Binnenkort zal in Japan verschijnen het boek ” Vader, wie ben je?”Het is geschreven door Yoko Huijs-Watuniki in samenwerking met Sakura.De foto is een deel van de Japanse cover en een van de vrouwen is Claudine Meijer van Stichting Sakura , die onderstaand persbericht heeft geschreven..Het is nog niet bekend of er ook een uitgave in het Nederlands komt.!
Vader, wie ben je? (watashi wa dare no ko?)
De tweede generatie Japanse Nederlanders
die op zoek zijn naar hun eigen vaders
Claudine, Nanny en Molly zijn geboren tijdens de Japanse bezetting van het voormalig Nederlands-Indi en zijn dochters van Japanse vaders en Nederlands-Indische moeders. De vaders hebben na de capitulatie afscheid van de moeders en kinderen moeten nemen.
Zij moesten terug naar Japan. Enige tijd daarna zijn die kinderen samen met hun moeders naar hun tweede vaderland Nederland vertrokken. Ze zijn opgegroeid zonder de liefde van hun biologische vaders. Sterker nog, ze wisten zelfs niet wie die vaders waren. Bovendien is er veel op ze neergekeken en zijn ze uitgescholden, omdat ze kinderen van de vijand zouden zijn. Pas na decennia, rond 1990, hebben ze de moed en kracht gevonden om publiekelijk kenbaar te maken dat ze half Japans zijn. Vanaf dat moment zijn ze tevens begonnen met zoekacties naar hun biologische vaders.
Nooit beantwoorde vragen kwamen telkens naar boven.Wie ben ik eigenlijk?, Ben ik een gewenst kind geweest?, Wie is mijn echte vader?, Hield mijn vader van mijn moeder?
Dit boek is een documentatie van hun innerlijke reis. Een niet zelden angstige en pijnlijke zoektocht naar eigenwaarde en identiteit.
...................
Indisch4ever 
De Verloren Vader
http://indisch4ever.web-log.nl/indisch4ever/2006/07/boeken.html
Het boek “De Verloren Vader” gaat over het bovenstaande. Weliswaar geromantiseerd, maar toch hoop ik dat de facetten die erin voorkomen ook hebben mogen plaatsvinden.
Het verhaal is van Claudine afkomstig, waarna ik hier een boek over heb geschreven.
Ik hoop dat er nog veel “matches” mogen plaatsvinden.Claudine:”poekoel teroes sadja!”.
Uitgegeven in eigen beheer. Te bestellen op bovengenoemd e-mail
Nora Dijkgraaf
Blauwvogeltje, bedankt voor het plaatsen van dit bericht. We zijn ook heel nieuwsgierig hoe dit boek ontvangen wordt. Natuurlijk hopen we dat zoveel mogelijk Japanners het lezen, vooral de na-oorlogse generatie zodat ze weten wat er in de 2e WO is gebeurd. In Indonesi bestaat ook een vereniging van Japanse nakomelingen, een aantal van hun zijn kinderen van Japanse soldaten die na de capitulatie van Japan zijn overgelopen naar het Indonesische leger en met plaatselijke vrouwen getrouwd.
De vereniging heet Yayasan Warga Persahabatan (vriendschapsband)en heeft 2 kantoren in Jakarta en Medan.
Overigens is men in Japan met onderzoek en interviews bezig voor een 2e boek over Japanse nakomelingen. Meer geschiedkundig onderbouwd. Afgelopen zomer is de schrijfster in Nederland geweest om met ons kennis te maken.
Groetjes, Claudine.
Hoe zou dit boek ontvangen worden in Japan.?
Voor sommige mensen een schokje, deze onbekende ‘kinderen van het land’ ?
En is het niet zo dat er meer kinderen in Indonesia achtergebleven zijn ?
Hoe bekend is het in Indonesia ?