13 Responses to De film 2602

1. Derk HilleRisLambers schreef:

   20 januari 2009 om 09:29

   De website http://www.japanseburgerkampen.org van de Stichting Vefilming Japanse Burgerkampen 1942-45 heeft op de openingspagina een kort verhaal over de totstandkoming van ‘Het jaar 2602’. Daarin worden ook enige van de bovenstaande discussiepunten belicht.
   Voor diegenen die al dan niet een mening hebben – maar de film nog niet zagen, vindt u op diezelfde website onder de titel Vertoning “Het Jaar 2602” de gegevens over vier vertoningen op 1,2 en 3 februari a.s. in Hilversum.
   En nog iets, die film duurt niet twee uur, maar anderhalf uur.

   Beantwoorden
2. Blauwvogeltje schreef:

   19 januari 2009 om 23:37

   De documentaire is informatief bedoeld…
   Door nauwelijks te herkennen indo’s te laten zien geef je verkeerde informatie aan het publiek..
   Mensen gaan denken dat er bijna geen indo-europeanen in de burgerkampen waren .
   Die waren er wel…en ik schat 20 tot 40% ..
   Kleur doet er wel toe, als symbool van ethniciteit … en in deze zaak gaat het niet om kleur, maar om ethniciteit..
   De ethnische groep Indo-Indischen, de kern van de groep Indische Nederlanders lijkt verdwenen te zijn uit de geschiedenis van de burgerkampen als ik het zo hoor over deze film.
   Daarnaast… of het indoverhalen zijn of totokverhalen… die verhalen moeten worden doorverteld..dat blijft .

   Beantwoorden
3. George L. Bosch (Een van de vertellers in de film) schreef:

   19 januari 2009 om 15:36

   Wat een nonsens over kleur enz.Ik heb net zoveel kleur als welke Indische Nederlander ook.Mijn grootvaders grootvader vertrok in 1800 (na de napoleontische tijd) naar Indie.Mijn grootmoeder was een javaanse vrouw die vier zwarte kinderen baarde.Mijn vader was voor de oorlog een zwarte administrateur van een onderneming.Hij ging als landstorm sergeant de oorlog in en werkte in de mijnen van Mizumaki.Na de oorlog ging hij via Manilla ,Balikpapan naar indie terug en zonder verlof door de politionele acties in waarna terug naar de onderneming ,die 2 maal werd afgebrand door de Darul Islam.Hier kreeg hij bijstand van een sectie KL soldaten.
   Zijn Broer,ook landstorm soldaat, werd ziek op een japans troepen transportschip voor gevangen, de Suez Maru, getorpedeerd van Flores naar Java Mijn grootvader,de peranakan blanke, kwam in Halmahera om.De geschiedenis van mijn echtgenote en familie loopt precies het zelfde, allen werden zij later in een pension opgevangen.Zelfs al was haar vader administrateur van een olie fabriek geweest.De grootmoeder van mijn echtgenote was een chinese.Wij hebben 5 kinderen 2 blonde ,2 peper en zout kleurige en 1 zwarte.Wij hebben ons altijd Nederlanders gevoeld al hebben we het er wel over dat we “Pinda plukkers “zijn .Ondanks de opmerkingen boven genoemd meen ik alle recht te hebben op een plaats in de documentaire Het Jaar 2602.Aan alle Nederlandse pindaplukkers: “Wordt eens Nederlander waarvan de kleur er niet toe doet” en belast de volgende generatie hier niet met een kleur probleem.

   Beantwoorden
4. G.L.Bosch (Verhalen verteller in documetaire Het Jaar 2602) schreef:

   19 januari 2009 om 15:33

   Naar aanleiding van de kleur .Wat een nonsens dat we nu ook weer een kleur selectie moeten maken,Mijn grootvaders grootvader kwam na de Napoleontische tijd naar indie en vocht bij Atjeh.Mijn grootmoeder was een Javaanse.Mijn grootvader had 4 zwarte kinderen.Voor de oorlog was mijn vader administrateur op een onderneming en ging als landstorm sergeant de oorlog in.Werd gevangen gezet in Japan en moest in de Mizumaki mijnen werken.Na de oorlog werd hij via Manilla naar Balikpapan vervoerd en zonder Nederlands verlof, voerde hij bij de AAT een sectie vrachtwarens met soldaten naar het front tijdens de politionele acties.Bij terugkeer op de onderneming werd de fabriek ,na te zijn opgebouwd, twee,keer afgebrand door acties van de Darul Islam.Hierbij werd hij wel verdedigd door een sectie Nederlandse soldaten en een Ambonese ondernemingswacht. Zijn broer ging als landstorm soldaat de oorlog in en werd ,Ziek zijnde, getorpedeerd op een Japans troepentransport schip”de Suez Maru”van Flores naar Java,Mijn grootvader overleed in 1944 in Halmahera.Mijn echtgenote heeft een zelfde familie geschiedenis,alleen was haar grootmoeder een perannakan chinees.Mijn schoonvader was administateur van een olie fabriek,ging als landstorm soldaat naar de Pakan Baru spoorweg.Bij terugkomst in Nederland werden ze opgevangen in een pension.Wij hebben 5 kinderen 2 blonde ,2 peper en zoute en een zwart gekleurde.We zijn Nederlanders en kleur of geen kleur, toch ook pinda plukkers.Gezien het bovenstaande meen ik, volledig terecht,dat ik met mijn lichtgekleurde huid en toch als ras echte pinda plukker, mijn verhaal in de documentaire kon vertellen.Aan alle pinda plukkers van zwart tot wit, voel je toch gewoon Nederlander en kraak ons land niet altijd af want gemiddeld hebben we het hier toch heel goed ,Reisjes naar Indonesie .De toean besar uithangen etc.Belast de volgende generaties niet met kleur schakeringen.De documentaire gaat over kinderen die in het kamp zaten en niet over kleur scharkeringen.

   Beantwoorden
5. Eliza Thomson schreef:

   15 januari 2009 om 12:25

   Heb de film niet gezien, maar wil toch reageren. In de burgerinterneringskampen waren de Japanners erg sadistisch en we werden uitgehongerd.Ik heb dat beschreven in mijn boekje Setengah Mati (2e druk 1975 Leopold)Mijn geliefde vriend heeft aan de Birmaspoorweg gewerkt onder barre omstan-digheden en is later overgebracht naar de Japanse kolenmijnen in Fukuoka.De jongens vanaf 10 jaar werden in het mannekamp gestopt.Ik zelf toen 11 jaar moest ook het zware werk op het land doen.Leren of schoollessen waren ten strengste verboden.
   Kortom, ik vind het altijd erg triest dat alle ellende die plaats vond in Ned. Indië nog steeds door Ned. wordt gebagatelliseerd, laat staan erkend.

   Beantwoorden
6. Cap van Balgooy schreef:

   15 januari 2009 om 05:23

   De Heer van Dussen heeft waarschijnlijk nooit een geschiedenisboek over Ned.Indie in handen gehad. Maar ja, onwetendheid is niets nieuws het hoort bij de “nieuwe” generatie.
   Het eergste van alles is dat men tegen-woordig zg. documentaires gaat publiceren voor de derde generatie. Ik dacht dat alleen de MORONS van Hollywood dat deden.

   Beantwoorden
7. han dehne schreef:

   14 januari 2009 om 15:55

   In een interview met v.d.Dussen zegt hij letterlijk het volgende: “volgens mij stopten de Japanners alleen Nederlanders in de kampen en bleven de bruinere Indische Nederlanders er buiten” Daarna vergoeielijkt hij dat weer met de opmerking “zij hadden het ook vreselijk, alleen al vanwege het groeiende wantrouwen van de Indonesiers”.
   Nou van dit soort opmerkingen kan je beter verschoond blijven. Als v.d.Dussen beter zijn werk had gedaan dan had hij kunnen weten dat “de bruinere” net zo goed werden opgesloten in de vele kampen. Een discussie wie nou de meeste kampbewoners leverde is daarbij volkomen ongepast. De Indische-Nederlander (nu INDO)) heeft zich altijd volledig ingezet, gelijk de Molukse bevolking, voor Koningin en Vaderland en als bepaaldse zaken in een historisch perspectief moeten worden geplaats dan mag je op zijn minst verwachten dat dit dan ook gebeurd. Het is enerzijds mooi dat de vergeten of verzwegen geschiedenis wordt vastgelegd, maar anderzijds mag je dan ook verwachten dat gestreefd wordt naar volledigheid. Jammer, dat een ongetwijfeld goed bedoele documentaire hierop moest uitdraaien.
   Han Dehne

   Beantwoorden
8. pb schreef:

   13 januari 2009 om 16:16

   hm, ik zit in canada en heb dus die film? niet gezien. WEL ken ik een goed aantal Hollanders die in Indie en Birma in de kampen hebben gezeten. OOK Indische mensen ken ik, waaronder dus een oom van mij en zijn gezin, zaten OOK in kampen en mijn eerste set van Indische schoonouders zaten er OOK in.
   Terwijl mijn moeder en haar 2 zussen er niet in zaten. TOCH? zijn mijn moeder en haar oudste zus? blanke indos….
   enfin, DIT gezegd hebbende? dacht ik het goed te doen (als ik er iemand mee voor het hoofd stoot? sorry dan) dat ik hier zou moeten laten weten aan boven geposte heren? Dat indertijd? als je n grootmoeder had? die Indonesische was, of n moeder die dat was, OF als je vader of moeder of grootouder n Duitser was? dat je dan het kamp NIET in hoefde te gaan.
   Tis DAAROM? interesant vond ik altijd? dat bv de vrouw van de broer van mijn moeder, wiens vader n Duitser was en wiens moeder n Indonesische was? dat zij allemaal het kamp ingingen.
   ZO OOK met n jongere broer van mijn aangetrouwde tante, die was OOK in het kamp.
   Ik weet dsaarom NIET? WAAROM? Indische mensen denken? dat t merendeel dat krijgsgevangen zat? vroeger bij de Jap? Indische mensen waren. Want t merendeel dat er indertijd in Indie zat, waren de koloniale Hollanders. Tenminste ZO heb ik dt altijd gezien en gedacht.
   Verder wil ik toch ook wel de hollandse mensen in hun waarde laten. Er werd hierboven ge uit dat die alleen maar interesse hadden voor hun eigen leed en niet voor de Indische mensen die in de contract hotels zaten.
   DAT? is inderdaad? n symptoom van deze slachtoffers, dat er ALLEEN maar interesse IS? in EIGEN? leed. DAT IS dus, als je iets over dit soort trauma weet? NIET verbazend wekkend.
   Ik denk SOMS? dat wij Indischen? OMDAT we zo geneckt worden? alleen, net als DIE slachtoffers? OOK WIJ? ALLEEN maar ONS leed zien en niet altijd plaats kunnen maken voor anderen. IK ZEG N I E T, dat we dat nooit doen, alleen maar dat we het anders aanvoelen.
   Verder? toen de Hollandse repatrianten naar NL kwamen? kwamen die dus bij hun Hollandse familieleden terecht. En gingen dus niet, zoals WIJ of zoals VELEN van ONS, in contractpensions.
   Want zie je? ik KEN nl? mensen? die Indischen zijn? MAAR wiens moeders Indonesische vrouwen waren en wiens vaders volbloed Hollanders? DIE? kwamen dus OOK NIET in contractpensions, maar kwamen bij hun Hollandse van de vader zijn kant in huis.
   Ik post this here? eigenlijk? MEER? om mijn mede ras-cultuur genoten die er die dag waren om die film te zien? n begrip te vragen of te vertellen, waar men niet zooo gauw aan denkt misschien? als men door iets van streek of verontwaardigt is door geraakt?
   Ik denk? misschien? dat als er n uitleg komt van iemand die er n beetje over weet? dat het misschien door begrip? de verontwaardiging van n gedrags patroon van anderen? kan weghalen…
   EN? dat WIJ als Indischen? DAT hebben in ONS? dat ons doet uitsteken? boven anderen die niet buiten hun eigen slachtoffer’s hokje? kunnen zien?
   Ik wil hiermee niemand voor t hoofd stoten en alle postings heb ik heel goed begrepen. Ik wil alleen maar n uitleg geven over iets dat men misschien niet wist? en dat t daarom was? dat die mensen zich alleeeen maar in eigen leed konden verdiepen en misschien? wisten zij die niet bleven? NIET waar dat gedeelte over de contractpensions zo belangrijk zijn voor de Indische gemeenschap?
   Mocht ik, zij die hierboven gepost hebben, voor t hoofd gestoten hebben? Wil dan mijn sincere exuses aannemen? want ik heb t niet zo bedoelt? gruces, brush

   Beantwoorden
9. Blauwvogeltje schreef:

   13 januari 2009 om 10:02

   Han,
   Houd even een slag om de arm… De journalist omschrijft in eigen woorden wat van der Dussen zei… Jammer dat er geen letterlijk citaat in het artikel staat.
   En van der Dussen (bestuurder stichting verfilming japanse burgerkampen) bedoelde de burgerkampen en niet de krijgsgevangenkampen, neem ik aan.
   Er zijn geen cijfers te vinden over hoeveel indo-europeanen in de burgerkampen zaten.
   Zie je oude foto’s en films dan lijkt het inderdaad alsof die er nauwelijks waren….
   Ik doe maar wat gissen in de ruimte en ik schat dat van de 100.000 geinterneerde burgers 20.000 tot 40.000 indo’s geweest moeten zijn? Nog te laag of nog te hoog? Geen idee..
   —-
   Geen idee…. dus
   Had dit niet onderzocht kunnen zijn in het Breed Historisch Onderzoek ?
   Net als hoeveel Nederlandse doden er nu waren in de bersiapperiode ? (aug’45-dec’45) 3.500 zoals bekende cijfers zeggen of moet je er nog vele vermisten bijtellen.. bijv 20.000 die Herman Bussemaker (voorzitter Indisch Platform)ooit noemde?
   Hoe Smal was dat Breed onderzoek dan:
   dit staat op hun site:
   “‘een breed opgezet historisch onderzoek naar in het bijzonder de sociale en economische gevolgen van de Japanse bezetting en de daarop volgende Bersiap- en revolutietijd alsmede het dekolonisatieproces voor de verschillende bevolkingsgroepen in de verschillende regio’s in Nederlands-Indië/Indonesië.'”
   Bron
   Lekker breed geformuleerd, maar we weten nog niet hoeveel indo-europeanen in de kampen waren en hoeveel Nederlanders de bersiap niet overleefden en zijn die 20.000 vermisten ooit gevonden ?

   Beantwoorden
10. han dehne schreef:

    13 januari 2009 om 01:08

    Ik ben heel erg geschrokken van de conclusdie van v.d.Dussen dat alleen blanke Indische-Nederlanders gebruikt werden voor de werkzaamheden aan de spoorweg in Birma of in de kolenmijnen in Mizumaki, of in de steenvergruizingsfabrieken elders in Japan. Als v.d.Dussen zijn zaken goed had onderzocht dan had hij alleen maar hoeven te kijken op de lijst van slachtoffers die in Japan het leven lieten. Daarnaast zijn er nog een flink aantal die Indische (bruine)die het er levend vanaf hebben gebracht. Zowel de blanke als de Indische jongens waren de dupe van de dwangarbeid die overal verricht moest worden. Het is eigenlijk een schande dat op deze manier geld van het gebaar wordt gebruikt voor niet correcte en misplaatste geschiedschrijving in beeld. Mijn schoonvader en nog een aantal andere familieleden die daar gewerkt hebben zijn hiermee ernstig tekort gedaan. SCHANDE.

    Beantwoorden
11. Blauwvogeltje schreef:

    13 januari 2009 om 00:07

    Deze film is niet het initiatief van stichting het Gebaar.
    De stichting verstrekte slechts subsidie.
    Nu vind ik een documentaire van 2 uur met dit zwaar onderwerp wel te lang.
    Een speelfilm van 2 uur zou wel kunnen.
    En dan snap ik die mensen in Amsterdam wel, als men na de eerste film van 2 uur weggaat.

    Beantwoorden
12. rob malasch schreef:

    12 januari 2009 om 23:48

    Ondanks Willeke van Ammelrooy (commitee van aanbeveling en lid van de redaktieraad!) vind ik de film 2602 de zoveelste, goedbedoelde poging van Het Gebaar om een belangwekkende kwestie: ervaringen van kampkinderen, onder de aandacht te brengen. Helaas is de 2602 als film een vervelende miskleun; veel en veel te lang, er zit geen enkele interestante wending in, de groep van talking heads zijn uitzonderlijk well to do en voornamelijk belanda met als resultaat dat de aanvankelijke impact van het belangwekkende gegeven binnen no time een stomvervelende herhaling van zetten of te wel gesprekjes wordt. Eeuwig zonde. Bovendien bleek er in Tuschinski konden de vele Hollandse genodigden die zonder enige twijfel allemaal door Pathe van vrijkaartjes waren voorzien na de vertoning van 2602 niet de beleefdheid opgebracht kunnen worden om na de pauze naar Contractpensions te blijven kijken…Deze Belanda’s waren waarschijnelijk zo geemotioneerd geraakt van hun eigen leed dat ze het echt niet meer op konden brengen om belangstelling voor Indische mensen in Contractpensions te tonen of zelfs maar belangstelling te veinzen. Als Indo voelde ik me weer eens misbruikt; wij zaten wel keurig twee uur lang naar die oeverloze ellende van hen te kijken. De krasse Ernest Hillen de schrijver van het buitengewoon prachtige boek The Way of a Boy over zijn kampverleden ten spijt.

    Beantwoorden
13. Blauwvogeltje schreef:

    12 januari 2009 om 22:59

    Ik weet niet wat van der Dussen letterlijk gezegd heeft, (de journalist geeft geen letterlijke quote) maar het zal toch niet zijn dat hij denkt dat alleen blanken de burgerkampen in gejaagd werden ?
    Indo’s ook… mijn moeder, grootouders, tante, ooms, broer , neef en nog meer verdere indofamilie.
    Buiten Java werden indo’s geinterneerd.
    Op Java zelf wilde men de meerderheid van de indo’s eerst nog omturnen tot trouwe Japanburgers, maar steeds meer sloot men ook indo’s op in de burgerkampen

    Beantwoorden