Boekpublicatie en expositie over de opvang van ontheemden uit Indonesië in kampen en contractpensions. Verschijnt op 21 maart 2014.DescriptionIn ‘Opgevangen in andijvielucht\’ schetst journaliste Griselda Molemans de opvang van de grootste groep ontheemden ooit die gedwongen naar Nederland is gekomen: in de periode 1950-70 moesten zo\’n 380.000 Nederlandse staatsburgers en onderdanen de republiek Indonesië verlaten vanwege vijandigheid van de inheemse bevolking en een gebrek aan toekomstperspectief. Deze onderling zeer diverse groep omvat…te naast duizenden Indische Nederlanders ook Indo-Afrikaanse KNIL-militairen en hun gezinnen, Moluks militair en marinepersoneel, Papoea\’s, Toegoenezen, spijtoptanten, statenloze Chinese gezinnen, Indonesische veiliggestelde gezinnen plus Hollandse en Surinaamse gezinnen. Opgevangen in andijvielucht.
Basisontwerp van het boek. Veranderingen zijn te verwachten.
...................
Indisch4ever 
Het is niet allen goed vergaan. Dwz. ik ken 2 ongehuwde zusters die samen met het hele gezin in de jaren 60 naar US ge-emigreerd zijn, samen met hun inmiddels toch al ouder moeder, weduwe van een in een Jappenkamp overleden KNIL militair die ergens in de jaren 80 weer
terug gekeerd zijn naar Ned. Eén woont nu in Diemen de andere in Apeldoorn. Die in Diemen is trouwens inmiddels wel getrouwd met een Indo. Maar mijn zwager en zijn familie in LA gaat het prima en ook hun vrienden van de Indische club Avio. Zij willen zeker niet terug behalve voor vakantie of familiebezoek. Trouwens mijn nichtje Hille en haar man in Australie met hun inmiddels volwassen kinderen ook niet.
Pak Arthur,
Mijn oude kontjo Benny Monteiro had de zelfde route
met vrouw en al zijn kinderen deze moedige tocht afgelegd.
Bij een stop in California kreeg hij een baan aangeboden,
dat hij met beide handen aangreep.
Ik hoop dat Ben nog in leven is
Pak Arthur ,wij wachten op meer.
siBo
Pak Bo Keller.
Op de website http://www.zabasearch.com komt een Ben Monteiro voor, hij woont in Torrance, CA en is 83 jaar oud.
Misschien is dat dezelfde Ben.
Pak Arthur,
’t Moet ”de” Ben zijn, ga hem opsporen en alvast
m’n hartelijke dank
siBo
Het onderwerp is de opvang van repatrianten.
Wie iets kan vertellen over opvang in Amerika, is ook welkom.
Nu ja, de Indianen hebben toch ook iets met “Indisch” te maken?
Anders waren het geen “Indianen”, voordat iemand ze tot “native American” bombardeerde (in sommige landen/gebieden was “native” (inlander, inboorling) ook een denigrerend scheldwoord, maar vooruit dan maar ….. ).
Verder kan de Indische gemeenschap in de diaspora misschien wat leren van de Indianen en wel dat het beter is je niet terug te trekken in reservaten om je traditionele leventje te lijden en je cultuur te behouden. Je blijft op achterstand en moet toezien dat ook de nieuwe immigranten je economisch, alsmede in vele andere opzichten voorbij snellen. Wat overblijft is het vuurwater en een casino.
Howghhhh.
Pak Pierre
Sinds Columbus waren het al Indianen, omdat Columbus dacht in de Indische archipel te zijn aangekomen. Sorry Boeroeng, ook ik kan het niet laten.
En uit de Indische archipel kwamen/komen ze terug met allemaal Indianenverhalen!***
e.m.
En uit de Indische archipel kwamen/komen ze terug met allemaal Indianenverhalen!***
e.m.
Zoals u dat ook doet, niet waar
PS
***geldt uiteraard niet voor Pak Eric; want niet in Semarang geweest.;)
Ben trouwens benieuwd met welke verhalen MP Mark Rutte ‘thuis komt’ en hoe-tie zal worden opgevangen.
e.m.
Zijn boek zal luiden: “Opgevangen in trasilucht”.
Pak Pierre
Mijn ervaring over de opvang in Amerika is gegraveerd in mijn geheugen.
Het was in de ochtend van 25 mei 1960 en ons schip, de Nieuw Amsterdam naderde de haven van New York.
Plotseling begon iedereeen naar een kant van het schip te rennen en ik hoorde gejuig en geschreew. Daar stond ze dan, de Statue of Liberty zo genoemd naar Libertas, de Romeinse godin van vrijheid met een licht in haar uitgestrekte hand en een gebroken ketting voor haar voeten. Het gedicht dat ik geleerd had op school schoot mij te binnen: “Give me your tired, your poor, your huddled masses yearning to breathe free” en ik kon me zelf niet bedwingen, de tranen stoomden over mijn wangen.
Wij, Indischen, ontvluchten deze keer geen slavernij of de dood of religie zoals vele miljoenen voor ons hadden gedaan maar hier voor de tweede keer werd ons leven zo dramatisch geleid door omstandigheden en ik was er blij om.
More please!!!
e.m.
Hier sluit ik mij bij aan. In goed Nederlands: En toen, en toen, en toen ……?
Je mooiste woorden uit dit stukkie Pak Arthur, vind ik “maar hier voor de tweede keer werd ons leven zo dramatisch geleid door omstandigheden en ik was er blij om”.
Geleid door omstandigheden, niet gepland, per ongeluk ergens in terecht gekomen.
Hoe vaak denk ik niet: “Als de Amerikanen zich bij Pearl Harbour niet hadden laten verschalken door de Japanners …. ” om vervolgens te fantaseren wat er dan van mij zou zijn geworden.
Om bij het topic te blijven besluit ik evenwel met mogelijkheid nomor 23 miljoen: “…… dan waren zoveel van ons niet in Nederland opgevangen in andijvielucht”.
Pak Pierre
Mijn moeder zei altijd “a(l)s is verbrande turf” . Mijn probleem: wat was nou eigenlijk turf? Op de broederschool in Soerabaja was dit wel verteld, maar dat was niet goed aangekomen. Welke Indo heeft weleens turf gezien, of de as daarvan?
Zo blij dat je voortdurend denkt aan die vreselijke periode in de archipel.
Heer of mevrouw Sil, iemand heeft gezegd dat u de indruk maakt van zo’n kef-hondje achter de pagger, te bang om tevoorschijn te komen en dat maakt u waarschijnlijk blij.
U geeft mij ook de indruk van een losgeslagen kanon zonder ballen en alleen met kruit.
Hear, hear …. ik ken die man die dat niet heeft gezegd maar wel geschreven heel goed.
Pak Pierre
Gevoel voor humor kan je niet ontzegd worden Arthur. Dat leer je niet op de zondagsschool van de Bijbel.
Gekookte andijvie met witte rijst en sambal is wel lekker, vind je niet?.
En nu verschuilt u zich achter verkapte humor Sil, er is niets humoristisch met de vreselijke periode in de archipel.
Ach … laat SiL maar keffen achter de pagger. Geen 8 op slaan.
Pak Pierre
Pak Pierre, zo is het ook, geleid door omstandigheden en niet zoals u ook weet: “gepland, per ongeluk ergens in terecht gekomen”.
Dit is de juiste betekenis van “Er is niets nieuw ondere de zon”.
Wat betreft, “en toen en toen” en “more please”, wordt niet “en toen al”, want Boeroeng heeft op 20 november het groene licht gegeven om off topic te gaan.
Ik moet er alleen over denken hoe ik het zo kort mogelijk kan maken zonder teveel gezanik.
Ik zie Pearl Harbor als onze redding in disguise. Amerika was niet opgewassen tegen Japan en de sneak attack heeft haar doen ontwaken met het gevolg van een geweldige oorlogs productie waar admiraal Yamamoto al voordien Japan voor had gewaarschuwd.
Niks groene licht hoor. Ik gaf een voorzetje voor verhalen over opvang in Amerka
Nou Pak Arthur,
Ik weet zeker dat Boeroeng je een aparte “Pikiran” gunt voor je mémoires. Hoeft niet in één keer. Maak er maar een feuilleton van. Indo goes west.
Okee, ik doe een voorzet. Eerste deel. Je debarkeerde op Alice Island, onder de Statue of Liberty (overigens made in France). Onder de douche, ontluisd, haren in Elvis Presley stand, amerikaanse kleren aan, cowboyhoed, paard, 2 zesschieters en 36 patronen gekregen (government issue) ….. en toen, en toen, en toen …..?
Let us not hunger.
Pak Pierre
Onder de douche, ontluisd, haren in Elvis Presley stand, amerikaanse kleren aan, cowboyhoed, paard, 2 zesschieters en 36 patronen gekregen (government issue) ….. en toen, en toen, en toen …..?
Met de humor maakt je er wel een potje van.
Onze disembarkation vondt plaats in Hoboken, New Jersey, omdat Ellis island al 6 jaar gesloten was. Misschien hadden de luizen de boel overgenomen Pak Pierre.
Het invullen van de nodige formulieren ging aardig vlot en wij die niet aan de Oostkust bleven werden op de trein naar Chicago gezet om van daaruit naar verschillende plaatsen te gaan. Ik nam mijn petje af voor de gezinnen met jonge kinderen, de Indischen vertoonden werkelijk hun pionier spirit, vol goede moed en vertrouwen in een land waar de mogelijkheden onbeperkt waren.
Mijn sponsor, de Methodist kerk, was in Oklahoma City en ik werd op het station al opgewacht door een jong Indish stel die me naar een hotel in downtown brachten.
Deze Indische mensen waren 6 maanden eerder gearriveerd en hadden dezelfde sponsor als ik.
Ik kreeg gratis verblijf en eten in dat hotel omdat iemand van de kerk de eigenaar was.
Ik kwam zeer under de indruk over de vriendelijkheid en helpzaamheid van de Amerikaan en al vlug kreeg ik een baantje als kelner in een restaurant dat beheerd werd door een lid van de kerk.
Wat ik niet gewend was, is dat niemand mij uitlachte als ik een woord verkeerd uitsprak en dat heb later ook niet bij anderen ondervonden. Dit is werkelijk een immigratie land dacht ik.
Wat mij wel tegenstond was het feit dat mij gezegd werd dat als negers het restaurant binnen lopen en gaan zitten, om hun dan niet te serveren.
Ik dacht, dit baantje zal ik niet lang kunnen behouden, maar gelukkig heb ik nooit voor het feit moeten staan om ontslagen te worden.
Drie maanden later vroeg het Indisch echtpaar met wie ik bevriend raakte of ik met hun mee wilde naar California.
Dat klonk mij als muziek in mijn oren want ik was nog niet in het bezit van mijn eigen auto en zou dan pas veel later kunnen gaan.
Wij, drie Indos, namen route 66 in een oude Chevrolet Bell Air met een gehuurde sleurwagen voor bagage er achter dwars door Indian country en de hete woestijn en vroegen ons af hoe de eerste pioniers dit hebben kunnen doen.
Go West young man, and that I did.
>>>>>>>>Dat klonk mij als muziek in mijn oren want ik was nog niet in het bezit van mijn eigen auto en zou dan pas veel later kunnen gaan.
Wij, drie Indos, namen route 66 in een oude Chevrolet Bell Air met een gehuurde sleurwagen voor bagage er achter dwars door Indian country en de hete woestijn en vroegen ons af hoe de eerste pioniers dit hebben kunnen doen.
Go West young man, and that I did.<<<<<<<<<<<<
Uw verhaal heb ik al diverse malen in ongeveer de zelfde vorm uit de mond van mijn jongere broer, mijn half zuster en mijn nicht en hun wederhelft mogen horen. Ik denk dat alle Indo emigranten die onder de Walter Act vielen, ook over zulke ervaringen kunnen vertellen. Het waren allemaal erg moedige mensen in die tijd. En petje af, want de meesten zijn ook nog goed geslaagd.
Van dat standpunt uit gezien, ben ik echt een zondagskind, want ik kreeg van uit Amerika toen ik nog in Nederland woonde een baan aangeboden, gegarandeerd voor twee jaar.
Ja, dit zijn de ongekende verhalen meneer Olive. De spanning van de op hoop van zegen zuidwaarts trekkende sinasappelplukkers van John Steinbeck zit er voelbaar in.
Maar pas deel 1 toh? Can’t wait for more …
e.m.
Paks
Je zou ook de vergelijking kunnen trekken met een venijnige zwerfhond die je stiekem van achter besluipt en onverwachts in de kuiten bijt.
In Indie hadden ze voor zo’n beest een treffende naam.
eppeson marawasin, op 19 november 2013 om 23:32 zei:
“Dag mevrouw Groot, ik moet u helaas bekennen dat ik niet weet waar u op doelt.
De eerste keer zou president Obama hebben gezegd, dat de fouten die in het verleden zijn gemaakt hersteld moeten worden en nooit meer mogen worden gemaakt. Daartoe is een speciaal bureau in het leven geroepen waar native Americans onmiddellijk de hulp van de federale regering kunnen inroepen.
“Het laatste nieuws dat ik vernam dateert van eind oktober en behelst dat president Obama de maand november 2013 heeft uitgeroepen tot Nationaal Native American Cultureel Erfgoed Maand en dat met de nodige toeters en bellen op 29 november a.s. officieel te vieren.
Als uw bezwaar niet te maken heeft met Obamacare of een belastingverhoging, dan ben ik benieuwd naar hetgeen waar u over struikelt.”
Allereerst wijs ik u erop dat er binnen native americans 2 kampen bestaan: a. de traditionelen en b. de progressieven.
U kunt zich voorstellen dat de overheid uitsluitend in gesprek gaat met
woordvoerders uit kamp b, waardoor er besluiten worden genomen die tegen de belangen van kamp a. ingaan.
Waar ik op doelde is wat mijn intussen helaas overleden vriend Earl Ray Lo:dac – een traditioneel lid van het Pimavolk – vertelde.
Dit is wat hij zei:
“de overheid beschouwt de reservaten nog altijd als ongewenste enclaves binnen N-Am. grondgebied. Fenomenaal bedacht is de nieuwste truc om deze te ontmantelen. Men berekende de oppervlakte van een reservaat, en verdeelt dit door het aantal bewoners dat recht krijgt op een evenredig deel per bewoner. Vervolgens is men vrij om een deel van het gedeelde oppervlakte te verkopen.
Aangezien het het armste deel van de bevolking betreft, zijn er altijd natives die hier (noodgedwongen) gebruik van maken.
In de loop der tijd zal het reservaat daardoor bewoond gaan worden door wat wij politiek zeer correct in Holland ook wel noemen “een gezonde culturele mix”.
U kunt Earl Ray Lo:dac googlelen.
Wat men echter tijdens het googlelen niet te weten komt, is dat Earl deel uit maakte van een groep activisten, en dat dat in N-Amerika levensgevaarlijk is (u kent in dat verband wellicht de naam Leonard Peltier).
Zijn zus kreeg een dodelijk auto-ongeluk.
Zijn huis brandde af waardoor hij de laatste jaren van zijn leven in een caravan moest leven, waarbinnen de temp. overdag kon oplopen vergelijkbaar met een auto in de brandende zon.
In Amsterdam kon hij regelmatig ‘uitrusten’ zoals hij verklaarde.
Hij overleed aan een hardaanval.
1) vermeende wereldverbeteraar Hussein Obama heeft tot nu toe niets hersteld.
2) native americans hebben niets aan een maand vol toeters en bellen. Dat zijn welbekende politieke manoeuvres om aandacht af te leiden van ware problemen om er vervolgens niets mee te doen.
eppeson marawasin, op 18 november 2013 om 19:07 zei:
Dat noemen ze tegenwoordig ‘politiek correct’
Politieke correctheid is bedoeld om de werkelijkheid te verdoezelen.
De betekenis van genoemde namen behoren tot de werkelijkheid.
Voor zover ik weet beschermt de Noorse overheid de Sami-cultuur en subsidieert zij hen opdat ze in hun eigenheid kunnen blijven bestaan in onze moderne wereld.
En wat betreft de Inuit heb ik begrepen dat de Canadese overheid er alles aan doet om hun leefgebied te beschermen.
Wat is daar discriminerend aan e.p.?
Wat Barack Hussein Obama doet voor de native volkeren is inderdaad niet veel zo niet niks. De laatste gemene politieke truc die door de overheid werd uitgehaald geldt nog steeds.
De pruimen waren weer zuur dit jaar.
Dag mevrouw Groot, ik stem in met uw omschrijving van het begrip ‘politiek correct’. In een eerste associatieve opwelling had ik daar ook voorbeelden bij.
1. Het bij voortduring overtreden van het walvisverbod door Noorse walvisjagers onder de politiek correcte term ‘ten behoeve van de wetenschap’.
2. De Canadese en jacht en slacht op zeehonden baby’s en ijsberen om respectievelijk voedselgebrek onder de Inuit te voorkomen en om hun leefgebied te beschermen.
3. Gastarbeiderszoon, allochtoon, medelander gediplomeerd MBO’er Sami el Farroudi, die als Wim de Vries wel voor een sollicitatiegesprek werd uitgenodigd.
Met uw Sami hebt u evenwel een punt. De naam Lap wordt als een belediging ervaren. Geen discussie. De Sami worden zowel in Noorwegen, Zweden en Finland volwaardig binnen de wet gesteld.
In uw ander voorbeeld zijn er stammen die zich liever Eskimo’s noemen, maar toch met Inuit worden aangeduid. Inderdaad, niets discriminerend aan mevrouw Groot.
Tot slot, jammer voor u dat de pruimen zuur waren dit jaar. Heeft blijkbaar uw gevoel voor humor lichtelijk aangetast. Hier bij mij, dicht bij de Betuwe was de oogst voortreffelijk en waren met name de kersen overheerlijk.
Overigens, wie of wat is e.p.? Vooralsnog houd ik het maar politiek correct op een ‘tikfout’!
Fijne dag verder mevrouw Groot.
e.m.
Dank voor uw waardevolle voorbeelden heer E.M.
“3. Gastarbeiderszoon, allochtoon, medelander gediplomeerd MBO’er Sami el Farroudi, die als Wim de Vries wel voor een sollicitatiegesprek werd uitgenodigd.”
Een voorbeeld van discriminatie? Jazeker.
U kent ook vast wel het begrip ‘positieve’ discriminatie.
Daarvan ken ik vele schrijnende voorbeelden die helaas niet zo uitgebreid aan de orde komen als het door u aangehaalde. Daardoor is het evenwichtig in ons landje met zijn honderden verschillende culturen danig verstoord.
Maar goed, ik ben dan ook nog niet geheel gewend geraakt om te denken volgens politiek correcte indoctrinatie die verordonneert om de bal 1 kant op te schoppen.
Bent u overigens te spreken over het beleid van de zwarte Barack Hussein Obama mbt zijn rode broeders? Volgens mijn informatie volgt hij hetzelfde beleid als zijn blanke – en daardoor volgens sommigen per definitie rascistische – voorgangers.
Ik hoop van harte dat ook in deze een waardevol voorbeeld kunt geven, waardoor ik mijn standpunt kan bijstellen.
Zojuist las ik een stukje van de 2 linquisten Peter Bakker en Hein van der Voort, waarin deze het begrip eskimo verklaren. Dat geeft lucht.
Een kleine interpretatie-aanpassing wat betreft uw opmerking over zure pruimen. Deze te weinig door de zon beschenen vruchtjes zijn niet in staat mijn humor noch mijn optimistische natuur aan te tasten. Fruitboompjes staan in mijn tuintje dan ook in de volle zon.
p.s.
e.p. was inderdaad een tikfoutje. Ik dacht bij het typen aan Eppeson, vandaar.
Men noemt mij hier abusievelijk (of wellicht politiek correct) ook wel eens De Groot ipv Groot, en soms schijn ik mijn naam geen eer aan te doen, zou ik beter Sylvia Klein kunnen heten.
Maar ach, what’s in a name? Wat telt zijn een glimlach op het gezicht en een warm hart voor zowel Sinterklaas als Zwarte Piet mits we de laatste voortaan Hajji Firoez noemen, en straks voor de Kerstman.
Ik gun ook u verder een fijne dag heer Eppeson Marawasin, en moge de pruimen vandaag zoet smaken.
Tja …. er was een tijd dat ik “Groot” (zonder voorvoegsel “de”) alleen associeerde met de daden van de man met de kleine naam, Piet Hein (zal ook wel een oorlogsmisdadiger blijken te zijn; nader onderzoek gewenst). Verder denk ik dat “Groot” een naam is die veel voorkomt in West Friesland. Streeknaam zo gezegd.
Back to topic – Over andijvielucht gesproken:
Een restaurant cum bruin café in Almere biedt onbeperkt eten van “stamppot rauwe andijvie met gehaktbal” aan.
Ze leren het nooit, die totoks.
Pak Pierre
Ach Du Lieber! Om de een of andere reden is mijn voorbedrukte naam weggepoetst en was Pak Pierre dus Anoniem.
Maar dat stukje over Piet Hein en Groot (what’s in a politically correct name) was dus echt van Pak Pierre, even met één oog uit de winterslaap ontwaakt.
PP
PS: Ik heb net als Trijntje ook 1 Euro uitgeloofd per “like” die ik zou krijgen. Gelukkig maar 1 “like” ontvangen. Bedrag onmiddellijk overgemaakt naar limalimalima. Actie gesloten.
PP
@sylvia Groot, op 19 november 2013 om 13:11 zei: Bent u overigens te spreken over het beleid van de zwarte Barack Hussein Obama mbt zijn rode broeders? Volgens mijn informatie volgt hij hetzelfde beleid als zijn blanke – en daardoor volgens sommigen per definitie rascistische – voorgangers. Ik hoop van harte dat ook in deze een waardevol voorbeeld kunt geven, waardoor ik mijn standpunt kan bijstellen.@
— Dag mevrouw Groot, ik moet u helaas bekennen dat ik niet weet waar u op doelt. Ik dacht juist dat het beleid van president Obama gericht is op nog meer zelfbeschikking voor de native Americans.
De president is een paar jaar geleden begonnen een jaarlijkse bijeenkomst op het Witte Huis te organiseren met alle leiders en/of stamhoofden van native Americans, om in gezamelijkheid plannen te bespreken en inmiddels ook te evalueren. Dat sommige tribes casino´s mochten exploiteren en de revenuen daarvan naar eigen bevind van zaken mochten besteden, was meen ik al bestaand beleid.
De eerste keer zou president Obama hebben gezegd, dat de fouten die in het verleden zijn gemaakt hersteld moeten worden en nooit meer mogen worden gemaakt. Daartoe is een speciaal bureau in het leven geroepen waar native Americans onmiddellijk de hulp van de federale regering kunnen inroepen
De president heeft ook bewerkstelligd, ik meen begin dit jaar dat tribale rechtbanken inzake vrouwenmishandeling en –misbruik meer bevoegdheden hebben gekregen en zelfs non-natives mogen berechten.
Het laatste nieuws dat ik vernam dateert van eind oktober en behelst dat president Obama de maand november 2013 heeft uitgeroepen tot Nationaal Native American Cultureel Erfgoed Maand en dat met de nodige toeters en bellen op 29 november a.s. officieel te vieren.
Als uw bezwaar niet te maken heeft met Obamacare of een belastingverhoging, dan ben ik benieuwd naar hetgeen waar u over struikelt.
e.m.
P.S.: U zult mij wel een rare druif vinden, maar wat hebt u toch met pruimen …
@Pak Pierre de la Croix, op 19 november 2013 om 19:58 zei: /…/PS:. Actie gesloten.@
— Dag meneer De la Croix, uw bovenstaande eenmansactie bracht herinneringen naar boven aan een actie van Keessie en De Zonlicht Band; werd altijd gesloten met:
That’s the way, uh-uh, uh-uh, I LIKE IT, ah huh, ah huh,
That’s the way, ah huh, ah huh, I LIKE IT, ah huh, ah huh,
That’s the way, ah huh, ah huh, I LIKE IT, ah huh, ah huh,
That’s the way, ah huh, ah huh, I LIKE IT, ah huh, ah huh,
e.m;)
That’s the way, uh-uh, uh-uh, I LIKE IT, ah huh, ah huh,
That’s the way, ah huh, ah huh, I LIKE IT, ah huh, ah huh,
That’s the way, ah huh, ah huh, I LIKE IT, ah huh, ah huh,
That’s the way, ah huh, ah huh, I LIKE IT, ah huh, ah huh,
e.m;)
Over (rare) pruimen gesproken!
Wat denkt u hiervan: http://www.screencast.com/t/d4KlIdZOf2
Ik kwam deze foto tegen en voor een afwisseling leuk om te versturen.
Ik ben niet die persoon, maar ik doe wel fotografie. Ha!
Kodachrome***
You give us those nice bright colors
You give us the greens of summers
Makes you think all the world’s a sunny day, oh yeah!
I got a Nikon camera
I love to take a photograph
So Mama, don’t take my Kodachrome away
***Paul Simon
Ronny, op 17 november 2013 om 02:56 zei:
>>>>>>Sami en de Inuit <<<<<<<<<<
Ik heb net gegoogled en Sami is een Lap en Inuit is een eskimo.
Te uwer bewustwording:
Men noemt een Inuit geen eskimo, en een Sami geen lap.
Een indo noemt men toch ook geen blauwe?
Ibu Sylvia Groot,
In mijn jonge jaren in Amsterdam (50-er jaren) zagen Hollandse katjongs nog niet zoveel bruintjes Indo’s of anderszins en vonden ze het lollig je voor pinda chinees na te schelden. Dan vielen er uiteraard mijnerzijds rake klappen. Want dat had ik in Indie goed geleerd.
In de 60-er jaren en ik denk nu nog wel ben ik wel eens blauwe genoemd maar toen proefde ik eigenlijk dat het eigenlijk een soort koosnaampje was en niet iets om me te kwetsen. Ik was toen ouder en
begreep de Amsterdamse direktheid beter.
Maar iha gesproken gaan we het ook niet hebben over totoks en belanda’s en zo als we het denigrerend bedoelen. Maar las ik niet ergens dat U Nieuw Zeelanders Kiwi noemde. Ik weet wel ze noemen zich zelf ook Kiwi, maar uit de mond van een buitenstaander kan het ook verkeerd opgevat worden. Waarmee ik U niet terecht wil wijzen hoor, want ik acht U hoog.
Huib, op 18 november 2013 om 14:53 zei:
“Maar las ik niet ergens dat U Nieuw Zeelanders Kiwi noemde. Ik weet wel ze noemen zich zelf ook Kiwi, maar uit de mond van een buitenstaander kan het ook verkeerd opgevat worden.”
Ik heb er gewoond. Een kiwi is tevens trots erop om kiwi genoemd te worden mits wordt begrepen wat ermee wordt bedoeld.
Het is een manier van leven en heeft verder weinig van doen met ras of dergelijke nonsens.
Ik heb nooit meegemaakt dat de naam kiwi daar door iemand negatief werd opgevat.
Veel Hollanders van de oude garde die na WO2 emigreerden, konden zich uiteindelijk met recht eveneens kiwi noemen, wat uiteraard niets had te maken met het begrip ‘wannabe’, maar met integratie en assimilatie.
(ik noem dat laatste er maar even bij, voor het geval de pruimen voor sommigen nog zuurder worden)
Mevr.Sylvia de Groot,
Ja dat begrijp ik ook volkomen en heb ook altijd wel geweten dat de Kiwi’s de naam zelf als een erenaam voeren. Of het met fruit of iets anders te maken heeft zou ik niet weten. Geloof ook niet dat het ooi als scheldnaam wordt gebruikt. Een nicht van me is met haar gezin indertijd naar Australie ge-emigreerd en ze zitten er nog steeds naar hun zin. Soms komen ze voor bezoek naar Nederland en het gaat ze kennelijk goed. Mss. voelen ze zich nu Dingo?…ha…ha..of Aussie.
Huib, op 19 november 2013 om 13:26 zei:
“Ja dat begrijp ik ook volkomen en heb ook altijd wel geweten dat de Kiwi’s de naam zelf als een erenaam voeren. Of het met fruit of iets anders te maken heeft zou ik niet weten.”
De benaming Kiwi is gebaseerd op het nationale symbool van New Zealand, namelijk de vleugelloze vogel die Kiwi heet.
Dit dier komt uitsluitend voor in N.Z.
Vandaar hun trots mbt de naam.
Het fruit dat kiwi wordt genoemd, komt oorspronkelijk uit China.
Voordat de naam kiwi-fruit door N.Z. werd geintroduceerd, werd het chinese fruit genoemd.
De Nieuwzeelanders hebben het geadopteerd en groot gemaakt, zoals de Hollanders dat met de Turkse tulpen hebben gedaan.
Hartelijke groet, Sylvia
>>>>De benaming Kiwi is gebaseerd op het nationale symbool van New Zealand, namelijk de vleugelloze vogel die Kiwi heet.<<<<<<<<<<
Ik hoop niet dat ze geprobeerd hebben te vliegen!
Just kidding
>>>>.Te uwer bewustwording:
Men noemt een Inuit geen eskimo, en een Sami geen lap.
Een indo noemt men toch ook geen blauwe?<<<<<<<<
Woooh!
Ik heb gewoon gegoogled en daar stond het letterlijk.
U reactie geeft blijkbaar aan, dat het een soort scheldwoord is.
Ik zelf ben die woorden nog nooit tegengekomen.
Inderdaad scheldnamen, in het verleden door (helaas voor mij) blanken zijn geintroduceerd.
Zo bestaan er wel meer ingeburgerde namen waarvan veel mensen niet bewust zijn van de denigrerende betekenis.
Neem ook bijv. het woord SQUAW:
een scheldwoord dat door stammen aan de oostkust van N-Amerika werd gebruikt voor vrouwen van een vijandige stam. Dit werd opgepikt door de eerste kolonisten en zo wordt het jammer genoeg tot op de dag van vandaag gebruikt.
Grappig dat deze belanda hiermee iets rechtzet.
>>>>>>Grappig dat deze belanda hiermee iets rechtzet.<<<<<<<<
Daarom is er ook internet en men is nooit oud genoeg om te leren.
Dat noemen ze tegenwoordig ‘politiek correct’ heer Geenen, maar het discrimineren blijft gewoon hoor. U kent die beroemde regels van Shakespeare uit Romeo & Juliet …
Een Roodhuid uit Squaw Valley
pikte de rijst van ‘n Indomie.
En de Blauwe uit Bamiland
trouwde een Lap uit Samiland.
Bruce Springsteen stelde ooit vast ‘It’s Hard To Be A Saint In The City!’
e.m.
Om verwarring te voorkomen, Shakespeare liet Juliet natuurlijk zeggen:
“O, be some other name!
What’s in a name? that which we call a rose
By any other name would smell as sweet;/…/”
e.m.
>>>>>>>>>>>Dat noemen ze tegenwoordig ‘politiek correct’ heer Geenen, maar het discrimineren blijft gewoon hoor. U kent die beroemde regels van Shakespeare uit Romeo & Juliet …
Een Roodhuid uit Squaw Valley
pikte de rijst van ‘n Indomie.
En de Blauwe uit Bamiland
trouwde een Lap uit Samiland.
Bruce Springsteen stelde ooit vast ‘It’s Hard To Be A Saint In The City!’
e.m.
Ik moet u hierin teleurstellen.
Nee, al die regels zijn mij onbekend.
He did it again!…
Sylvia Groot,
Ja weet ik wel Sylvia maar ik wou je verklaring over die loopvogel een beetje uitlokken. Geintje. Maar nu weet iedereen tenminste alles over de Kiwi’s. Trouwens is er indertijd ook een aktie 555 voor de Kiwi’s gedaan bij die aardbevingen?
Voor zover ik weet niet.
Christchurch ligt deels nog steeds in puin, de stad waar ik gewoond heb.
Ja ik ben het eens met Mvg. Jos Crawford: Heer Lemon heeft het goed en duidelijk verwoord.
@Pak Crawfurd “Boeroeng daar word ik nou verdrietig van ”
Hoe het politiek bedrijf (dwz de gekozen vertegenwoordigers van bevokingsgroepen ), manipuleert en slachtoffers maakt is denk ik ook treffend verwoord
door Peter-Jan Schuin : In de film “de Gordel van Smaragd” wordt die moeilijke keuze op meer dan treffende wijze uitgebeeld. De halfbloed ‘Indo-vrouw’ die haar blanke man niet volgt, maar kiest voor haar Javaans pleeggezin en haar deels Javaanse afkomst, terwijl zij duidelijk geen partij kon kiezen tijdens de bloedige schermutselingen. Hoe veel heftige discussies en slaande ruzies zijn er tijdens die periode in de diverse families niet geweest betreffende de vraag om te kiezen voor de Indonesische nationaliteit of om naar Holland te vertrekken c.q. te repatriëren. Hartverscheurend moeten die beslissingen zijn geweest. Families die uit elkaar werden gerukt en elke beslissing die genomen werd, had zijn eigen onzekere en soms fatale gevolgen. Maar naast de pijn van het gedwongen vertrek en de aanpassing aan het leven in Holland, is er ook de pijn en verdriet over het onbegrip bij de Nederlanders die maar niet snappen dat er wel degelijk honger was geleden en mensen in groten getale op een uiterst gewelddadige manier zijn omgebracht, tijdens de Japanse bezetting. Alsof door het warme weer de ellende, die door de Japanners is veroorzaakt, toch wel minder erg was dan de bezetting door de Duitsers. “Wij hadden hier de hongerwinter, en hebben bloembollen moeten eten”. Helaas wordt leed wordt altijd met leed vergeleken, tegenwoordig noemt men dat het: “Me too” (Ik ook) gedrag. Met het onbegrip van de gewone burger kan ik, zij het met moeite, nog wel leven. Maar de desinteresse vanuit de Staat der Nederlanden voor de Problematiek van de Indische Nederlander heb ik heel veel moeite. Het verdriet van mijn ouders heeft zijn sporen bij hun kinderen achter gelaten en die hebben in veel gevallen dat verdriet doorgegeven aan hun kinderen
http://www.inog.org/nl/informatie/workshops/verhalen/verdriet
Heer Lemon,heel veel waardering voor Uw uiteenzetting.Ons leed wordt ondergewaardeerd van jaar op jaar worden er kransen gelegd bij het Indisch monument,echter onze innerlijke pijn wordt niet juist belicht. Het is het verdriet van de blanken die vaak de eerste keuze hebben om via Australië of rechtstreeks naar het Vaderland af te reizen waar familie hen opwacht. Wij bruine rakkers moeten ons bedruipen en komen in kamertjes terecht met een toilet en een badcel waar eens in de week gebruik van gemaakt mag worden. Ik hou op met mopperen,ga wat anders doen;het pijnigt mijn gemoed. Bedankt heer Lemon,Mvg Jos Crawford.
http://www.inog.org/nl/informatie/workshops/verhalen/verdriet
Kan niet geopend worden, error 404
Nog eens proberen heer Ronny,succes.
Mvg.Jos Crawfurd.
Het volgende krijg ik als vermelding bij het proberen te openen.
You may not be able to visit this page because of:
an out-of-date bookmark/favourite
a search engine that has an out-of-date listing for this site
a mistyped address
you have no access to this page
The requested resource was not found.
An error has occurred while processing your request.
Please try one of the following pages:
Home Page
If difficulties persist, please contact the System Administrator of this site and report the error below..
@Mr Ronny Probeer het via hun homepage
http://www.inog.org/index.php/nl/
Gelegenheid creëren elkaar te ontmoeten, erkennen en herkennen..
Als INOG-ger kun je in de loop van je leven worden geconfronteerd met klachten van lichamelijk of geestelijke aard. Zo’n inloopdag is de plek waar voor het eerst het eigen verhaal word verteld. Dit is een niet te onderschatte doorbraak, het is de schaamte en de angst voorbij. Het is het herkennen, het opnieuw een plaats geven, het terugvinden van een deel van je eigen levensgeschiedenis. Soms door jezelf, vaak door anderen. Kortom, een belangrijk moment in het verwerkingsproces.
>>>>http://www.inog.org/index.php/nl/
Gelegenheid creëren elkaar te ontmoeten, erkennen en herkennen..
Als INOG-ger kun je in de loop van je leven worden geconfronteerd met klachten van lichamelijk of geestelijke aard. Zo’n inloopdag is de plek waar voor het eerst het eigen verhaal word verteld. Dit is een niet te onderschatte doorbraak, het is de schaamte en de angst voorbij. Het is het herkennen, het opnieuw een plaats geven, het terugvinden van een deel van je eigen levensgeschiedenis. Soms door jezelf, vaak door anderen. Kortom, een belangrijk moment in het verwerkingsproces.<<<<<<<<<<<
Bedankt, want nu heb ik toegang tot de site.
Toch een vraag: Is dit een soort psychiatrische groep, die volgens een bepaalde methode mensen helpen en proberen te benaderen?
@Mr Ronny. Op dit moment is de site ‘under construction’, maar elders vindt u uw vraag beantwoord:
“Toen zij de primaire levensvoorwaarden hadden geregeld, speelden trauma’s nog steeds parten. Heimwee en herinnering aan een onafgesloten periode zijn bij ouderen nu nog steeds voelbaar.
De historicus Huizinga schreef ooit: “Wie zich afgesneden denkt van zijn herinnering, groei en lotgeval, staat redeloos in het leven”. Met de repatriëring waren veel sociale banden verloren gegaan en door de snelle aanpassing van de kinderen leek daaraan ook minder behoefte te zijn.
Nu de Indische tweede generatie met haar eigen levenservaring terugkijkt, geeft haar specifiek achtergrond diepere betekenis aan levenswaarden. De LV-INOG werkt samen met hulpverleninginstanties/organisaties en biedt tijdens maandelijkse inloopdagen bijdragen aan eigen oplossingen van complexe levensvragen van de INOG-ger.
De Landelijke Vereniging Indische Na-Oorlogse Generatie is een zelfstandig vereniging sinds 2006 en geeft op haar inloopdagen lezingen en workshops over de doelstellingen van de LV-INOG®.
http://www.allegoededoelen.nl/index.php?gd=1902
>>>>>>>>>>Op dit moment is de site ‘under construction’<<<<<<<<
Ik vermoede al zo iets. Ik begrijp de IT guy niet, want je kan je site gewoon, tijdens de re-constructie, tijdelijk van het net afnemen. Een pagina zou te voorschijn komen met dat bericht: "Tijdelijk uit de lucht" of zoiets.
Je gaat toch geen auto rijden, die in reparatie is!
Just my two cents.
Dus toch verkapte politiek bedrijven net zoals zij het met ons deden in Indonesia. Toen trokken zij ook geen partij voor hun onderdanen,de tweede rangs burger en lieten ze ons in onze sop gaar koken en lieten ons bedruipen.Zie mijn neef Eddy Samson en drie van mijn statenloze buurjongens die daar verpauperen,omdat ze nog vlees nog vis zijn. Boeroeng daar word ik nou verdrietig van en schop tegen deze regeringen in den lande,omdat ze wel inspraak willen hebben o.a.in het Midden Oosten.Mvg Jos Crawford.
Mevrouw Sylvia de Groot,ik ben van origine geen Jood,maar vanwege mijn christelijke achtergrond sympathiseer ik met het volk,maar waarom zou ik mij moeten schamen om een indo te zijn,ik ben er juist trots op.Mvg Jos Crawfurd.
Geachte heer Crawfurd, mijn opmerking was niet letterlijk bedoeld.
Ik schreef dus niet dat u Joods bent.
En ook niet dat u zich moet schamen om Indo te zijn; dat zou belachelijk zijn. Even zo belachelijk dat een Jood zich zou moeten schamen Joods te zijn en een Hollander Hollands.
Heksenvervolgingen kunnen zomaar weer ontstaan.
(eveneens niet letterlijk op te vatten)
Beste mevrouw Sylvia,
Er zijn hier weleens aardige mensen, die soms lange tenen hebben.
Mijn PC heeft af en toe kuren: hij laat soms letters weg en zo.
Dan wordt mijn tekst vreemd. Ik vergeet soms dit te controleren.
Vervolgens krijg ik commentaar: zelfs zo erg dat men mij verwijt dat ik dronken zou zijn.
Wel mijn eigen schuld: ik had mijn tekst beter moeten controleren.
Vooral als ik ergens niet mee eens ben of kritiek heb!
Voorzichtigheid geboden……
>>>>>>Wel mijn eigen schuld: ik had mijn tekst beter moeten controleren.
Vooral als ik ergens niet mee eens ben of kritiek heb!
Voorzichtigheid geboden……<<<<<<<<<
Uw twee laatste Nederlandse woorden zijn heel belangrijk.
U bent niet de enige die het soms merkt, dat men graag het anders wilt interpreteren.
We zullen het maar houden op het feit dat het Nederlands een moeilijke taal is en blijft.
Daarbij komt ook nog dat velen al lang een andere taal hebben moeten gebruiken voordat ze in Nederland terecht kwamen en omgekeerd een groep die nu een andere taal spreken ook weer het Nederlands oppikken door mee te doen aan dit forum.
Hier geldt dus ook dat een gewaarschuwd mens voor twee telt.
Als u dat doet dan is het hier best leuk.
Meneer Ronny,
Dank voor uw begrip!
Was iedereen maar zoals u !
Ach weet je gelukkig kan je slecht de huidige generatie Nederlanders, maar ook allen die in Nederland een nieuw thuisland hebben gevonden voor kolonialen uit blijven maken. Inmiddels ontdek ik weer dat nog steeds een taboe bestaat om de Indische lotgevallen in het juiste perspektief te plaatsen bv. in het herdenkingscentrum of een prominente plaats op het Indisch herdenkingsmonument.
De opeenvolgende regeringen en politici kan je dat verwijten. Maar steeds meer kom ik tot de overtuiging dat ook de Indische instellingen en hotemetoten,… zijn ze eigenlijk gekozen? en zo ja door wie?.. bezig zijn hun eigen straatje schoon te houden en hun vingers niet wensen
te branden aan de Indische zaak.
Maar wat toch ook steekt, is dat zodra iemand roept dat het KNIL of KL in die woelige tijd hard is opgetreden tegen al dan niet vermeende massamoordenaars, het hele KNIL gemakshalve als oorlogsmisdadigers op één hoop wordt gegooid. Waarmee dus ook hun naasten, weduwes, kinderen en verdere nazaten gebrandmerkt worden. En voor de aanstichters worden allerlei ingewikkelde (quasi) wetenschappelijke redeneringen te berde gebracht kennelijk om een rookgordijn op te richten dat het hier wel om een harde guerillastrijd ging.
Hierbij hoeft overigens niet achteraf eventueel laakbaar optreden goed gepraat te worden aan Nederlandse of Indonesische zijde.
Heer Huib de zinsnede in Uw tweede alinea bewijst toch wat ik pretendeer:geef de indo een kluif,geheid hij kwispelt met zijn staart.
Daar maakt de belanda gebruikt van.
laat mij maar een extremist zijn,maar hun handelwijze is mij van jongs af reeds bekend,bangsats die gluiperds. Mvg Jos Crawfurd.
Ai Jos. Je bent zelf belanda.
Belandahaat is niet leuk. Dat weten indo’s toch uit ervaring van froeher ?
Je hebt volkomen gelijk Mas Boeroeng,maar vertel nou even uit eigen ervaring wat Rutte e.c.straks na terugkomst ons te zeggen heeft. Waarom vraagt hij SBY niet om rekening te houden met het Papua volk. Als Ben Bot zijn neus optrekt kan hij als jongere de zaak toch wel op een dusdanige manier te berde brengen. Weet je Boeroeng ze zijn niet eerlijk,nou krijgt Poetin de schuld omdat ze aan zijn spullen komen.Vroeger deed die Samson het ook al in Greenpeace tijd. Je moet niet aan andermans spullen komen,maar een dialoog beginnen.In mijn hele leven heb ik moeten zien hoe ze te werk gaan. Ik heb nog nooit gemerkt dat ze enigszins toegeven dat ze fout zijn. Mvg Jos Crawfurd.
>>>>nou krijgt Poetin de schuld omdat ze aan zijn spullen komen.Vroeger deed die Samson het ook al in Greenpeace tijd. Je moet niet aan andermans spullen komen,maar een dialoog beginnen.<<<<<<<<<<<<<<<<
Is dat nu niet typisch Nederlands! Met je vingertje wijzen en het altijd beter weten. Schip vaart onder Nederlandse vlag en meneer Poetin is het nu wel zat. En hoe meer de mensen er mee bemoeien, hoe moeilijker hij het voor de Greenpeace mensen gaat worden.
En zijn deze protesterenden werkelijk zo arrogant dat ze dachten ongestraft er mee weg te kunnen komen?
Belandaland is het laatste land die Indonesië kan aanspreken over mensenrechten. Men pareert dat door te roepen
“Nederland wilt weer de baas spelen” … hatsiekedee… belandahaat leeft weer op.
Zie Jan Pronk indertijd over Timor in 1991/1992
http://www.anp-archief.nl/page/70659/nl
——
Een historicus Anhar Gonggong bijv is zo iemand die Nederland graag afschildert als nog steeds de baas willen spelen.
@jos crawfurd
laat mij maar een extremist zijn
correctie: … een generaliserende extremist …..
Tegenwoordig schijnt men zich ook weer te moeten schamen om joods te zijn.
Pak Crawfurd,
U mag mijn visie op bepaalde zaken niet als bewijs zien van welke stelling dan ook. Ik haal het niet uit boeken of uit de Cloud. Maar ik voel en begrijp wel degelijk wat U bedoelt.
U ook een hartelijke groet
>>>>>>>Maar wat toch ook steekt, is dat zodra iemand roept dat het KNIL of KL in die woelige tijd hard is opgetreden tegen al dan niet vermeende massamoordenaars, het hele KNIL gemakshalve als oorlogsmisdadigers op één hoop wordt gegooid. Waarmee dus ook hun naasten, weduwes, kinderen en verdere nazaten gebrandmerkt worden. En voor de aanstichters worden allerlei ingewikkelde (quasi) wetenschappelijke redeneringen te berde gebracht kennelijk om een rookgordijn op te richten dat het hier wel om een harde guerillastrijd ging.
Hierbij hoeft overigens niet achteraf eventueel laakbaar optreden goed gepraat te worden aan Nederlandse of Indonesische zijde.<<<<<<
Nog iets duidelijker. Gisteren las ik een stuk uit een boek "Walk in Splendor" dat is geschreven door bekenden van mij, Ann en John Summerfield, beiden in het bezit van een PHD.
Het gaat over de Minangkabau in west Sumatra. Tot op heden hebben ze een adat van saamhorigheid. Vele stammen en volkeren hebben dat, maar Indo's liever bestrijden en besmeuren elkaar. Vermoedelijk door dat wij allemaal verschillende mengsels van bloed hebben?
Dus wat is het resultaat hiervan heer Ronny laten we meer begrip voor elkander hebben en tolerantie uitoefenen naar jouw indo verwant hoe moeilijk het ook mag wezen. Elkander begrijpen,geeft verbroedering. Mvg Jos Crawfurd.
>>>>>>>>Dus wat is het resultaat hiervan heer Ronny laten we meer begrip voor elkander hebben en tolerantie uitoefenen naar jouw indo verwant hoe moeilijk het ook mag wezen. Elkander begrijpen,geeft verbroedering. Mvg Jos Crawfurd.<<<<<<<<<<<<
Mee eens.Ik ontmoet haast iedere week Indo's van onze leeftijd op Zaterdag bij de Food Court in Duarte en ook vaak andere bruine ouderen in de Covina Plaza voor een gezellige lunch waar ook af en toe meer serieuze gesprekken plaats vinden. Maar het bind ons wel.
Ik zelf wil een steentje bijdragen om iets voor de familie en andere indo's te bewaren. Een kookboek met zoveel mogelijk authentieke recepten en een familie website, die ik wil nalaten aan een paar derde generatie familie leden.
Er zijn 2 verschillende typen indo’s: het ene type is Indonesië-gericht, en spreekt het bahasa in meer of mindere mate. Dit type is bruin van binnen
Het andere type is dat niet, en is oranje/blank van binnen.
Welk type ben jij Ronny Geenen.
>>>>>Het andere type is dat niet, en is oranje/blank van binnen.
Welk type ben jij Ronny Geenen.<<<<<<<<<
Goede vraag en ik heb het mij zelf al vaak afgevraagd.
Zeker nu ik ver weg bent van zowel het geboorteland als het bloedland. Ik heb van beiden wat geërfd en kan het niet zomaar wegcijferen, wat ik ook beslist niet zal doen. Echter door alle politieke redenen voel ik mij meer een wereld burger, die een plekje op deze aarde heeft gevonden, waar ik mijn eigen leven binnen de wetten kan leven en lijden.
Na al mijn ervaringen en informaties op deze latere leeftijd prefereer ik van buitenaf in deze twee landen te kijken, te luisteren en te lezen. En ik hoop dat nog vele jaren in gezondheid te kunnen doen.
M.a.w. ik voel me een echte Indo! Ik heb ook geconstateerd dat vele Amerindos er zo overdenken.
Slechts 2 types ? Dat is weinig keuze in hokjes.
De oranjefans horen in ht belandahokje ?
Dat waren dus de meeste indo’ s die naar Nederland gingen
Ja, 2 soorten. De ene soort bestaat niet
Ik neem aan dat zowel de “Indonesia-gerichte” als de “Oranje/Blank” Indo.Indisch zijn.
De taal is wat mensen bij elkaar brengt, anders krijgt men een Babel situatie en gaan de mensen van elkaar.
Als ik deze web-site lees dan krijg ik een zeker gevoel dat Nederlands de taal is die ons bij elkaar houd en niet Bahasa.
Als u niet tot die conclusie komt dan zit u op de verkeerde web-site.
Dit heet Indisch4ever en niet Indonesisch4ever.
Welk type bent u heer of mvr. Sil
Wat een verdriet,pijn,teleurstellingen,angst etc etc hebben we toen moeten ondervinden en verdragen en nog wordt dit niet bekend gemaakt in de geschiedenis boeken van weleer.Deze mensen hier werden bewust dom gehouden en kennen slechts de tijd hoe de Joden terecht kwamen in concentratie kampen en verder niets maar dan ook niets te weten zijn gekomen dan een stukje Oeroeg,Multatuli en VOC;verschrikkelijk gewoon weg om net te doen dat de Hollanders menselijk waren in tijd van oorlog;ik zou mij schamen om er toe te behoren,stelletje raddraaiers.
Ratatatata. Men kan een mitrailleur niets kwalijk nemen, het heeft geen hersens.
Een stotteraar heeft wel hersens, daarom werden ze bij de
dddiiienst kkeuring in de mitrailleurploegen ingedeeld.
Ratata taaa,
siBo
Ik denk dat er een groot misverstand is gegroeid. Eerst wordt ik uitgemaakt voor koloniaal en nou ben ik uit mijn geboorteland gevlucht.
Mijn Indonesische en Indische oma’s zouden zich in hun graf omdraaien.
De een waarschijnlijk in Semarang of Pati de ander in Tjimahi.
Nee, zelfs tot 1958 wenste mijn moeder niet dat haar gezin naar Nederland uit vrije wil vertrok. Ze wou in Indonesie blijven. Maar één keer Bersiapmoorden meemaken werd haar waarschijnlijk teveel, zodat ze het in 1958 niet meer kon verantwoorden tov haar kinderen om langer te blijven. Achteraf denk ik dat ze het wel goed had ingeschat.
Er was een keus voor iedereen, Nederlander of Warga Negara.
Mij staat nog levendig het beeld op TV op het netvlies gegrift van de groep spijtoptanten die in de 60-er jaren in Nederland arriveerden en een huilende Indo vader op de vraag van een journalist waarom ze spijt hadden van hun keuze, snikkend letterlijk antwoordde: “Wij ouders leven toch voor onze kinderen, nietwaar”.
Maar niemand heeft een kontrakt getekend om altijd in Nederland te blijven als het Nederlandse volk en haar instituties je niet aanstaat. En op blijven in Nederland staat gelukkig niet de doodstraf.
Maar ja welk land wil je met zo’n instelling ontvangen, want je moet wel een skill hebben en de armen laten wapperen en niet alleen de mond.
Ondernemende Indo’s die onvoldoende kansen op de krappe abeidsmarkt hadden of gewoon voor een beter klimaat en meer perspektief andere en in hun ogen betere oorden opzochten verdienen daarom groot respekt.
En ze gingen niet omdat ze daar hun hand konden ophouden.
Ook de klagende afstammelingen van voormalige slaven zien er kennelijk geen brood in om in grote getale naar dit boosaardige land
van kolonialen,slavenhandelaars, uitbuiters en racisten te trekken om mee te kunnen eten uit de welgevulde ruif verdiend met die verwerpelijke bezigheden meer dan honderd jaren geleden.
En intussen niet met open vizier je merkwaardige visies ventileren.
Ja, Huib, ik snap niet dat wij die in 1958 of later uit Indonesië naar Nederland gingen, dat wij spijtoptanten genoemd werden.
Wij of onze ouders hadden helemaal geen spijt, maar Bung Karno had op (de zwarte) sinterklaas in 1957 gezegd dat wij of WN-er moesten worden of ophoepelen, het land uit.
Zovelen kenden Nederland alleen van de (school)boeken of van verhalen, dus waarom spijt? Dat je niet eerder naar je “vaderland” was gegaan? Zonder lemper, kue lapis, rendang en andere lekkernijen?
Werd er verwacht van ons dat we heimwee hadden naar andijvie en sneeuw?
Spijt moeten die blanda’s hebben heer Huib voor datgene ze ons hebben aangedaan daar in Indonesia.Wij waren er en zij maken er een puinhoop van door te rampokken en alle andere praktijken die niet oorbaar zijn.Mvg Jos Crawfurd.
>>>>>>>Werd er verwacht van ons dat we heimwee hadden naar andijvie en sneeuw?<<<<<<<<<<
Het beestje moest toch een naam hebben en die naam moest zodanig zijn dat je niemand er van de schuld kan geven.
Stel je voor dat de naam "dwangoptanten" was. Dan wordt er direct gevraagd door wie?
Tja ….. ik weet natuurlijk niet of het bij allemaal zo is gegaan, maar zo mijn Oom Bert geen “spijtoptant” was, dan toch duidelijk “spijtbetuiger”.
Oom Bert was de eerste Indo Europeaan in Semarang die vrijwillig en met veel tromgeroffel opteerde voor het WNI-schap (hij kwam meen ik met zijn besluit ook in de krant, de onvolprezen “Locomotief”).
Hij was op zijn manier idealist, of moet je zeggen “naief”? Indonesia was zijn geboorteland, het land waarin hij was opgegroeid, het land dat hij kende en lief had.
Bovendien, zo claimde hij trots, had hij met (toen) vice president Hatta op school gezeten. Wie deed hem wat.
Binnen 10 jaar had hij spijt van zijn idealistisch optimisme en wilde hij zo snel mogelijk naar Nederland. In 1959 arriveerde hij met mijn tante, berooid en een dikke illusie armer.
Hij opteerde niet VOOR spijt, maar DOOR spijt voor verblijf in Nederland, omdat hem het leven in Indonesia onmogelijk was gemaakt.
Hoe lekker moet de andijvie voor hem hebben geroken …….
Pak Pierre
>>>>>>>>>Hij opteerde niet VOOR spijt, maar DOOR spijt voor verblijf in Nederland, omdat hem het leven in Indonesia onmogelijk was gemaakt.
Hoe lekker moet de andijvie voor hem hebben geroken …….
Pak Pierre
Bij mijn moeder ging het denk ik omgekeerd. Wij zijn in januari 1951 per boot vertrokken uit Jakarta. Berooid kwamen we aan in R’dam, maar mijn moeder wist ook dat zij als weduwe geen kans maakte in Indonesie om een goede baan te vinden en te werken. Zeker met 5 kleine kinderen en haar moeder.
In Holland heb ik nooit van haar andijvie te eten gekregen. Ik proefde dat voor het eerst in het kosthuis toen ik naar de zeevaartschool in Vlissingen ging. Ik kan u mededelen dat ik geen bewonderaar ben van dat gerecht. En misschien was dat ook de reden waarom ik besloot zelf te leren koken.
Mijn moeder en haar moeder zullen die jaren heus wel spijt hebben gehad, want omdat mijn vader als dienst plichtige door martelingen is omgebracht, kreeg zij voor 2 volwassenen en 5 kinderen 78 gulden per maand. Hoe zij er in geslaagd is ons eten te geven is tot op heden voor mij een raadsel!
Het is net of we bij de kapper zitten, het is altijd weer. En voor de boeren is het meestal te nat (of te droog). En op de fiets heb je altijd tegenwind. (bij mijn dochter in Zwitserland moet je altijd naar boven). En de laagstaande zon schijnt altijd in mijn ogen. En op de boot moesten om 11 uur altijd de mouwen naar beneden en de lange broek aan. Ik vind andijvie best lekker, maar ik wist niet dat je er zo melig van kunt worden.
Wel was de koude wc-bril in het winterse New Zealand mij te gortig.
Maar zoals altijd baas boven baas hadden die stoere Kiwi’s daar dan weer geen last van. Banjerend met korte broek op de fiets door regens en koude , vonden ze de Hollanders maar watjes.
Helaas was de zoute haring er te zuur en zoute dropjes te engels.
Om niet te spreken over het gebrek aan pindakaaspotten in de en edamse kaas in de winkels.
Nederlands spreken in het openbaar werd onbeschoft gevonden en
met gehandicapte kindertjes werd niet veel rekening gehouden.
Xenofobie tierde er welig, en dat was logisch want wij pikten hun baantjes in.
En terwijl wij thuis opvoedend zongen: klikspaan, halve maan, mag niet dor mijn straatje gaan, werden de kindertjes op school beloond om ondeugende klasgenootjes te verlinken, waarna de stoutertjes op christelijke wijze met leren roede in het strafkamertje werden afgeranseld overeenkomstig de bijbeltekst: “hij die zijn kindjes liefheeft, kastijde hen”.
De leertjes inclusief bijbeltekst waren overigens voor een ieder ouderpaar die hun kindjes wensten op tevoeden te koop in elke boekwinkel.
Onoverkomelijk was ook dat ons Sinterklaasfeest in de zomer moest worden gevierd. Zwarte Piet werd door de kiwi’s zowiezo vreemd gevonden, want van zwarten moesten ze al helemaal niets hebben.
Daarom keerden we – ervaring verrijkt – snel weder naar ons Hollandse koude kikkerlandje dat ons als spijtoptanten weer liefdevol opnam en rijkelijk troostte met uitkering en subsidie totdat de eigen krachten weer terug waren.
Maar ach, land’s wijs, land’s eer….
Hoe komt het toch dat de weerprofeten in eigen land niet geliefd zijn en andere profeten die de moeizame weg naar dat onherbergzame stipje
van heinde en verre en vaak de elementen trotserend de trek naar dat kleine, koude en winderige landje met die vermaledijde racistische inwoners achter de dijken feilloos weten te vinden. En hemel en aarde bewegen om er toch maar te mogen blijven. De sharia strijders niet te na gesproken.
Om dezelfde redenen waarom jij naar dat land met die racistische inwoners met hun andijvielucht bent gevlucht. Nu ben jij zelf een van die inwoners geworden Huib.
>>>>>>>Hoe komt het toch dat de weerprofeten in eigen land niet geliefd zijn en andere profeten die de moeizame weg naar dat onherbergzame stipje
van heinde en verre en vaak de elementen trotserend de trek naar dat kleine, koude en winderige landje met die vermaledijde racistische inwoners achter de dijken feilloos weten te vinden. En hemel en aarde bewegen om er toch maar te mogen blijven. De sharia strijders niet te na gesproken.<<<<<<<<<<<
Vermoedelijk het volgende: Het waarschijnlijke verhaal gaat, dat je achter die dijken een landje vind als een soort luilekkerland.
En het laatste woord hebben ze blijkbaar letterlijk vertaald.
Dat is een goeie Pak Ronny.
@Ronny
Ik hate toen al dat koude klimaat. Elk jaar is het bij jullie het zelfde.
“hate” moet zijn “haatte”.
Elk jaar is het weer hetzelfde in Nederland vier seizoenenland met zijn bijzondere wolkenluchten, soms met zilveren randen en zichtbare zonnestralen.
Herfst met vlammende bladkleuren geel, bruin, groen, rood, oranje in de herfst.
Variatie aan regens: motregen afgewisseld met zo, druilregen, stortbuien met bliksem en donder, soms afwisselend met zonneschijn, alles op 1 dag.
En dan de winden, ruisend, zwoel of de harde noorderwind.
Heerlijke wintertijd – tegenwoordig weer met sneeuw en ijs – , binnen alles gezellig maken, erwtensoep, lekker bitter smakende spruitjes wat nog heerlijker stinkt dan andijvielucht (nog te verkrijgen in natuurwinkels), stamppot met rauwe andijvie en uitgebakken spek. Schaatsen aan, warm ingepakte kinderen die sneeuwpoppen en glijbanen maken, vogeltjes eten geven, gaten slaan in bevroren vijvers om vissen te helpen.
Pastelkleurige bloemen in de lente, paardebloemen, prikkende brandnetels, vogelhuisjes.
Zomers de bleke smoeltjes weer opkleuren, dus de balkonnetjes op, tuintjes in, terrasjes pikken of naar het strand.
Volgens mij voor ieder wat wils.
Nou Sylvia, voor mij 3 seizoenen overslaan en alleen de zomer overhouden. En al die vreselijke kool soorten, geef mij maar liever rendang te eten met wat sambal erbij.
>>>>Nou Sylvia, voor mij 3 seizoenen overslaan en alleen de zomer overhouden. En al die vreselijke kool soorten, geef mij maar liever rendang te eten met wat sambal erbij.<<<<
Rendang en sambal erbij. U kan goed heet eten. Maar ik ben het wel eens met je commentaar.
Meneer Geenen, Rendang met sambal dat is toch pas lekker eten of niet?
>>>>>>Meneer Geenen, Rendang met sambal dat is toch pas lekker eten of niet?<<<<<<<<<<
Begrijp me niet verkeerd. Mijn rendang is vaak voor velen veel te heet.
Ik gebruik veel lombok in mijn rendang. Wanneer de klappermelk met de kruiden begint te borrelen, zie je al de rode kleur naar boven komen. De rendang is dan zodanig pedis, dat wij, mijn vrouw en ik , er geen sambal er bij nodig hebben.
Aparte sambal er bij verandert iets aan de smaak van de rendang zelf., vaak ten nadele.
Weet u eigenlijk waarom de Minangkabau bewoners, die de rendang van karbouwen vlees maken, er altijd lombok in verwerken? Door het vlees echt met de kruiden uren lang te koken en moeten blijven roeren tot het vlees echt droog en bruin/zwart werd, is het gemakkelijk dit dagen en soms voor weken goed te houden. Vergeet niet dat ze vroeger geen ijskast hadden en deze mensen ook vele dagen weggingen om naar hun werk moesten. En ten tweede rendang hoort bij de adat van deze mensen. De vrouwen bereiden alles en de mannen doen het roer werk.
Bij gelegenheid en wanneer ik meer tijd heb, wil ik wel een artikel over deze mensen schrijven.
>>>>>>>“hate” moet zijn “haatte”.
Elk jaar is het weer hetzelfde in Nederland vier seizoenenland met zijn bijzondere wolkenluchten, soms met zilveren randen en zichtbare zonnestralen.<<<<<<<<<<<
Sorry voor de foute spelling. Dat gebeurt nu als je al 31 jaar weg bent.
Wat het klimaat betreft, de hele beschrijving van U ken ik al te goed. Ik kan best indenken dat er mensen van houden, echter mijn lichaam is daar niet tegen bestand en zeker nu ik al 77 jaar oud bent.
In het jaar 1981 een paar maanden voor ik besloot naar Amerika te gaan, woonde ik in Zoetermeer en reisde iedere dag met de sprinter naar Den Haag om naar mijn werk te gaan. Ik moest dan van het station naar het centrum (Lummus Eng.) lopen. In januari/februari heeft het toen 6 weken en 2 dagen geregend, gewaaid en het was koud. Toen heb ik de knoop doorgehakt: weg wezen.
Ook moet ik vertellen dat mijn jaren in Nederland ook niet rooskleurig waren. Toen was er een enorme woningnood en toen mijn Sylvia, een wees, en ik trouwden, konden we alleen maar een kamer vinden met mede gebruik van bad en keuken. Ook dat heeft 2 jaar geduurd. Wij hebben in Nederland vanaf het moment dat we in begin 1951 aankwamen armoede geleden.
Daarentegen heb ik mijn kansen hier in SoCal gegrepen en ben ik vrij goed geslaagd. Nu leef ik in een klimaat van ongeveer 11 maanden zon. U bent daar gelukkig en wij hier.
Bij de situatie die u beschrijft, kan ik mij voorstellen dat de Hollandse weersomstandigheden geen oppepper voor u zijn geweest.
Jammer dat uw herinneringen over Nederland zo treurig zijn, maar ik ben blij dat u zich in Amerika wel gelukkig voelt; wellicht doet de
zon u aan de warmte van het Indie denken.
Ikzelf ben een soort iglo-persoon; mijn lichaam protesteert al zodra het 22 graden boven nul is, en naarmate de leeftijd vordert (ben bijna AOW-er) lijkt dat steeds erger te worden.
En tijdens de allerkilste dagen hier, blijft voor mij altijd nog de pepesan het troostvoer.
>>>>>>>>>Ikzelf ben een soort iglo-persoon; mijn lichaam protesteert al zodra het 22 graden boven nul is, en naarmate de leeftijd vordert (ben bijna AOW-er) lijkt dat steeds erger te worden.<<<<<<<
Dank u wel voor de reactie.
Zo ziet u maar ook hoe onze lichamen soms anders reageren. Bij mij begin ik de koude te voelen als de temperatuur zakt tot 20 graden. Ik trek dan lekker warme sokken aan onder mijn huisbroek. In de nacht bij een temperatuur van 15 graden slaap ik onder 2 dekens, want vooral mijn benen zijn steenkoud.
Volgens mij voor ieder wat wils. En zo is het,
zei deze Ouwe klappertandende ingevoerde grijsaard tegen
de ”weer een profeet”
siBo
Sinterklaas is weer in het land, Pak Bo.
Dat wordt weer klappertanden van angst.
Over die seizoenen gesproken: Van mij mogen ze de Hollandse winter met zijn koude en somberte uit de cyclus van vier seizoenen schrappen. Waren de Portugezen maar in de hele Indische archipel gebleven en niet de Hollanders en Zeeuwen. Dan zaten we nu allemaal lekker aan de Algarve te genieten van 3 seizoenen, lente, lange warme zomer, herfst en dan weer lente.
What if ……
Pak Pierre
Jempol Pak Pierre,de Portugezen komen qua kleur ook met ons over eens en hebben dan geen donder te maken met 5 december en al die gluiperigheid. Wat dat betreft hebben ze veel weg van die Ariërs,van:Ich habe ganz nicht gewusst. Mvg.Jos Crawfurd.
>>>>>>>>>>Over die seizoenen gesproken: Van mij mogen ze de Hollandse winter met zijn koude en somberte uit de cyclus van vier seizoenen schrappen.<<<<<<<<
Je bruine huid is al het bewijs, dat je in de tropen bent geboren. Je lichaam met alle pigment is daar voor gebouwd. En, bij ervaring, weet ik dat pigment niet is opgewassen tegen koude. Ik vraag mij af wat bij het blanke ras in hun huid zit, dat het zo goed tegen koude kan. Het enige wat ik kan bedenken is vet, maar niet een ieder is toch dik. Of hebben magere mensen toch ook een dikke vetlaag?
>>>>Je bruine huid is al het bewijs, dat je in de tropen bent geboren<<<<
Wat deden de Belanda met hun blanke huid dan in Tropisch Indie? Niet om zich daar voor goed te vestigen volgens je pigment theorie, maar om de boel daar kaal te plukken.
>>>>>>>>Wat deden de Belanda met hun blanke huid dan in Tropisch Indie? Niet om zich daar voor goed te vestigen volgens je pigment theorie, maar om de boel daar kaal te plukken.<<<<<<<
Het doel heiligde de middelen in die tijd.
Mevr. Sylvia Groot, uw beschrijving van de bijzondere wolkenluchten in Nederland doet me denken aan de J. Paul Getty museum in Los Angeles.
Jaren geleden was daar een vertoning van Dutch Masters en ik hoorde iemand zich afvragen waarom al die schilderijen zo bewolkt waren. Ik heb daar nooit bij stil gestaan maar kennelijk was dat iemand van hier in California.
Mark Twain heeft eens gezegd: “Everybody talks about the weather, but nobody does anything about it”.
Ik heb er wel wat aan gedaan, ik ben weg gelopen. Of zou het gevlugt moeten zijn?
Sorry mevr. Groot, voordat u mij verbetered. Gevlugt moet gevlucht zijn.
>>>>>>>>>Ik heb er wel wat aan gedaan, ik ben weg gelopen. Of zou het gevlugt moeten zijn?<<<<<<<<
Dat is ook het enige wat een mens kan doen, want tot op heden is er niemand in geslaagd om het weer te controleren.
@Ronny,
Ik vraag mij af wat bij het blanke ras in hun huid zit, dat het zo goed tegen koude kan. Het enige wat ik kan bedenken is vet, maar niet een ieder is toch dik. Of hebben magere mensen toch ook een
dikke
vetlaag?
Het is de bovenhuidse vetlaag dat de Sami en de Inuit beschermt tegen de ijzige koude.
>>>>>>>Het is de bovenhuidse vetlaag dat de Sami en de Inuit beschermt tegen de ijzige koude.<<<<<<<<<<
Wat dat ook moge zijn, bij mij ontbreekt dat dan!
Ronny schrijft:
>>>>>>>Het is de bovenhuidse vetlaag dat de Sami en de Inuit beschermt tegen de ijzige koude.<<<<<<<<<<
Wat dat ook moge zijn, bij mij ontbreekt dat dan!
Nou Ronny:
Bij mij ook, ik kan niet tegen de winterse kou.
U woont gelukkig in een beter klimaat!
>>>>>>Sami en de Inuit <<<<<<<<<<
Ik heb net gegoogled en Sami is een Lap en Inuit is een eskimo.
En hun huid is precies het zelfde als alle andere blanken. Er is dus geen extra bescherming. Misschien is een bepaald voedsel dat alleen je tegen de koude kan helpen en daarnaast alleen kleren.
In dat opzicht ben ik blij in een warmer klimaat te leven.
Niemand is profeet in zijn eigen land***
http://www.ad.nl/ad/nl/1014/Bizar/article/detail/3545315/2013/11/15/Krant-maakt-excuses-voor-artikel-uit-1863.dhtml
*** “Ένας προφήτης δεν είναι χωρίς τιμή, εκτός στην πατρίδα του και στο δικό του νοικοκυριό.” (Ματθαίος 13:57)
e.m.
Niemand is profeet in zijn eigen land***
En ook niet in elk ander land!
Niet te vlug zeggen,want de Weerprofeten worden druk bezocht
en vlolgens de buitenlandse profeten,dienen we de lange
onderbroek uit de kast te halen.
siBo
Niet te vlug zeggen,want de Weerprofeten worden druk bezocht
en vlolgens de buitenlandse profeten,dienen we de lange
onderbroek uit de kast te halen.
siBo
Daar heb je toch geen buitenlandse profeet voor nodig. Ik wist dat van het moment dat ik in Rotterdam voor het eerst aan wal stapte. Ik hate toen al dat koude klimaat. Elk jaar is het bij jullie het zelfde.
“naast duizenden Indische Nederlanders ook Indo-Afrikaanse KNIL-militairen”
Ik vind dat de Indo-Afrikanen ook onder de Indische Nederlanders vallen en niet alleen de Indo-Europeanen.
Nmm. werd de scheiding, mocht er alzo één wezen,hier in
Holland gemaakt. In Nederlands Indië ,tsja lang geleden
bij de wervingen en begin periode(jaar ?)helemaal ingeburgerd
in de Indo samenleving en niet alleen in de militaire dienst.
siBo
>>>>>>>Ik vind dat de Indo-Afrikanen ook onder de Indische Nederlanders vallen en niet alleen de Indo-Europeanen.<<<<<<<<<
Afrindo's, Eurasians, Amerindo's, Ausindo's, Canido's, Brindo's and where more. Volgens zeggen wordt het blad "De Indo" naar 32 landen gestuurd.
Ben dol op andijvie, vooral met wat sambel erbij..
….. en overgoten met katjangsaus ….
Pak Pierre
ik ruik andijvielucht…
Ik ruik stallucht plus de lucht van een rood gloeiende
klerenkast kolen kachel in de stal waar ik gelegerd werd op
de ”BULT” te Oldenbroek in 1957.
Jammer geen paarden alleen Haantjes, de kippetjes zaten in het
dorp.
siBo
Prachtige laatste zin! 🙂
e.m.
Het totaal van ongeveer 380.000 zijn er meer dan ik tot nu toe heb gelezen. Maar ik twijfel beslist niet aan het getal.
Welkom in Nederland,koningin der Indo’s.
Bedankt voor al het werk,met vriendelijke groet,Jos Crawfurd.
Ik meen dat Griselda volgende week ( na 18 november) in Nederland is, want ze wil in de tweede helft van november een afspraak met mij maken in verband met de claim die mijn oma eind 60er jaren had ingediend.
Voor zover ik weet heeft Indonesië de afspraken netjes nagekomen, maar de Nederlandse regering vermoedelijk niet, althans zo lijkt het momenteel.
We gaan dan de dossiers na lopen, kijken of er voldoende aanknopingspunten in zitten voor verdere stappen.
Ik ben benieuwd.
Heer Hans van Schaik,reeds als teener in Surabaya wist ik dat Indonesia een enorme schuld heeft gemaakt om zijn verplichtingen na te komen,Nederland heeft zijn snor gedrukt en ons naar de klote geholpen en net doen of ze oog voor de indo hebben. Ja opsluiten in kamertjes en gedwongen ons te emanciperen;dit durven ze onze moderne Medelanders niet aan te doen.Gekuras al die drab en rotzooi zal het moeten worden in het boek van Mevrouw Griselda Molemans en anders moeten er anderen het boek Open houden. Aan mij is het niet weggelegd,ik werk met grof geschut en weet niet van ophouden,bangsat die blanda’s en kleur bekennen……ja de kleur ZWART kennen ze. Mvg Jos Crawfurd.
Ja Heer Jos, veel oudere lezers hier hebben de “opvang” wel meegemaakt. Er werd op ons “bezuinigd “.
De eerste dagen in het contractpension kreeg ik één velletje wc papier, botol cebok tida ada. Gelukkig wisten pa of ma na een paar dagen ergens een fles vandaag te toveren, wat een weldaad!!!
Mijn eerste ervaring hiermee: februari 1958.
Sneetjes brood eten met heel dun gesmeerd met jam, niet meer dan 2 per persoon, de rest van het brood: onbelegd. Geen nasi: isterniet!
Pa geen werk, elke dag weg: werk zoeken. Ach dit is toch allang bekend?
>>>>>>>>>Pa geen werk, elke dag weg: werk zoeken. Ach dit is toch allang bekend?<<<<<<<<
Nog erger. Geen Pa meer want die was al vermoord. U weet wel door wie.
citaat: “dat Indonesia een enorme schuld heeft gemaakt om zijn verplichtingen na te komen” Dat is toch niet bijzonder? Bij de soevereiniteitsoverdracht moest de hele staatshuishouding van Nederlands-Indië, plus provincies, plus gemeenten, plus waterschappen, worden overgedragen. Dat zijn de balansen met de activa (bezittingen) en passiva (verplichtingen). Daar is door gemengde commissies vanaf Linggadjati tot aan de RTC aan gewerkt. Dat daar enorme bedragen uit te voorschijn kwamen is niets bijzonders. Het ging om een land dat groter is dan heel Europa!