De Chinees-Indische restaurantcultuur is toegevoegd aan de lijst met Nederlands immaterieel erfgoed. Volgens het kenniscentrum dat de lijst beheert, is in Chinees-Indische restaurants sprake van een unieke samenkomst van culturen. En dat moet geborgd worden, aldus Immaterieel Erfgoed Nederland | NOS
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden. Verslagen van kumpulans, verwijzing naar nieuwe boeken, updates van Indische sites, expo’s.
Van pasars tot en met het Indisch Platform .
Wat onze Indische gemeenschap aangaat, vindt u hier op indisch4ever.nu
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
Mail ons: indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
En er is nog de archipelsite met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
-
Jeekel
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Menige Chinees-Indisch restraurant heeft niets te maken met Nederland-Indie. Omdat het HONGKONG of andere steden in China, Chinesen zijn zo als die in de Kalvertraat in Amterdam en in vele andere steden.
Niet alleen dat. Hun eten heeft ook totaal niets met Indisch eten te maken. Nooit in zo’n restaurant een sambal gerecht gegeten. Alleen de veel te zoutige sambal oelek uit een potje. En dan stoppen ze dat chemisch goedje vetsin in. Gewoon vergif. Ook erfgoed?
RG, Bami Life Matters 🙂
In Socal gelegen in de Hongkong plaza waar een Indonesiche Foodcourt is omringd door een paar Indonesische eethuisjes is er een met de naam Cana Kitchen. Hun bami is volgens mij een van de beste. Daar kan geen chinees tegen op. Dezze Indonesische keuken komt uit Borneo. Goed gekruid, mals vlees, ei en groenten, nog knappend. Een maaltijd groot voor 2 personen kost $9. Maar ik vraag hun altijd het extra te maken met garnalen en 2 gebakken eieren. Het extra kost $3 extra. En alles wordt afgemaakt met een plastic bakje heerlijke sambal trasi.
Beste WS01, uw constatering is als zodanig bepaald niet onjuist, maar valt buiten de reden van toewijzing door het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland (KIEN). Het gaat om Nederlands erfgoed. Ter illustratie, een citaat uit het hele NOS bericht.”Hele generaties zijn opgegroeid met babi pangang, foe yong hai en een portie saté. Het is daarmee echt Nederlands cultureel erfgoed”, en “Het Chinees-Indisch restaurant is al met al ontzettend Nederlands en daarom niet meer dan terecht dat het nu eindelijk de erkenning krijgt die het verdient”. Het is raadzaam om het hele bericht te lezen en de site van KIEN zelf door te lopen om een goed idee te krijgen. Hier de link naar de betrokken NOS melding https://nos.nl/artikel/2339171-chinees-indische-restaurantcultuur-erkend-als-immaterieel-erfgoed.html En hier de link naar het KIEN https://www.immaterieelerfgoed.nl/. Ik vermoed dat het citaat boven aan dit item u op het verkeerde spoor bracht. Geheel los hiervan, in mijn studietijd kreeg ik voor 2 gulden een enorme berg nasi goreng waarvan met gemak met zijn drieën kon worden gegeten. Een aangename variatie op het soms saaie mensa voedsel.
En vergeet niet de sambalbij!
“in mijn studietijd kreeg ik voor 2 gulden een enorme berg nasi goreng waarvan met gemak met zijn drieën kon worden gegeten.” Mijn eerste maaltijd in Delft was bij de Chinees. En de spreuk: De Chinees doet veel meer met vlees. Maar als serveerder op de Delftse mensa kregen we altijd extra lekkere dingen van de kok.
Misschien leuk om te weten: mijn reis en aankomst uit Indië is door het Erfgoedhuis van de provincie Zuid-Holland gepromoveerd tot Cultureel erfgoed van Zuid-Holland. Samen met andere bevrijdingsverhalen van Zuid-Hollanders. Hebben ze (met toestemming) gehaald uit een interview van het IHC. Op mijn vraag hoe of wat kreeg ik als antwoord: U bent toch Zuid-Hollander? Geen speld tussen te krijgen.
Heer J.A.S, Felicitaties. Amusement. Ik sta paf. Zuid-Hollander ? Nooit geweten. Mooi, man. Ik ben zelf Indo. Minang. Forever ! Nogmaals, complimenten !!
Alle verhalen van mensen uit Indië gaan over het niet geaccepteerd worden.. Maar in Zeeland heten de Indo’s op Omroep Zeeland de nieuwe Zeeuwen. En in Zuid-Holland heten de burgers Zuid- Hollanders. Ook een sinjo Soerabaja, die daar toevallig woont. Aardig toch? Net als nu de Chinees.
Ja, een echte Zuid-Hollander, dus ook een echte Hollander. Nu begrijp ik hem meer. Zoals altijd voor de Nederlander en tegen de rasechte Indo. Een aardige vermomming. De Indische die blanda werd en ook VOELT.
Ik dacht dat ik met iemand van de 4de generatie van doen had. Zoals nu groepjes rechts en groepjes links.
“dus ook een echte Hollander.” Als u zich in Nederland nooit hebt ingespannen om hier te leven en uzelf te ontwikkelen, zult u het nooit begrijpen. Alleen al de uitdrukking ‘echte Hollander’. Het is niet voor niets dat mijn vrouw een Zeeuws meisje is, en geen Hollandse. Zo zult u nooit begrijpen dat alle Indo’s in Nederland gewoon Nederlander zijn. U zult nooit begrijpen dat ik met mijn inschrijving in de Delftse basisadministratie Delftenaar ben geworden. Maar dat ik nooit Delvenaar kan worden, laat staan Delvenees. En dat mijn aanduiding als Zuid-Hollander toch wel iets anders is dan de door iedereen genoemde slechte ontvangst in Nederland.
@@Zo zult u nooit begrijpen dat alle Indo’s in Nederland gewoon Nederlander zijn.@@
Zeker niet begrijpen als de gemiddelde Indo ook niet door Nederland gelijk werden behandeld.
“niet door Nederland gelijk werden behandeld.” Nooit iets van gemerkt! Maar ja, ik deed gewoon mee in de Nederlandse samenleving. Zoals al op 11 november 1946 collecteren voor het Britse Commonwealth ereveld.. Klinkt simpel, maar je hoort er vanzelf bij. Wordt gewaardeerd, niks ongelijk behandeld. Dat is toch handig in het land waarin je leeft. Weet je tenminste waar je moet zijn als je iets nodig hebt. Was zo gemakkelijk toen we net in Nederland waren. Bijvoorbeeld om, gelijkwaardig aan de andere burgers, woongelegenheid toegewezen te krijgen. En extra distributiebonnen. En het inhalen van verloren schooljaren. enz. En dan kom je vanzelf Zeeuws meisje tegen. Die ik nu al bijna 65 jaar elke dag tegenkom. Mijn immaterieel erfgoed!
Ik ken uw verhaal vanwege de vele herhalingen. Zeeuwen onder zeeuwen.
Jammer dat u nooit datgene heeft meegemaakt wat vele Indo mensen in andere delen van blanda land hebben ervaren. Dan had u misschien wel anders gepiept. En misschien komt men met slijmen ook ver. Lig niet in mijn aard.
“jammer dat u nooit datgene heeft meegemaakt wat vele Indo mensen ” Ook jammer dat u nooit datgene heeft meegemaakt wat die andere Indo’s hebben meegemaakt.
Ik ben bij twee families op bezoek geweest, die net in Nederland waren aangekomen. Zo ongeveer een week na hun aankomst. Zij waren nog niet één keer buiten hun pension geweest, hooguit in de tuin . Heb hun het gemeentehuis gewezen, maar dat was gesloten, zondag. Ze hadden geen relatie met een kerkgenootschap of vakbond, anders had ik hun ook daarop gewezen. Hoef je niet te slijmen hoor, gewoon even je probleem voorleggen. Daar zijn ze voor.