Kinderen van de koloniën: ‘Onze cultuur werd weggestopt’

De grootouders van Robin Block waren zó bezig zich aan te passen aan de Nederlandse cultuur, dat ze zwegen over hun pijnlijke verleden in Nederlands-Indië. Die verborgen verhalen moeten verteld worden, vinden hij en anderen van het kunstproject ‘Manual for the Displaced’. OneWorld

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

70 reacties op Kinderen van de koloniën: ‘Onze cultuur werd weggestopt’

  1. Jan A. Somers zegt:

    “waren zó bezig zich aan te passen aan de Nederlandse cultuur” Als je gewoon om je heen kijkt, en gewoon omgaat met mensen buiten je bubbel, komt dat toch vanzelf? Na 75 jaar komt er bij mij nog van alles en nog wat aangewaaid. Hoef ik geen moeite voor te doen. leer ik nog van alles! Een stropdas strikken kon ik al één dag na Ataka. De karnemelkse pap moest ik alleen maar op mijn bord scheppen.

    • Adat zegt:

      @Jan A, Somers, helaas heeft niet iedere Indo en Molukker zoveel geluk gehad als Jan A. Somers bij aankomst in Holland en voelt niet elke Indo en Molukker zich zo senang bij autochtone medelanders als Jan A. Somers. Ik hoop daarom dat men ook luistert naar die kleine groep die van de generatie….Soedah laat maar, in plaats van naar de grote groep die het zo geweldig heeft gedaan met integratie en vooral assimilatie. Die grote groep heeft er denk ik dan ook bewust voor gekozen om de Indische cultuur weg te stoppen en die klein groep voelt zich meer senang tussen Indo’s en/of Molukkers, boleh toch? Niets mis mee.

      • Jam .A. Somers zegt:

        “zoveel geluk gehad als Jan A. Somers ” Mijn reactie betrof Nederlanders (Indo’s) die naar Nederland kwamen, daar gaat dit item ook over. Bovendien is die Jan een allochtoon: tenminste één van de ouders buiten Nederland geboren. En moet u ‘geluk’ vervangen door ‘hard werken’ Overigens kende ik uit de militaire dienst meerdere Molukkers die het gemaakt hebben in Nederland. En een beleggingsadviseur bij ING. En Peter Ririassa was een studiegenoot van mij. (in Delft afgestudeerd als gezondheidsingenieur). De Molukkers in Nederland waren opgezadeld met het probleem dat ze in kampen werden opgevangen. Niet achter een hek van prikkeldraad, maar toch afgescheiden van de Nederlandse samenleving. Dan is integratie veel moeilijker.

  2. Bung Tolol zegt:

    @Onze cultuur werd weggestopt “” Ja misschien wel en misschien niet ! Lekker duidelijk bent u Bung Tolol ! Nou ik bedoel dit ermee ,die Indischen hier in Nederland VerNederlandsen kan niet anders maar vele Nederlanders krijgen ook tegelijkertijd een scheut Indische saus mee ,let maar op hoeveel woorden in Het Nederlands zijn oorsprong vindt in het Maleis ,en verder de Tong Tong Fair ,dat is gewoon een Nederlandse kermis geworden ! En dan die sateetjes ,gewoon Nederlands voedsel ,verder de Bami ,ook echt Nederlands etc etc ik ga echt niet alles opnoemen ,waar het om draait is dit ,die mensen uit die Kolonieen dragen wat bij aan de Nederlandse cultuur ,zie ook de vele Surinaamse woorden in de straattaal van de jeugd en tegelijkertijd laven wij ons aan die Nederlandse cultuur .Wij geven en Wij nemen ! amen ! Oh ja nog wat vergeten ! Zeeuws meisjes van Pak Somers heeft goed Indonesisch koken geleerd van haar Indische schoonmoeder ,dat bedoel ik nou ! Die Zeeuwen worden een beetje Indisch en die Molukkers in Zeeland een beetje Zeeuws .Kijk ik vind alles goed zolang Indo,s en Molukkers maar niet op klompen lopen en een boerenkiel dragen ………………want er zijn grenzen !😁😁😁👍👍👍

    • Jan A. Somers zegt:

      “Die Zeeuwen worden een beetje Indisch en die Molukkers in Zeeland een beetje Zeeuws” Na het voetballen knokken die clubs met elkaar, zoals vroeger de Zeeuwse clubs onderling om die mooie meisjes. Van Zeeuws meisje moet ik ook mijn obat innemen, en af en toe iets passangen. Wat dat betreft mis ik onze heer E.M. nog steeds. Een Zeeuwse Molukker!

    • Boeroeng zegt:

      Niet op klompen ?

    • Indorein zegt:

      @ Kijk ik vind alles goed zolang Indo,s en Molukkers maar niet op klompen lopen en een boerenkiel dragen ……@ :
      Helaas, …. ik ben zo’n Indo die als klein jongetje aangekomen op de “toendra’s van Noord-West Friesland” in een blauw boerenkieltje werd gehesen en naar de Fröbelschool en Lagere school in het dorpje op houten klompen liep. Moest van de buren, want we waren in Fryslân en daar droeg toentertijd (50-ger jaren vdve) jong en oud een blauwe boerenkiel en liep op klompen. En het was niet eens carnaval!

    • Bung Tolol zegt:

      LIEF!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Sorry LIEF!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Is dat nou Boer Krelis en Boerin Truitje en de kleintjes Toetie en Ventje ? Waar hebben zij die kleding gekocht ? Pasar Senen ? LIEF!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!😍😍😍😍😍😍

      • Anise zegt:

        Dat zijn de Indonesiërs die zich in Volendam in klederdracht laten fotograferen. Duur hoor. Maar nu heeft men het gat in de markt ontdekt hier, en elke zichzelf respecterende pasar of schoolactiviteit biedt wel zo’n ‘photo booth’ aan. Vanzelfsprekend voor de minder bedeelden (die zich geen reis naar Europa kunnen veroorloven). Dus nu kunnen allen beweren dat ze in Holland geweest zijn! 😅

        • Bung Tolol zegt:

          Tja Holland is toch nog steeds een mytisch begrip in Indonesia ! Die mensen daar houden ook van een lichte huidskleur ,Blank is beautiful and Black is boesoek ,heb ik gemerkt ,toen ik aankwam in Jakarta ,was het allemaal koek en ei maar ik houd er van te wandelen in de hete zon ,in ieder geval wandelen ,dus na 2 weken kwam ik weer terug in Jakarta ,pikkedonker ( Vond ik leuk ) nou zij niet ! Jezus wat ben je donker ! vinden wij niet leuk ,nou ja hun mening ,mag toch ,trok mij er geen ene moer wat van aan ,maar vind het wel zielig ,wat maakt een huidskleur nou uit ??😜

        • Jan A. Somers zegt:

          “heeft men het gat in de markt ontdekt hier,” Met een Amerikaanse collega en zijn gezin maakten we een uitje naar Marken/Volendam. Dochter van 17 hulde zich in Volendam in het plaatselijke tenue. Poseerde daarin voor haar ouders en andere toeristen. Die haar een fooi gaven. Begreep het goed en ging nog even verder. Haalde behoorlijk wat op!.

  3. ellen zegt:

    In Museum Sophiahof in Den Haag, hebben mijn vriendin en ik Robin Block ontmoet tijdens enkele Indische lezingen. Wij vonden hem als singer songwriter heel bijzonder en poetisch. In dit youtube filmpje is hij ook even te zien in een soort pyamapak, hetgeen zijn optreden een dromerige sfeer geeft. Daarin zoekt hij – als een slaapwandelaar – (niet op klompen, maar op pantoffels) naar zijn Indonesische roots. Hij combineert de zoektocht van verhalen met muziek, het gesproken woord (o.a. in het maleis of bahassa) en de Oosterse vechtsport pentjak silat. Goede pogingen van de zoektocht naar de Oosterse en Indische wortels. Wij hadden het gevoel, dat die zoektocht nog lang niet ten einde is.

    • Bung Tolol zegt:

      Leuk natuurlijk ,die Robin Block maar sorry Ellen ,geef mij maar Guus Becker !!!!!! Op en Top een Indo ! Eigenlijk geen eerlijke vergelijking ,want Robin is in Nederland opgegroeid en si Guus in voormalig Betawi .Guus was eens op de Indonesische ambassade uitgenodigd om 17 augustus 1945 te vieren ,Guus hiernaar gevraagd “” Ja zijn ze nou helemaal gila ! Ik heb mijn land verloren en dan moet ik op een feestje komen van hun land ? “” Guus wist wel waar zijn roots lagen ,Indie en niet Indonesie !!👍👍👍

      • Jan A. Somers zegt:

        De Indonesiërs zijn toch ook vertegenwoordigd op 15 augustus bij het Indisch monument! En op Koningsdag in Den Haag! Normale diplomatie. En op 17 augustus kan je op de Indonesische ambassade genieten van de hapjes en drankjes!

        • Bung Tolol zegt:

          @Hr Somers : Guus dacht niet zo als u ! en u zingt niet zo als Guus ! ( No hard feelings )

        • Jan A. Somers zegt:

          Op de lagere school in Soerabaja kwam ik op het lumineuze idee in het kerkkoor te gaan zingen. Waarschijnlijk omdat er zoveel mooie meisjes bij waren. Na twee keer oefenen kreeg ik te horen dat ik maar beter weg kon blijven. Bij dansles op de HBS in Vlissingen trapte ik een keer op de tenen van mijn partner. Ik zei sorry. Zij zei; niet op mijn tenen staan. Weer wat van de Nederlandse cultuur geleerd!

        • Anise zegt:

          Op de laatste Koningsdag moest ik overgeven in de ambassade. Mijn man zegt dat teveel witte wijn was, ik houd het maar op onverwerkte en opgekropte gevoelens van een WNI, misschien was mijn cultuur wel weggestopt.

          Het was wel gênant. Gelukkig zagen niet veel mensen het en werd het discreet ongekuist. Door de Indonesische staf natuurlijk.

      • ellen zegt:

        Ja, Guus Becker vind ik ook goed. Hij is echt uit de tempo doeloe tijd. Mijn oma vertelde mij, dat in haar tijd (zij werd geboren in Pati, Japara, Midden-Jave in 1893) nog vrijgezellen langs de huizen liepen met hun gitaren en troubadours liedjes (liefdesliedjes). zongen. Als jong meisje had mijn oma dit altijd prachtig gevonden. Haar strenge vader minder.

    • Anise zegt:

      Niet slecht Ellen. Als we het toch over Brownis* (brondong manis) hebben die als singer-songwriter optreden en goede teksten combineren met catchy songs, heb ik het wel voor deze:

      * Behalve popcorn, wordt er knappe jonge kerel mee bedoeld.

  4. Boeroeng zegt:

    Het zwijgen over vroeger is een overlevingsstrategie in de eerste plaats
    Wellicht doet men dat ook -min of meer- om niet aan buitenstaanders van alles en nog wat te moeten uitleggen.
    Of zich niet als ‘vreemdeling’ te profileren. To blend in.

  5. Boeroeng zegt:

    Het wordt tijd een nieuwe expressie in te voeren:
    Nou breekt mijn slipper.

    Of een nieuwe kreet: tjampoer4ever

    Bron

    • Anise zegt:

      Ja, dat kon ik al op mijn slippers aanvoelen.

      • Bung Tolol zegt:

        Dat jongetje in het midden is Boeroeng +8 jaar oud ,hij loopt er nog steeds zo bij ,dus met groene sjaal ,bordeaux rood vestje ,Kozakken muts ,wel in wat grotere maten ,alleen die klompen heeft hij vervangen voor slippers .Hij is nu toeristisch trekpleister nomor satu in Breda ! Zo iets als de Eiffeltoren is voor Parijs of de Wallen voor Amsterdam .Geloof je het niet ? ( Nou ik ook niet !)😂😂😂

    • Jan A. Somers zegt:

      Op TV zag ik toch ook een keer een Indojongen met een KOPPIAH op! En Nederlandse dames in Sarong-Kebaja? Net als mijn tante Luus Versteegh! En op de Pasar Malam die batikoverhemden.

  6. Boeroeng zegt:

    Jongeren van Indische komaf kunnen ook een connectie krijgen met ” roots” door te werken in een toko. Of door bij een Indische oma inwonen.

    • Bung Tolol zegt:

      Leuk ! dus Jesse is echt wel een klein Indootje ,lieve oma trouwens ! Toch jammer dat Jesse een beetje vergeten is ,dat hij Indisch is ,kom anders op voor die Indo,s !!! en niet alleen tijdens verkiezingsstrijd ! Ik stemde trouwens wel op Jesse in 2017 maar nu in maart 2021 niet ,waarom niet ? Jesse heeft getoond niet uit het echte KNIL hout gesneden te zijn !😎😎😎 mengerti ?

    • Anise zegt:

      “Kassian” ?

      Hmm, heet dat zo in de Indonesische cultuur?

      Ik ken deze persoon niet maar als dat de manier is waarop in Nederland een politieker zijn Indische achterban aanspreekt is het wel erg gesteld met de geloofwaardigheid.

      • Boeroeng zegt:

        Hij vertelde niet over zijn Indische herkomst om een Indische achterban specifiek aan te spreken. En hij legde uit wat zijn oma bedoelde met de expressie “kassian”
        Lijkt me toch wel juist .

        Het is verkiezingstijd en dan moet al die kandidaten dingen zeggen die de achterban en de twijfelaars kunnen waarderen.
        Ik vermoed dat de redactie van dit programma zelf over zijn Indische komaf wilde beginnen, vandaar dat die die foto’s op het scherm zette.

        • Bung Tolol zegt:

          Kassian=Kasihan en zijn Indische achterban is vooral Rechts ! sommigen zelfs extreem Rechts ,hier op dit blog conservatief zeg maar gewoon Rechts ,deze persoon is Jesse Klaver lijder/leider van een z.g Linkse Partij ,als Jesse nou van het begin af aan ,zich achter die Indische Zaak had gesteld en zich van het begin af aan solidair had gevoeld met de Indische gemeenschap was het andere koek /kwe /kue geweest maar die z.g Indische politieke leiders/lijders komen pas op dat idee ,als er verkiezingen zijn .

        • Anoniem zegt:

          Kassian bestaat zover ik weet niet. En het is zeker geen Indonesisch, dus als iemand dat beweert op zijn officiële Facebook pagina vind ik het wel een beetje een blunder hoor.

          Tevens heb ik er wel problemen mee dat een Nederlander in één keer denkt de Indonesische cultuur te doorgronden en te kunnen uitleggen? Wat is dat dan, de cultuur op Java? Of die van Noord Sumatra of Kalimantan? Ook heeft het woord echt niet zo’n grootse veelomvattende betekenis, voor ons is het gewoon medelijden hebben of iets zielig vinden. Dus als ik zo’n FB post lees zou ik kunnen denken “kasihan Jesse Klaver”.

          En natuurlijk wilde hij kasihan gebruiken om iets duidelijk te maken over zijn achtergrond, we moeten onszelf geen blaaskes wijsmaken. Ik zat lang geleden voor de toiletten in de Ikea Delft te wachten en een groepje Indische tantes kwam aangelopen; iemand van ze zei iets en iedereen riep in koor “kasihan!”. En het viel me daarna op bij diverse gelegenheden (na een Indische/Indonesische mis bijvoorbeeld) dat dit eigenlijk in Nederland best wel veel gebruikt wordt. Niet in Indonesië, alhoewel, mijn moeder zei het laatst wel nog tegen mijn hond.

          Niemand in de politiek zegt zomaar iets, alles wordt door copywriters aangebracht. Ik herinner nog de vier vuistregels in de politieke boodschap: beknopt, herinneringswaardig, positief en consistent. En oneliners doen het het altijd goed. Dit is een beetje een poging tot slogan zoals “Yes we can!”, MAGA en “don’t ask what your country can do for you…”.

          Ik ken een mooie Vlaamse: “Als een Ollander je niet bedrogen heeft, is hij het vergeten”.

        • Anise zegt:

          Excuseer, ik vergat mijn naam…

        • Boeroeng zegt:

          Het woord kassian ken ik ook van mijn familie. Het is zeker geen Nederlands woord, dus nam ik altijd aan dat het een Indonesisch woord is.
          Pagina’s op het internet zeggen dit ook: https://nl.wiktionary.org/wiki/kassian

        • van Beek zegt:

          @Anise

          Hoe komt u erbij dat kasian/kasihan geen Indonesisch woord is, en niet wordt gebruikt in Indonesië? Ik heb het heel vaak gehoord in Indonesië. Kassian is gewoon een foutieve (Op z’n Nederlands) spellingswijze van het woord kasihan.

        • R.L. Mertens zegt:

          @ Anise; ‘kassian etc.’- In Atjeh zongen ze; ‘kassian si Patokoan, matti go, die golokkan sajang … Zielig die Patokoan, vermoord met een gollok! (= hakmes) – Over@ si Tolol; Knil hout gesproken!

        • Anise zegt:

          Kassian bestaat niet in het Indonesisch. Het is óf kasihan (zielig) óf kasian wat arm (dus niet rijk) betekent. Men hoort eigenlijk bijna geen verschil in uitspraak tussen de twee, de laatste ‘a’ klinkt misschien iets uitgestrekter in kasihan.

          Hij gebruikt echter geen van beide woorden. Is het vernederlands? Prima, dan is dus een voorbeeld van een leenwoord zoals bakkeleien, piekeren of banjeren hé. En dus overgenomen uit het oud Maleis en verbasterd. Niet uit het Indonesisch, wat ook uit het Maleis is ontstaan. Nu, dan had hij kunnen zeggen “dit woord leerde ik van mijn Indische oma”. Stellen dat het Indonesisch is, is een faux pas. Vergeet niet, dit is een officiële FB post waar men over na kan denken, geen spontane uitspraak en geen ‘slip of the tongue’…

          En daarmee komen we op het volgende punt want dat was slechts het woord pur sang. Wat mij nog het meest tegen de borst stuit (neen kakak Bung, niet aan denken!) en waar ik niet goed van word, is dat hij de Indonesische ‘cultuur’ ontleedt en de betekenis die wíj aan het woord geven en onze invulling van compassie denkt te beschrijven.

          Nog even ter herinnering, dit zegt hij letterlijk:
          ‘Wees geduldig, oordeel niet te snel en probeer begrip en mededogen op te brengen voor de ander.’
          Dit leerde ik van mijn oma. In de Indonesische cultuur heet dat “kassian”; hoe je empathisch moet zijn, hoe je je inleeft in andere mensen en compassie toont.

          “Hoe je empatisch moet zijn”??? Astaablief zouden ze in Vlaams Brabant zeggen. Empathie tonen en jezelf inleven is niet hetzelfde als iemand(s situatie) zielig noemen Er staan zoveel foute dingen in die tekst. Het is jammer dat ik zaken hier niet in vet of cursief kan maken en niet kan onderstrepen, dit alles als Indonesisch kenmerken is toch echt een totale misrepresentatie.

          Nu ja. Ik zal er maar over ophouden. Fijn dat hij zo’n tolerante, begripvolle, barmhartige en geduldige oma had. En ach, iedere politieker slijmt zeker bij bepaalde bevolkingsgroepen om maar stemmen te winnen? In Vlaanderen bijvoorbeeld, willen sommige prominente leden van de CD&V de ‘C’ uit de naam verwijderen, het zal ze in sommige wijken van de grotere steden wel wat meer stemmen opleveren.

        • Anise zegt:

          Ik kan het toch niet laten, dit is iets wat nu in het nieuws is:

          Een zoon van president Jokowi heeft na een verhouding van 5 jaar zijn verloving verbroken. Blijkbaar had zijn vader afgelopen december nog een huwelijksaanzoek aan de familie overgemaakt. De zoon verdween een poosje van het toneel en kondigde nu een nieuwe vriendin aan, een ex-stafmedewerkster.

          Nu gaan er natuurlijk verhalen de ronde waarom dit is foutgelopen; haar christelijke familie die in Singapore woont was blijkbaar niet zo happig op een geloofsconversie. Voor hem als zoon van de president en moslim, is dat helemaal onbespreekbaar. En in zo’n positie kan men niet even in het buitenland huwen.

          Nu is er ongelofelijk veel leedvermaak op social media, vooral over de moeder van het meisje, die de nieuwe hijab dragende vriendin als een pelakor (perebut lekaki orang) wegzet.

          Een prima voorbeeld van Indonesische empathie en inlevingsvermogen en het tonen van compassie. En dat zonder vooroordelen.

        • Jam A. Somers zegt:

          “een Ollander” Gelukkig is mijn meisje een Zeeuwse!

        • Jam .A. Somers zegt:

          Van klein kind af ken ik kassian als zielig. Fonetisch geschreven. De betekenis ‘arm’ is mij niet bekend. Kasihan? Miskin? Of heb ik altijd al kasihan gebruikt voor zielig, maar dan in de uitspraak kassian?

    • Noordin zegt:

      Krijg je dan echt een connectie met je roots als je in een toko werkt?
      Oh, Jesse heeft een Indonesische grootmoeder. Voor iemand uit de Indonesische cultuur kan hij wel makkelijk meedoen met de Nederlandse. Het zal wel komen door zijn grootvader.

      • Boeroeng zegt:

        Jesse heeft een Indische grootmoeder . Opgegroeid in een Indisch-Nederlandse familie.
        En zeker is werken in een toko met Indisch/Indonesische waren een band verstevigen met de Indische afkomst.

        • Noordin zegt:

          Het was spottend bedoeld. Jesse heeft altijd over de Indonesische cultuur en zijn Indonesische oma en dan heel soms dan weer Indisch oma.

          Ik vind het een illusie en zelf een vorm van armoe om mijn Eur-aziatische of Indo Euro roots te kunnen vinden in een toko en moet ik daar ook nog werken ook. Zeg dan heel veel over de toestand waar de Indo in verkeerd. Je ziet dan heel vaak dat Indische gaan ontlenen en crieeren om die leegte te vullen. Ik zou bijna zeggen dat Indische heel veel gemeen hebben met de Afro-Amerikanen en hun Afrocentrism.
          En natuurlijk zijn de Indos verbonden met de Indonesische archipel dat kan je niet los van zien.

      • Jan A. Somers zegt:

        ” kan hij wel makkelijk meedoen met de Nederlandse.” Toch gewoon aanpassen aan de gewoontes van het land waar je woont. Zonder dat zou ook ik nooit zo ver zijn gekomen. Tjalie Robinson, toch een Indo-coryfee, wordt soms toch wereldburger genoemd? Voelt zich overal thuis. Maar je voelt pas iets als je je daarvoor openstelt, meedoet. Anders sluit je jezelf overal buiten.

      • Peter Petrone van den Broek zegt:

        @ Noordin
        Connecties met mijn roots in een toko in Brabant net zoals Jesse? Ik werkte in mijn studententijd (70er jaren van de vorige eeuw) in een toko van familie , soms sprong ik bij als mijn tante dat vroeg, toko Selamat in Tilburg.

        Ik kom zelf uit Rijswijk, waar toen wel wat indo’s woonden. Maar dat was niet te vergelijken met Tilburg waar niet alleen een grote gemeenschap Indo’s maar ook Ambonezen woonden en wonen. Dat was alsof ik in Nederlands-indie was, maar dan wat kouder. Tilburg was voor mij één van de verbindingen met Nederlands-indie.

        Teruggaan naar mijn roots, mijn wortels betekent in mijn jeugd naar Tilburg gaan. Ricky Risolles komt toch uit Tilburg? Dan kan men nagaan hoe dat in de 70er jaren was. Bij Europeanen, Indo-Europeanen en vreemde Oosterlingen (mijn tante was chinees) kon ik me in Tilburg best wel wat voorstellen. Die Europeanen waren de autochtonen, Brabandse boeren. Ik werd door die boeren wel eens met een zachte G uitgescholden: vuile Indo of woorden van gelijke strekking die ik toch niet begreep, ik hoefde niet te vechten, dat deden mijn neefjes, die aan vechtsport met allerlei vreemde namen deden. Maar zij knokten ook tegen de Ambonezen en samen met hen tegen die boeren, dat waren boeiende verhalen. Als we over oorlog hadden, dan liet mijn oom zijn rug zien, hij had aan de Birma-spoorweg gewerkt. Er woonde ook een zgn oom in, die samen met mijn eigen oom in Birma krijgsgevangen was, vrienden voor het leven en ook daarna, hij ligt op het kerkhof naast mijn oom. Over de oorlog hoeven ze mij niks te vertellen.

        Dat was echt niet te vergelijken met het keurige Rijswijk, waar ik opgroeide. Als dan sommigen zeggen dat ze voor hun roots naar Indosenie gaan, kijk ik wat verwonderd op. Men gaat naar Indonesie toch voor de vakantie?

        • Jantje Toerist zegt:

          ….Men gaat naar Indonesie toch voor de vakantie?…

          Of ook: om achtergebleven familie te bezoeken en/of de graven van de overleden voorouders/ouders e.a. te vereren met een bloemetje en/of gewoon omdat men er geboren en getogen is en wil terugzien wat men niet meer heeft….

          En waarbij men dan neuriet: Memories are made of this…van Dean Martin

        • Jan A. Somers zegt:

          “Men gaat naar Indonesie toch voor de vakantie?” U misschien wel. Ik ga terug, dat is heek wat anders.

        • R.L. Mertens zegt:

          JantjeToerist; ‘memories are made etc.’- Met vakantie naar Indonesië betekent voor mij (bjr..1936)ook; refreshing my memories/my roots….!!! – Hier in Holland is; juist het Inlandse(!) wat ons Indisch maakt. Toen in Indië net andersom…toen was het; het Nederlandse, dat ons zo nodig(!) Europeaan deed voelen. Maar dat is gelukkig(!) voorgoed voorbij!

        • Peter Petrone van den Broek zegt:

          @geachte Heer Mertens
          Rake omschrijving en uitstekende observatie over de inlandse en Europese zijde van ons. Twee zijden van dezelfde medaille. Is geen tegenstelling voor mij.
          Toen ik in indonesie terugwas, ik ben daar tenslotte geboren, was het voor mij geen Nederlands-Indie zoals mijn beide Indische ouders dat afschilderden. Mijn vader en zijn ouders zijn nooit teruggeweest. Mijn Oma en moeder gingen wel terug en werden telkens ziek. Daarom gingen ze maar niet alhoewel mijn opa daar begraven ligt. Een combinatie van hartzeer en liefdesverdriet. Maar wat wil je van mijn volbloed-Indische familie die daar generaties lang woonde.

          Wat mij in Tilburg opviel, was dat mijn neefjes niet alleen met hun ouders Maleis praatten, maar ook met hun Ambonese vriendjes. Ze waren in Indonesie opgegroeid vandaar. Ik had dat niet, maar begreep in grote lijnen wel waarover ze spraken. Sommige Brabantse boeren hadden daarop commentaar en vroegen of wij apen geen Nederlands konden spreken. Ik moest dan wel lachen om hun Brabants dialect en vroeg in mijn Hollands accent of zij geen verstaanbaar Nederlands konden spreken. Was ik natuurlijk vervelend en had het weer gedaan. Begon het vloeken, nondedju wat trouwens Frans is, ik wist niet dat Brabanders ook een buitenlandse taal spreken alhoewel hun taaltje wel erg provinciaals klinkt.

        • Mr. B. zegt:

          Het grappige -of zielige, afhankelijk hoe je het bekijkt- is dat u zich blijkbaar eigenlijk meer met die Brabantse boeren [sic] kon identificeren dan met de Indo familie die zelfs een onbekende taal spraken. (Waarschijnlijk zeiden ze “Belanda makkan tai” achter uw rug?!) En dan toch nog wanhopig erbij willen horen en een beetje ‘wij tegen zij’ hierover verkondigen? Tja.

          Voor ons uit Den Haag was Rijswijk indertijd ook redelijk boers hoor. En het was heel leuk uitgaan indertijd in steden als Eindhoven, Breda en…. Tilburg. Ik zou mensen toch niet meer zo over één kam scheren omdat ze een vloekwoord gebruiken wat ik niet begrijp of uit een ander deel van het land komen.

        • Hans Boers zegt:

          Mr. B. die o.a. zegt: …Voor ons uit Den Haag was Rijswijk indertijd ook redelijk boers hoor….

          U riep? Ik weet van niets. Had alleen maar een schatje in Rijswijk, maar dat liep op niets uit en toen werd het maar Voorburg en daarna de Schollekoppenstad Scheveningen en uiteindelijk maar Rotjeknor 😉

          Fijne dag nog

        • Peter van den Broek zegt:

          Vòòr disco’s in Den Haag had ik als middelbare scholier geen geld. Trouwens mijn vader vroeg:,je doet toch wel je best op school en uit arren moede deed ik wat op school. Daarna ging ik in Rotterdam studeren en dat was toch iets anders dan het Den Haag van Jacobse en Tedje van Es. mijn vader wilde voorkomen dat mijn diploma niet werd geaccepteerd bij sollicitaties als bij hem . Nu werk ik nog steeds voor mijn geld en ben een tomatenboer in Italie

        • Mr. B. zegt:

          Om de link met Indonesië en (culturele) overeenkomsten en attitudes én vakantie weer eens te maken:

          Wat ik me herinnerde uit vroegere tijden, was dat de -om het eens heel pejoratief te zeggen- ‘Indo uit de straat’ redelijk timide, kalm en beleefd was. Maar als het bij een voetbalpartijtje op straat of zo weer eens uit de hand liep, ontstond er redelijk snel een groepje en dan voelden ze zich sterk en gedroegen ze zich zeer agressief. Bij de nieuwe immigranten zie je dit fenomeen nu ook wel. De Nederlanders zijn veel minder snel geneigd elkaar te helpen.

          Ook werd alles doorverteld; er stonden bij ons aan de schoolpoort redelijk vaak 20-jarigen te wachten om iemand in elkaar te slaan die tegen een klasgenoot wat slechts zou hebben gezegd over een neef, broer, buurman, whatever.

          Oké, op Bali heb je dus een taxi-maffia, ze zien er wel officieel uit en lijken op BlueBird maar het is wel degelijk wat anders met eigen prijzen. Toen we uit een openlucht winkelcentrum kwamen, wilde ik een online taxi nemen omdat ik echt geen zin had 4x meer te betalen voor een vuile wagen. Toen we in wilden stappen, werd onze chauffeur (die duidelijk uit Papua kwam) aangesproken door iemand en vroeg ons uit te stappen. Ik begon moeilijk te doen en werd in no-time omsingeld door een tiental Balinezen. Wat een déjà vu. Gelukkig was mijn vrouw erbij anders was het volledig uit de hand gelopen.

          Zie je vooral hier veel, die vonk in het kruidvat. Met een groepsgeest die heel snel de zaak laat ontploffen. Kampung tegen kampung gevechten om 4 uur ‘s ochtends, demonstraties die uit de hand lopen, enz. enz. Nu kan je na recentere COVID demonstraties over Nederland hetzelfde zeggen natuurlijk, maar kijk nu eens naar de achtergrond van de relschoppers die daar op de Hoefkade en Laan van Meerdervoort heibel liepen te schoppen.

          Wat ik niet zo herken bij de Indo’s en wat je hier bij de Indonesiërs wél ziet, is dat iedereen zich met alles bemoeit en zich volledig kan laten gaan op iets waar ze niets mee te maken hebben. Stel iemand rijdt ergens een motorrijder aan. Dan zullen motorrijders die de persoon niet kennen, niets gezien hebben en niets met het voorval te maken hebben, partij kiezen en de automobilist beginnen te belagen. De politie moet tussenbeide komen om een lynchpartij te vermijden.

          Niet zo lang geleden werden we licht aangetikt door een andere wagen die er gelijk vandoor probeerde te gaan. Maar door de macet zat hij klem. Een paar omstanders die het hadden zien gebeuren trokken de bestuurder uit de wagen en vroegen mijn vrouw of ze hem in elkaar moesten slaan?

        • Mr. B zegt:

          @HANS BOERS: Dat ging wel snel bergafwaarts dan!

          Eén van mijn eerste liefjes uit verre oorden was een meisje uit Sittard die ik had opgepikt in de Marathon. Mooi zacht accent maar door de grote afstand werd het niets.

          Maar serieus, indertijd na mijn studie kocht ik mijn eerste appartement en plaatsen zoals Rijswijk waren toen nog volledig out-of-the-question, Voorburg was iffy en kon nog net. Maar in een Leidschendam of zo wilde je niet dood gevonden worden. En Scheveningen? Niet zo best maar het kon nog erger; Kijkduin.

        • Hans Boers zegt:

          Mr. B…. die o.a. schreef: ….Dat ging wel snel bergafwaarts dan!

          Viel juist mee.
          Lieffie uit Rijswijk bleek een import te zijn van een destijds niet zo hoog in aanzien zijnde Haagse straat waarvan de naam ook begint met de letters BOE….etc. Dus dat was wegwezen.

          Lieffie uit Voorburg was daftig en Meerderveurtachtig en troonde me na één keer uitgaan mee naar huis om kennis te maken met de fam. en de tweede keer dating werd het meubilair winkelen bekijken en uitzoeken dus dat was ook al snel wegwezen.

          Lieffie uit Scheveningen was goed, heel goed. Ze werkte als serveerster in een restaurant vlakbij waar ik op de Zeevaartschool zat (ik was een arme steuntrekkende student onder curatele van de Kinderraad en dus zonder centen) en werd elke middag tijdens lunchpauze trouw en gratis voorzien van mijn lunchpakket en na afloop van de studie was meteen ook het liefdesgebeuren over, want toen gloorde

          Rotterdam aan de horizon omdat ik er aan kwam om te werken… en dat was letterlijk Veni Vidi Fietsie en op zijn Indonesisch werd het dus KECANTOL tot op heden aan toe 😉

          Ja, dat zich overal mee bemoeien door de omstanders ken ik maar al te goed. Verleden jaar zelfs nog via een verhaal van een kennis van me uit één of ander gehucht nabij Mojokerto. Zijn opoe kreeg problemen met haar hart en de ambulance kwam voorrijden om opoe naar het RS te brengen. Uiteraard was dit sensatie voor het durp en binnen mum van tijd werd de mare de lucht in geworpen, dat opoe corona had en op sterven lag. Enfin opoe kwam na een week terug en opoe werd de toegang tot haar huis verboden, daar waar opoe notabene heel haar leven aldaar had doorgebracht. Het heeft mijn kennis 1000 gebeden en spreuken gekost om de durpsgenoten te overtuigen dat ze er naast zaten.
          Laat nu helaas opoe alsnog een maand na dit gebeuren komen te overlijden (wegens hart falen) en de hetze begon opnieuw en opoe moest in een ander durp begraven worden, want voor corona gevallen was geen plaats op de “gezonde” en eerbare pekuburan umum van het durp. Triest en zoiets gebeurt in allerlei vormen wel ergens in Indonesia, denk ik. Mijn kennis had zijn buik er van vol en is verhuisd.

          Fijn weekend.

        • Jan A. Somers zegt:

          “lachen om hun Brabants dialect en vroeg in mijn Hollands accent of zij geen verstaanbaar Nederlands konden spreken.” Deze discussie gaat een vreemde kant op. In mijn ogen: onfatsoenlijk. Zo praat je niet over anderen, zelfs niet als grapje.

        • Jan A. Somers zegt:

          “ben een tomatenboer in Italie” Zeeuws meisje koopt ze bij Appie/Jumbo als ze in de aanbieding zijn. Wel even oppassen of je met de gevraagde prijs niet bedonderd wordt. Wij zijn niet arm, maar willen niet teveel betalen.

        • Jan A. Somers zegt:

          Ik heb ook begrepen dat vrouwen ook maar niks zijn. Alleen goed voor de afwisseling. Wat vinden onze vrouwelijke reageerders eigenlijk van mannen?

        • A. Olive zegt:

          Over tomaten gesproken, er gaat niets boven tomaten uit de tuin die veel zon hebben gekregen. De tomaten in de winkels zijn te vroeg geplukt.

        • Jan A. Somers zegt:

          Ik kweek ze op het balkon, maar dat kan alleen in de zomer! Net als de lombok.

        • A. Olive zegt:

          Ik heb nog nooit een heel zoete tomaat geproefd in Nederland. Er is te weinig zon daarvoor.

        • Anise zegt:

          Tomaten zijn hier ook niet zo lekker uit de supermarkt, de pasar is wat beter. Ik heb slechte ervaringen met het laten groeien van alle groenten en fruit met ‘zachte bladeren’, ik weet niet hoe ik het anders moet uitdrukken. Bij paprika, pepers, tomaten, etc. zie ik heel veel kleine witte vliegjes. En de plant verdroogt dan en sterft af. Insecticides wil ik vermijden, dan kan ik ze evengoed in de winkel kopen. Met zeepsop spuiten werkt maar even.

          Ach mijnheer Somers, ik heb niet zulke problemen met een beetje haantjesgedrag en laat het niet aan mijn hart komen. Als ze vrouwen maar niet als minderwaardige wezens zien die ‘gebruikt’ kunnen worden. En hij weet heel goed dat er een lijn in het zand is getrokken, vooral hier in het land waar de curieuzigheid van de dames hoger ligt. Ik denk dat dhr. Boers graag een beetje zever verkoopt, misschien met een grote mond maar met een hart van peperkoek en op de juiste plaats. Geen probleem dus, met mijn zus en cousines praat ik ook wel over knappe mannen. (Vanochtend nog over brownie Ariel, en het gesprek was redelijk nakal.)

          We hebben wel eens discussies thuis, bijvoorbeeld toen mijn man indertijd kritiek kreeg in de VS van HR omdat hij een gekleurde vrouw wilde ontslaan. En hij ziet er niet echt graten in om een man of oudere vrouw boven een jonge vrouw te verkiezen bij een aanwerving omdat hij vindt dat dat de regeling m.b.t. zwanger- en ouderschapsverlof te ver is doorgedreven. Vanuit het standpunt van een vrouw ben ik het niet met hem eens en ik vind positieve discriminatie belangrijk om de achterstand van jaren weg te werken maar als op het werk een project op tijd moet worden opgeleverd, is het wel begrijpelijk dat men iemand niet voor bijna een jaar kwijt wil raken. Is dat dan seksistisch? Ik zou het niet weten.

  7. Bung Tolol zegt:

    Ha ha ha RODDELS ! Vrouwen in alle landen zijn er dol op ! Waarom eigenlijk ? Nou het gaat natuurlijk altijd om bekende mensen of beroemdheden ( The glammer boys and girls ) Mijn moeder las die pulp bladen ook altijd ,ze was er dol op ! Nou even teruggaan naar die bengel van president Jokowi .Moest zijn vader dat huwelijksaanzoek doen ? Leven ze nog in de middeleeuwen of zo ? Dat christen meisje uit Singapore heeft helemaal gelijk ,als zij trouwt met Jokowi junior moet ze moslim worden en krijgt zij ,die hele moslim familie Jokowi erbij cadeau ! En je weet wie er in die Indonesische huishoudens de baas is ? Nou dat is toch wel schoonmama ,want schoonpapa is altijd de hort op ! ( Drukke werkzaamheden buiten huis hebbende ) afgekort werkzaamheden b.h.h.En haar nieuwe man dan ,zegt die niet wat tegen zijn moeder ? Nou denk het niet ,mama is de baas ,zij bepaalt alles en of schoondochter het nou leuk vindt of niet ,ze moet gewoon luisteren naar schoonmama ! Wat ik nou werkelijk niet begrijp ,waarom oh waarom die vrouwen in die moslim landen zich zo laten betuttelen ,als het lekker weer is ( Daar in Indonesie altijd ) zijn de mannen luchtig gekleed ,terwijl die moslim vrouwen er als kerstmannetjes/vrouwtjes uitzien ,alles bedekt ,zijn zij nou helemaal gek om die flauwe kul van hun echtgenoten te pikken ! Sorry als dat de cultuur van “” mijn”” land is ,is het maar goed ,dat die hier weggestopt is ,hoe meer weggestopt hoe beter .😜😜😜

    • Anise zegt:

      Het is natuurlijk niet alleen in moslim landen niet helemaal eerlijk verdeeld.

      Een Filippijnse president beweert dat een vrouw niet geschikt is voor het ambt. En als men ziet dat er in India elke dag een vrouw zuur in het gezicht krijgt en verminkt wordt, en dat het soms wel lijkt of verkrachting er het nationale tijdverdrijf is, denkt men wel wat anders over de grootste democratie ter wereld. In Vietnam, Thailand en Cambodja bestaat de kans dat je als kind uit een arm gezin in de sex industrie belandt voor de blanke toerist.

      In China wilde niemand een meisje door de ‘one child policy’, wordt er nog steeds geadverteerd dat men voor een betrekking alleen mannen wil en de vrouw wordt scheef bekeken en is een ‘leftover’ als ze nog niet getrouwd is op haar 27e. En zelfs in landen als Japan wordt men als vrouw verondersteld te stoppen met werken als men trouwt. En dan eindigt men met een hurk die elke keer zat thuiskomt na de karaoke-avond met zijn collega’s en klanten, en haar nog even afslaat voordat hij in slaap valt.

      Maar ik ben het volledig met u eens dat velen niet lijken te beseffen hoeveel geluk ze eigenlijk wel niet hebben gehad door op te groeien in een westers land. Het gras is altijd groener….

      • Bung Tolol zegt:

        Hier (Nederland) heb je ook een politieke partij ,die alleen openstond voor mannen (SGP) die partij werd toen op de vingers getikt door die Europese Unie en moest toen aan hun stutten trekken m.a.w de partij openstellen voor vrouwen ,is inmiddels gebeurt .Net als de dienstplicht alleen voor mannen ook discriminerend is ,vanaf 2020 ontvangen ook vrouwen een brief ,waarin staat dat zij ook oproepbaar zijn ( Dienstplicht is niet afgeschaft ,wel de opkomstplicht ) Er is nog wel een lange weg te gaan voordat vrouwen overal als gelijke worden behandeld en betaald ! In de E.U zijn ze anders wel op de goede weg ,het ergst zijn natuurlijk die Arabische Staten maar die behoren gelukkig niet tot de E.U .En dat stuk textiel om haar borsten ach in Brussel hangen ze ook allerlei stukken lappen voor het piemeltje van Manneke Pis ,wat geeft het ! 😂😂😂

        • Jan A. Somers zegt:

          Dienstplicht alleen voor mannen was ook een financiële ‘discriminatie. Twee jaar later op de arbeidsmarkt. Als je dienstplicht begon na een volledige studie had je ook nog een pensioenjaar minder.

      • Jan .A. Somers zegt:

        In Nederland was er tot de jaren 70/80 ook ‘discriminatie’ van vrouwen. Met als uitgangspunt dat een man diende te zorgen voor zijn vrouw, Bij het trouwen van een vrouwelijke ambtenaar kreeg zij ontslag. Ook in het bedrijfsleven kwam dat voor. Vrouwen waren meestal niet pensioengerechtigd. Die leefde toch van het pensioen van haar man? Mijn meisje heeft dat nog meegemaakt. Omstreeks 1970 is het Pensioenfonds PGGM begonnen met bedrijven, voornamelijk nog beperkt tot ziekenhuizen en andere zorginstellingen, te benaderen, daar werkten voornamelijk vrouwen. Dat is gelukt, en voor mijn meisje hebben ze ook nog pensioenen bij elkaar weten te schrapen.
        Tegenover mijn ouders woonden twee broers en een zus die het huishouden runde. Met de komst van de AOW kreeg zij voor het eerst in haar leven eigen geld!

    • Anise zegt:

      Hier kan het nogal moeilijk liggen bij echtscheiding, afhankelijk hoe men is getrouwd. Indien dit was bij de KUA, dus een moslim huwelijk, zijn de rechten en voorwaarden anders dan bij de CatSip. Er zijn ook aparte rechtbanken voor. Iets soortgelijks bij erfenissen (dat kan wel belang hebben voor hen met familie in RI) en daar komt mogelijk ook nog eens adat om de hoek kijken.

Laat een reactie achter op Jan A. Somers Reactie annuleren

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.