Rudy Hartung: de invasie van kaki seribu’s in ons huis

Geplaatst op 14 november 2020 door Indisch4ever

Bij ons wemelt het nu van duizendpoten!! Hieronder, ter kennismaking, een paar beelden van de Javaanse duizendpoten. Uit onze zijtuin. kaki seribuIn vakliteratuur wordt deze worm de miljoenenpoot genoemd. Maar voor de Indonesiër blijft het de kaki seribu (duizendpoot). De duizendpoot bijt niet. Is ook niet giftig. En voor zover ik weet is het voor de mens een onschuldig en niet gevaarlijk beestje    Rudy Hartung

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

6 reacties op Rudy Hartung: de invasie van kaki seribu’s in ons huis

  1. Anise zegt:
    15 november 2020 om 05:30

    De roestbruine duizendpoot die u op de foto ziet komt inderdaad heel veel voor en is nogal onschuldig. Ze rollen zich op als er gevaar dreigt.

    Maar er zijn er hier -ook in de steden- nogal wat die wel degelijk bijten en gevaarlijk voor kleine dieren of zelfs baby’s kunnen zijn. Die hebben echte pootjes, lopen ook veel sneller en zijn vaak een beetje behaard als een rups.

    Ze zitten hier nogal eens in de bloempotten omdat ze ook wormen eten. Dus het is schrikken als je iets verplant.

    Beantwoorden
    • Pierre de la Croix zegt:
      15 november 2020 om 11:52

      Als ik mij goed herinner noemden we de kaki seriboe in Semarang “loewing”. We tilden zo’n beestje op aan een stok of tak en maakten er de andere kinderen mee bang. Vooral de meisjes stoven gillend weg. Die kregen de arme loewing dan achterna gegooid.

      Beantwoorden
      • Jan A. Somers zegt:
        15 november 2020 om 12:01

        ” stoven gillend weg.” dat was toch leuk? Werd goedgemaakt met die meisjes?

        Beantwoorden
        • Pierre de la Croix zegt:
          15 november 2020 om 13:51

          Ach …… “we”, de jongens, wisten nog niet zo goed wat we anders met die meisjes moesten doen dan schrik aanjagen, wellicht wel met de bijbedoeling om in gunstigen zin op te vallen, maar daar praatten we niet hardop over.

      • Anise zegt:
        16 november 2020 om 04:50

        Dat is denk ik Javaans. Wij noemen ze Kilabang.

        Ik vind ze maar eng. Gelukkig hebben we ook mooie dieren uit soortgelijke families, zelfs in de steden.

        Vanochtend in de tuin:

        Beantwoorden
        • Pierre de la Croix zegt:
          16 november 2020 om 10:36

          In mijn herinnering was de klabang een veel kleinere, beweeglijker versie van de loewing. De laatste was traag, liet zich gemakkelijk vangen. Als je hem met een stokje beroerde rolde hij zich op. Wij kinderen vonden het maar een griezelig beest. Eén meisje in de buurt, een tomboy die ook in bomen klom, dorst hem op te pakken. Met zo’n beestje in de hand had ze een prachtig wapen om de anderen schrik aan te jagen.

Laat een reactie achter op Anise Reactie annuleren

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.