Rudy Boekholt is dinsdag 8 maart 2011 te Arnhem overleden .
Hij was geboren 31 oktober 1926 te Batavia en in Indische kring vooral bekend geworden door zijn boek ‘In het gareel’, de bestuursfuncties in het Indisch Platform en de Stichting Herdenking 15 augustus 1945. In die laatste functie heeft hij zich ingespannen voor de bouw van het Indisch monument te Den Haag en dat de jaarlijkse herdenking aldaar een nationale herdenking zou zijn, met deelname van regeringsleden.
De foto is van de 4en5meisite
Bol.com schrijft:
De brigade-generaal titulair buiten dienst Rudy Boekholt is een begrip in de Nederlands Indische gemeenschap. Geboren en getogen in het voormalige Nederlands Indie maakte hij in de na-oorlogse Koninklijke Landmacht een fraaie carriere. Hij maakte o.m. deel uit van het Nederlands Detachement Verenigde Naties in Korea, de troepenmacht in Suriname en het 13e Pantserinfanteriebataljon. Verder was hij adjudant van H.M. Koningin Juliana (en keerde met haar terug naar zijn geboorteland tijdens een staatsbezoek) en ten slotte commandant van het Koninklijke Militair Tehuis voor Oud Militairen Bronbeek te Arnhem. Na zijn militaire loopbaan was hij jaren actief als voorzitter van het Indisch platform,
...................
Indisch4ever 
Indrukwekkend – warm en sfeervol was de bijzondere
bijeenkomst in het crematorium in Beuningen (Gld,
waarbij Hare Majesteit Koningin Beatrix zich
deed vertegenwoordigen door een Harer Adjudanten.
‘Rudy’ was niet alleen sinds vele jaren het
boegbeeld van de ‘Indische gemeenschap ‘ maar
ook een bijzonder aimabel mens met een ongekende
humor
Ik had het genoegen vele jaren bestuurdelijk
met hem te mogen samenwerken.
Velen – en in het bijzonder zijn direct naaste
en dierbaren – zullen hem missen.
Ik wens hen sterkte.
Voor mij was het een eer hem als vriend te
mogen benoemen en zal de herinnering aan hem
zowel ‘ bestuurdelijk ‘ als ‘prive’ een
onuitwisbare blijven.
Ed Melis (Nijmegen)
Ik heb ook 4 jaar met hem mogen samenwerken. Ik was zijn plaatsvervanger voor het derde protein GRFPI. Adriaan Grootenhuis
Respect
Een generatie bijna verdwenen
geruisloos in stilte opgegaan,
zonder geluid
hoor je ze heel zachtjes wenen
Respect naar de ouderen
voor hetgeen zij in stilte
voor ons hebben gedaan;
zij hebben ervoor gezorgd
dat wij in respect kunnen staan.
Een generatie bijna verdwenen
maar voordat hun licht zal doven
plant hen in Uw hart
zodat ze niet meer in stilte hoeven te wenen
Een gedicht van Kantjil