Op 7 september jl. vond een symposium plaats in het Vredespaleis te Den Haag nav het 65 jarig jubileum van de Oorlogsgravenstichting (OGS). Hierbij aanwezig o.a. beschermvrouwe van de OGS Hare Majesteit koningin Beatrix, Burgemeester van Den Haag Jozias van Aartsen, President OGS Robert Croll en Directeur OGS-Indonesië Peter Steenmeijer (foto door R.Gieling) Foto’s by indisch4ever hier te bekijken —
videoregistratie by Indisch4ever.nu
Tijdens de diverse toespraken viel ons meteen op dat het “Azië-gedeelte” bar weinig aan bod kwam, terwijl er daar, in Indonesië alleen al, zich 7 erevelden bevinden! Zo sprak men over 4-5 mei en herdenkingen…..elders in het land. IP voorzitter Bussemaker maakt zich dan ook sterk om het Indisch Platform meer vertegenwoordigd te zien in het 4-5 mei Comité, voor meer bewustwording en bekendheid voor “onze herdenking” op de 15e augustus. Toen dhr Schnabel (SCP) in zijn toespraak zei verbaasd te zijn over de vele erevelden in Azië was ik bijna weggelopen. Maargoed…….. “Het beste pleidooi voor vrede is een oorlogsgraf. Vrijheid en vrede hebben een hoge prijs.” en Dat Zij Met Eere Mogen Rusten.
1-bestuursleden Indisch Platform 2- Leuk om u ontmoet te hebben hr Steenmeijer!
...................
Indisch4ever 
Zoveel mensen weten niet dat de meeste oorlogsgraven in ZO-Azië liggen. De oorlog in Europa krijgt de meeste aandacht en het aantal doden was in Europa ook het meest 200 tot 250 duizend.
Vandaar dus de onwetenheid en de misvatting dat het niet zo veel was in in ZO-Azie.
In procenten bekeken was het aantal Nederlandse doden te Indië misschien wel 10% (30.000 op 300.000)
en in Nederland misschien 2,5 % (235.000 op 9 miljoen)
Give or take, dus..
Onderstaand lijstje stond een paar weken terug in het AD
23840 graven in Indonesië
2831 graven in Thailand en Birma
9079 graven in Europa
Ook in het AD, dit interview:
Heee…. niet weglopen, Nelly…
Ook als er een orkaan woedt: blijven filmen.
Journalist door weer en wind, nacht en ontij,sturm und donder, for worse or for better.
De Oorlogsgravenstichting is de enige instantie die zich bemoeit met de bersiapslachtoffers! Interessant is de waarneming van indisch4ever dat velen dat niet weten. Wat weet de Indische gemeenschap in Nederland over deze slachtoffers? Wie van de mensen die terug zijn gegaan en nog steeds teruggaan, hebben hormat gebracht aan dit stuk Indisch verleden? Hoort dit niet bij de veel gehoorde vraag wat ons nu eigenlijk Indisch maakt? Stel deze vragen eens aan de bezoekers van de herdenking bij het Indisch Monument.
Is er bij de aantallen graven rekening mee gehouden dat er veel verzamelgraven zijn (eufemisme voor massagraven) waarin het aantal niet geïdentificeerde overschotten niet bekend is. De niet teruggevonden slachtoffers zullen waarschijnlijk niet zijn meegeteld. Mijn grootmoeder?