Grappig te zien hoe men iemand beoordeelt. Neem nou Felix Feitsma, een Indische jongen die is blijven wonen in Indonesia. De Volkskrant van 15 mei schrijft dit over hem:
Felix Feitsma is een bezienswaardigheid in Bandung, kinderen staren hem na. Feitsma is niet eens een echte Soendanees. Zijn Hollandse naam en half-Hollandse uiterlijk verraden dat al. Maar terwijl de echte Soendanezen in jeans en T-shirt lopen, is hij zon beetje de laatste die weet hoe je de traditionele Soendanese kleding moet dragen. Hij loopt erbij als een wandelend museumstuk. Feitsmas beide grootvaders waren Nederlanders zijn grootmoeders waren Indisch. Feitsmas ouders zijn dus allebei indos, halfbloeden. Ook hijzelf is een indo en koestert zowel het verdwenen Soenda als het Holland dat hier ooit het prachtige Bandung bouwde. Het Bandung waar hij is opgegroeid.
Felix is de enige Feitsma die achterbleef toen zijn familie voorgoed vertrok. Mijn moeder voelde zich hier niet meer thuis. Zij had in de Jappentijd in het kamp gezeten en dat liet haar niet meer los. Zij vertrok in 1978 met mijn jongere broertje naar Nederland. Twee jaar later volgden mijn vader en een zus. Mijn laatste zus is vijf jaar geleden vertrokken. Felix bleef achter. Ik ben hier geboren. God wil mij hier. Er moet toch emand hier blijven? Ik ben wel eens in Nederland geweest, maar het beviel me daar niet.
——–
Alleen VK-abonnees, die geregistreerd zijn op de site kunnen dit artikel openen.
————–
Een reiziger die elders op het internet zijn verhaal doet komt tot een andere profielanalyse dan de Volkskrant..
.
Mijn gids loopt voor mij uit. Hij heet Felix Feitsma en is een echte (oudere) Javaanse jongen. Een mannetje met een gezicht met honderd plooien, een grijs snorretje, een glimlach met twee stompen in de bovenkaak en een gele slagtand middenonder. Hij draagt een vers gesteven kleurig batik overhemd, een oranje sarong en vreemde houten sandalen. “Ik heb nog Hollands lager onderwijs genoten,” zegt hij trots.
—
...................
Indisch4ever 