Een vergeten kamptaal

Geplaatst op 9 april 2011 door Boeroeng

http://www.vanoostendorp.nl/pdf/kamptaal.pdf
Tijdens de eerste jaren van de Japanse bezetting van Nederlands-Indië ontstond er onder jongeren in de interneringskampen een eigen taal: een mengeling van Nederlands met uitdrukkingen uit het Maleis en de straattaal van Jakarta. Een van de laatste mensen die zich deze bijzondere variant nog herinneren, is Frans Schreuder.

Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

2 Responses to Een vergeten kamptaal

  1. Emmy Verhoeff schreef:
    10 april 2011 om 20:24

    De heer Schreuder komt inderdaad uit een beschermd Hollands milieu. De betere kring in Indi.
    Dat hij zich deze specifieke kamptaal als zodanig herinnert, neem ik zonder meer aan. Ik zie het echter niet als specifieke kamptaal, maar als een taalgebruik dat binnen een groep is gecultiveerd. Los van het al dan niet petjoh-achtige hadden vele groepen hun specifieke uitdrukkingen. Afhankelijk van woonplaats, milieu, school, vriendenkring enz. enz. Ook het kamp, ja.
    Als kinderen onder elkaar creeerden wij onze eigen taalgebruik. Om ons te onderscheiden van anderen, om te laten horen dat we bij elkaar hoorden. Om….tja….. om al.

    Beantwoorden
  2. Boeroeng schreef:
    10 april 2011 om 14:46

    Blijkbaar groeide de heer Schreuder op in een heel beschermd Hollands miljeu te Indi.
    Wat genoemd wordt ‘kamptaal’ lijkt me gewoon Nederlands op zun Indisch… en de Indische jongeren neigden ernaar onderling minder ABN en meer petjohachtig te spreken dan op school en in de heersende moraal werd voorgeschreven. (ik ben van na de oorlog te Nederland.. dus ik heb dit ook maar van horen zeggen)
    Dat ‘beschermde’ dwz een soort Hollandse enclave .. lijkt te worden bevestigd dat hij als kind niet beter wist dat men bedoelde de Indonesirs met ‘Indische mensen’

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *