4 Responses to Serie bij Max

1. Jan A. Somers schreef:

   26 december 2011 om 15:56

   Ik leef helemaal met Boeroeng mee! Er zijn heel veel verhalen, oppassen met al dat leed bij elkaar op te tellen! De aantallen die gegeven zijn hebben veel nullen! Dat is een maat voor de kwaliteit van die getallen.
   De enige aantallen doden die we zouden moeten kennen zijn te tellen op de erevelden, wel letten op de data. Oppassen, er zijn er bij die ‘normaal’ zijn overleden. Verder weten wij NIETS. De slachtoffers in de kali of in de bush? Weten hiervan totaal geen aantallen, voor mijn gevoel kunnen dat er geen duizenden zijn geweest. Vermisten? Zijn er officiële instanties waar vermisten konden worden opgegeven? Wie heeft mijn grootmoeder opgegeven? Wie heeft vermisten in zijn/haar familie/kennissenkring opgegeven? Waar en wanneer?
   Naar mijn ervaring in Soerabaja was de bersiap daar eind december–februari voorbij. Daarna nog wel rampokpartijen en roofmoorden, dat weet ik als ambulancerijder. Definitie van de bersiap?
   “indonesische nationalisten = pemoeda’s = allemaal moordenaars.” Dat is die mensen niet kwalijk te nemen, we weten niets, er zijn alleen maar verhalen en emoties. En de Chinezen, Japanners en andere landaarden tellen haast nooit mee in die verhalen.
   Voor mij is de bersiap voorbij. Voor mij resten alleen de erevelden met mensen die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren. Alle andere niet gekende slachtoffers fluisteren in de wind. Je kan dat horen als het stil is rond het Indisch Monument. Laat ons daarover vertellen op 15 augustus, tot nog toe zijn ze daar vergeten. Maar ze zijn er wel, goed luisteren!

   Beantwoorden
2. Boeroeng schreef:

   26 december 2011 om 14:52

   Tussen oktober 1945 en mei 1947 (de BERSIAP-periode) werden naar schatting 23.500 overlevenden van de Jappenkampen vermoord door Indonesische nationalisten, de zogenaamde pemoeda’s

   Dit kan niet kloppen.
   1 Officiële cijfers hebben het over 3.500 Nederlanders gedood en Herman Bussemaker noemde ooit 20.000 vermisten.
   Door wie zijn die 20.000 voor dood verklaard ?
   2 En hoezo zaten ze eerst allemaal in de jappenkampen?
   De verhalen zijn juist dat die 3.500 doden meestal niet eerder in een jappenkamp waren.
   3 Is de formulering wel zorgvuldig?… Onwetende lezers zouden zo kunnen denken dat indonesische nationalisten = pemoeda’s = allemaal moordenaars.
   4 Ik dacht dat men de bersiap situeert 15 augustus 1945 -eind dec 1945? En niet nog anderhalf jaar verlengen tot mei 1947

   Ernstige incidenten waren in de eerste helft van september, voorzover ons bekend, zeer schaars, maar daarin kwam in de tweede helft wijziging, zij het dat het toen nog niet tot de moordpartijen kwam waarvan in de maanden oktober ’45 t.e.m. januari ’46, de z.g. Bersiap-periode, naar schatting drieduizend Nederlanders, Indische Nederlanders en Ambonnezen (en een onbekend aantal Chinezen) het slachtoffer zouden worden.

   
   L de Jong deel 11c pagina 598

   Ok… we gaan natuurlijk wel kijken.
   Al was het maar om te checken of indo’s wederom minder beeld in komen dan niet-indo’s.

   Beantwoorden
   • sigeblek schreef:

     26 december 2011 om 18:41

     Punten 3 en 4 van Boeroeng zijn interessant , zeker vanuit de Indonesische perspectief bekeken .
     Je kan ook niet maken om de pemuda’s ( jongeren) die in leeftijdscategorie zitten tussen ongeveer 17 t/m 25 jaar oud zijn die uit nationalistische nest kwamen die “beruchte pemuda’s ” = rampokkers en of moordenaars zijn .
     Ik leid dat af omdat mijn ouders toen 30 jaar oud waren en hun kleine broertjes / neven in die categorie leeftijdsgroep zitten.

     Leuk om te lezen:

     Klik om toegang te krijgen tot IndieTabeh_KirstenVos_H4_Kleur_van_het_land.pdf

     Beantwoorden
3. Donald Tick schreef:

   26 december 2011 om 14:47

   L.S.:

   Zeer belangrijk bericht!1 vd functies v historiebeschrijving is de gebeurtenissen ene goede plaats in een land en zijn historie te geven. Ik weet,dat voor veel mensen het plotselinge fanatisme in Indië en de daaruit voorvloeiende gevoelens v ongastvrijheid bij veel Indische mensen in ieder geval een licht trauma heeft gegeven.Temeer belangrijk is dit voor mij,daar dit gewoon mijn historie is:hoe mijn familie naar Holland moest,later toch weer terug ging naar Indië/Indonesia en daarna,toen het v 1955-1962 steeds moeilijker werd vd Nw Guinea kwestie ze toch maar weer naar NL gingen.

   Hoogachtend:
   DP Tick

   Beantwoorden