Mei Li Vos, lid van de Tweede Kamer voor de PvdA, schrijft dit op haar website:
Ze waren halve Nederlanders vanwege het Nederlandse onderwijs, ze spraken ook allemaal keurig Nederlands. Nederlanders hier zaten niet de wachten op al die donkere mensen die ook een oorlog hadden meegemaakt. Het land moest worden opgebouwd. Hup aan de slag en niet zeuren. Indische mensen gaven zowel hun land, hun huis, hun vrienden als identiteit op. Assimileren heette dat. Alleen met de deur dicht durfden ze zich nog Indisch te voelen en Indisch te praten. Maar niet op straat. Dan waren ze keurige Nederlanders, helaas herkenbaar aan hun donkerder huid en vaak uitgescholden voor pinda. Bij mijn Indische opa en oma werd ook nooit over vroeger gepraat. Wel veel Indisch gegeten, maar nooit over vroeger praten. Ik heb dan ook niets meegekregen van mijn Indischkeit. Pas veel later, toen ik volwassen was en wat boeken bestudeerde en voor onderzoek naar Indonesie ging heb ik geleerd over mijn afkomst.
Maar dan nog. Ik blijf een ontzettende Hollander. Als je niet als kind een Indische identiteit meekrijgt komt dat nooit meer vanzelf in je genen.
...................
Indisch4ever 
ik zoek tips/ links naar beeldmateriaal van het pension
in velp-monte bello-rond 1960; bij voorbaat mijn hartelijke dank
Simone Rijkschroeff
Ik hoop dat ik hiermee niet de vos t kippenhok ingooi.
Want ik vraag me nl af? HOE t mogelijk is? dat n Indische-chinese moeder? zich anders zou gaan gedragen in NL? dan ze haar hele leven al gedaan had?
Ik ben OOK met iemand getrouwd, die alleen maar over t voormalige Nederlands Indie weet, door mijn verhalen en oude fotoos. Maar door en door Canadees is.
Mijn kinderen zijn in Canada grootgebracht, maar IK, gedroeg me altijd zoals ik gebekt was. Dus Indisch.
Er werd in die tijd dat ik klein en jong was, nooit over HET INDISCH ZIJN gesproken of geschreven. als t geschreven werd dan alleen door Jan Boon in zijn Tong Tong.
n vogel zingt toch zoals die gebek is? dus je kan je toch zo wie zo niet al anders gedragen?
Onze kennissen waren en limburgers en Indischen en die Indischen waren over t hele land verspreid en we gingen geregeld bij ze op bezoek en visa versa.
Er was WEL n goed verschil, als n Indische met n Nederlander trouwde in NL. Vooral als de moeders Nederlanders waren. We vonden dat sommigen het gewoon niet door hadden dat zij meer kasar waren dan wij Indos. Maar dat betekende NIET dat je geen Indos had die zelf niet kasar waren!
Ik sta soms echt verbaasd en verstomt? van t gezichtpunt van Mei Li Vos…
Mijn moeder sprak over haar kinderjaren. NIET als Indo, maar gewoon als mens. We aten Indisch EN hollands eten thuis. En je kunt de macaronie zoals wij dat aten, toch ook niet van oorsprong Indisch noemen? want die pasta komt notabenen uit Italie!
De frikadel met aardappel is n hollandse variatie! want t waren de Hollanders in t voormalige Nederlands Indie die niet buiten hun kentang konden en t daar groeiden op Java! niet altijd succesvol, maar t werd daar wel degelijk geconsumeerd.
Mei Li, spreekt ook herhaaldelijk over t feit dat wij uit Indie zijn moeten vluchten? en in die tijd dat ik jong en klein was, wist ik EEN DING HEEL ZEKER. We waren in NL als GEREPATRIEERDE NEDERLANDERS. Weliswaar als Indische Nederlanders, maar ZEER BESLIST NIET GEVLUCHT.
En t feit dat er bij haar thuis niets over Indie vertelt werd, is niet unique. Dat gebeurde bij de meesten niet. Men leefde naar mijn opinie en inzicht gewoon n leven. Namen op, daar waar we waren gebleven na de bezetting en de overdracht. We moesten keuzen maken in ons leven, Sommigen kozen voor de Warganegara en hadden er later spijt van en kwamen alsnog naar NL. Anderen gingen al direcht naar NL. weer anderen waren ge intimideerd geworden door t Hoge Commissariaat in Jakarta en bleven daar in ons oude Indie vast zitten.
Ik snap niet waarom iemand eerst naar Indonesie moet gaan, om zijn/haar identiteit te vinden. Mijn vraag is gewoon? WAAROM niet gewoon naar de bibliotheek gegaan, en daar de boeken over vroeger opgezocht en gelezen… uiteindelijk was de Grote Passer malem besar in Den haag in de tijd dat Mei Li geboren was, al n feit in NL.
ah well. such is life and to each his/her own I think. All in all, ik vind soms haar schrijvingen? n beetje raar overkomen. En t doet me eerder vragen stellen, over dit of dat….
powderbrush
ai! pittige stelling:
=Als je niet als kind een Indische identiteit meekrijgt komt dat nooit meer vanzelf in je genen.=
volgens mij zit het nl WEL in je genen, alleen is het nog niet boven water gekomen ofzo. dat is nou juist de in(do)-gewikkeldheid. als je je “indischkeit” niet van huis uit meekrijgt, dan komt er toch wel een moment in je leven dat je de bevestiging krijgt, het gevoel van: ja, ik ben indisch. (dat hoop ik dan).
Tikus,
Haar loop, haar praten, haar overkomen etc. is volgens jouw op en top Indo. Kan je dat even toelichten opdat ik een beeld kan vormen van die mevrouw. Je mag best een mening hebben als je die maar onderbouwen kan. Dan mag het, anders is het maar een opeenvolging van willekeurige woorden.
SORRY,IN MIJN OGEN IS MEI LI NIET EEN ONTZETTENDE HOLLANDER.HAAR LOOP,HET PRATEN,HAAR OVERKOMEN, HAAR UITERLIJK,ECHT NIET HOLLANDER.OP EM TOP INDO.
MAAR DAT IS MIJN MENING,MAG TOCH