nrc.nl:
Ouderwets is een predikaat dat ook prima past op Indisch eten. Het belangrijkste attribuut van de Indische keuken is heimwee: het in Nederland nabootsen van de Indische keuken zoals die in Indonesië was toen dat nog een Nederlandse kolonie was. Dat verleden trekt nog steeds diepe sporen in onze eetcultuur: de supermarktschappen staan vol met de producten van Conimex c.s. die geworteld zijn in het heimwee naar de verre archipel.
Indisch 3.0:
De kokende journalist Tim Sprangers (29) uit Amsterdam heeft afgelopen maandag de eerste editie van de SAYAH Gouden Rijstkom gewonnen. Met zijn Lemper van gerookte schar op een bedje van gado gado, overtuigde hij de jury. Foto’s
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
In het Raffles hotel o.a. in Singapore heette het dat de sublieme rijsttafel daar ook van Indische huize stamt
De mensen hebben heimwee het eten niet.
Een groep ouderen die elkaar een tijd niet gezien heeft, of het nou Indo’s of oud-Indie gangers zijn, kun je in de Mc Donalds neerzetten en de Mac D. wordt nostalgisch.
De geur van de hamburger doet ze denken aan sate, de petjes van het personeel aan Javaanse topi’s en de kleur rood aan de Chinese wijk in Batavia.
Sommige gerechten die je eet in een restaurant of bij een speciale gelegenheid brengen bepaalde gevoelens te weeg.
Eet je iets dat je moeder vaak maakt, dan “dit smaakt precies als thuis” of “mijn moeder maakt het lekkerder”.
Is dat nostalgisch?
Eet je dat zelfde gerecht bij je moeder, dan is het niet meer nostalgisch maar vooral lekker.
Het eten kan een nostalgisch gevoel activeren, maar het eten op zich is niet nostalgisch.
Wat had U gedacht van deze keuken dat een nostalgisch
gevoel kan activeren.
mail:cat-wesselius@zonnet.nl
MENULIJST MAAND NOVEMBER 2013
Vr 01 Kalkoen schnitzel of vis met worteltjes en gekookte aardappelen Za 02 Braadworst met bloemkool en gekookte aardappelen Zo 03 Kipfilet met boeren groente en roseval aardappeltjes
Weekend salade: Aardappel – ei bieslooksalade ~ brood & boter
Ma 04 Rookworst met stamppot zuurkool
Di 05 Balletje gehakt met andijvie a la crème en gekookte aardappelen
Wo 06 Roomschnitzel met snijboontjes en gekookte aardappelen
Do 07 Jachtschotel met rodekool en gekookte aardappelen
Vr 08 Kipschnitzel of vis met worteltjes en gekookte aardappelen
Za 09 Rookworst met stamppot hutspot Zo 10 Kip cotelet met pruimen compote en puree
Weekend salade: Tonijnsalade met brood & boter
Ma 11 Hamlapje met sperzieboontjes en gekookte aardappelen
Di 12 Gebraden kip met appeltjes en witte rijst
Wo 13 Rookworst met stamppot boerenkool
Do 14 Kaas burger met lof a la crème en gekookte aardappelen
Vr 15 Gelderse schijf of vis met bietjes en gekookte aardappelen
Za 16 Oosterse bami met sate van kip Zo 17 Schnitzel met broccoli en kaas aardappeltjes
siBo
Za 16 Oosterse bami: Ik zou nu juist die westerse bami willen eten.
Pak Pierre
Pak Bo
Lijkt verdacht veel op ons huismenu. Heeft de FBI of CIA getapt of was het de BVD? Zal mijn Ibu Rumah maar gauw waarschuwen om voortaan zoiets als seroendeng en atjar op tafel te zetten. Nog beter sajoer lodeh of ajam pangang. Adoeh seh, teveel om op te noemen al die lekkernijen. Pas maar op anders krijg ik noh de Indonesische veiligheidsdienst op mijn dak.
>>>>>>>>>>>>>>Wat had U gedacht van deze keuken dat een nostalgisch
gevoel kan activeren.
mail:cat-wesselius@zonnet.nl
MENULIJST MAAND NOVEMBER 2013
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Dat nostalgisch menu doet me echt verlangen naar een indische maaltijd. Na een paar dagen kan ik alleen maar zeggen: Baaaah! of Humbug!
Las het bovenstaande menu en het bracht me terug naar het jaar 1949 na de terugkomst uit Indie en opgevangen in Pension De Moor, Keizersgracht, Amsterdam en ons het menu voor de week in handen werd gedrukt. Vreemd voor ons, maar de smaak was so kwaad nog niet. Nu zijn mijn kinderen meer verzot op stamp pot van boerenkool als een schotel bahmi. Toen kwam de emigratie naar Amerika in 1958 en zie ik mijn klein kinderen meer overhelen naar de cuisuine of de Chinesen. Hier in America The China Buffet. Good koop en eten naar hartelust. Wij (de oudere generatie nu) kijken graag in onze achteruit spiegel en praten alleen nog maar over die goede oude tijd. Nostalgie, heimwee…..het is maar hoe je het bekijkt.
Oma Rene (82)
>>>>>>>>>>>>>Nostalgie, heimwee…..het is maar hoe je het bekijkt.
Oma Rene (82)<<<<<<<<<<<<<
Precies zoals u het schrijft, "het is maar hoe je het bekijkt"
Ik (77) eet nu nog iedere dag indisch en ik kook indisch. Iedere Donderdag komen tussen de 15 en 30 Indo's bij elkaar om een paar uur gezellig met elkaar te praten en te lunchen. Ik ga iedere Zaterdag morgen naar de Duarte Food Court en ontmoet daar andere Indo's om gezellig bij elkaar door te brengen. Nostalgie, heimwee?
Ik dacht het niet!
zou graag in contact komen met rene donk, zij past in de stamboom die ik aan het maken ben
Jeroen,
Je slaat de spijker op zijn kop en bij de kleur rood denk ik niet alleen aan Tjap Go Me.
Pak Huib,
Bij tjap go meh feesten ,denk ik aan draken-vuurwerk- kemeyan en
vreemd uitgedoste personen., maar wist niet dat er een gerecht
naar werd genoemd. (wel gepikt ,hoor!)
siBo
Lontong Cap Go Meh
is een traditionele gerecht,tijdens de viering
Het is lontong geserveerd met rijke opor ayam,
sayur lodeh, sambal goreng ati (rundvlees lever in sambal),
acar, telur pindang (hard gekookt ei marmeren),
abon (rundvlees floss), en
koya poeder (mengsel van soja en gedroogde garnalen poeder),
sambalen kerupuk (garnaal crackers).
Pak Bo,
Itoe dia ik dacht dat je er nooit mee zou komen. Wat een gerecht is dat. Lijkt me heerlijk na die Drakenfeesten waar ik als jongen graag naar keek. Trouwens deden ze in Amsterdamse Chinezenbuurt o.a. Zeedijk vroeger ook nog. Mss. nu nog wel als ze niet verdreven zijn.
Leuk dat er nog mensen zijn die weten hoe dat feest bij de Chinezen genoemd werd.
Welke moderne Ibu Rumah kan zo iets zaligs en veelomvattends nog
in elkaar flansen? Ik ken er twee maar beiden helaas al een tijdje overleden, Mijn tante Ida en schoonzusje Syl., ja die van restaurant Semarang. Mss. mijn broertje, haar man ook wel. Zal hem toch eens vragen als hij van zijn Indonesie reis is terug gekeerd.
>>>>>>>>>De geur van de hamburger doet ze denken aan sate, de petjes van het personeel aan Javaanse topi’s en de kleur rood aan de Chinese wijk in Batavia.<<<<<<<<<<<<<<
Really a poor man's taste and smell, do'nt you think so!
Je hebt zeker zelf nooit gekookt en eet alleen wat de pot je schaft.
@Really a poor man’s taste and smell, do’nt you think so!
Je hebt zeker zelf nooit gekookt en eet alleen wat de pot je schaft.@
Deze reactie snap ik niet zo goed heer Geenen. Kunt u misschien iets meer toelichting geven.
e.m.
>>>>>>Deze reactie snap ik niet zo goed heer Geenen. Kunt u misschien iets meer toelichting geven.
e.m.
Meneer e.m. toch, ik heb het idee dat u soms graag voor de domme speelt. De geur van eten uit een fast food place te vergelijken met een indische keuken. Kom toch!
Zolang ik in SoCal woont ben ik nog nooit in een McDonald geweest.
Ik eet graag lekker, maar ik leef niet om te eten.
>>>>>>>>>Deze reactie snap ik niet zo goed heer Geenen. Kunt u misschien iets meer toelichting geven.
e.m.
1. Hamburger: Men neme gehakt en als u het wilt mengt het met geweekt left over brood en wat zout en peper. Kneed het samen tot een bal en drukt het plat tot een dikke schijf. Vervolgens op de warme BBQ aan beide kanten bruinen.
2. Sate: Een pond in blokjes snijden. Marinage uit het volgende samenstellen. Goed voor ongeveer 14 stokjes.
Zout 1/2 tlp (theelepel), peper 1/4tlp, djinten 1/4 tlp, ketumbar 1 tlp, 1/2 tlp laos, knoflook 1/4 tlp, kcap medium sweet 1elp (eetlepel), citroensap 1/2 tlp.
Vleesblokjes in marinage en afdekken met aluminium folie, in ijskast doen tot de volgende dag. Bambu stokjes soken in lang glas met water ook in ijskast doen (anders verbranden de stokjes bij het roosteren).
Volgende dag de stukjes vlees uit marinage en rijgen aan de bambu stokjes.
3. Twee BBQ minstens 20 meter apart aan maken. Op de een de Hamburgers en op de ander de sate.
Ruikt u het verschil!
Zo niet, mag u de hamburger eten en ik eet de sate.
@Ronny, op 13 november 2013 om 18:11 zei: Meneer e.m. toch, ik heb het idee dat u soms graag voor de domme speelt./…/@
— Bedankt heer Geenen. Nu begrijp úw interpretatie!!! Zelf heb ik de bijdrage @ jeroen, op 13 november 2013 om 10:56 zei: De mensen hebben heimwee het eten niet./…/@ anders begrepen, vermoedelijk net zoals Pak Huib.
Het gaat wel om ‘het eten’, maar niet noodzakelijkerwijs om die hamburger bij de McDonalds. Het voorbeeld van Jeroen had net zo goed een glas wodka met kaviaar hebben kunnen zijn. Waarbij de wodka bijvoorbeeld de herinnering aan een ‘slokkie’ of meerder zou hebben kunnen doen oproepen en de kaviaar de herinnering aan ‘gedroogde vis’ of misschien wel het aroma van in de tjobek door de ´boemboe´ fijngewreven ‘trassi’. Zo heb ik de bijdrage van Jeroen begrepen en vond om die reden de vergelijking treffend en diens stelling @De mensen hebben heimwee het eten niet.@ verhelderend en beeldend toegelicht.
Met uw antwoord heer Geenen begrijp ik uw reactie nu beter. Zo zie je maar; van vragen word ikke wijs!
e.m.
P.S. Dank voor uw recept van de hamburger!
http://www.indonesienu.nl/nu-actueel/langste-indische-rijsttafel-brengt-14000-euro-op
1400 mensen aan tafel …. de rijsttafel.
Natuurlijk voor het goede doel
Maar men zat daar ook massaal voor de heimwee te verwerken enzo.?
Niet omdat men verwacht dat het lekker is, niet voor de gezelligheid ?
>>>Maar men zat daar ook massaal voor de heimwee te verwerken enzo.?
Niet omdat men verwacht dat het lekker is, niet voor de gezelligheid ?<<<<
Ja men gaat daar eten en lachen vanwege de "heimwee"!
“Heren, geef de appelmoes eens door!”
e.m.
“Heren, geef de appelmoes eens door!”
e.m.
Niet op tafel. Zelf kopen, sorry!
Ik verzucht maar met een bekende kreet van Toon Hermans:
HIER DIE BAL!… uit de automaat.
>>>Ik verzucht maar met een bekende kreet van Toon Hermans:
HIER DIE BAL!… uit de automaat.<<<
Ik dacht dat Toon Hermans zei: Leg neer die bal!
Kan ook.
Ronny, op 11 november 2013 om 18:25 zei:
Over Food Court gesproken, de laatste tijd hebben we er een, voor mij, een nieuwe snack er bij: Aram-Aram Oncom.
——————————————————————–
Mas Rob heeft over Arem-Arem , met inhoud sambel gorengan .
Ik heb over arem-arem met oncom( is een Sundanese tussendoortjes-het gebruik van oncom )
In principe kan je bijna alles als vulling gebruiken.
Tegenwoordig kan je het moeilijk vinden in Indonesia, het is nog de vraag of je bij een Food Courts ( bij elke grote Malls) kan vinden.
Wel bij de traditionele pasar of straatventers.
Vandaar dat men zegt , etenswaar voor de “arme”mensen( Arm-Arm).
Een lemper kost bij mijn buurt toko 2 euro , weet niet of het lekker is.
Het is wel duur , dus koop ik niet .
Kan ik zelf maken , zo klein of zo groot als ik wil (ha ha ha ha)
>>>>>>Een lemper kost bij mijn buurt toko 2 euro , weet niet of het lekker is.
Het is wel duur , dus koop ik niet .
Kan ik zelf maken , zo klein of zo groot als ik wil (ha ha ha ha)<<<<<<<
Daar wordt ook niet aan getwijfeld. En u heeft gelijk, want zo moeilijk is het nu ook niet. Maar als je gezellig bij elkaar zit naast een boot waar al dat lekkers staat, is het niet de moeite waard om zelf te maken en mee te nemen.
De winnaar schreef :
Toen stuitte ik op een verbazing, oma verklaarde uit alle eerlijkheid dat ze eigenlijk niet wist hoe je lempers maken moest. Ik keek in haar receptenboek, maar het antwoord bleef uit. We kwamen tot de conclusie dat de kruiden van haar soto waarschijnlijk overeen kwamen met die van opa’s lemper.
———————————————————
Ik kan de foto (Indisch3.nl) niet zo goed bekijken .
Qua presentatie ziet het leuk uit , echt modern , innovatief en Westers .
Niet die ouderwetse presentatie zoals froeher en nu nog vaak in in een soort nasi rames setting.
Witte rijst als onderbed en een paar kwakken vlees , sajoer (lodeh) , kip/vlees en sambalan .
De bekende nasi rames (of bakmi rames) speciaal(!) in die plasticdoosjes .Met gratis sambal elbij .
Voor grote kroepoek (van Go Tan ?) moet elbij betalen.
Wat ik vreemd vind is de dat er gesproken werd over de overeenkomst (?) van de bumbu/kruiden van opa lemper ? en oma soto.
Als men de ingredienten bekijkt zijn ze echt verschillend en smaakt ook anders.
Of bedoelde de winnaar witte ketan rijst die gemaakt wordt voor de lemper( omhulsel) ?
Je kan ook een onderbed maken van nasi uduk( in Malaysia nasi lemak) , nasi kuning (voor kleur en smaak variatie ).
Nasi Pandan is ook lekker.
Een tip: probeer te kijken( NG-intip) hoe de jonge Indonesische kok/sjef hun gerechten presenteren.
Bedenk uw eigen onderschrift bij dit onderonsje:***
http://www.indisch3.nl/fotoreportage-gouden-rijstkom/#jp-carousel-18208
***BRON: ©Fotoreportage Gouden Rijstkom Nov 10, 2013 by Indisch 3.0©
Fijne dag verder!
e.m.
Ik heb 2 bezwaren aan de presentatie:
1. Het was wel erg stil, waardoor ik ook wat onder tekst mist. Gewoon simpel een naam en wat voor gerecht. Nu weet ik nog niet wat er precies is gemaakt.
2. Had graag gezien dat de foto’s een verhaal vertellen. Er is geen begin, midden en eind stuk. Daarbij het plaatsen van opnamen onder een hoek van 45 graden werkt erg irriterend. In een reportage doet men dat niet.
Hopelijk volgende keer beter.
Omdat de Portugezen decennia eerder in den Oost aanwezig waren, ‘weet één der medelezers toevallig of men in Portugal een eigen Portugese of Indonesische variant kent van het begrip ‘rijsttafel’?
e.m.
Ik denk niet dat er in Portugal veel te vinden is over ‘Indisch’ eten. De Portugese aanwezigheid was totaal anders dan de VOC. De Portugezen hadden de (pauselijke) opdracht het geloof te verkondigen. Dat moest worden betaald met handel. Die werd gevoerd met losse handelaren die hun inkopen in Portugal moesten verkopen aan een staatsbedrijf. In Azië en Afrika was dan hier en daar een versterkte handelspost, geen centraal geleid handelsbedrijf met de nodige ambtenaren. Op een enkele plaats was er een sterk fort zoals Malacca. De Molukken werden bestreken vanuit de Filippijnen, waar de Spanjaarden zaten. Er was nauwelijks bemoeienis met de bevolking, behalve met het zieltjes winnen. En verder waren het natuurlijk alleenstaande mannen!!!
Ik vind ook vreemd dat er weinig informatie is over de invloed van Indonesische of Maleisische keuken ( vaak Indonesisch-Javaans/Java ) in Portugal.
Terwijl ze vanaf 1511 in Malaka zaten tot dat ze verjaagd werden door VOC (16xx).
In Oost Timor zitten ze ook eeuwen tot dat ze hadden verlaten in 1975 , met gevolg dat Soeharto daarna binnenviel .
De kust sultanaten, Demak en Tuban hadden geprobeerd om de Portugezen uit Malaka te verjagen .De poging van Portugal om een alliantie met de Hindu Pajajaran ging niet door toen Pajajaran werd veroverd in 1527 door de Moslim soldaten van Banten en Cirebon.
“Het basisidee stamt vermoedelijk af van de ‘slamatan’.
————————————————————————————-
Waarschijnlijk niet.
Selamatan worden georganiseerd bij bijzondere gelegenheden.
Zoals geboorte , overlijden, bevalling , bouwen van een huis/tempel , brug , opening van zaken etc.
Het soort eten , de hoeveelheid is vaak sterk gereguleerd.
Zie de beroemde nasi tumpeng , van nasi kuning in de vorm van tumpeng , de heilige berg Mahameru ,
Ook zijn de ” lauk pauk” ( vlees , kip soorten , ei etc duidelijk aangegeven ).
De gebruikte rijst kan ook verschillend zijn , nasi kuning , gewone nasi putih(wit rijst) en nasi uduk ( wit ketanrijst).
Nasi tumpeng is waarschijnlijk even oud als de Hindu (,Budha )geloof vroeger het geloof van de bewoners van Jawadwipa(Java) en Swarnadwipa(Sumatera).Bijna 2000 jaar geleden.
Omdat het adat is geworden hebben de Moslim het overgenomen.
Bij de geboorte selamatan gebruik men vaak bubur merah en bubur putih , gemaakt van zoete rode en witte ketanrijst.
Indische Rijsttafel is een “ratjetoe”van verschillende gerechten , uit verschillende streken, samengesteld door de planters en of KNIL officieren van de KNIL die in verschillende streken hun dienst deden.
Vandaar die overdadige samenstelling en vaak niet bij elkaar horende gerechten .
“Het basisidee stamt vermoedelijk af van de ‘slamatan’.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/2461266/2011/07/02/Encyclopedie-van-Nederland-deel-58.dhtml
Mas Rob, op 11 november 2013 om 18:43 zei:
Arem-arem lijkt op lemper, maar wordt gemaakt met gewone rijst ipv ketan.
———————————–
Dat is lekker, de Sundanezen gebruiken comro (oncom di jero=vaak heet met rawit).
Toen ik in 2010 of 2011 in een kos kos an (studentenhuis) bivakeerde in West Jakarat(Binus Universiteit) ga ik bijna elke ochtend twee arem2 ( voor de “arme” mensen ) eten (2000 perstuk) plus kopi susuvoor 4000 rupiah bij een tukang rokok annex tukang kopi . Voor 8000 rupiah(nog niet eens 75 eurie cents heb ik een vorstelijke ontbijt (smaak beter dan bij Savoy Homann).
Ga je lekker klessebessen met si ibu en kijken naar voortrazende verkeer .
’s Avonds is er in het dorp, bij de asfaltweg, een warung hik (hidangan istimewa kampung)…. Dé plaats om te kletsen onderwijl wat snacken met nasi kucing of arem2… makan di warung hik bukan untuk memanjakan perut, tetapi mencari romantisme malam aldus dít artikel: http://www.belummandi.com/2006/07/romantisme-warung-hik.html
Die NRC-lezer Bertus Bakker die snapt het niet helemaal?
Hij denkt dat rijke Nederlanders de Indonesische gerechten hebben uitgevonden ?
http://www.nrc.nl/koken/2013/11/09/indisch-koken-3-0/
Wat mij logisch lijkt is dat in elke cultuur de rijke mensen meer gerechten op tafel laten zetten voor hun gasten.
De bedienden koken en slepen het aan. Zelf doen ze niet veel.
Ook rijke Indonesiërs deden dat toch dan ?
Hoezo moet je die uitvinding van veel gerechten op tafel dan een uitvinding van Nederlanders noemen?
Volgens mij hadden de Romeinen ook al veel gerechten op tafel. Pak Lucius Licinius Lucullus wist daar alles van.
Pak Pierre
@ B,
Die Bert Bakker heeft gedeeltelijk gelijk.
De Indische Rijsttafel (de samenstelling-hoeveelheid) is een uitgevonden door rijke Nederlandse en rijke Indisch Nederlanders.
De elite van Batavia e.o en zeer waarschijnlijk bij andere grote steden met veel plantages in de omgeving werd ook gevormd door Indische Nederlanders.
De gerechten zijn gewoon Indonesische streekgerechten..
Ik dacht dat de toeans/njonja besars uit diverse plantages 1x per week of per maand naar de grote stad gingen om een welverdiende samenzijn te vieren.
Te lezen bij de stripboek De Terugkeer (?)
Ze gaan naar bandung (parijs van Java) en logeren bij Grand Hotel Savoy Homann.
In Batavia gaan ze naar hun Harmoni Sociteit ( Rijswijk) of naar hotel Des Indes .Beiden in de wijk Rijswijk.
De”rijke” Indonesiers” of families die tot Inlandse BB behoorden eten geen Indische rijsttafel.
Meestal eten ze hun favoriete streekgerechten , die is al uitgebreid genoeg .
Alleen bij grote selamatan werd een Indische rijsttafel geserveerd voor hun Hollandse oude broer(s) , de Europese BB vanaf de Ass.Controleur tot Resident .
Maar dat lijkt me niet logisch dat rijke Indonesiërs het maar bij 3 gerechten hielden als ze gasten te eten hadden.
@Pak SA “Die Bert Bakker heeft gedeeltelijk gelijk.”. Soedah… logisch dat de totokkers destijds hun kentang en bruine jus inruilden vd lokale keuken en de indische tantes naar hartelust experimenteerden en nieuwe gerechten ‘uitvonden’.
Maar deze site nodigt iedereen uit om eea uit de doeken te doen:
:”We komen dan bij een vraag die je vaker hoort: gaat de Indische cultuur, dus ook de eetcultuur, meer verwateren en zelfs verdwijnen? Deze vraag is voor IndischHistorisch.nl niet zo interessant, wel hoe de opeenvolgende generaties de eetcultuur hebben vormgegeven. Daarom willen we een aantal onderwerpen noemen waarover u misschien een bijdrage kunt leveren:
• Bestaan er Indische restaurants of kan dat alleen bij Indischen thuis?
• Indische koks en kokkies
• Indische Kerstmenu’s door de jaren heen
• Kookboeken en recepten
• Is de rijsttafel altijd dezelfde gebleven?
• (Uitgebreid Indisch) koken, eten en beleving bij de tweede en derde generatie
• Maar ook kennis en materiaal van langer dan 50 jaar geleden is welkom!
http://www.indischhistorisch.nl/tweede/eetcultuur/indische-eetcultuur-een-introductie/
>>>>:”We komen dan bij een vraag die je vaker hoort: gaat de Indische cultuur, dus ook de eetcultuur, meer verwateren en zelfs verdwijnen? Deze vraag is voor IndischHistorisch.nl niet zo interessant, wel hoe de opeenvolgende generaties de eetcultuur hebben vormgegeven.<<<<<<<<<<
Voor mij een bijzonder interessant onderwerp, want ik ben zelf al begonnen om een artikel voor mijn nieuw website aan het schrijven.
Ik krijg nu openlijk nieuwe voeding.
Daarnaast zal ik mij sportief opstellen en ook met mijn mening deelnemen/beantwoorden aan uw onderwerpen! Al beperk ik mij alleen tot Californië.
. Bestaan er Indische restaurants of kan dat alleen bij Indische thuis?
Indische restaurants bestaan inderdaad in Californië, echter ik merk dat die hier langzaam aan het verdwijnen zijn en worden vervangen door Indonesiërs.
. Indische koks en kokkies
Als U bedoelt alleen diegenen die in Indische restaurants werken, dan zullen er wel genoeg zijn.
In SoCal ken ik 2 vrouwen, die op bestelling en vaak op contract iedere dag rantang aan huizen afleveren. Een doet het zelf 7 dagen in de week.
In Holland heb ik een neef en zoon van mijn zus, die in een restaurant als kok werkt en een ander neef heeft zijn restaurant net verkocht.
. Indische Kerstmenu’s door de jaren heen
Mijn moeder maakte uit gewoonte altijd zwartzuur met de kerst, maar in mijn keuken heb ik daar zelf nooit aan meegedaan.
Ik heb me echter gedurende die dagen vaker op de Franse keuken gestort, zoals bv.. Cotelette Suisse.
. Kookboeken en recepten
Ik heb even in mijn office in mijn boekenrekken gekeken en in de gauwigheid 48 kookboeken geteld, waarvan 11 Indische/Indonesische zijn.
Twee zijn al vrij oud en geschreven door W.C. Keyner en door J.M.J. Catenius van der Meijden.
Echter ik bezit ook een verzameling, vooral Padangse en Javaanse recepten, waar ik het meest van gebruik maak. Het totaal wordt geschat op ongeveer 300 en de meesten zijn afkomstig van families en oma's.
. Is de rijsttafel altijd dezelfde gebleven?
Ben overtuigt dat de rijsttafel, een cultuur vorm, als basis in al zijn variaties blijft bestaan.
Hoe gevarieerd ligt natuurlijk aan de kokkies in de familie.
Wat een restaurant er van gaat bakken is een andere vraag.
. Uitgebreid Indisch) koken, eten en beleving bij de tweede en derde generatie
Uitgaande van als 13 jarige aangekomen in 1951 in Nederland ben ik een 1 ½ generatie. Bij ervaring weet ik dat de 2de generatie ook uitgebreid en goed Indisch kan koken. Bij de 3de generatie begin echter mijn gedachten te twijfelen. Er komen te veel kant en klare smaak pakjes op de markt en persoonlijk vind ik de microwave (megatrom?) het meest waardeloze instrument voor de Indische keuken.
. Maar ook kennis en materiaal van langer dan 50 jaar geleden is welkom!
Daarom ben ik zelf begonnen een Indisch/Indonesisch kookboek in het Engels te schrijven maar wel met behulp van Europese maten. Een grote hoeveelheid gerechten , die daar in verwerkt worden, zijn vaak een paar generaties oud en dus authentiek.
Hopelijk kan dat een leidraad worden voor de latere generaties.
Een van de kenmerken van Indo's is praten over eten en in grote kring altijd gezellig samen eten.
>>>>>>>>:”We komen dan bij een vraag die je vaker hoort: gaat de Indische cultuur, dus ook de eetcultuur, meer verwateren en zelfs verdwijnen? Deze vraag is voor IndischHistorisch.nl niet zo interessant, wel hoe de opeenvolgende generaties de eetcultuur hebben vormgegeven.<<<<<<<<<
U wilt weten wat er tegenwoordig met de Indonesische/Indische gerechten in Nederland gebeurt! Hier is een volledig verwaterde website van gerechten. Heel triest en om te huilen. Deze goed gelovige man kan rendang in een kleine 10 minuten (uit een pakje) maken en serveert het ook nog met aardappelen.
Ik hoop echt dat hij zijn website verandert in http://www.samasaya.belazerd.nl
http://www.samasaya.nl/en/recepten/
Ik geloof dat dat Indisch retaurant in de 50-er jaren in Amsterdam die beticht werd hondenvlees te verwerken : Tante Kaatje heet. Maar kan ook weer mis zijn hoor.
Kende niemand restaurant Semarang van mijn helaas overleden schoonzus en broertje in Geuzenveld? Kwamen veel Hilversumse BN-ers na een goede recentie in het Parool.
Ik heb in mijn “actieve” periode in de negentiger jaren v.d.v.e. vaker gegeten in restaurant Semarang, Geuzenveld. Alhoewel helemaal niet “posh” werd het de favoriet van mijn Britse principaal en een aantal van mijn klantjes.
Lekker kon je ook eten in het gelijknamige restaurant in de Danckert (of Valerius?)straat in Den Haag. Je zat er niet gemakkelijk en de tent, met name de aangrenzende toko, zag er rommelig en niet altijd fris uit, maar het eten was hemels.
De Chinese eigenaar was een man van ongewoon veel babbels.
Pak Pierre
De NRC heeft mijn reactie wel geplaatst:
http://www.nrc.nl/koken/2013/11/09/indisch-koken-3-0/
En met het logo van I4E, die ze dan hebben verkregen door het emailadres wat ik invulde en via de wordpressdatabase vonden ze het logo. (automatisch gaat dat )
Mensen…. schrijf je boosheid van je af op die pagina.
Reageer !!
Ook als ik nog niets binnen krijg van alle bezittingen van mijn familie die ze in Indonesia hebben moeten achterlaten.Mvg.Jos Crawfurd.
Mijn Zeeuws meisje heeft niet zoveel heimwee! Maar ze kookt erg lekker Indisch! Niet alleen nabootsen (zoals boerenkool klaarmaken sinds vele tientallen jaren onveranderd recept, ook lekker), maar ook ontbrekende ingrediënten vervangen door iets anders.
@Pak Boeroeng, op 10 november 2013 om 23:35 zei: Ik heb wat geschreven op de NRC-site en ik dacht dat het geaccepteerd werd, maar nu zie ik het niet staan. /…/@
— Een eerdere reageerder(m/v) op het NRC-artikel
[CITAAT] Soes, 9 november om 20:59 zei: Ik probeer het nu voor de derde keer. Ik hoop dat het plaatsen nu wel lukt. /…/ [EINDE citaat]
e.m.
Ik heb voor de NRC wat ingestuurd voor 15 augustus en voor 28 oktober. Met het bekende gevolg. Ik dacht lang dat er alleen maar geen belangstelling voor dit soort zaken zou zijn.Doofpot (of iets ergers?).
Ronald Hoeben slaat natuurlijk de plank mis om ‘het indisch koken’ in de rij te plaatsen van de gekende internationale ‘keukens’ waar sterrenkoks met hun creaties vooral de gefortuneerde fijnproevers aan zich binden. Ooit een biografie van een keurmeester gelezen hoe slim de Michelin-ster marketing opgezet is.
Maar hoe rijk en uitgebreid de indonesische keuken is had hij kunnen weten:
http://www.smulweb.nl/artikelen/158226/De-ontstaansgeschiedenis-van-de-indonesische-keuken
Een opvallend detail van de Nederlandse invloed is de rijsttafel. Dit was een Nederlandse uitvinding waarbij ook het bier rijkelijk vloeide.
P.Lemon, op 10 november 2013 om 23:43 zei:
Een opvallend detail van de Nederlandse invloed is de rijsttafel. Dit was een Nederlandse uitvinding waarbij ook het bier rijkelijk vloeide.
————————————————————————————
Rijsttafel , is een palet van samengestelde gerechten uit Nederlands Oost Indie die qua samenstelling soms niet bij elkaar passen.
Die samenstelling werd door de Nederlanders (Indische) rijsttafel genoemd .
>>>>>>>>>>>Rijsttafel , is een palet van samengestelde gerechten uit Nederlands Oost Indie die qua samenstelling soms niet bij elkaar passen.
Die samenstelling werd door de Nederlanders (Indische) rijsttafel genoemd .<<<<<<<<<<<
Vaak passen diverse gerechten niet bij elkaar, omdat de rijsttafel was bestemd voor een hele groep mensen en ieder mens heeft zo zijn eigen smaak. Door veel verschillende gerechten te maken heeft een ieder een keuze naar smaak. In het verleden hebben wij ook op die manier rijsttafel bereidt.
Maar niet iedereen heeft een goede smaak. Sommigen kunnen zich soms als varkens gedragen, nemen van alles wat en als ze het niet lekker vinden, gooien ze het gewoon weg. Dat is ook de ervaring hier in Amerika. Een midden weg is moeilijk te vinden.
Tussen 1969-1970 ging ik vaak mee (gonceng) met mijn vader als hij uit ging eten met zijn Indonesische collega’s ambtenaren .
In Amsterdam waren toen een paar goede Indonesische restaurants zoals Restaurant Indonesia (singel) , Bali in Leidsestraat .
Eentje tegenover Tuschinski , en eentje bij de Vijzelstraat.
We gaan ook nooit Indische of Indonesische rijsttafel nemen, altijd zelf samen gestelde menu .
Toen heb je nog geen “echte” Indonesische rumah makan , afhaaltoko’s zoals je nu bijna overal kan vinden.
>>>>>>>>>>In Amsterdam waren toen een paar goede Indonesische restaurants zoals Restaurant Indonesia (singel) , Bali in Leidsestraat .
<<<<
Restaurant ken ik en heb daar toen met mijn verloofde 2 keer gegeten.Wel lang geleden in de jaren 60.
http://www.smulweb.nl/artikelen/158226/De-ontstaansgeschiedenis-van-de-indonesische-keuken
—————————————-
Veel omong kosong dese.
@Pak SA Omong kosong ws teveel uit de boekjes, hoewel de auteur/gastronoom1 kenner, liefhebber is en kan koken.
Over gastronoom1 Mijn favoriete keuken is de Franse keuken en ik hou van wijn.
Ik heb mezelf omschreven als gastronoom. Eigenlijk afgeleid van gastronomie: harmonie tussen wijn en spijs. Dat geeft eigenlijk al aan hoe ik in het leven sta. Ik leef om te eten en eet niet om te leven. Ik hou van ambachtelijk koken. Ik heb een klassieke inslag wat koken betreft, maar ik wil me ook graag aan modernere trends overgeven. Eten en wijn vind ik erg belangrijk en maken dan ook een belangrijk deel uit van mijn leven. Genieten is belangrijk en dat vindt zijn uiting in mijn motto: Het leven is te kort om slechte spijzen te eten en slechte wijn te drinken!
Bij het schrijven van deze artikelen heb ik de volgende literatuur geraadpleegd:
-Het nieuw Indonesisch kookboek, Elsevier Amsterdam 1986
-Selamat Makan, Tirion Baarn 1990
-De origineel Indonesische keuken, Tirion Baarn
-Indonesisch koken nieuwe stijl, de Lantaarn Amsterdam 1989
@ Pak Lemon.
Als achtergrond informatie hoe groot de Gordel van Smaragd is, hoe veel deelvolkeren en grote eilandjes ze hebben is ook nodig om het te vertellen.
Alleen werd niet verteld hoe de zgn “Rijsttafel”was tot standgekomen( mijn inziens door de rijke Nederlanders / planters die uit alle streken bij elkaar komen , in het bijzonder bij de Pasar Gambir bij de Koningsplein in Batavia .
Eigenlijk is het een buffet van streekgerechten .
Dat Noord Sumatra i.h.b de Bataklanden of Bali of de “Molukken” een beperkte keuzemenu hebben in vergelijking met Java( Sunda-Mid./Oost Java ) is te wijten aan de vruchtbaarheid / bodemgesteldheid en de aanwezige natuurlijke goederen (vlees-vis-gevogelt en groenten ).
Zelfs bij de West Sumatranen (Padang e.o) die ook vruchtbaar is gebruik men vroeger karbouwenvlees voor rendang (nu nog in kleine dorpen) in plaats van rundervlees .
Het gebruik van suiker , santan , peper moet men niet alleen zien voor kleur( kunjit, pandan) en sereh /salam etc maar ook voor geur en smaak .
En toch vergeet men de belangrijkste functie en dat is om het gerecht langer te kunnen bewaren.Men kende vroeger nog geen kulkast(een koele kast).
In West Java heb je zelfs diverse soorten gado2, lotek of asinan .
Gelukkig hebben we nu al diverse food courts , waar je Soto Lamongan ( anders dan Soto Padang of Soto Bandung en Soto Betawi etc) .
Die food courts kan je in de grote steden in Indonesia en USA etc vinden waar Indonesiers of Indische mensen in diaspora bij elkaar komen om over hun heimwee naar hun oorsprong en of om lekker bij elkaar te omong omongen .
>>>>>>>>Die food courts kan je in de grote steden in Indonesia en USA etc vinden waar Indonesiers of Indische mensen in diaspora bij elkaar komen om over hun heimwee naar hun oorsprong en of om lekker bij elkaar te omong omongen .<<<<<<
Over Food Court gesproken, de laatste tijd hebben we er een, voor mij, een nieuwe snack er bij: Aram-Aram Oncom. Een soort ragu (anders dan lemper) van kip of varkensvlees en goed heet. Ook wordt er in het midden een rawit ingebouwd. Het vlees gerecht wordt in gerold in zachte rijst en omwikkeld met pisangblad. Het totaal is langer dan een ingepakte lemper. Cost $1.50 en smaakt goed.
>>>>>>>>>>Bij het schrijven van deze artikelen heb ik de volgende literatuur geraadpleegd:
-Het nieuw Indonesisch kookboek, Elsevier Amsterdam 1986
-Selamat Makan, Tirion Baarn 1990
-De origineel Indonesische keuken, Tirion Baarn
-Indonesisch koken nieuwe stijl, de Lantaarn Amsterdam 1989<<<<<
Dan mist u een zeer belangrijk boek gegeven.
De Moderne Kookkunst van Paul-Henri Pellaprat. Een boek met 3000 gerechten en waaraan 50 maitres de cuisine uit heel Europa aan hebben meegewerkt. Ik kreeg het als afscheid cadeau in 1981 van mijn Lummus collegae voordat ik naar Amerika vertrok.
Pellaprat was ook directeur geweest van de beroemde Gordon Bleu school in Parijs.
Vele gerechten zijn simpel beschreven en makkelijk na te maken.
@ Pak SA “Alleen werd niet verteld hoe de zgn “Rijsttafel”was tot standgekomen( mijn inziens door de rijke Nederlanders / planters die uit alle streken bij elkaar komen ”
Was voor deze gastronoom natuurlijk ‘te hoog gegrepen’, omdat wij het ook uit de overlevering ( dwz oraal ) moeten hebben.
zie vorige topic https://indisch4ever.nu/2011/11/05/waarom-is-een-rijsttafel-zo-overvloedig/
Arem-arem lijkt op lemper, maar wordt gemaakt met gewone rijst ipv ketan. Op Midden-Java wordt droge sambal goreng als vulling gebruikt. Die van mijn schoonmoeder zijn heerlijk en ik vraag altijd of ze die wil maken als ik op reis ga.
Ik heb wat geschreven op de NRC-site en ik dacht dat het geaccepteerd werd, maar nu zie ik het niet staan.
Misschien moet je eerst registreren, maar dat kan alleen als je abonnee bent met een nummer.
Dat registreren eerst moet geven ze ook niet duidelijk aan.
Ja kennelijk schrijft de journalist vanuit een stereotypering over Indische mensen. Allemaal vol heimwee en nostalgie.
Dat doet me denken aan wat ik ooit schreef:
Misschien komt het cliché van nostalgie ook voort uit gekrenkt nationale ego of verwerping van kolonialisme en dat nog verder praten over Indië niet kón deugen . Misschien ook is het een overdrevenheid in betrokkenheid met het ballingschap van de Indische Nederlanders en Molukkers. In de trant van : allemaal zielige mensen vol heimwee . Of is die overdrevenheid een poging de dreiging van ‘vreemde oosterlingen’ in het land te bezweren
Ach ja … wat is heimwee? Dat is toch een verlangen naar alles wat je thuis, “back home” (het “heim”, voor Duitsers “de Heimat”) achterliet?
Dat “alles” betekende het landschap, de flora, de fauna, het klimaat, de geuren, kleuren en geluiden, noem maar op. Dus ook het eten.
Van alles wat vooral de 1ste generatie miste werd weinig terug gevonden in het nieuwe land, hoog boven de evenaar, behalve het eten. Dat kon tot op grote hoogte worden nagebootst. Eerst met veel surrogaten, geleidelijk aan met hoe langer hoe meer van “het origineel”.
Maar die surrogaten bleken ook lekker en kregen geleidelijk aan bestaansrecht op het “Indische” menu. En er werd geëxperimenteerd met nieuwe surrogaten en combinaties, ondenkbaar in Negeri Panerkoms.
Wat is er mis mee, wie is er arrogant?
Pak Pierre
In de reacties op het NRC artikel zaten handige en nuttige tips inzake kruiden en boemboes. Om een enkele kon je ook smakelijk** lachen …
@Frans Berg, 9 november om 14:25 zei: /…/Zelf woon ik al vele jaren buiten NL en vroeger kon ik alle kruiden op de Albert Cuyp kopen en zelf in een tjebok vijzelen,/…/@
@Beantwoorden: Rsyaifoel, 9 november om 19:21 zei: In een “tjebok” vijzelen? Dat lijkt me geen goed idee!;))) Het lijkt me beter om een ” tjobek” te gebruiken.@
**voor zover van toepassing
e.m.
Meneer Houben is a big no no, die graag zijn typische hollandse arrogantie toont door met zijn vinger te gaan wijzen.
Hij is voor mij te dom om verder commentaar op te geven.
@Ronny, op 10 november 2013 om 21:20 zei: /…/Hij is voor mij te dom om verder commentaar op te geven.@
— Moet een koud kunstje voor u zijn heer Geenen, lijkt mij. U bent per slot van rekening van de Merlot bij het zwembad en niet van de Dom Pérignon!;)
Grrrrrtz,
e.m.
– Moet een koud kunstje voor u zijn heer Geenen, lijkt mij. U bent per slot van rekening van de Merlot bij het zwembad en niet van de Dom Pérignon!;)
Grrrrrtz,
e.m.
U begrijpt best wat ik bedoel. Deze persoon heeft een artikel geschreven zonder zijn hersens te gebruiken of eerst na vraag te doen. Dat is dom of te wel “een kip zonder kop” als variant.
Natuurlijk begrijp ik wat u bedoelt heer Geenen. En u weet inmiddels dat ik een fan ben van Daniël Arends!
Trouwens over @”een kip zonder kop” alsvariant@ gesproken:
http://en.wikipedia.org/wiki/Mike_the_Headless_Chicken
e.m.
Ja wat een onzin. We eten toch Indisch omdat het lekker vinden niet uit heimwee.
Alsof Hollands eten zo modern en vooruitstrevend is.
Blijkbaar betekend Indisch eten voor hem: naar een restaurant gaan.
Goed initiatief trouwens van Indisch 3.0
Wel een kanttekening, ik dacht dat het een gerecht moest zijn die past bij een Rijsttafel. Het winnende gerecht, hoewel het me heerlijk lijkt, lijkt me niet iets wat je op tafel zet samen met Rendang etc, het is meer een compleet gerecht.
Ik wou een reactie plaatsen op de site maar dat lukte helaas niet.
heimwee en nabootsen ?
is die journalist niet een arrogante gehaktbal ?
Mijn brouwsels mag je soms nabootsen noemen. Zo slecht ben ik.
Maar Indische mensen zijn zo goed en kwaad als het ging hun eigen potje gaan koken in de diaspora, zoveel mogelijk als ze dat gewend waren.
Dat heeft niks met heimwee en nabootsen te maken. !
Ik irriteer me gruwelijk aan dat pedante toontje en de sleetse cliches. NIet Indisch eten, maar het soort journalistiek dat hier getoonspreid wordt is aan modernisering toe.
Zo zijn we erachter gekomen dat de rijsttafel een uitvinding is van de Hollanders. Indische mensen hebben het over koken en niet over indisch koken of indische rijsttafel. Dat Bertus Bakker van de NRC gelijk heeft en dat er weer een mythe is doorgeprikt.
De volgende mythe a.u.b.
De volgende mythe is dat er een mythe was.
Bertus Bakker sleepte dat van die rijsttafel de discussie in, maar het was totaal niet relevant.
Het leek alsof hij daarmee simpelweg ontkende dat Indonesiërs zelf hun gerechten maakten en dat Nederlanders dat allemaal gedaan hebben.
Ik ga niet meer doorvragen of hij dat inderdaad zo bedoelde, maar een dergelijke lompheid zou me niet verbazen.