DEN HAAG – Ongeveer tweehonderd mensen hebben zaterdagmiddag in Den Haag de op eerste paasdag overleden schrijver, filosoof en essayist Rudy Kousbroek begraven.  AD

Toen ik ’s avonds naar het Journaal keek, werd ik onmiddellijk kwaad. Ja, de dood van Kousbroek werd vermeld, maar groter nieuws was het feit dat Sugar Lee Hooper was gestorven. Dat gaf perfect de intellectuele stand van ons land weer. wat een troost dat ik altijd van zijn werk heb genoten en dat kan blijven doen.

Holland Doc besteedt ook de nodige aandacht aan Rudy Kousbroek. Op hun website staan de film Het meer der herinnering en de documentaire Tegenlicht liever leuk dan lastig online.,,,en meer artikelen.

Juist voor het weekend kreeg ik zijn laatste boek Restjes opgestuurd, met opdracht. Voor Max Pam, stond er, en voor zijn onsterfelijke hond op de valreep. Hij ging dus dood, maar Rudy Kousbroek kon overdreven pessimistisch zijn, dus het zou vast wel meevallen. Maar een paar dagen later was het toch zover. Mijn hond, die de Restjes met grote gretigheid had verorberd en daarna in haar mand lag te verteren, werd ineens wakker en barstte uit in langgerekt gehuil. Het was gebeurd. Rudy had zijn laatste adem uitgeblazen

Toen ik lang geleden Rudy Kousbroek vertelde dat ik weer eens ging ophouden met roken, belde hij mij een paar weken later op met de mededeling dat hij aan mijn laatste stuk had kunnen merken dat ik bij het schrijven daarvan toch had gerookt bron

Een intellectueel zoals er nog maar weinigen zijn in Nederland, noemen vrienden en bekenden Rudy Kousbroek. Een man die graag polemiseerde, maar ook zijn ongelijk kon bekennen. De literaire wereld haalt herinneringen op aan de overleden essayist.  Hij wist zo ontzettend veel, daar viel niet tegenop te boksen. Hij wist altijd alles beter.….ook een grappige man