100% Gila is zijn nickname op het internet. Hij is 21 jaar, moderator op Indoweb en studeert te Leiden Asianstudies “Talen en Culturen van Zuidoost-Azi” met als hoofdvak Indonesie. Vorig jaar publiceerden we zijn reisverhalen uit Indonesie en sind begin Juli is hij weer te Java. Waar hij nu zit is het moeilijk een snelle internetverbinding te vinden en niet al te duur. Daarom arriveren zijn columns te laat. In de rechterkolom Indisch in beeld is hij ‘de Singer’ op de pasar malam te Den Haag.
..
.
Mojokerto, 11 juli 2006
Inmiddels ben ik aangekomen in Mojokerto, de stad waar mijn familie oorspronkelijk vandaan komt. Vanaf Juanda Airport in Surabaya is dat slechts n straat verder, echter wel eentje van 50 kilometer. In Mojokerto verblijf ik in de Kauman, oftewel de wijk rondom de moskee, die overigens voluit Tamir Mesjid Agung Al-Fattah heet. Bijna iedere Indonesische stad heeft een kauman, een wijk oorspronkelijk bedoeld voor de meest trouwe moskeegangers. Het woord is afgeleid van het Arabische qaum, groep. Er wonen dan ook vooral mensen die behoren tot de groep der uitverkorenen, de belijders van het Ware Geloof. Welk geloof dit is vertel ik nog wel een keer achter gesloten deuren. Enfin, de sholat magrib dreunt door de goedkope geluidsversterkers. Nog niet zo lang geleden moest er in Mojokerto nog vijf keer per dag een arme ziel in de minaret klauteren om vanuit die positie luidkeels het Schone Woord te verspreiden, doch nu hoort het oor der kafir vooral een zootje vervormd geloei. Het wachten is thans nog op degene die op de bedhug begint te rammen, een gigantische trommel waarmee iedere zichzelf respecterende moskee op Java is uitgerust.
Daarna begint een avond op Java pas echt.
.
Tegenover de Mesjid Agung bevindt zich de alun-alun, het dorpsplein. Ook dit bouwwerk is in bijna iedere Javaanse stad terug te vinden en vervult de functie van sociale ontmoetingsplaats. Overdag houdt dat vooral een voetbalveld in, doch s avonds verandert het grasveldje in een reusachtige pasar malam (avondmarkt). Alles wat men nodig en niet nodig heeft kan er worden gekocht: gereedschap, boeken, nep-merkkleding, vcds, bidkleedjes, en het belangrijkste eten! Om te beginnen natuurlijk allerlei lokale snacks als rukuk-rukuk, pethulok, lepet, ondhe-ondhe, kue lumpur en perut ayam. En ik heb het wel vaker en ongetwijfeld tot vervelens toe gezegd en blijf daar ook bij: het eten in Oost-Java is het beste van Indonesi. Ik vreet me helemaal vol aan de lekkernijen van Mojokerto: tempe kapok, rujak cingur, jangan terong beladho, tahu asin en natuurlijk allerlei soorten sate die de hier woonachtige zonen van het eiland Madura zo goed kunnen roosteren.
.
Verder is er nog een ander ding waar ze heel goed in zijn en dat is het trekken van allerlei wapens. Het is elke week wel weer raak als er weer eens eentje aan de clurit of de carok wordt geregen. Sommigen Madurezen alhier worden crimineel, anderen eindigen als kapper.
Na het eten barst het moskee-geweld wederom los. Het weemoedige gejank overstemt de soapseries die heel Indonesi rond deze tijd aan de buis kluisteren. De laatste drie dagen zie je trouwens alleen die irritante kop van Arie Wibowo op de kijkbuis, hij is getrouwd, niet eens met een vent. Maar naast de televisi die immer keihard staat, zijn er vele andere geluiden die een Indonesi-ganger ongetwijfeld als muziek in de oren zullen klinken. Dangdhut-muziek van de buren, voorbij racende motoren, groepjes kinderen (moeten die niet naar bed?) en natuurlijk allerlei vreemdsoortige beesten.
.
Ratten, vleermuizen en psychotische hanen krijsen door elkaar heen, terwijl de tokek zijn karakteristieke roep (tkk) bijna altijd zeven of negen keer herhaalt. Dit reptiel is dan op zoek naar een lekker maaltje van insecten en cicaks, de kleine neefjes van de tokek. Af en toe zit er een geestelijk gehandicapt exemplaar tussen, die klinkt tblrghhh. Verder rennen hier natuurlijk altijd kakkerlakken in het rond.
Om een n of andere reden moeten die beesten altijd mij hebben. Muggen ook.
Het is alsof ze instinctief aanvoelen dat ik ze niet moet.
Laatst was er zelfs een kakkerlak in mn mond gesprongen terwijl ik half lag te slapen.
Gatver, geef mij maar nasi goreng
...................
Indisch4ever 
Hallo Max en Blauwvogeltje,
Hartelijk dank voor de informatie.
En Max, graag zou ik gebruik willen maken van uw aanbod.
Mijn plan is om in september/oktober 2007 met mijn kinderen naar Indonesie te vertrekken. Zoals ik hiervoor al gemeld heb wil ik naar Mojokerto,de geboorte plaats van mijn vader. Ook wil ik naar Soerabaja om het graf van mijn oma te bezoeken, die ik nooit gekend heb, en overleden is op 08-08-1955 en mijn opa die overleden is in Malang op 17-01-1922.Daarna wil ik door reizen naar Bali
Alvast vriendelijk dank voor de genomen moeite, Marlotte
Marlotte, ik ben een ex reisleider van “Van Ginkel Vakanties”. Maleis is nu Bahasa Indonesia, Bijv: krossi=kursi en telor=telur ,oe=u geworden enz. Waar liggen je roots? de mijne liggen in Den Haag, ha,ha! Misschien kan ik je wat tips geven, al was mijn laatste reis, 5 jr geleden.
Dag Marlotte,
Tom heeft geen internet in zijn buurt en zal wellicht niet kunnen antwoorden.
Modjokerto is de oude spelling van Maleis.
Het zal wel zijn dat het niet meer gedaan wordt in de nieuwe spelling.
Bijv Djakarta schrijft men niet meer, maar Jakarta..
jalan = lopen of straat.
Vroeger schreef men djalan
Hoi Tom,
Kun je me uitleggen waarom het nu Mojokerto is en niet meer Modjokerto?
Ik ben nl. van plan om volgend jaar met mijn zoon en zijn vriendin heen te gaan.Mijn vader is daar nl. geboren en ben nu beetje op zoek naar mijn roots.
Nou tom, veel dametjes reizen in gedachten met je mee.. maar ik vraag me af of je nog niet aan de race bent van al dat gesnoep op de alun-alun onder de boom? En al die rondvliegende blauwe vogeltjes hebben ze natuurlijk al op gegeten gewoon met asem-garam en gegoreng. Die burung biru he snap neks die ven..En Tom zo te zien ben je bule, hebben ze je ook als daarvoor uitgescholden? Zal ik je wat vertellen? Vorigjaar was ik in Japan, 5 sterrenhotel, schoon, mooi, alles optijd en picobello geregeld. Ik lag moe en voldaan in bed en had ineens heimwee naar de chaos, rotzooi en (stinkende) lekkernijen die jij hier zo voortreffelijk beschrijft. Sampai lain kali, claudine.
In gedachten geniet en reis ik met je mee. Je bent onder het gewone volk en het eten aduhhh, asli, een muggenbeet…, kajuhputih op smeren, kakkerlakken, yah dat was een lekkernij tijdens de jap.bezetting. Hartelijk dank dat ik je verhaal mag lezen. Gezond houden en een behouden vaart. Dewi.
Hi Tom,dank voor dit weer zeer leuke epistel,ik ken al die lekkernijen niet die je opsomt maar t klinkt heeeerrrrlijk.
Alleen die laatste pasage van je stuk….oh jakkes (haha echt weer”tommie-achtig”hoor)
xx N.
Smeer je in met obat matjan en citroenolie…. dit tegen de muggen ..
Tokeh’s lijken me wel lieve dieren, alleen dat geluid zo in de nacht …
Geen krekels of een boeroeng bij de jendela?