In Nederland vindt jaarlijks op 4 mei de Nationale Dodenherdenking plaats. Men herdenkt tijdens de Nationale Herdenking allen burgers en militairen die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog (men gaat hierbij uit van 10 mei 1940), in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
Tot 1961 had de herdenking slechts betrekking op de Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Vanaf 1961 worden op 4 mei ook de gevallenen tijdens andere militaire conflicten (zoals de politionele acties in Nederlands-Indi) en vredesoperaties (zoals in Libanon, Bosni of Afghanistan) herdacht.
— “Nederland zal de martelaren, die vielen voor zijn bevrijding, nimmer vergeten. Naam voor naam, persoon voor persoon, zal hun nagedachtenis bij ons voortleven.”
Koningin Wilhelmina, radiotoespraak 1942
...................
Indisch4ever 
Gebroken geweertjes
4 mei. Als trouw “vlagger” heb ik vandaag de driekleurige bendera halfstok, tot vanavond 2 minuten na acht.
De 2de wereldoorlog zit nog steeds in mijn hoofd, in het bijzonder die welke in Z.O. Azi is uitgevochten. Voor mij is 4 mei dan ook de herdenkingsdag exclusief verbonden aan WO II, in Azi en Europa. Als men nu de slachtoffers van latere krijgsverrichtingen in de 4 mei herdenkingen wil betrekken is mij dat overigens best.
Wat mij stoort is dat ieder jaar rond deze tijd in alle media, in alle vormen, het gekerm en geweeklaag luid weerklinkt over het leed dat onze toenmalige vijanden Japan en Duitsland ons hebben aangedaan en dat geen of nauwelijks aandacht wordt besteed aan de deplorabele toestand waarin onze krijgsmacht verkeerde, toen deze landen meenden ons onverhoeds te kunnen overvallen. Onze militairen werden op een schoen en een slof de strijd in gestuurd dankzij forse bezuinigingen op defensie. Terwijl Japan en Duitsland zich bewapenden en krijgshaftige taal uitsloegen waanden wij ons veilig achter onze politiek van strikte neutraliteit en achter de brede rug (dachten wij) van onze geallieerde vrienden.
Wat mij stoort is dat wij blijkbaar niets van de geschiedenis hebben willen leren omdat wij nog steeds bezig zijn onze krijgsmacht stelselmatig uit te kleden en NIET omdat de wereld om ons heen veiliger is geworden.
Lieb Vaterland mag ruhig sein. Selamat tidur. We bezuinigen weer een milliardje op onze landsverdediging en hopen andermaal dat anderen de kastanjes voor ons uit het vuur zullen blijven halen.
Pak Pierre