Je hebt gelijk. Mijn sapi’s waren hier beperkt tot 1945-1949.
Gezagsgetrouwe Ambonese troepen” en wie kregen de medailles/eer ook dat werd opgetekend. Dimana dankjewelnya?
Excuses aanbieden????? Ze hebben ons in de steek gelaten en ons verraden!!! De R.M.S.-strijd gaat onverminderd door, totdat wij onze vrijheid van 25 april 1950 weer terug krijgen.
In Zwitserland bestaat de Verein Indonesia Schweiz. Een zeer aktieve vereniging met een Indische jongen (81 jaar, getrouwd met mijn buurmeisje in Soerabaja) jarenlang als voorzitter geweest. De vereniging doet ook mee aan het publieke leven (zoals carnavaloptocht!), bij de meeste bijeenkomsten is ook de Indonesische (vrouwelijke) ambassadeur aanwezig. Ook subsidies door de ambassade. Ik krijg elk jaar hun jaarverslag. Maar zij hebben dan ook geen oude sapi’s in de selokan. Probeer http://www.v-i-s.ch
Ach … een vrouw is geneigd voorzichtiger door een porceleinwinkel te lopen dan een man, maar iedere ambassadeur (m/v) zal toch altijd de politieke lijn van de regering die zij/hij vertegenwoordigt moeten volgen en uitdragen.
Belangrijk is dat wij, c.q. Indonesiërs en (Indische) Nederlanders, over en weer na ruim 60 jaar de oude sapi’s in de kali weten te laten en v.w.b. heden en toekomst proberen samen een goede verstandhouding op te bouwen, met in het achterhoofd steeds de aanwijzing:
Awas, barang halus.
Pak Pierre
Geen oude koeien uit de sloot halen? De R.M.S. die op 25 april 1950 werd uitgeroepen, zullen nooit de strijdbijl neerleggen. De Nederlandse regering en Jakarta komen hier niet zomaar makkelijk vanaf. De R.M.S. en de O.P.M. zullen doorgaan met de strijd.
De relatie tussen Kerajaan Belanda en Republik Indonesia is altijd belangrijk en ook gevoelig.
Habibie is de weg voorbereider, had ook veel bijgedragen aan goede verstandhouding omdat hij ook de Nederlanders goed kent.
De nieuwe ambassadrice zal de zaken zakelijk bekijken en zal ook niet gehinderd worden door de oude garde .
Het kan alleen maar beter worden.
De R.M.S. blijft haar ook steeds achtervolgen. Die rust krijgt zij niet hier in Nederland. Nederland pleegt al jaren verraad tegenover de Molukse vrijheidsstrijd. En nu gaan ze in zee met hun oude vijand, om hun handelsbelangen veilig te stellen. Papua volk en het Molukse volk blijven door strijden voor hun vrijheid van land en volk die door Jakarta jarenlang wordt onderdrukt en bezet.
Hare Excellentie Ibu Retno, selamat bertugas. Semoga sukses dalam mengembangkan hubungan khusus Belanda-Indonesia.
Ze heeft een goed staat van dienst.
We kregen ook zo’n press release van de KBRI , plus foto’s .
Iemand van de jongere garde die de Nederlanders goed kent.
Aangezien haar relatieve jonge leeftijd voor de post in Nederland kan zij in ieder geval geen oude koeien uit de sloot halen. Zij is niet beladen van het verleden.