Katjang is 17 jaar, doet VWO 5 en is moderator van Indoweb. Omdat haar onlangs overleden opa, met wie ze een goed contact had, jappenkampslachtoffer was in Changi te Singapore komt ze in aanmerking voor een pr-project van de Japanse regering. 10 schoolgaande (achter)kleinkinderen van jappenkampslachtoffers worden 5 weken ontvangen in Japan, op kosten van de regering. Katjang weet nog niet of zij een van de tien is.
To Japan or not to Japan? Zoals gewoonlijk zat vorige week dinsdag avond gewoon een beetje op IW (IndoWeb) rond te snuffelen en ineens ontdekte ik het topic: “Ja, een reisje naar Japan”… “Ff kijken!” dacht ik.. Oom BlauwVogeltje had daar een linkje geplaatst naar de organisatie die het organiseerde met de Japanse overheid.. Een “uitwisseling” voor kleinkinderen van oorlogsslachtoffers van de kampen in Indi… “Dat doe ik! Daar moet ik aan mee doen!” Helaas: ik was 4dagen te laat met inschrijven… Maar goed: Lotti zou Lotti niet zijn als ze niet heel brutaal de volgende morgen ging bellen naar de organisatie.. En toen?! Toen werd ik na 3minuten telefoongesprek werd mij gevraagd of “ik eventueel beschikbaar was voor een gesprek as zaterdag in Vinkenveen”. TUURLIJK kon ik dat!! Ik had 4uur om 3 Engelse essays te schrijven -mn motivatie, over mijzelf en over mn grootouders- want daarna moesten ze op de post. Toen was het zaterdag! Het gesprek liep prima een ze zouden me zondag, uiterlijk maandag laten horen of ik door was naar de 3de ronde: een gesprek de Japanse ambassade in Den Haag… Nou, ik in spanning afwachten.. Zondag niets gehoord, maandag niets.. Mam had al gezegd: “als je pas maandag wat hoort, dan kun jk het wel vergeten”. Maar goed, eigenwijs als ik was: ik had geen zin om te wachten op teleurstellende telefoontjes, ik ging weer e-mailen.. En ja: toen kreeg ik een mail terug dat “we het ’s avonds telefonisch te horen kregen”. Om 18.30u stipt ging de telefoon: “Ik ben blij dat ik je mag uitnodigen voor een gesprek op de Japanse Ambassade as woensdag”… WHAAAAAA 6minuuten in het Engels, met de meneer waar ik zaterdag een gesprek mee had gehad en twee Japanners. De vragen in exacte volgorde: Waar zie je t meest tegen op? (om eerlijk te zijn: alleen de reis) Wie ga je t meest missen? (vrienden en familie) Waarom ik Indonesische talen en culturen wilde studeren en niet Japans? (strikvraag zeker :S Nou ja, gewoon, omdat Indi mn achtergrond was..) Welke leuke en grappige verhalen mijn opa vertelde over zn tijd in Indi ondanks dat hij nachtmerries had? (Ja, en toen moest ik de oorlog natuurlijk wel noemen.. Daar hebben ze het niet graag over, helaas. Want anders zat ik daar niet.. (Ze doen echt aan geschiedsvervalsing, als je t mij vraagt.)) En nu?! Nu moet ik 2 tot 3 weken wachten voor ik weet of ik mee mag.. Het wordt in Tokyo besloten. Er waren van de 30 gesprekken op zaterdag 14 mensen over, waarvan er uiteindelijk nog 4 moeten afvallen.. SPANNEND dus.. Duimen jullie voor me?! Katjang
...................
Indisch4ever 
Oi…. ik sluit dit topic, want er is een nieuwe Katjang Pikirans.
Het is beter daar te reageren….nietdan?
Klik hier
Beste opa,
Uiteraard zal ik mij net laten vermalen tot katjangsaus. In tegendeel. Mijn gehele Indische familie heeft mij op het hart gedrukt dat ze “het zo spannend voor me vonden” maar dat ik zelf me zeer bewust moet zijn van de geschiedenis. En ik ben me ook zeer bewust van de geschiedenis van Indi, en van alle dingen die mijn opa in de (Changi)gevangenis heeft meegemaakt.
Maar wat mij zo insipeerde was mijn opa’s moed en en kracht dat hij kon zeggen dat “men altijd objectief moest blijven over de geschiedenis” en dat hij nit haat-dragend was tegenover Jappen. En als hij dat kon, waarom zou ik dat niet kunnen? Ik geef toe: mijn nekharen gaan nog overeind staan in sommige gevallen, maar het is misschien wel goed om dat af te leren na 5weken Japan, omdat het ook goed is om dingen los te laten. Net als mijn opa die zijn leven uiteindelijk los liet, en vrede had met alles.
Groetjes,
Lotte
Beste opa,
Uiteraard zal ik mij net laten vermalen tot katjangsaus. In tegendeel. Mijn gehele Indische familie heeft mij op het hart gedrukt dat ze “het zo spannend voor me vonden” maar dat ik zelf me zeer bewust moet zijn van de geschiedenis. En ik ben me ook zeer bewust van de geschiedenis van Indi, en van alle dingen die mijn opa in de (Changi)gevangenis heeft meegemaakt.
Maar wat mij zo insipeerde was mijn opa’s moed en en kracht dat hij kon zeggen dat “men altijd objectief moest blijven over de geschiedenis” en dat hij nit haat-dragend was tegenover Jappen. En als hij dat kon, waarom zou ik dat niet kunnen? Ik geef toe: mijn nekharen gaan nog overeind staan in sommige gevallen, maar het is misschien wel goed om dat af te leren na 5weken Japan, omdat het ook goed is om dingen los te laten. Net als mijn opa die zijn leven uiteindelijk los liet, en vrede had met alles.
Groetjes,
Lotte
Loh Katjang panjang.
Ze willen als gast hebben achterkleinkinderen van kampmensen.
En als je hen er over de oorlog verteld bij dat interview over DIE kampmensen kijken ze zuinig….(schrijf jij).
Dat rijmt niet……………..
Als je gaat laat je dan ook “perdom hoed poorligten” en bereid je goed voor. Dan is deze reis mr dan een avontuur. Haal uit het bezoek een meerwaarde voor je verdere bestaan.
En een tip:
Laat jij je als Katjang niet tot pindasaus vermalen! 😉
Loh Katjang panjang.
Ze willen als gast hebben achterkleinkinderen van kampmensen.
En als je hen er over de oorlog verteld bij dat interview over DIE kampmensen kijken ze zuinig….(schrijf jij).
Dat rijmt niet……………..
Als je gaat laat je dan ook “perdom hoed poorligten” en bereid je goed voor. Dan is deze reis mr dan een avontuur. Haal uit het bezoek een meerwaarde voor je verdere bestaan.
En een tip:
Laat jij je als Katjang niet tot pindasaus vermalen! 😉
ah wat vreselijk leuk!!
gefeli…Lotte,heel veel succes en we horen wel van je….
xx tantuhh N.
Ik heb vernomen dat Katjang, dat lieve nootje, naar Japan mag! Bij dezen gefeliciteerd 😀
G.
Ik heb vernomen dat Katjang, dat lieve nootje, naar Japan mag! Bij dezen gefeliciteerd 😀
G.
Katjang,
Wat Ban zei op Indoweb lijkt me wel logisch.
Japans diplomaten zijn conservatief en houden niet van ‘individualisme’.
Maar nu begreep ik beter dat hij er zelf over begon en dat zijn assistente paniekeerde.
Waarom deed ze dat ?
Om jou te ontzien?
Je zou eens aan Ban moeten vragen hoe hij haar lichte paniek zou verklaren?
Is het iets Japans cultureels of is het meer haar persoonlijke reactie…even wist ze geen houding meer naar jou ?
Katjang,
Wat Ban zei op Indoweb lijkt me wel logisch.
Japans diplomaten zijn conservatief en houden niet van ‘individualisme’.
Maar nu begreep ik beter dat hij er zelf over begon en dat zijn assistente paniekeerde.
Waarom deed ze dat ?
Om jou te ontzien?
Je zou eens aan Ban moeten vragen hoe hij haar lichte paniek zou verklaren?
Is het iets Japans cultureels of is het meer haar persoonlijke reactie…even wist ze geen houding meer naar jou ?
Ja.. Beginnen over de oorlog verstandig? Ik weet het niet. Ik weet wel dat de Japanse meneer eenbeetje wrang keek, maar dat het Japanse meisje heel erg schrok toen dezelfde meneer naar mijn overleden opa vroeg -of hij nog leefde, terwijl ik in de brief had geschreven van niet. Maar of het nou verstandig was weet ik niet, ik heb verder geen kwaad gesproken over ze, en ze ook niet beschuldigend aan gekeken, en als dit dan de reden is om mij af te wijzen, dan tsjah.. Dan doen ze aan geschiedsvervalsing..
Ja.. Beginnen over de oorlog verstandig? Ik weet het niet. Ik weet wel dat de Japanse meneer eenbeetje wrang keek, maar dat het Japanse meisje heel erg schrok toen dezelfde meneer naar mijn overleden opa vroeg -of hij nog leefde, terwijl ik in de brief had geschreven van niet. Maar of het nou verstandig was weet ik niet, ik heb verder geen kwaad gesproken over ze, en ze ook niet beschuldigend aan gekeken, en als dit dan de reden is om mij af te wijzen, dan tsjah.. Dan doen ze aan geschiedsvervalsing..
Dag Katjang
Ik zal hard voor je duimen!
Katjang,
Was het wel zo ‘verstandig’ om over de oorlog te beginnen ?
Ik zou denken: juist jongeren die daarover beginnen moet je laten zien dat het huidige Japan een normaal vreedzaam land is.
“aanzetten tot een beter begrip en normale relaties’ was toch de doelstelling van dit project ?
Maar denken die Japanse attach’s ook zo?
Individualistisch=brutaal=brokkenmaker= niet uitnodigen ?
Beste Lilian,
De foto’s in de kolom rechts zijn meestal ingestuurd door lezers.
Zie tekstje helemaal bovenaan in de kolom
De Geraerds Thesinghfoto is van Reny Juta.
Je kunt haar vinden op deze adressen:
MSN Jutafamily
http://www.renyjuta.nl/
Ik kwam hier toevallig en zie dat er foto’s staan van je opa en oma Geraerds Thesingh. Ik heb dezelfde achternaam, dus vraag me af of we familie zijn?
Je kan me mailen op xxxlilianxxx@gmail.com
WAt gaaf Katjang,ja ik zal zeker voor je duimen(al was het alleen maar om de verhalen die je dan hier op IE4 gaat plaatsen)
neehoor ff serieus,kvind het van hun kant een mooi initiatief en voor de mensen die mogen gaan een heel bijzondere ervaring,hoop dat het je lukt hoor!!!!
xx Nelly
Nou nootje,
Hoe het ook afloopt ,
je ben me er 1tje apart
en zeker ben je een 11je
😛
8)
Nou nootje,
Hoe het ook afloopt ,
je ben me er 1tje apart
en zeker ben je een 11je
😛
8)