Gambar di atas, ini sekolah di Wassenaar. Apakah belajar hari ini……uhm jam berapa sekarang, met lewat, kurang, setengah dan seperempat, anka, grotere getallen, cijfers benoemen. Ibu Djena liet ons een reken/wiskundeboek zien wat zij gebruiken. Behoorlijk pittig, rekenen is voor de kinderen erg belangrijk omdat velen wellicht niet verder zullen studeren en veelal in een winkel of op de pasar gaan werken, dus is goed kunnen rekenen cruciaal voor hun.
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Saya sudah tiga hari berada dikampung halaman(betawi)
Lusa saya akan terbang ke Padang , dengan keluarga untuk berlibur.
Salam dari jakarta ( Kebon Sirih)
Nou …. Pak Yuni,
dan waren die uit Surob(u)oyo minder tolol dan die uit Semawis ….
Salam en Pak G. ook veel genoegen toegewenst in Patria. Awas copt!
Pak P.
Nou …. Pak Yuni,
dan waren die uit Surob(u)oyo minder tolol dan die uit Semawis ….
Salam en Pak G. ook veel genoegen toegewenst in Patria. Awas copt!
Pak P.
Nog even heel snel, aangezien het afwijkend is van het draadje. Maaf Nelly.
…maar ik vraag me net als Pak Geblek af waarvoor stokken nodig waren…
De stokken waren nodig als de layang en/of de draad niet in de boom terecht kwamen, maar over de elektr.draden in de straten hingen….
En net als in Semarang, waren er in Surabaya geen erecodes. Wat er wel was? Slechts ‘rek buoyo.
Groeten en ook aan Changi voor Pak G.
Buaya’s
Tja … Pak Geblek. Altijd alert, waar ook ter wereld.
Die erecode kenden wij straatslijpers uit de Semarangse benedenstad blijkbaar niet. Er werd soms gevochten om een felbegeerde buit, met het gevolg dat die kapot scheurde en niemand meer iets aan de trofee had.
De jeugd van toen ….. veel te vroeg geboren. En tolol natuurlijk. Geen weet van sex, Nintendo, Sony Games, Twitter, USB Stick. Gewoon op blote kaki’s met z’n allen achter een vlieger aanhollen.
Sorry Ibu Nelly, ik dwaal erg af van je leerzame thema “Ke sekolah”. Maar misschien is dit juist de charme van I4E: Iedereen pakt een ander draadje uit het zelfde weefsel en weeft daarmee een nieuw motiefje, tot n groot samenhangend mozaiek ontstaat.
Als maarrrr leuk, als maarrr Indisch (o nee, sorry, “Eurasian”).
Pak Pierre
Buaya’s
Tja … Pak Geblek. Altijd alert, waar ook ter wereld.
Die erecode kenden wij straatslijpers uit de Semarangse benedenstad blijkbaar niet. Er werd soms gevochten om een felbegeerde buit, met het gevolg dat die kapot scheurde en niemand meer iets aan de trofee had.
De jeugd van toen ….. veel te vroeg geboren. En tolol natuurlijk. Geen weet van sex, Nintendo, Sony Games, Twitter, USB Stick. Gewoon op blote kaki’s met z’n allen achter een vlieger aanhollen.
Sorry Ibu Nelly, ik dwaal erg af van je leerzame thema “Ke sekolah”. Maar misschien is dit juist de charme van I4E: Iedereen pakt een ander draadje uit het zelfde weefsel en weeft daarmee een nieuw motiefje, tot n groot samenhangend mozaiek ontstaat.
Als maarrrr leuk, als maarrr Indisch (o nee, sorry, “Eurasian”).
Pak Pierre
De ere code tussen de heren onderlinh ( Jakartanse heren was wie de eerste in het bezit komt kan de layangan pedot in bezit nemen.
Dus iemand met een galah als verlengstuk van de ” korte ” handen is in het voordeel.
Salam dari Singapura Airport , sedang dalam perjalanan ke Jakarta .
Pak Yuni,
De oude vliegeraar gebruikte Cap (Tjap) Kambing (nr. 17) voor gelasan tarik, d.w.z. de aanval van beneden waarbij je het touw moest inhalen (trekken) om de draad van de vijandelijke vlieger kapot te snijden. Cap Gajah (nr. 24) was grover en als zodanig meer geschikt voor de aanval van boven, waarbij het vliegertouw gevierd moest worden.
Ik heb vaak genoeg met een meute kacungs achter een “layangan pedot” aangehold, maar ik vraag me net als Pak Geblek af waarvoor stokken nodig waren. Als een stuurloze vlieger in een boom verstrikt raakte en die leek nog heel, dan hadden we geen stokken nodig om hem beneden te krijgen. We klommen wel.
Pak Pierre
Pak Yuni,
De oude vliegeraar gebruikte Cap (Tjap) Kambing (nr. 17) voor gelasan tarik, d.w.z. de aanval van beneden waarbij je het touw moest inhalen (trekken) om de draad van de vijandelijke vlieger kapot te snijden. Cap Gajah (nr. 24) was grover en als zodanig meer geschikt voor de aanval van boven, waarbij het vliegertouw gevierd moest worden.
Ik heb vaak genoeg met een meute kacungs achter een “layangan pedot” aangehold, maar ik vraag me net als Pak Geblek af waarvoor stokken nodig waren. Als een stuurloze vlieger in een boom verstrikt raakte en die leek nog heel, dan hadden we geen stokken nodig om hem beneden te krijgen. We klommen wel.
Pak Pierre
Lho kok verhaalnya gaat over nguber layangan , pake galah.
@Pierre de la Croix:
En natuurlijk was de glasdraad van het merk Tjap Kambing of Tjap Gajah…. zwart en nummer 1 t/m 3. Anders te dik de draad.
Eerst de kah(hars) vergaren (of kopen op de pasar als je geld had) en ook natuurlijk de glasscherven verzamelen…. (Waren er geen glasscherven, dan jatte je een paar glazen van ma.)(Voor het fijnstampen leende je stiekem de cobek van ma en als ma het te weten kwam dan kreeg je op je sodemieter van Semarang tot Jakarta aan toe en liep je dagen lang met rotan striemen op je benen), dan vuurtje stoken en oud blik om de kah erin te doen en het fijngestampte glas en de draad ook, dan leertje of iets dergelijks om je vinger te beschermen tegen de glasdraad om die te geleiden(want anders had je geheid een paar flinke sneden in je vinger) als die om 2 bomen werd gespannen om te drogen… n van de bocaks erbij blijven, want anders werd de draad gejat door naburige op rooftocht bendes bocaks.
En dan ….. vechten maar met die vlieger en voor het geval dat je verloor, stond al een vriendje klaar om samen met de horde achter de gesneuvelde vlieger te hollen, met stokken en al.
mijn vader is Semaranger, ook hij had ooms en neven die in Ngawi ‘mochten’ verblijven. Helaas kan ik hem niet meer naar zijn verhalen over zijn leven toen vragen..
Pierre…. als je wil.. je kunt zijn verhalen ook opnemen met een bandrecorder, daarna opschrijven en dan kunnen we iets doen met publiceren op het internet ?
Zomaar een idee … het is best wel veel gedoe.
Monggo(h) …..
Dat was in het Semarang van mijn jeugd het passende antwoord op het op zangerige toon uitgesproken “klonuwooon”, het beleefde verzoek om binnen te mogen komen.
Ik ken nog maar n persoon die het Laag- en Hoog Javaans goed beheerst: De bijna 84-jarige Henk van Hek uit Rijswijk. Ras Semaranger. Van Bahasa wil hij niets weten. “Te moeilijk” vind hij. E-mails van zijn anak mas Heppi uit Indonesia mag ik voor hem vertalen.
Henk woonde in oorlogstijd en er na bij mij in dezelfde straat, Pandean Lampr, dichtbij het banjirkanaal. Hij was een gerespecteerde Jago toen, een groot vechter en vliegeraar ook. Bij het vliegeren op de naburige sawah mocht ik zijn “blndrong” vasthouden, het blik (van “KLIM” melkpoeder)waarop het glastouw was gewonden. Ik moest bij het glazen (“gelasan” = vechten met de vliegers) zijn commando’s stipt opvolgen. “Vierrrrennnn” betekende dat ik de blndrong zo moest vasthouden dat het touw de vrije loop had en hoog in de lucht de draad van de vijandelijke layangan kon doorsnijden.
Op het eind van de oorlog werd Henk met zoveel andere jonge Indische jongens door de Japanners vastgezet in
Ngawi, op verdenking van (mogelijk) verzet. Velen hebben het niet overleefd. Door die ervaring heeft hij nu nog een grote afkeer jegens alles wat Japans is.
Jammer dat Henk verwoed digibeet is en zijn boeiende verhalen over Semarang dus niet tot dit weblog doordringen.
Pak Pierre
Pak Peter, moleh ning’di? Kampung Jateng?
Monggo(h) als “alstublieft” of “gaat uw gang” of tot uw dienst” of zoiets. In elk geval beleefd uitnodigend bedoeld.
Pitulas = 17.
Wolulas = 18.
Sangalas= 19.
Rongpuluh=20. En nu mag u verder zelf tellen tot 27.
Maar het is NIET rongpuluh en dan zomaar toevoegen pitu hahaha.
OK, zal u helpen…. het is: pitu + likur = pitulikur.
Overigens, in de grote moderne steden op straat is veel “verruwd” en slikt men veelal de helft in, maar dat zal u wel bekend zijn.
Vele plezier verder op de TTF op de 27ste = Pasardag KLIWON(23).
Inggih `ndoroh Yuni, tindak pundi? Kuloh ngantung TTF pada tangal pitulas (27e?), sampun iku mantuk moleh. Opoh iku arti “monggoh”?, n`gak ngeroh aku.
Duh, sampun lali akh tjoroh Djowo, niet uitlachu dus ja.
Hallo Nel;wat let je.Wij hebben als groep voor de maand November nog een plaats vrij,dus laat het weten;je kent ons alle zeven.Een voorstel:ik overhoor je en jij zet alles vast zoals altijd;ik zie je wel op de pasar,die de 25ste begint.Ik ben niet zo streng als die prof,ergens hier boven.De essentie van een taal is dat degene waar tegen je spreekt/schrijft, je begrijpt.
En laten we vooral niet vergeten om achter het woordje “Inggih” ook nog “monggo(h)”te plaatsen.
Klopt Bapak Peter
Nggih is Javaans, het wordt gebruikt door een lagere tegenover zijn hogergeplaatste. Een hogergeplaatste heeft altijd gelijk, die mag je niet tegenspreken.
Loh, “Nggih” is toch Javaans en niet bahasa, dat is toch “sudah” of “pun”, dat dacht ik tenminste. Wah, si Nelly begint idd. vordering te maken , bolh Ibu! Sampai bertemu lain hari jumat di TTF. Salam XXX
Nggih, si geblek
Als ik zo onbescheiden mag zijn ( ya , na >40 thn di Negeri Belanda ben ik niet meer dezelfde Ome Sid) vind ik dat er nuancering geplaats moet worden over het in praktijk brengen van de geleerde stof in in Indonesia.
Reden:
1. Wie is/zijn je gesprek partner(s). Dus de omgeving , millieu , level ( school/opleiding).
De kans dat je niet gecorrigeerd wordt is groot , soms vinden ze ( de Indonesiers) dat je al goed Indonesisch spreekt en om je niet te ontmoedigen ( malu toch ) zeggen ze dat je al goed spreekt.
2, Je moet goed opletten over de plaatsing van werkwoorden en lidwoorden( zie opmerking van Cap) .
3.Een werkwoord/stamwoord (?) kan een andere betekenis hebben met Awalan , Sisipan en Akhiran .
V.w.b de sluitzin : Ik schrijf vaak slm / of salam dari Negeri Kincir Angin( Belanda.Omdat het zin aan je vrienden (geadresseerde)gericht werd ga je de vrienden/geadresseerde aan het begin van de zin plaatsen.Tenminste zo zou ik doen .
Het heeft te maken met subject , object en predikaat ( het fijne ben ik vergeten ( al tua dese).
Het is ook afhankelijk van de context hoe je een zin gaat schrijven.
Dus als iemand vroeg : Apa(kah) Anda (Ome Sid of kamu ken ook) sudah membeli buku Tong Tong ?
Dan kan ik gerust antwoorden 😦 Ya) Saya sudah (mem)beli buku itu.
En als men vraag Kapan Anda membeli buku itu ?
(Wanneer had je het boek gekocht ?
Dan zeg ik terug : Kemarin , buku itu sudah saya beli .
Bij de 1ste zin is die Anda belangrijk).
Bij de 2de zin is de tijdstip (kemarin) belangrijk.
Slm dari AMS .
“maar cht leren spreken doe je denk ik toch dr (in Ind.)dan moet je wel.”
Toevallig had ik met mijn vrouw het gisteren gehad over het spreken van talen. Zij is indonesische en tegenwoordig zoals het betaamt zit ze te facebooken. Het ging over de vraag wat zet je vooraan in een zin
Haar sluitzin bij een bericht was: “Salam dari Belanda, teman2”. Toch vond ze het ook weer gek klinken (al bijna vernederlandst natuurlijk). In het Nederlands maakt het geen verschil uit of je nou zegt, Vrienden groeten uit Nederland of Groeten uit Nederland vrienden.
Nou weet ik zelf dat Indonesiers hele bescheiden mensen zijn en zich zelf vaak op de tweede plaats stellen.
Wij zeggen bvb rustig: IK heb dit boek gisteren gekocht. of Ik heb dat boek al gekocht.
Niet de Indonesier, die vindt de mededeling over het boek belangrijker dan zichzelf.
Hij zegt, buku itu (kemarin) sudah SAYA beli.
Wij nederlanders zouden makkelijk zeggen: “saya sudah beli buku itu kemarin.”
Het is maar een weetje
Terima kasi Yolanda
ja ik doe mn best hoor, maar cht leren spreken doe je denk ik toch dr (in Ind.)dan moet je wel.
Terima kasi Yolanda
ja ik doe mn best hoor, maar cht leren spreken doe je denk ik toch dr (in Ind.)dan moet je wel.
Goeiemorgen Nelly,
Leuk jouw Indonesische lessen, je kunt wel merken dat je goed gevorderd bent. Ga zo door, dan kan ik mijn Indonesisch ook weer ophalen. Groetjes.
Goeiemorgen Nelly,
Leuk jouw Indonesische lessen, je kunt wel merken dat je goed gevorderd bent. Ga zo door, dan kan ik mijn Indonesisch ook weer ophalen. Groetjes.