Een wethouder te Ede mompelde zoiets dat Indische Nederlanders een halve eeuw nodig hadden te integreren in de samenleving . Een lezer van Edestad.nl reageerde zo. Iemand anders schreef dit, zie deze link.
Wat de wethouder zei… de integratie van Indische Nederlanders duurde 50 jaar, is goed voor een Stan Laurel-krabbel aan de bol. Je kunt ook gewoon zegge en schrijve: Het is flauwekul.
Wat versta je onder ‘integratie’ ? Wanneer is dat “afgerond” ? Wat is het verschil met assimilatie? Is dat afgerond als iemand sinds zijn geboorte zichzelf Nederlands noemt, Nederlands thuis spreekt ? Dan was de meerderheid van de Indische Nederlanders reeds geintegreerd voordat men in Nederland woonde.
Is dat afgerond als iemand ook in Nederland woont, ook veel Nederlandse familie en vrienden heeft ? Dan was voor de meesten de integratie afgerond op het moment van gaan wonen in Nederland. Want Indische familie en Indische vrienden zijn ook Nederlandse familie en Nederlandse vrienden. Dat die familie en vrienden uit dezelfde Indische etnische groep zijn en daarom niet geldt … kan geen argument zijn… want zovele Nederlanders hebben en hadden voornamelijk familie en vrienden uit de eigen regionale etnische groep.
Het is normaal om etnische groepen met (ook) een buitenlandse afkomst die extra belasting op te leggen. Autochtone Nederlanders zijn net zo goed veel gericht op de eigen etnische groep qua relaties, maar dat ziet men niet als onvoldoende geintegreerd. Dit is een dubbele moraal, waarin de autochtonen vrijgesteld wordt van de integratieverplichting. Wat helemaal kleingeestig is met die integratiedwang, is dat sommigen Indisch/Molukse ouderenzorgcentra ongewenst vinden… ‘Want dat is non-integratie en daar komt ellende van’, is de redenering.
Goed… het lijkt alsof de wethouder onvoldoende doorhad dat hij sprak over Nederlanders. En dat was de essentie van de reacties : ‘Indische Nederlanders zijn geen buitenlanders. ‘ Hij zegt op zijn onbeholpen manier dat we af moeten van die integratiedwang : … dat men binnen een paar jaar geintegreerd moet zijn. En vaak is er de verwarring met culturele assimilatie… wat inhoudt de totale verdwijning van die groep. En daar heeft hij wl gelijk in….. reken maar op 100 tot 150 jaar voor vele etnische groepen met (ook) een buitenlandse afkomst. En wellicht langer dan dat .
Onbeholpen is ook zijn opmerking -kennelijk naar de letter geciteerd hier -:
,,Er was heel weinig input van nieuwe mensen uit Indonesie. Dat is een verschil met nu.” Wat bedoelt hij daarmee? Er waren weinig migranten uit Indonesie ? Bedoelde hij… ze kwamen weinig in het nieuws, ze gedroegen zich onopvallend ? Nou ja…. dat laatste zal wel niet gelden voor de Molukkers in de zeventiger jaren.
...................
Indisch4ever 
In Ede duurt de integratie langer, dat merk je wel aan de opgeblazen woorden van die wethouder. Zo te lezen moet hij nog beginnen aan zijn inburgeringscursus, geen slechte woorden over deze cursus.
Niet geremd door enige kennis van de koloniale geschiedenis boert deze vriendelijke randdebiel de meest groffe nulliteiten uit, is hij best vergeten dat Indischen ook Nederlanders zijn: die kwamen als politiek vluchteling uit Indie naar NL, spraken ABN, konden het rijtje dorpen tussen Groningen en Hoogezand-Sappemeer zonder hapering opzeggen, zijn goed katholiek of protestants en laten wat familieleden op het ereveld, gestorven voor Koningin en Vaderland in WOII. Dus wat moesten Indischen integreren of moeten die zich verlagen tot het niveau van die boer uit Ede?
De Indischen werden hier onder “zachte” dwang van BMZ en de Sociale Dienst (sommige medewerkers van de SD hadden wel een heel eigen interpretatie van integratie, zie het boek Aanpassen) in het poldermodel naar Nederlands voorbeeld gevormd. Dat heet dus de geruisloze integratie of stilzwijgende aanpassing.
Als ik die wethouder uit Ede hoort zal het nog wel 50 jaar duren voordat zijn intellectuele (zoal aanwezig) niveau aangepast is aan dat van de allochtone bevolking.
Maar kan die wethouder niet tegen zichzelf in bescherming worden genomen,een soort TBR voor politici, dat hij een volgende keer eerst nadenkt, tot 10 telt en dan voorzichtig iets zegt,