Dinsdag 8 mei, Bell Air Hotel Den Haag – jaarlijkse leden-donateursvergadering Stichting Japanse Ereschulden. Omdat de stichting JES dit jaar haar 20 jarig jubileum vierde, was het dit keer extra druk en werden wij getracteerd op borrels en hapjes. Eigenlijk valt er natuurlijk niets te “vieren”. Al z lang, veel te lang, zijn deze mensen aan het demonstreren, onderhandelen, lobbyen, zeg maar gerust soebatten, om hun recht te krijgen bij de Japanse regering en samen met het IP bij de Nederlandse regering(en) in een woord schandelijk!

Een verslag door dhr Ted Hartman.– De voorzitter opent deze speciale vergadering door te memoreren dat JES 20 jaar bestaat vanaf 1990. JES op de bres. Deze slagzin dateert van het eerste uur en is nu 20 jaar JES op de bres, 20 jaar later nog steeds actueel Ook de secretaresse van toen, Anneriet de Pijper, is er nog altijd. Pieken en dalen zijn er geweest, de recessie en acties, zoals in 2005, 60 jaar na de bevrijding 60 dagen achter elkaar gedemonstreerd en meer evenementen van JES en het IP en aanverwante Indische organisaties. De rechterlijke procedure in Japan die tot het hoogste gerechtshof is gevoerd, doch waarbij Japan weer lafhartig beweerde dat met het SanFrancisco-verdrag juridisch alle betalingen waren geregeld. Juridisch ja, maar MOREEL is nog niets geregeld! De lagere rechtbanken erkenden Japans schuld, als de agressor heeft het nog veel goed te maken. Zo ook Nederland, MOREEL is de regering daarop gewezen.

Vanaf het jaar 2001, toen notabene in opdracht van de regering de rapporten over de Indische Rekening en over Oorlogsschade, roof en rechtsherstel, tot stand kwamen, is klip en klaar in die rapporten Nederland erop gewezen dat het op Indisch geld zit. Wat was het antwoord hierop, we kregen nul op het rekest, de rapporten zouden geen aanleiding geven tot een Indische oplossing. En dat is de reden dat het Indisch Platform namens de Nederlands-Indische gemeenschap sindsdien alsnog zowel Japan als Nederland verantwoordelijk stelt voor een finale regeling. Tot in den treure zal daaraan worden herinnerd en met een heilig geloof dat daarom eens dit recht ook zal worden hersteld, gaan Indisch Platform en JES, SVJ, de oorlogsgetroffenen grimmig en verbeten immer door. De regering is thans nog demissionair. JES wil met acties de politiek niet doorkruisen of benvloeden. Echter, zodra de verkiezingen voorbij zijn, de formateur zijn werk heeft gedaan en Nederland weer een regering heeft, zal het Indisch Platform de dialoog hervatten.

De tentoonstelling die JES in overleg met het IP en SVJ heeft doen opzetten, heel professioneel en indrukwekkend, gaat in de tweede week van augustus open. Een preview werd ons getoond van deze tentoonstelling: Nederlanders uit Nederlands-Indi,  Na 65 jaar nog altijd kind van de rekening.  Het beklemtoont nogmaals overduidelijk hoe de na-oorlogse Nederlandse regeringen letterlijk gesold hebben met backpay en oorlogsschade van de Nederlanders uit Indi, hoe men telkenmale als tweede-rangs burgers met een kluitje in het riet werd gestuurd.