deel 1 – 2 – 3 – 4 – 5 – 6 —  7 —  Klik op foto’s v. vergr. —  Zaterdag 30 mei — Het is altijdgezelliger wanneer je met een gezelschap bent, vrienden, of familie. Dit keer had ik het genoegen de pasar te bezoeken met mijn oudste dochter en de, ondertussen welbekende, of moet ik zeggen vermaarde  , Peter van de Broek. Peter doet regelmatig zijn zegje op diverse fora, en ook hier op Indisch4ever laat hij vaak van zich horen.

Na een welkomstdrankje togen wij als eerste naar het Bibit theater waar prof. dr. Pamela Pattynama een les gaf voor de Indische School, Taal & Literatuur:
“Max Havelaar of de invloed van de populaire media op de herinnering aan Indi”.

Tijdens onze wandeling over de pasar kwamen wij tal van bekenden tegen. Peter vertelde aan Wim Willems enkele lezingen over Indi van hem te hebben bijgewoond in het verleden. De heren waren heerlijk in gesprek, en als ik niet had ingegrepen was ons verdere program hlemaal in de kali gevallen. Wanneer Peter weer in  Nederland is moeten de mannen maar eens om de tafel (of bar) gaan zitten, wie weet wat daar voor interessants uit voortkomt. (boek over Ned-Zwitsers-Italiaanse Indo misschien)

Je kent iemand vaak alleen van naam, via internet of elders, het is leuk om dan de persoon in het echt te kunnen ontmoeten en soms een gesprekje aan te gaan. Wij boften ook wl op die dag hoor! Peter had geloof ik nog nooit zoveel bekende Indo’s gezien in zo’n kort tijdsbestek.

Ook Siem Boon en Florine Koning kwamen wij tegen. Hij was al snel in een (lang haha!!) geanimeerd gesprek met Siem, Maar ach, Peter woont in Itali en heeft niet zo vaak de kans om in het indische wereldje te vertoeven. Helaas moest ik wederom mijn sapulidi tevoorschijn halen om hem te manen de dames te groeten en door te lopen.

.Al dat gepraat is reuze intresting maar er moet toch cht ook   gegeten worden.    Op naar de Haagsche Sate bar!!! Waaahaha-adoehh die Peter!! Hij gaat nooit een pittige discussie uit de weg maar deze sate kambing was zelfs hm toch ietwat te pedis. Hij kon geen woord meer uitbrengen, zat alleen maar te zweten en blazen.

Vervolgens keken wij naar de film “het jaar 2602”, en lezing over de Repatriering door Kirsten Vos. Natuurlijk is daar een verslag, foto n filmpje van…—> vervolg