Oriëntalisme heruitgevonden: de dekolonisatie van Indonesië·
Georganiseerd door SIB-Utrecht
Hoe ziet de voormalig gekoloniseerde bevolking zichzelf in verhouding tot de voormalige kolonisten? Is er sprake van een koloniale mentaliteit? In hoeverre is Indonesië ‘niet meer Nederlands?’ Moet het verleden inderdaad achterwege gelaten worden om vooruitgang te boeken of moeten zowel Indonesië als Nederland kritischer naar het verleden kijken en bepaalde zaken erkenning geven? Hoe is het gesteld met het zelfbeeld van de Indonesiërs? Hierover gaan we in gesprek onder meer met Remco Raben
Bron
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Er wordt gesproken van Blonde Mientje met een hart VAN prikkeldraad maar als je het liedje hoort zingen ze Blonde Mientje heeft een hart MET prikkeldraad .Het schijnt dat dit liedje het symbool was van de mobilisatie van Nederland tijdens de tweede wereldoorlog ,weer een ander beweert dat het eigenlijk van oorsprong een Waffen SS liedje was …….Eerlijk gezegd had ik nog nooit van ene Blonde Mientje gehoord .( Ik ken wel een blonde Mien maar die oefent haar beroep achter het raam uit )
Zou best kunnen. Bij de veldartillerie hoefde je niet zoveel te marcheren, daar hadden we DAF’s voor. Bovendien begint mijn hoofd leeg te lopen. Maar het was in ieder geval Blonde Mientje!
” Wie zijn vader heeft vermoord en zijn moeder heeft vergeven,
– is nog te goed voor het soldatenleven !
zongen wij als jonge dienstplichtige recruten tijdens het marcheren toen we in de 50/60-er jaren onze militaire dienstplicht moesten vevullen.
Wij hadden het over blonde Mientje met een hart van prikkeldraad. En het veertje in het gatje van een vogeltje.
Tja, ik vergeet het steeds: Anoniem ben ik.
Tja, ik vergeet het steeds. Anoniem ben ik.
Het Plakkaat van Verlatinghe, de onafhankelijkheidsverklaring van Nederland uit 1581, is van vrijdagmiddag 15 februari 12.00 uur tot en met zondag 17 februari te zien in Museum Prinsenhof Delft.
Uniek
Het bijzondere document krijgt een prominente plek in de tentoonstelling ‘Willem van Oranje is hier!’ De bruikleen is uniek en het document verlaat zelden het Nationaal Archief, maar voor deze tentoonstelling werd een uitzondering gemaakt.
Opstand
Het Plakkaat van Verlatinghe uit 1581 is de onafhankelijkheidsverklaring van Nederland. In het document wordt de Spaanse koning Filips II niet langer erkend als heer der Nederlanden. In de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) komen de Nederlanden in opstand tegen de Spaanse vorst.
1572
Willem van Oranje schreef de onafhankelijkheidsverklaring in Delft. In 1572 komt hij naar het veilig ommuurde Delft om uit handen te blijven van de Spaanse overheerser. Hij neemt zijn intrek in het katholieke Sint Agathaklooster, dat vanaf dan bekend komt te staan als ‘het Prinsenhof’.
Vermoord
Op deze plek leidt hij ook de Opstand, strijdt hij voor geloofs- en gewetensvrijheid en schrijft hij zijn beroemde verweerschrift, de Apologie. Tot 10 juli 1584, wanneer hij wordt vermoord door Balthasar Gerards. De kogelgaten zijn nog altijd de stille getuigen van deze politieke moord.
Topstukken in perspectief
Op 21 maart 2019 opent het Nationaal Archief de tentoonstelling Topstukken in perspectief – van Plakkaat van Verlatinghe tot abdicatie waarin vijftien archiefstukken uit de collectie centraal staan. Voorafgaand hieraan is dit bijzondere document een weekend te bekijken in Museum Prinsenhof Delft.
Programma
Op vrijdagavond 15 februari organiseren Museum Prinsenhof Delft en het Nationaal Archief een gezamenlijke lezing over de betekenis van het Plakkaat van Verlatinghe. Het hele weekend geven medewerkers van het museum en archief een toelichting bij dit unieke stuk. Op zondagmiddag om 15.00 uur is er voor kinderen tussen 8 en 12 jaar een kindercollege over de onafhankelijkheidsverklaring.
Het KNIL was wel een beroepsleger, de Nederlandse propaganda deed geloven, dat het KNIL een geoefende en sterk uitgeruste legermacht was geleid door de elite van het oppermachtig blanke Nederlands-Indie.
De dienstplicht werd in 1941 (!!!) weliswaar voor Indonesiers ingesteld, dwz inlanders/inheemsen, maar dat had niet veel om het lijf. Er ontbraken voldoende instructeurs en mogelijkheden om deze miliciens tot oorlogsmachines op te leiden, daargelaten dat Nederlanders laatdunkend over deze soldaten spraken. Over moderne wapens voor hen is wel sprekend dat de lt-GG Van Mook ging in begin 1942, dus in de oorlog, wapeninkopen doen in de VS.
Het KNIL keek wel laatdunkend neer op het Filipijnse leger, dat voornamelijk uit Filipijnse dienstplichtigen bestond. Die dienstplichtigen hielden wel 4 maanden lang heldhaftig stand en voerden daarna een guerrilla-oorlog tegen de Japanners. Dat is niet zo verwonderlijk aangezien die Amerikanen in 1936 (?) al beloofd hadden, dat de Filipijnen binnen 10 jaar zelfstandigheid, zelfbeschikkingsrecht o.i.d. zouden krijgen, dat motiveert wel om voor je land te vechten.
Vergelijk ik de Filippijnen met Nederlands-Indie in 1942, dan is het wel duidelijk dat voor de inlanders/inheemsen de oorlog tegen de Japanners niks met hun te maken had. De Nederlandse propaganda had niets gedaan om de Indonesiers te motiveren om voor de Nederlandse zaak te vechten. Het is niet voor niets dat Indonesiers met Japanse vlaggetjes wapperden toen de Japanners binnenvielen. Daarom is het niet verwonderlijk dat een daadwerkelijk Indonesisch verzet, de uitzonderingen bevestigen de regel, in Indie niet van de grond kwam.
Om dan te spreken van collaboratie van de Indonesiërs tegen de Japanners lijkt mij een overdrijving, met dezelfde argumentatie kan men beweren dat vòòr de oorlog Indonesiers met de Nederlanders collaboreerden.
“dat vòòr de oorlog Indonesiers met de Nederlanders collaboreerden.” Maar die werden tijdens de bersiap dan ook uitgemoord. Daar hadden ze een discussie over collaborateurs niet voor nodig.
Welke collaborateurs werden in de. Bersiap uitgemoord? Als dhr Somers beweert van het algemene naar het bijzondere gaat wil ik wel namen.
Maar ja het plakkaat van Verlatinghe is natuurlijk veel interessanter met de gebruikelijke onjuistheden.
Voor wat betreft de collaboratie met de Japanners heeft u zelf geschreven (misschien zonder te begrijpen): “According to the leaders of this movement, the old regents had cooperated with the Japanese during the world war II and sent people to Japanese slave labor camps.”
Voor wat betreft de vaak genoemde collaboratie met de Nederlandse ‘bezetters’ kunt u even kijken bij de Indonesische leden van de Volksraad, een meerderheid. U had een tijdje geleden ook een rare opmerking over het niet mogen bestaan van de functie Luitenant- Gouverneur-Generaal in samenhang met de IS. Toch even doorlezen, bijvoorbeeld “Art.118. Zooveel de omstandigheden het toelaten, wordt de Inlandse bevolking gelaten onder de onmiddellijke leiding van haar eigene, van Regeeringswege aangestelde of erkende hoofden, onderworpen aan zoodanig hooger toezicht, als bij algemeene of bijzondere voorschriften door den Gouverneur-Generaal is of zal worden bepaald.” Of “Art. 128. De Inlandsche gemeenten verkiezen, behoudens de goedkeuring van het bij ordonnantie daartoe aan te wijzen gezag, hare hoofden en bestuurders. De Gouverneur-Generaal handhaaft dat recht tegen alle inbreuken.” Die verhouding werd vastgelegd in de Korte Verklaring, waarbij (in mijn eigen woorden) trouw en samenwerking werd betuigd aan het Indische Gouvernement. Die hoofden vonden dat prachtig, ze mochten belasting en herendiensten blijven eisen, naast een ambtenarensalaris. Ze kregen een totemstok met de Nederlandse leeuw. Ze liepen als broeders gearmd met de resident. Maar ze waren ook het onderwerp van de toespraak van Max Havelaar tegen de hoofden van Lebak. Dat was in de ogen van de Indonesische nationalisten niet alleen collaboratie, maar ook uitbuiting. Dat heeft vele van die bestuurders in de bersiap het leven gekost. Namen kunt u zoeken in de Indonesische archieven, ik ben daar niet zo in geïnteresseerd.
Generaal Oerip Soemohardjo was voor de oorlog KNIL majoor of kolonel in ieder geval de hoogste Inheemse KNIL officier .werd echt niet vermoord maar werd de stafchef van generaal Soedirman ( Vroeger een leraar ) Nasution en Suharto waren ook KNIL mensen ,tja je hebt als beginnend TNI leger toch wel wat experts nodig .Werden deze mensen van collaboratie beschuldigd ? Nee natuurlijk het waren op Nasution na ( Sumatraan van hoge komaf ) gewoon Javanen .
Nazi-Duitsland drong Nederland binnen op 10 mei 1940 om het te pacificeren ,later was Nazi -Duitsland gedwongen om politionele acties te voeren tegen de bende van Rooie Jozef en zijn gabbers ook hier was de bedoeling pacificatie oftewel vrede brengen ………….Zeg nou zelf toch volkomen waanzin deze voorgaande zinnen .
@Zeg nou zelf toch volkomen waanzin deze voorgaande zinnen .@
Politieke waanzin ten koste van hun onderdanen. Maak niet uit welk land.
Met als eerste taak het handhaven van orde en rust, heeft het KNIL in de loop der jaren een geheel eigen strijdwijze ontwikkeld. Die is vastgelegd in het V.P.T.L., het Voorschrift voor de uitoefening van de Politiek Politionele Taak van het Leger. Dit voorschrift geeft een complete handleiding voor het binnenlands militair optreden.
@ellen; ‘politiek politionele taak etc.’- In die ‘koloniale tijd’ ijverde het Nederlands gezag om al die ‘strijdwijze’ vooral eufemistisch te benoemen tot aan de laatste ‘politionele acties’toe; Paciferen= vrede brengen. En Van Heutz de grootse pacificator van Atjeh; als soort koloniale jezus werd aangeduid. Excursie= uitstapje. Uit Gedenkboek voor Nederlands Indië 1923; De Gajoelanden /Atjeh 1904 begon overste Van Daalen zijn befaamde, 163 dagen tellende excursie; kampongs verbrand 2902 gesneuvelden incl. vrouwen en kinderen. De Vallei werd ontvolkt! Expeditie= wetenschappelijke onderzoek tocht; zoals Bali, Lombok ea. dat hebben ondervonden. Met kanonnen/scheepsgeschut werd de aanval ingezet, om daarna middels het Knil voetvolk, het verzet te breken De daarbij ‘gevonden oorlogsbuit’; schitterende krissen, juwelen werden als kunstschatten naar Nederland over gebracht. Gedenkboek; ‘Het schijngezag van vroeger heeft plaats gemaakt voor een toestand van orde en rust. Ten gevolge waarvan de bevolking onder de zegeningen van een beschaafd(!) bestuur gestadig in welvaart kan toenemen!’
Het knil was in wezen gewoon een bezettingsmacht om elke opstand te breken. Niet meer dan dat. Na het, met veel bombarie gehouden Koninginnedag parade aug.1941; ‘Indië is paraat, met land- zee- en luchtmacht’, klonk het radio commentaar. Bij de Japanse inname 1942 viel het als kaartenhuis ineen. En dat ten overstaan van de Inlandse bevolking!
@ Bij de Japanse inname 1942 viel het als kaartenhuis ineen.
# Niet onlogisch en een wonder dat zo’n mini-troepenmacht ook grotendeels bestaande uit locale inheemsen een gebied ter grootte van Europa kon ‘pacificeren’.
*** Een kleine 114.000 man telde het KNIL toen het Indië moest verdedigen tegen de Japanse inval, en daar kwamen nog enkele duizenden Australiërs, Engelsen en Amerikanen bij. Een flinke overmacht op de 55.000 Japanners, en toch hield het verzet op een enkele uithoek na maar zeer kort stand.
Het KNIL zat midden in een overgang van een organisatie met de taak de interne veiligheid in de kolonie te waarborgen – voor verdediging in een oorlogssituatie was het aanvankelijk niet toegerust; vandaar dat Nederland zich bij voorkeur neutraal verklaarde – naar een leger dat de verdediging van Indië op zich zou kunnen nemen. Na flinke bezuinigingsronden was in 1936 een begin gemaakt met uitbreiding van het aantal manschappen en het moderniseren van het wapentuig, maar vanzelfsprekend haperde vanaf 1940 de levering daarvan.
Van de 114.000 KNIL-militairen was de overgrote meerderheid Javaans, Menadonees, Ambonees, Timorees en van de overige regio’s afkomstig – in 1929 had maar 20,76% de Europese status (het waren voornamelijk totoks en Indo’s); in 1941, toen uit noodzaak uiteindelijk de dienstplicht voor Indonesiërs was ingesteld, moeten het er percentueel nog minder zijn geweest. Het hogere kader was van meet af aan overwegend ‘Europees’, de Indonesiërs werden ingezet buiten hun regio van herkomst; deze maatregelen verraden het besef dat het niet vanzelfsprekend was om tegen je eigen landsmensen te vechten, noch te allen tijde de belangen van de kolonisator te verdedigen, en die simpele waarheid wreekte zich toen de oorlog een feit was: velen ‘deserteerden’. (Mogelijk heeft de bres in de machtsverhoudingen ook burgers geïnspireerd hun assistentie te staken.)
http://indisch-anders.nl/het-knil-1936-1942-in-cijfers-en-beeld/
“Het KNIL was in wezen gewoon een bezettingsmacht …” Wat wilt u dan? “Rond de jaren dertig van de twintigste eeuw bestond 84,6% van het aardoppervlak uit kolonien of ex-kolonien. Alleen delen van het Arabisch schiereiland, Perzie, Afghanistan, Mongolie, Tibet, China, Thailand en Japan zijn nooit onderworpen geweest aan formeel Europees gezag.” (Bron: Warm bloed, Proefschrift van Petra Boudewijn, 2016). Het was voor die tijd de tijdgeest. En het koloniale leger leverde wel een aardig salaris op (soms beter dan in de burgermaatschappij), ook voor de inheemse bevolking.
Het probleem van het nog immer bestaande tekort aan Europeanen in het Indische leger heeft men geprobeerd op te lossen door in 1918 de dienstplicht voor Europeanen in Indië in te voeren. In datzelfde jaar is ook nog sprake geweest van een inheemse militie die toen op politieke gronden werd afgewezen. In bepaalde Europese kringen vreesde men dat massale bewapening van Indonesiërs (de plannen behelsden een leger van 100.000 man) gevaar zou kunnen opleveren als ontevredenheid onder de bevolking de kop zou opsteken. Van Indonesisch nationalistische kant distantieerde men zich van het plan omdat zij de bevolking niet wilde inschakelen. Pas toen de oorlog met Japan voor de deur stond werd besloten Indonesiërs als dienstplichtigen onder de wapenen te roepen waarvoor in november 1941 6.000 man onder dienst kwamen. (Bron: Engelfriet.net)
@Ellen; ‘wat wilt u dan?’- Gewoon het ´beestje´bij de naam noemen, bv.koloniën= bezette gebieden! etc.Wij waren daar toch ook geen kolonisten cq..kinderen van kolonisten! Gewoon bezetters! Zoals nazi Duitsland in Nederland 1940/1945. In Indiè, een ietwat langere periode.
@Wij waren daar toch ook geen kolonisten cq..kinderen van kolonisten! Gewoon bezetters!
#Feitelijk een mythe in een land van 2 gescheiden samenlevingen waarbij de inheemse bovenlaag/adel de europese naast zich duldde zolang dat profijt opleverde. Totdat de ethische politiek de inheemse burgerij de ogen opende en Japan hen militair schoolde.
***Er wordt benadrukt dat geweld selectief gebruikt dient te worden: het verbranden van kampongs en plundering worden afgeraden omdat het de vijand slechts zou bemoedigen. Lessen die voor KNIL’ers als generaal Spoor gesneden koek waren: het opzoeken van verzetshaarden om deze vervolgens te ‘pacificeren’. Het KNIL was opgeleid met de theorie dat als de ‘extre-misten’ geneutraliseerd konden worden, de rust vanzelf zou weerkeren.
Het was uiteindelijk geweld dat de periode van rust die er heerste tussen 1914 en 1942 mogelijk had gemaakt, een rust gebaseerd op een regime van angst. Niet gericht, zoals Van Heutsz ooit had bepleit, maar willekeurig of om een voorbeeld te stellen. Maar het was het ideaal van gericht geweld dat het V.P.T.L. haalde. Een strategie die uitging van het idee dat de bevolking verlangde naar door Nederlands gezag ingestelde ‘rust en orde’. Een mythe die perfect paste binnen de Ethische politiek. De mythe kon blijven bestaan doordat er een angstcultuur was ontstaan; hierdoor konden zo’n 70.000 militairen en politieagenten een bevolking van 60 miljoen onder de duim houden. Maar dit veranderde met het verlies van het KNIL in 1942 tegen Japan. Nederland had zijn belangrijkste wapen, ontzag, verloren. Te veel militaire bevelhebbers geloofden echter nog steeds in de mythe van de Atjeh-oorlog: dat gericht geweld tegen ‘extre-misten’ de gewone man het Nederlandse gezag weer zou doen omarmen. De mythe klapte voorgoed na de Tweede Politionele Actie. Ondanks het feit dat de Re-publikeinse leiders gevangen waren genomen, ontstond er een guerrillaoorlog. Maar nu zouden de Verenigde Naties verder koloniaal geweld niet accepteren. Niet lang daarna werd de soevereiniteit overgedragen aan de Verenigde Staten van Indonesië.
Klik om toegang te krijgen tot Tentoonstellingskrant-Oorlog-Museum-Bronbeek-2015_LR.pdf
De woorden Rust en Orde zijn kenmerkende begrippen in de Nederlandse geschiedschrijving. Het klinkt best leuk maar geeft niet aan op basis van welke normen en regels die Orde en Rust worden bepaald, het wordt nogal subjectief en speciaal in handen van kolonialen een zeer rekbaar begrip.
Een gebruikelijk en alledaags begrip is “Law and Order” Law= Wet en dan hebben we als Nederlanders een probleem.
We staan al aan de verkeerd kant van de Geschiedenis en dan komt ook de Wet om de hoek kijken, let wel er was een wet voor Europeanen en een wet voor inheemsen/Inlanders, maar dat verhoudt zich natuurlijk niet met de grondregel dat de wet voor iedereen gelijk is. Of is het de Orwelliaanse variant dat
“all animals are equal but some animals are more equal than others”. Dat is heel goed van toepassing op de Indische maatschappij.
@@Een gebruikelijk en alledaags begrip is “Law and Order” Law= Wet en dan hebben we als Nederlanders een probleem.@@
Hier in de US en ook bij mij te zien, is er een TV serie met de naam Law and Order. Er zijn intussen al 456 delen verschenen.
@PLemon; ‘een mythe etc.’ – Een correcte analyse!- Bijna ongelooflijk, dat die mythe na 1945 zelfs bij onze politici/leiders nog leefde. Waardoor ook mi. ons afscheid van Indië zo catastrofaal werd.
De roep van De Kadt, DMG.Koch: lees zijn Verantwoording!, prof.Wertheim, ds.J.Verkuyl ea; de Republiek te aanvaarden, hen te ondersteunen tot een volwaardige staat; was vergeefs. Tegen dovemans oren gericht; oostindisch doof !
@ Hr Mertens …’die mythe na 1945 zelfs bij onze politici/leiders nog leefde. Waardoor ook mi. ons afscheid van Indië zo catastrofaal werd.’
#Daar maakt u de vergissing, want nav het door u steeds benadrukte Atlantisch Handvest en een pauze door de Japanse bezetting, zijn de onderhandelingen weer opgepakt om Indië/Indonesië geleidelijk naar de zelfstandigheid te begeleiden. In zo’n Gemenebest hadden de indischen(totoks en Indo’s en vreemdelingen) hun leven kunnen voortzetten.
U ontkent het steeds…de catastrofe is m.i. voor een groot deel ontstaan uit wantrouwen, onwil en achterdocht aan Indonesische zijde. Ook een stuk bestuurlijke onervarenheid ws omdat men al kon leunen op de steun vd grootmachten en sympathiserende landen die Nederland op de vingers konden kijken.
@PLemon;’de vergissing etc.’- Helemaal niet. Geen zelfbeschikkingsrecht(!) = geen merdeka was het antwoord van vdPlas aan moh.Hatta, Batavia 4-10-’45. Die onderhandelingen daarna, waren er juist om die merdeka roep te vertragen/te vernietigen. Van Mook dacht aan 10 jaar, Logeman; 30 jaar, eer de overdracht zou plaatsvinden! Met zelfs een eerste versie van de Gemenebest olv.HM de Koningin, waarbij slechts via arbitrage uittreding kan volgen, dwz alleen als beide partners het eens zijn, kan merdeka volgen.( zoals heden de Antillen met Nederland verbonden zijn!. Nou de Antillen willen helemaal geen afscheiding!Blijven heerlijk aan Nederland’s kapitaal infuus!)
Het resultaat….een en al ellende!
“het binnenlands militair optreden.” Wat ik zo interessant vind is het vergelijken van de legers in Nederland en Indië. Indië (net zo groot als Europa van Ierland tot de Oeral) kende in vredestijd een leger van 1.274 officieren en 31.988 onderofficieren en minderen. Nodig voor de bezetting van dat land en de onderdrukking van de bevolking. Nederland, een pestlandje, kende in vredestijd (mijn diensttijd) zo’n 110.000 man, met een veel zwaardere uitrusting. Je wist maar nooit met die koloniën Limburg, Noord-Brabant en Zeeuws-Vlaanderen. En die altijd opstandige Zeeuwen en Friezen.
Vergelijkingen maak ik ook.
Duitse inval in Nederland: 10 mei 1940. Capitulatie van het Nederlandse leger 15 mei 1945.
Japanse invasie op Java: 1 Maart 1942. Capitulatie van het Nederlands Indisch leger 9 maart 1942.
Maar daarmee houdt de vergelijking op.
De Japanners hadden op een gegeven moment minder dan 30.000 troepen in Nederlands Indie gestationeerd, waarvan een kleine 10.000 op Java. Die waren voor de verdediging van Nederlands-Indie tegen een geallieerde invasie. Voor de gewelddadige en bloeddorstige onderdrukking in Nederlands indie hadden de Japanners de beschikking over 1.000 man Militaire Politie i.c. Kermpeitai. De Kempeitai “nodigde” verdachten bij hun op bureau uit. Meer dan 50% van de verdachten keerden niet levend terug naar huis. Het gaat hier wel om dekempeitai als Japans symbool van doodsdreiging, verschrikking en terreur.
Een rekenkundige vergelijking tussen Nederland en Nederlands-Indie is typisch een staaltje van “How to lie with Statistics”, Mag wellicht op Facebook, maar hier op I4E gaat dat toch anders.?
Naarmate het grondgebied van Nederlands-Indië meer en meer onder Nederlands bestuur werd gebracht, was het de taak van het KNIL op tal van “open” plekken in de archipel orde op zaken te stellen. Nagenoeg doorlopend verkeerde het KNIL in een toestand van oorlog. Het uitgestrekte grondgebied van Nederlands-Indië was in de loop van tijd gepacificeerd, grote operaties waren niet meer nodig, slechts kleinere verspreide acties kon men hier en daar nog verwachten.
De taken van het KNIL werden nu meer gericht op het toezicht houden en veelvuldig patrouille lopen. Het KNIL veranderde in een patrouillerend politieleger. Op basis van het houden van orde en rust kwamen de “politionele” acties.
(Bron: Indonesische Archipel, Het KNIL als politieleger).
“meer en meer onder Nederlands bestuur werd gebracht, ” Buiten Java en Sumatra was dat snel gebeurd. Dat was al in 1944 begonnen en in 1946 voltooid! Het KNIL stelde daar niet zoveel voor, maar de Indonesische bestuurders hadden de Indonesische politie weer als gezagsorgaan in bedrijf. Dat is alleen even fout gegaan met infiltraties in Zuid-Celebes, waar ;politie noch KNIL succesvol tegen kon optreden. Met de geslaagde actie van Westerling tot gevolg. Die hulp was door de Indonesische bestuurders gevraagd aan NICA.
Mooi woord politionele acties ,vraagje wat voor soort politie deed hieraan mee ? Was het de zedenpolitie ? Lijkt mij logisch want die Soekarno hield er diverse vrouwen op na ,of was het toch de verkeerspolitie ook een beetje logisch met al die betjaks ,karbouwen en wilde busjes daar .Kan zelfs ook nog de reinigingspolitie zijn geweest want die Indonesische luitjes flikkeren alles in de kali ,zelfs de bedrijfspolitie sluit ik niet uit want er waren daar heel grote bedrijven zoals Albert Heijn ,de Hema en de Blokker dus er werd wat afgestolen in die winkels ,enfin te moeilijk allemaal voor mij zal het wel aan Jeffrey Bung Karno vragen .
“Mooi woord politionele acties ,vraagje wat voor soort politie deed hieraan mee ?” Is toch eenvoudige Nederlandse taal? Politie is het handhavingsorgaan van de politiek. Dat is het bestuur met het gezag over orde en rust. Als ergens binnen het koninkrijk orde en rust zijn verstoord, komt de politie daar op af. (laatst nog AZ tegen Utrecht). Een politionele actie. Kan de politie het niet aan, dan krijgt die hulp van het leger (in Nederland de Marechaussee), maar dat leger is op dat moment niet bezig met oorlog, maar met een politie-actie. Eenvoudig toch?
Dus bijvoorbeeld generaal Spoor was bezig met politiewerk?
“” Dus generaal Simon Spoor was bezig met politiewerk ? “” Ja zeker en generaal Soedirman en generaal Somohardjo ( ex KNIL kolonel) van de TNI waren de oproerkraaiers net zoals die voetbal hooligans .Eenvoudig toch ? ……. Als je dit aan een Indonesier laat lezen valt hij dood van het lachen .
@JASomers; ‘orde en rust verst, komt de politie etc. – Laatst nog AZ-Utrecht! Jaren geleden Nederland tegen de Indonesië. Toen kon onze politie/Marechaussee het niet aan. Toen werd de hele zee-, lucht- landmacht ingeschakeld om die gewapende oproerkraaiers met bamboe roentjings en overige oorlogstuig te lijf te gaan. Toen hun broedplaats Djokja werd ingenomen en het hoofd van die ‘politionele legermacht’, compleet met Ray Ban zonnebril getooid, zijn overwinningsparade hield werd door warempel de VN gecommandeerd, die parade te gelasten meteen Djokja te verlaten! De Republiek moest in ere worden gesteld. Die Ray Ban generaal nam toen maar vergif in om toch maar rust en orde te vinden. Want dat was zijn ‘politionele opdracht’ geweest. Over deze ‘voetbal match, wordt tot op heden nog gediscussieerd’. Er is nu zelfs een 4,5 miljoen kostende, belasting geld, onderzoek ingelast om uit te zoeken of de indertijd toepaste politie maatregelen wel de toets van onze beschaving kan doorstaan. Wat heeft ons bewogen om zo’n eenvoudige wedstrijd te spelen?
note; deze verklaring is, naar eigen waarheid, in eenvoudig Nederlandse taal opgesteld.Met de bedoeling dat tegenspraak ook in eenvoudig, maar vooral in beschaafd Nederlandse taal, moet worden gesteld.
” ‘orde en rust verst, komt de politie etc.”Ja, in Nederland heeft de burgemeester de verantwoordelijkheid voor orde en rust. Daartoe is er periodiek overleg binnen de driehoek. Hij/zij heeft voor de handhaving de beschikking over de politie. Kan de politie het niet meer aan, dan kan het leger te hulp worden geroepen. Eerst de marechaussee. Dan de bijzondere bijstandseenheid. Maar het blijft bestuur = politiek. = politioneel. Zo eenvoudig is dat.
@ Wachten op de Sint en zijn Piet.
# Alweer een smalende opmerking tegenover door Indonesië bedrogen onderhandelingspartners. De pot verwijt de ketel…klagen over het kolonialisme maar zelf er nog een schepje bovenop doen.
*** Gaan de Papoea’s dan op eigen houtje de strijd aan met Jakarta? „Nee”, zegt Pigai, „wat we vervolgens willen is een internationale dialoog, waarbij de destijds betrokken partijen –Nederland, de VS, de VN en Jakarta– met ons om tafel gaan zitten om te bespreken wat toen fout is gegaan.” Over waar dat alles dan op uit moeten lopen laten de twee geen twijfel bestaan: „Wij willen onze soevereiniteit volledig terug”, zegt Pigai. „Er moet recht gedaan worden aan de geschiedenis.” „Op 1 december 1961 waren we immers al onafhankelijk”, voegt hij eraan toe, „en we eisen dat recht terug.”
Waarom de Papoea’s niet tevreden zijn met autonomie binnen het Indonesische staatsverband heeft volgens de mensenrechtenactivist ook te maken met de wrede onderdrukking door het Indonesische leger (TNI, voorheen Abri). „De voortdurende schending van mensenrechten is meer dan genoeg geweest. Wij zijn als beesten behandeld, en dat moet maar eens over zijn.” Pigai somt verschillende voorbeelden van martel- en moordpartijen op, waarbij hij snij- en steekbewegingen maakt die weinig verdere uitleg behoeven.
Maar dat verleden knaagt evengoed. Hoe zat het ook alweer? Na het vertrek van Nederland als kolonist in 1962/1963, zouden de Verenigde Naties ervoor zorgen dat de Papoea’s voor of tegen zelfbeschikking konden kiezen. Dat was vastgelegd in het Verdrag van New York –in de zogenaamde Act of Free Choice–, dat Nederland op 15 augustus 1962 met Indonesië sloot. Maar die Act of Free Choice liet nogal wat ruimte voor verschillende uitleg, en daar maakte Jakarta gretig gebruik van. Het wilde immers voorkomen dat de Papoea’s vóór onafhankelijkheid zouden stemmen.
”Musyawarah”
In plaats van een algehele volksraadpleging volgde daarom een ”musyawarah”, een typisch Javaanse wijze van besluitvorming waarbij kiesmannen namens het volk hun stem uitbrengen. Jakarta wees vervolgens loyale kiesmannen aan, en zette dwarsliggers achter slot en grendel. Van de VN en Den Haag kreeg het daar alle gelegenheid toe. De uitslag van de volksraadpleging laat zich raden: West-Papoea wilde bij Jakarta horen. Dat de Papoea’s nú rechtsherstel eisen laat zich eveneens raden.
https://www.rd.nl/oud/bui/000315bui06.html
PLemon; ‘musyawarah etc.’- Nou, dat deed van Mook in 1946 Malino ook; voor de vorming van de federale staten! Zonder de dwarsliggers achter slot en grendel te doen, dat wel. Hij zorgde ervoor dat die dwarsliggers ‘gewoon’ niet werden verkozen! Alleen bij de verkiezing van de Oost, zorgde de Bali afgevaardigde ervoor dat geen ‘pro Belanda afgevaardigde aan bod kwam. * ‘Sint en Piet etc.’- Nederland stak toch indertijd geen hand uit naar al die separatisten! Zelfs in 1962 bij vermelde Nw.Guinea musyawarah free choise ! Ik hoor min.pres. de Quai met zijn piepende stem nog uit roepen; ‘dat het toch het beste is voor onze(!) Papoea’s! Met nadruk op de …poea’s’!
Na de eerste politionele actie werden ook op Java (zonder Van Mook) deelstaten opgericht. De RI werd van alle kanten geamputeerd tot Midden Java. Nadat in Linggadjati de RIS werd geaccordeerd sloten al die deelstaten de gelederen in Bandoeng. Dat was niet de RI!
“dat die dwarsliggers ‘gewoon’ niet werden verkozen!” In het kader van de Bijeenkomst Federaal Overleg (BFO), die nu door de republikeinen werd geboycot, richtten de diverse net bezette regio’s zoals Oost-Sumatra, Madoera, Palembang, West- en Oost-Java zich op een eigen plaats binnen de Verenigde Staten van Indonesië. Uit vertegenwoordigers van die deelgebieden werd een Voorlopige Federale Raad gevormd, allen Indonesiërs onder leiding van Prof. Hoesein Djajadiningrat.
Voluit Prof Dr Pangeran Ario Hoesein Djajadiningrat roepnaam Atje ,cum laude afgestudeerd in Leiden er staat een standbeeld van hem in Leiden .Hij was de afgevaardigde van De Republik bij de inhuldiging van Koningin Juliana in Amsterdam .
@JAsomers; ‘sloten de gelederen etc.’- En kozen voor de Republiek. Met als eis; dat in de overgangsperiode(tot de overdracht); Indonesië vertegenwoordigd zou worden door 3 en 1(!) Nederlandse commissaris. Beel begreep toen, dat de Republiek/Soekarno de grip had op de RIS. En deed er alles aan om die ‘2e politionele actie’ te forceren. Idem vooral met medewerking van gen.Spoor( Drees sr. onder druk gezet) om de Republiek/Soekarno te vernietigen! Het werd een Pyrrusoverwinning. Tevens het einde van Nederlands Indië.
@ het einde van Nederlands Indië.
#te danken aan de Amerikaanse angst voor het communisme en hun vrees daardoor niet meer van natuur- en mijnbouwproducten te worden voorzien.
*** Toch is nog tot na het afsluiten van de Ronde Tafel Conferentie in November 1949 tussen Nederlanders en Amerikanen gebakkeleid over het tijdstip van hervatting van de Marshallhulp aan Indonesië, en over de voorwaarden waarop dat zou geschieden.
De felste weerstand van Amerikaanse zijde kwam steeds van Cochran, die de Marshallhulp als troefkaart achter de hand wilde houden om de Nederlandse regering tot inschikkelijkheid te bewegen. Toen de hulp aan Indonesië ten slotte werd hervat, wendden de Amerikanen zich rechtstreeks -dus zonder tussenkomst van Nederland – tot de Indonesische autoriteiten.
Terugblikkend, is het eigenlijk verbazingwekkend dat Nederland pas aan het eind van de jaren veertig deze les moest leren. Het toont ons dat we geschiedenis niet alleen in terugblik, maar ook door de ogen van de tijdgenoten moeten bezien.
Van die tijdgenoten was oud-minister en ambassadeur Van Kleffens wel het nauwst betrokken geweest bij de discussie met de Amerikanen. Hij heeft dat bekwaam gedaan, maar duidelijk vanuit een visie die bepaald was door de ‘zelfstandigheidspolitiek’ van het verleden. Tekenend daarvoor was zijn optreden bij zijn afscheidsbezoek aan Dean Acheson in augustus 1949.
Bij die gelegenheid gaf hij een overzicht van de Nederlands-Amerikaanse verhoudingen, waarbij de nadruk kwam te liggen op de grieven van de laatste tijd. De ontstemming in Nederland tegenover Amerika, zo deelde Van Kleffens mede, vond haar oorsprong in de Amerikaanse politiek tegenover Duitsland en Indonesië.
In het naoorlogse Duitsland, waar onder anderen Amerikanen en Britten de scepter zwaaiden, waren de Nederlandse belangen in dat land consequent veronachtzaamd. Rechtmatige Nederlandse claims werden niet gehonoreerd. Daardoor had men het Nederland onmogelijk gemaakt er op eigen kracht weer bovenop te komen, en is het afhankelijk gemaakt van Marshallsteun.
Met Indonesië was het niet anders gesteld. Hier had gebrek aan Amerikaansse steun de Nederlandse positie zeer verzwakt. Dat gold met name het eenzijdig onder druk zetten van Nederland met de Marshallhulp. Dit had niet alleen in Nederland kwaad bloed gezet, maar ook aan Indonesische kant de eisen opgedreven.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/nederland-wilde-liever-indie-dan-marshallhulp~ba1b8bee/
“Die volkeren behoorden allen tot het Maleise volk” De gewesten (Nederlanden) behoorden ook tot één volk. Wilden ook geen eenheidsstaat, vanwege overheersing door Amsterdam e.o. Dat werd dus de De Verenigde Nederlanden: Les Pays Bas! Die Niederlände. The Netherlands. En de VOC werd vanwege datzelfde arrogante Amsterdam ook geen eenheidsonderneming: De Verenigde ””’. Met de Heeren XVII, acht stemmen voor Amsterdam, vier voor Zeeland, twee voor zowel het Noorderkwartier als Zuid-Holland en een stem afwisselend voor de drie laatstgenoemde regio’s. Zo kreeg niemand een meerderheid met Amsterdam erin. Er had geen fusie plaats, de Kamers, voortgekomen uit de voorcompagnieën, gedroegen zich als medereders in de nieuwe onderneming. De Compagnie bestond daardoor uit zes in rang gelijke kantoren, bestuurd en naar buiten vertegenwoordigd door de Heeren XVII, die als zodanig niet over de goederen en kapitalen van de Compagnie konden beschikken. Het waren geen kantoren van één onderneming maar zelfstandige, federatief verbonden lichamen, het was een getrouwe kopie van de structuur van de Republiek. Met de RIS werd ook voorkomen dat Java de hoofdrol kon spelen. Vóór de oorlog was de transmigratie ook al mislukt doordat die van Java de buitengewesten maar niks vonden. Dat was overgeslagen naar het Indische ambtelijke apparaat, overplaatsing naar de buitengewesten werd als een soort verbanning gezien. Ver van Java! Mijn vader vond dat juist prettig, dat vervelende Batavia ver weg!
@JASomers; ‘voorkomen dat Java de hoofdrol etc.’- Java/Batavia was toch, waar Nederlands Indië om draaide? Lang daarvoor de zetel van de Javaanse vorsten dommen/rijken: Matraman etc. Zo waren dat de Hollandse provinciën in de Nederlanden.
Trouwens wie bepaalt wat de Indonesiër wil? Nederland? De rol/gezag van Nederland was toen al in 1942 opgerold/opgehouden te bestaan!. Die Federale staten met voornamelijk Nederlands gezinde (althans dat dacht Van Mook) hoofden werd al bij de Bandoeng conferentie 1948(zonder Nederland) gelogenstraft; zij kozen nl. voor de Republiek. Zo ook na de beëindiging van de Unie in 1950! – Äl vanaf Linggadjatti 1946 trachtte Nederland zijn invloed, vooral buiten Java om, te behouden; middels art.3; ‘dat indien de bevolking van enig gebiedsdeel, ook na overleg met overige gebiedsdelen, langs democratische weg te kennen geeft niet of nog niet tot Ver.Staten van Indonesië te willen toetreden, voor dat gebiedsdeel een bijzondere(!) verhouding tot deze staten in het Koninkrijk der Nederlanden in het leven kan worden geroepen’.
Voila een open sollicitatie die nb. door de Republiek werd geaccepteerd!
– ‘
@ Nederland trachtte juist in 1945 door zijn federale/Inheemse politiek die eenheid te verstoren
# Uw subjectieve mening want Nederland speelde al in op de afzonderlijke gevoelens bij bepaalde bevolkingsgroepen.
*** 1999 : Oost-Timor, Atjeh, de Molukken, Zuid-Sulawesi en Irian Jaya (het voormalige Nederlands Nieuw Guinea). Gebieden waar in meer of mindere mate afscheidingsbewegingen actief zijn, hoewel de huidige onlusten op het Molukse eiland Ambon daarmee weinig van doen lijken te hebben. In feite past Oost-Timor niet in dit rijtje omdat het niet tot het Nederlandse koloniale rijk behoorde en pas in 1975 door Indonesische troepen werd veroverd en een jaar later geannexeerd. Een annexatie die nooit door de Verenigde Naties is goedgekeurd en een annexatie die bij het referendum van 30 augustus ook ongedaan gemaakt kan worden als de Oost-Timorezen in meerderheid voor de onafhankelijkheid kiezen.
Volkenrechtelijk gezien echter hebben deze afscheidingsbewegingen het gelijk niet aan hun kant en zullen dat van de VN ook niet krijgen. Iets anders is of deze gebieden via onderhandelingen met de regering in Jakarta een zekere autonomie binnen het Indonesische staatsbestel kunnen verwerven, een idee dat volgens het Handvest van de VN wel tot de mogelijkheden behoort.
https://www.trouw.nl/home/onrust-in-indonesie~a63c1928/
@PLemon;’Nederland speelde(!) al in op etc.’- Klopt. Zie ook @JASomers art.3 van Linggadjatti. En al die opstanden na de overdracht incl. Westerling coup, Azis Z-Celebes, RMS ea. min of min door Nederland uit frustraties aangewakkerde opstanden tegen het centrale gezag werden uiteindelijk olv.Nasution( met KPM vervoer!) gesmoord! Koloniale restanten. Zo ook Irian/Nw.Guinea.
@Koloniale restanten.
# Niet van veel respect getuigende opmerking over de oprechtheid van de vrijheid en zelfstandigheidsgevoelens van die bevolkingsgroepen. U die zo opkomt voor naar zelfstandigheid strevende etnische groepen.
“al die opstanden na de overdracht incl. Westerling coup, Azis Z-Celebes, RMS ea.” Zoveel waren er niet buiten Java/Sumatra. Zuid-Celebes was geen opstand, maar infiltratie uit Java. RMS was gewoon een deelstaat. Azis was een opvlieger.
@JASomers/PLemon; ‘deelstaten etc.’- Na het vertrek van Nederland roerden zich die etnische groepen. In het vertrouwen dat Nederland hen de helpende hand zouden aanreiken. Zelfs Westerling dacht dat. Ook de RMS ea. Echter,het was voor hen; wachten op de Sint en zijn Piet!
Si Tolol is toch zo tolol nog niet zoals hij kennelijk ons wil doen geloven.
Tjonge jonge wat kunnen mensen toch slecht lezen :Pv/d Broek zegt “”Ik ben ook nog eens in Indonesie geboren “” Ja meneer Peter maar Jeffrey ook en Jeffrey is pas op zijn 16 e naar Nederland gekomen ( zeer tegen zijn zin ) Jeffrey heeft behoorlijk wat Indonesisch bloed ,zeker weten meer dan u ,of dat relevant is ? Helemaal niet ,Jeffrey wordt gedreven door het onrecht de Indonesiers aangedaan ,prachtig ! Maar wat de Indo,s hem kwalijk nemen is dit ,hij bekijkt het van 1 kant ,vele Indo,s hebben geleden door die moordzuchtige imbeciele pemoeda,s ,veel mensen op dit blog hebben hun bloedverwant voor hun ogen vermoord zien worden ,daar praat si Jeffrey niet over ! Kijk als Jeffrey nou eens een keer daar ook open durft te praten met de Indische gemeenschap komen we wel nader tot elkaar .de bal ligt bij Jeffrey ,ik denk niet dat dat Indische gemeenschap hier wat op tegen heeft .
@ Jeffrey heeft behoorlijk wat Indonesisch bloed ,zeker weten …
# mix van 100% inheems en 50% Indisch = 75% inheems ?😈
^^^ Jeffry Pondaag was zestien jaar toen hij in de zomer van 1969 vanuit Indonesië in Nederland aankwam. Zijn familie in Nederland, ooms en tantes van gemengde afkomst die eerder uit Indië waren vertrokken, hadden naar Hueting gekeken op tv, en waren boos. Pondaag kon niet begrijpen dat zijn familie „die Indonesiërs” als „terroristen” beschouwden. „Wij waren toch vrij op 17 augustus 1945?”
Anders dan zijn familieleden in Nederland identificeerde Pondaag, wiens vader Indonesisch is, zich met zijn Indonesische achtergrond. Veel medestanders had hij niet en op straat werd hij voor „moordenaar” uitgemaakt.
De vragen die Pondaag sindsdien is blijven stellen rond de legitimiteit van de Nederlandse bezetting van Indonesië tussen 1945 en 1949, tonen het onvermogen om Indonesische stemmen hier een volwaardige plaats te geven. Eerst waren ze ‘nog niet rijp’ om hun eigen land te besturen, later werden ze als criminele geweldplegers weggezet.
Zelfbeschikkingsrecht
Al in 1918 verspreide de Javaanse nationalist R.M. Soerjo Poetro een verkiezingsmanifest onder in Nederland verblijvende Indonesiërs. Poetro riep zijn landgenoten op om voor de partij te stemmen „die de losmaking van Indonesië van Nederland voorstaat”. Hij schreef: „De wordende Indonesische Staat behoeft het allernoodzakelijkst: het zelfbeschikkingsrecht.” Indonesiërs in het Nederlandse debat pleitten in de jaren daarop herhaaldelijk voor Indonesische onafhankelijkheid. Veel effect had het niet: een beetje meepraten mocht, maar Nederland bepaalde de agenda.
https://www.nrc.nl/nieuws/2019/01/15/luister-ook-eens-naar-de-indonesische-stemmen-a3640752
@PLemon; ‘zelfbeschikkingsrecht etc.’- Nb. sept 1941(nog voor de Japanse inval) ondertekende Nederland het Atlantisch Handvest; elk volk heeft het zelfbeschikkingsrecht! Echter het verloochende het in Batavia sept.1945! Terecht het aller noodzakelijkste werd hen ontnomen. Met alle gevolgen van dien. Wij verspeelden daarna alles wat ons met Indië zou (moeten) verbinden! Wat ons rest is…..
@Echter het verloochende het in Batavia sept.1945! Terecht het aller noodzakelijkste werd hen ontnomen.
# Vergeet u niet iets? Op herhaling dan maar…. beter 1 vogel in de hand dan 10 in de lucht toch? Die onwil van Indonesische kant kostte ons onze geboortegrond.
*** Op 15 november 1946 wordt het akkoord van Linggadjati gesloten. De Nederlandse regering en de Republik Indonesia kwamen een akkoord overeen dat een eerste stap naar Indonesisch zelfbestuur (!!!) moest worden.
De onderhandelaars kwamen een akkoord overeen. De Republiek mocht de bezette gebieden behouden. Die zouden samen met de gebieden die de Nederlanders nog in handen hadden opgaan in de Verenigde Staten van Indonesie. Dat land zou samen met Nederland, Suriname en de Antillen de Nederlands-Indonesische Unie gaan vormen. Een Nederlandse variant op het Britse Gemenebest, met aan het hoofd koningin Juliana.
Er ontstonden twee documenten, beide dikker dan het originele verdrag, die “aankledingen” werden genoemd. Die aankledingen werden echter niet(!!!) door de Indonesische Republiek geaccepteerd. Terwijl Nederland het verdrag inclusief aankledingen ratificeerde, hield de Indonesische Republiek vast aan het eerste document. Er was nu sprake van een dubbelakkoord. Het dubbelakkoord was uiteraard niet te handhaven. Al snel vlogen de beschuldigingen over schendingen van het akkoord over en weer. In de Nederlandse politiek groeide de roep om militair ingrijpen. Dat gebeurde ook uiteindelijk met de eerste politionele actie in 1947. De Unie kwam er op papier nog wel, maar heeft door alle politieke tegenstellingen nooit als zodanig kunnen functioneren. https://isgeschiedenis.nl/nieuws/het-akkoord-van-linggadjati
@Plemon;’die onwil kostte ons etc.’- Het is niet die onwil(!) maar juist die verloochening(!) die alles heeft verprutst/vernietigd wat ons met Indië verbond!- Al u verdere betoog ten spijt. Die lieten het ‘spel’ zien voor de VN bühne.Het spel dat tot meer ellende heeft geleid eindigend in een beschamende aftocht.. .
@ maar juist die verloochening(!) die alles heeft verprutst/vernietigd wat ons met Indië verbond!
#Verloochenen[Nederlands] Ontkennen dat iets bestaat …
Maar zoals beschreven ontkende Nederland niet het streven naar zelfstandigheid, maar onderhandelde over de wijze hoe dat voor beide partijen vreedzaam afgewikkeld zou kunnen worden.
*** De Indonesische kwestie
Behalve de wederopbouw domineerde van 1945 tot 1949 de kwestie Indonesië de binnenlandse en buitenlandse politiek. Drees was als socialist tegenstander van het kolonialisme en voorzag (zoals veel gematigd linkse politici) een geleidelijke overgang naar zelfstandigheid van Nederlands-Indië. Het uitroepen van de Indonesische Republiek door Soekarno in augustus 1945 doorkruiste deze ontwikkeling. Het kabinet Schermerhorn-Drees weigerde met Soekarno te onderhandelen omdat deze als collaborateur werd gezien en als mede-verantwoordelijk voor de dood van duizenden in de Japanse kampen. Daarnaast was het eenheidsstreven van de Republikeinen onaanvaardbaar. De Nederlandse regering wilde alleen maar praten over een federale structuur van een eventuele nieuwe Indonesische staat, die bovendien in een Unie met Nederland zou worden verbonden. Tegelijkertijd heerste in brede kring (van katholiek tot liberaal) de angst dat de regering Ons Indië (“de kurk waar Nederland op dreef”) zou verkwanselen aan de verraders Soekarno en Hatta. . Vooral de tweede politionele actie (december 1948) is Drees zwaar aangerekend. Militair gezien was de actie een succes, maar politiek gezien een fiasco. Nederland kwam internationaal te boek te staan als een land dat een koloniale oorlog voerde en verloor de steun van Engeland en de Verenigde Staten in de Veiligheidsraad. Drees zelf verklaarde later dat hij voor uitstel van de actie was, maar dat door communicatieproblemen met de Republikeinse onderhandelaars en Hoge Vertegenwoordigers.
http://www.historien.nl/willem-drees-1886-1988/
@PLemon; ‘onderhandelde etc.’- Nederland ontkende? Het handelde in strijd met de door Nederland ondertekende Atlantisch Handvest! Een historisch feit! – Dat onderhandelen gebeurde op last van de VN omwille een ‘vertraagde overdracht’. Waarbij slachtoffers vielen. Voor niets!
“Die aankledingen werden echter niet(!!!) door de Indonesische Republiek geaccepteerd.” Het was wel wat ingewikkelder. Tussen alle ellende door waren Van Mook en Sjahrir een concept overeengekomen dat in Linggadjati de basis van de onderhandelingen zou zijn. Van Mook had gehandeld namens Indië, maar bij de volgende onderhandelingen was het koninkrijk aan zet. Die plek, en het gastheerschap van Soekarno waren niet naar de zin van de KM. Die moest de Nederlandse delegatie beschermen en begeleiden, en zou wel eens oog in oog met Soekarno komen te staan. Dat hadden ze de KM niet mogen aandoen! De onderhandelingen verliepen vlot, het concept was na wat wisselgeld uitwisselen voor iedereen aanvaardbaar, zo ontstond het verdrag van Linggadjati, als opmaat voor de komende koninkrijksconferentie (werd de RTC). Dat verdrag moest vóór ratificatie door de regeringen door beide parlementen worden goedgekeurd. In Nederland vonden ze dat Van Mook veel te ver was gegaan, en er kwam een portie voorstellen tot wijziging, waar de RI natuurlijk niet mee akkoord kon gaan. In Indonesië kon het (voorlopige) parlement wel akkoord gaan maar daar was er geen gezag over de TNI, die dat akkoord verwierp. De republiek was er gewoon, daar was geen verdrag voor nodig vonden zij. Met aan beide kanten de krijgsmacht tegen, kent u het resultaat: bloedvergieten.
Nadat de Republiek Amerikaanse bemiddeling had afgewezen, werd een voorstel van minister Van Kleffens om een aantal landen te laten bemiddelen door de Verenigde Staten overgenomen en op 25 augustus aanvaard. Op 27 oktober arriveerde de Commissie van Goede Diensten bestaande uit Paul van Zeeland (België, namens Nederland), Richard Kirby (Australië, namens de Republiek), en Frank Graham (Verenigde Staten, door beide eerdergenoemden gevraagd). De besprekingen vonden in Tandjong Priok plaats op het Amerikaanse transportschip Renville. Op 17 januari 1948 werd het akkoord van Renville ondertekend, feitelijk een bevestiging van Linggadjati! Feitelijk veranderde er echter niets, in de Republiek liep de oppositie te hoop tegen Sjarifoeddin en bracht begin februari het kabinet ten val. In Nederland was men niet bereid tot meer concessies.
In het kader van de Bijeenkomst Federaal Overleg (BFO), die nu door de republikeinen werd geboycot, richtten de diverse net bevrijde regio’s zoals Oost-Sumatra, Madoera, Palembang, West- en Oost-Java zich op een eigen plaats binnen de Verenigde Staten van Indonesië. Uit vertegenwoordigers van die deelgebieden werd een Voorlopige Federale Raad gevormd, allen Indonesiërs onder leiding van Prof. Hoesein Djajadiningrat. Op grond van voorstellen van die Raad werd op 9 maart 1948 de Raad van Departementshoofden omgevormd tot een Voorlopige Federale Regering. Onder bescherming van de Nederlandse strijdkrachten konden binnen de bevrijde gebieden de nieuwe Indonesische bestuurs- en regeringsorganen zich ontwikkelen, het maatschappelijk en economisch leven kwam weer op gang ondanks sabotagepogingen. Vanaf april had Indonesië weer een handelsoverschot.
De Veiligheidsraad achtte de vijandelijkheden weliswaar geen bedreiging voor de wereldvrede maar kwam toch tot het aannemen van een Australische/Amerikaanse resolutie waarin werd opgeroepen tot het staken door partijen van de vijandelijkheden en arbitrage op basis van het akkoord van Linggadjati. Van Nederlandse kant bleek dat pas goed mogelijk na vervanging van de tegenstribbelende commandanten van de KM en de KL. De oppositie in de Republiek en het verzet vanuit het leger gingen uit van 100% merdeka. Soekarno had geweigerd om samen met het leger uit Djokja te ontsnappen hetgeen hem, vooral binnen legerkringen, kwalijk werd genomen. Het isolement van de republikeinse regering bleef zo ook na haar vrijlating bestaan, maar dit bood haar de gelegenheid, gesteund door internationale sympathie, haar eigen weg te gaan in de onderhandelingen met Nederland. Alhoewel de guerrilla-activiteiten van het leger succesvol waren realiseerde vooral generaal Simatupang zich dat een blijvende kloof met de eigen regering tot een burgeroorlog zou kunnen leiden. Uiteindelijk gaf het leger toe, waarmee de impasse die de Republiek al sinds het begin van de revolutie had geteisterd werd doorbroken. De Republiek was rijp voor een succesvolle afronding van de onderhandelingen met Nederland.
In een ruling van de Veiligheidsraad van 23 maart 1949 werd de UNCI aangespoord partijen behulpzaam te zijn bij de ten uitvoerlegging van de resolutie van de Veiligheidsraad van 28 januari en het bereiken van overeenstemming over de voorgestelde conferentie in Den Haag. Deze ‘informele resolutie’ had succes. Een akkoord tussen de delegatieleiders in de Veiligheidsraad, Van Roijen en Roem, van 7 mei 1949 gaf de grondslag voor een overdracht van de soevereiniteit zonder overgangsperiode. Dit akkoord bestond feitelijk uit twee eenzijdige verklaringen: Mr. Moh. Roem verklaarde overeenkomstig de resolutie van de Veiligheidsraad van 28 januari 1949 en de ‘ruling’ van 23 maart, dat er een bevel zou uitgaan tot het staken van de guerrilla-oorlog, dat er bereidheid was tot samenwerking gericht op het herstel van de vrede, en de bereidheid tot deelneming aan een Ronde Tafel Conferentie te Den Haag, ‘teneinde de onvoorwaardelijke overdracht van werkelijke en volledige souvereiniteit aan de Verenigde Staten van Indonesië te bespoedigen.’ In antwoord verklaarde Dr. Van Roijen onder meer dat op de Ronde Tafel Conferentie besprekingen zullen worden gehouden over de wijze, ‘waarop de onvoorwaardelijke overdracht van werkelijke en volledige souvereiniteit aan de Verenigde Staten van Indonesië in overeenstemming met de Beginselen van de Renville zal kunnen worden bespoedigd.’ Ondanks alle strijd was het in deze verklaring genoemde Linggadjati-akkoord, opnieuw geformuleerd in het Renville-akkoord, overeind gebleven.
Voor de volledigheid: Deze ontwikkelingen speelden zich af op Java en delen van Sumatra. Daarbuiten was dit niet aan de orde. Daar was in de Malino-gebieden al overeenstemming bereikt over de federale structuur van het onafhankelijke Indonesië. Nadat ze hun zin hadden gekregen in het verdrag van Linggadjati konden ze de rijen met Java weer sluiten. Het uiteindelijke verdrag van de soevereiniteitsoverdracht zijn dan ook door alle deelstaten ondertekend.
@ omwille van een ‘vertraagde overdracht’. Waarbij slachtoffers vielen. Voor niets!
# vertraagde…. omdat je niet zomaar van de één op de andere dag zonder voorbereiding een landsbestuur kan overdragen. Trouwens de kolonie bestond uit op een kunstmatige wijze bij elkaar samengebracht aantal volkeren met een andere visie op hun toekomst. Je ziet het nu aan de bestaande repressie v o.a. de Molukken en Papoea.
Nee het was vd kant vd inheemsen zeker na de Japanse wrede overheersing menselijk gezien dat er voor de indischen een ongelukkig moment kwam dat wantrouwen. onwil, ongeloof op een normale overdracht/samenwerking het van de rede won.
Je zou kunnen zeggen dat het op wonderlijke wijze door een handjevol kolonialen bestuurt enorm eilandenrijk blijkbaar niet zonder bloedvergieten en leed kan en ook de nieuwe ‘javaanse elite’ op gelijke wijze hun merdeka kunnen blijven vieren.
@PLemon; ‘niet van de ene dag etc.’- klopt. Echter de gedane belofte; het zelfbeschikkingsrecht werd verloochend! Deze belofte te onderkennen had een soepeler overdracht bewerkstelligt.
note; sedert jr.’20 werd de eed; één volk, één land; Indonesia Raya. Door de bezetter/’kolonisator’ bijeen gebracht! En dat probeerde Nederland na 1945 wederom; die eenheid(!), te niet doen! ( die federale staten aan zich te binden!)
@JASomers; ‘Linggadjatti etc.’- Nederland manoeuvreerde zich in deze situatie omwille van zijn doel; zijn belangen te verzekeren; middels een vertraagde overdracht cq. de vernietiging van Djokja/Soekarno! En dat hadden de nationalisten zeker door.
“middels een vertraagde overdracht ” Misschien is het ouderdom, maar vertraging? Hoezo?
“die federale staten aan zich te binden!” Was dat ook zo bij de Verenigde Staten van Amerika, de United Kingdom? Bunsdesrepublik? De Zeven Verenigde Nederlanden? Waarom zouden we die staten aan ons binden? Denk eens aan die verfijnde, hoogstaande Javaanse rijken, die in hun vorstelijke arrogantie in het verleden de dienst uitmaakten in de archipel?
In het aan Indië grenzende Malakka had reeds in 1896 de Engelse resident Swettenham vier vorstenrijken onder Brits protectoraat verenigd tot de Federatie van Maleise Staten met een periodiek bijeenkomende vergadering, de Rulers Conference. In 1940 bestond Maleisië zo uit een federatie van vier staten met een voornamelijk Brits bestuur in Kuala Lumpur, de ongebonden staten waarvan Johore de nauwste banden onderhield met de Britten, en tenslotte de Britse koloniën Singapore, Penang en Malakka, alle drie bestuurd vanuit Singapore.
Direct na de tweede wereldoorlog kwamen de Engelsen met plannen tot een vereniging van alle staten in een Maleise Unie. Vanwege de vele protesten werd hierop teruggekomen en kwam het in 1948 tot een federatie van alle staten met uitzondering van Singapore, dat een kroonkolonie bleef. Na de eerste federale verkiezingen in 1955, werd Maleisië in 1957 een onafhankelijke, federale staat. Singapore was van deze ontwikkeling uitgesloten; Engeland zag daar grote politieke en economische belangen, en Maleisië was bevreesd voor een verstoring van het subtiele evenwicht vanwege de grote Chinese belangen in Singapore. Toch volgde in 1963 nog de aansluiting van Singapore, tezamen met Sabah en Sarawak (Noord-Borneo) maar reeds in 1965 trad Singapore weer uit de federatie.
@ Hr Mertens : “het zelfbeschikkingsrecht werd verloochend! Deze belofte te onderkennen had een soepeler overdracht bewerkstelligt.”
# Het werd niet verloochend (=ontkend). Of u begrijpt het niet of wil het niet begrijpen.
Omdat het zelfbestuur niet onmiddellijk maar op termijn zou worden overgedragen zit daar het pijnpunt. En de wereld(VN) kijkt mee of het soepel zou verlopen. Welke garantie zou je meer willen hebben. En tja als de nationalisten de boel niet vertrouwen en weigeren hieraan mee te werken…wie is er dan de provocateur? Op uitlokking volgt normaal gesproken straf en niet achteraf klagen dat de bestraffer met oorlogstuig komt opdraven.
@PLemon; ‘zelfbeschikkingsrecht etc.’- Is het recht om zelf te beslissen! Nl.Nu merdeka! Dat recht werd hen door Nederland niet gegund. Nederland provoceerde! Waarna de bloedige bersiap ontstond. Uw subjectiviteit van de feiten heeft tot gevolg, dat wij aan de verkeerde kant van geschiedenis stonden!
@JASomers; ‘federale staten etc.’- Dat was toch een Nederland’s/vMook uitvindsel? Waarom zo plots die federale staten om tot een RIS te komen? Spottend toen al de Verenigde Staten van Nederland genoemd. Echter de Federalen kozen al 1948 bij de Conferentie Bandoeng (zonder Nederland) voor de Republiek! – De soempah Pemoeda jr.’20 met de kreet; één land, één staat; Indonesia Raya! Het was Nederland die in 1945 ‘alles uit kast haalde’ om dit te saboteren. Met alle gevolgen dien.
@Uw subjectiviteit van de feiten heeft tot gevolg, dat wij aan de verkeerde kant van geschiedenis stonden!
# Een jij-bak over de feiten. Het recht van volkeren om hun eigen bestuur te kiezen…oké maar Indië bestond uit verschillende samengebrachte volkeren. Die vlieger gaat dus niet op. En onderling was er haat en nijd en een strijd om de macht.
***.Intussen hadden Churchill en Roosevelt op 15 augustus 1941 het Atlantisch Handvest wereldkundig gemaakt dat een reeks gemeenschappelijke beginselen bevatte. Eén daarvan was de eerbiediging van het recht van alle volkerenom de regeringsvorm te kiezen waaronder zij wilden leven. Een week later
dienden Soetardjo en zevenentwintig andere Indonesische leden van deVolksraad een schriftelijke vraag in, waarin zij aandrongen op een spoedige en duidelijke uiteenzetting of de Nederlandse regering de Brits-Amerikaanse verklaring aanvaardde en wat daarvan de consequenties waren voor de Indonesische bevolking. Het gouvernement antwoordde in november, dat de
regering het Atlantisch Handvest inderdaad onderschreef, dat dit Handvest richtlijnen aangaf voor de internationale verhoudingen en zich dus niet direct inliet met de interne verhoudingen van rijken wier bestaan zich in de geschiedenis (!!!!) had bevestigd, dat de regering overigens de in het Handvest vervatte beginselen al lang binnen het Koninkrijksverband toepaste voorzover die daarvoor in aanmerking kwamen, en dat zij daarom in haar instemming met dat Handvest geen aanleiding zag tot heroverweging van haar beleid ten aanzien van de onder Nederlands bestuur staande inheemse volkeren van Nederlands-Indië.
Eerder:
Sinds mei 1940 had noch het Nederlands-Indisch gouvernement noch de regering in Londen daadwerkelijk tegemoet willen komen aan Indonesische wensen tot verandering van het koloniale bestel. Iedere tegemoetkoming zagen zij als een gevaarlijke concessie. Daardoor was er tussen de koloniale overheersers en de overheersten geen toenadering maar een ongekende verwijdering ontstaan. De oprichting van de MRI bezegelde de breuk tussen de nationale beweging en het Nederlandse gezag. Het gouvernement reageerde met een radicale maatregel: op 15 oktober 1941 kondigde het een totaal verbod op politieke bijeenkomsten af. (pag 257)
http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=5&ved=0CDYQFjAE&url=http%3A%2F%2Fwww.oapen.org%2Fdownload%3Ftype%3Ddocument%26docid%3D353251&ei=oPFJVbSbKoHMsgGjuoGwCw&usg=AFQjCNHxR0eeO78kckUxSNnU8MXSHmE0xg&sig2=zXOtdLiFhMSz8RMpVmcdcA&bvm=bv.92291466,d.bGg
@PLemon;’uit samengebrachte volkeren etc.’- Die volkeren behoorden allen tot het Maleise volk. Door ons indertijd als inlander aangeduid. Die inlanders verenigden zich tot het Indonesische volk. Ook verenigd in de volksraad. Dat volk streef naar onafhankelijkheid olv.Soekarno/Javaan en Hatta/Sumatraan met zijn PNI. Ook al in de HM 7 december rede aangeduid als het Indonesische volk! Nederland trachtte juist in 1945 door zijn federale/Inheemse politiek die eenheid te verstoren. Het mocht allemaal niet baten. Trouwens het eind resultaat: de Republiek Indonesia toont toch het Nederlandse debacle aan? .
“Iedere tegemoetkoming zagen zij als een gevaarlijke concessie.” Maar vóór de uitbraak van de oorlog met Japan, was de afwijzing van de petitie Soetardjo al gerepareerd. Maar de oorlog maakt uitvoering onmogelijk. Vanaf 15 augustus 1945 voortgezet, eerst buiten Java/Sumatra, waar het relatief rustig was.
“op 15 oktober 1941 kondigde het een totaal verbod op politieke bijeenkomsten af.” Verscherping van de staat van beleg i.v.m. toenemende spanning in de Pacific. Gold voor alle politieke partijen, niet alleen het Indonesisch nationalisme.
Indozen?. Dhr Pondaag denkt zeker dat Indozen het meervoud is van Indo, dat dacht Ali ook. Weten zij veel. Het geeft alleen maar aan dat beiden broodnodig de inburgeringscursus nodig hebben om beter Nederlands te leren . Indozen vind ik geen belediging, dat dat als belediging wordt opgevat is toch een andere zaak, tenminste dat vind ik als Indonees?
Indo-Europeaan werd in het toenmalig Nederlands-Indie gebruikt voor mensen zoals U en ik. Nu heet dat met de huidige maatstaf Indische Nederlander. Dhr Pondaag is toch geen Nederlander?
Aangezien dhr Pondaag de Indonesische nationaliteit heeft en van Indo-Europese oorsprong is, wordt hij in Indonesia als Indo-Indonesier bestempeld. Hij kan nog geeneens President worden omdat hij niet 100% Indonesisch is, dat staat zo in de Indonesische grondwet. Heeft hij daaraan gedacht? Pondaag als schijn-Indonesier
Ik denk dat ik meer Indonesisch bloed in mijn aderen heb dan dhr Pondaag. Mijn oma van moederszijde was 100% Indonesisch en in de familie van vaderszijde is tot de 6de generatie geen Nederlands bloed te bekennen. Ik ben ook nog eens in Indonesië geboren.
Hoeveel % Indonesisch bloed heeft dhr Pondaag eigenlijk? Kan iemand dat met een zakjapanner uitrekenen? Een paspoort zegt dan niet zoveel, het Indonesisch bloed telt.
Tja Boeroeng of Pondaag het leuk vindt of niet ,hij behoort toch echt tot de groep Indo-Europeanen ,kan hij wel zeggen ik heb een Indonesisch paspoort ! zal wel ik kan morgen ook een Indonesisch paspoort krijgen maar ik ben en blijf een Indo-Europeaan ! Dan heb ik nog meer respect voor Michael van der Zeijl of zo ,die zegt tenminste eerlijk “” De Indische Nederlanders zijn mijn groep “” Die Pondaag hoort niet bij de Indonesiers ,ook niet bij de Nederlanders en al helemaal niet bij de Indozen .( heeft hij zelf beweerd op Facebook)
@ Laten we niet vergeten dat de stem van Indische Nederlanders in het dekolonisatie debat afwezig is. Die maken zich klein om niet op te vallen
#Noem het maar klein…? Alleen richt men zich niet tot de Indonesische overheid voor een genoegdoening hun geboorteland te ‘moeten’ verlaten met achterlating van have en goed. Maar nemen hun verdreven kolonisator/overheid kwalijk hoe men in het vaderland werd opgevangen ,beoordeeld en wel/niet werd gecompenseerd.
*** …. op 25 maart 1980 tot de oprichting van de Stichting Herdenking 15 Augustus 1945 door 24 Indische organisaties. Inmiddels heeft de Stichting ongeveer 70 aangesloten en sympathiserende organisaties en 1.400 donateurs, die haar doelstelling ondersteunen
Onderstaand een lijst van de organisaties met hun website-adressen voor zover aan de Stichting verschaft.
https://15augustus1945.nl/aangesloten-organisaties/
Goed kunnen lezen is ook niet iedereen gegeven ,zeker zeker Jeffrey bung heeft goed werk gedaan voor die oude vrouwtjes ,uit naam van die oude vrouwtjes Terima kasih bung ! maar die plotselinge bekendheid in Nederland steeg hem een beetje naar het hoofd .Hoe haal je het in je kepala om je zelf te vergelijken of identificeren met de Grote Bung Karno !! In mijn ogen de Vader des Vaderlands van Indonesia ,daar ging het mij om ,laat hij zich maar vereenzelvigen met b.v Sutomo om maar een dwarsstraat te noemen ,Soetomo is gewoon een opruier en dat begint si Jeffrey ook een beetje te worden en dat woordje “” Indozen”” heeft hij gewoon gepikt van Ali ,die dat heeft gezegd op de Albert Cuypmarkt ,toen er een interview werd gehouden om te kijken of iemand wist wat Indo,s waren .Ali ( Pakistaan) stamelde zoiets van “” Indoos,Indozen ??”” Dat kleine bung dat woord nu gebruikt om de Indo,s te beledigen is op de konijnen af ,die heel kleine bung is zelf een Indo !!!!!
Mijn bezwaar is dat Pondaag de term ” in de dozen” schrijft op het internet.
Indozen kan soms wel, mits niet denigrerend bedoeld.
Peter van de Broek zegt:
—- Pondaag en Van Pagee weten meer over die 300-jarige koloniale geschiedenis dan ik.—-
Ik denk van niet, Peter.
Citaat Jeffry Bung Karno (=Jeffrey Pondaag) :
Dat dacht ik al Lara Mariette Nuberg die vraag heb ik al lang beantwoord. MADE IN HOLLAND omdat dat soort mensen trots op zijn dat ze gelijkgestelden als de belandas, daar wordt je toch KOTS misselijk van .
Facebook Kabar Angin Indo site:
https://www.facebook.com/groups/1639701266293743/permalink/2181076378822893/
Pondaag heeft het hier over de mensen van Federatie
Hij kent ze niet, maar wordt bij voorbaat ‘kotsmisselijk’
Deze bestuursleden zijn te jong om ‘gelijkgesteld’ te zijn.
Ik heb Pondaag weer gewezen dat hij deze term verkeerd gebruikt, maar kennelijk veegt hij dat resoluut van tafel.
Onwetendheid en eigenwijs dogmatisch
Btw iemand framen en Hitler erbij slepen is geen discussietechniek om te bewonderen.
Vilan van de Loo is een nette dame en wilde zich netjes verweren: ze liet hem uitpraten en zei kort wat ze wilde zeggen als verdediging. Ik denk dat ze een volgende keer meer woorden gaat gebruiken.
@ Onwetendheid en eigenwijs dogmatisch
# In Indië zou je bij fel onredelijke personen die ahw met een waas voor ogen discussiëren en zich vermommen, hem of haar verdenken van bezetenheid.
Men zou fluisteren…zou die persoon gebikint (betoverd) zijn?
*** Magiërs, oftewel tovenaars, treden meer individueel en in het verborgen op. Over het aantal is dus minder bekend. De Duitse Medische Informatiedienst schat het aantal Duitse tovenaars op 10.000. maar in ons land zijn er ook mensen die magie beoefenen. Het zijn niet alleen Surinamers, Ambonezen en Indische Nederlanders die deze kunst uit hun geboorteland hebben meegenomen.
Tussen magie en andere vormen van occultisme lopen weer allerlei verbindingslijnen. Veel magiërs zijn ook paragnost, spiritist of magnetiseur. Er zijn ook aanwijzingen dat in de hoogste graden van de Europese Vrijmetselarij de magie bekend is en beoefend wordt. De theoloog de heer Koch uit Duitsland hoorde verschillende vrijmetselaars op hun sterfbed dit opbiechten.
http://www.aciweb.nl/verslagen/verslag-4820.html
Jeffrey Pondaag geeft zich graag uit als Bung Karno maar in tegenstelling tot de Grote Bung is de kleine bung ( Jeffrey) niet hoogopgeleid ,de Grote Bung is ingenieur en de kleine bung werkt op een cementfabriek ,ook niet verkeerd begrijp me goed maar veel schoolopleiding lijkt kleine bung (Jeffry ) mij niet te hebben ,Grote Bung hielp zijn vriend Wolff Schoemaker ,de bekende architect door voor hem te pleiten ,dus Wolff Schoemaker hoefde niet het Jappenkamp in .Kleine bung schold Nederland en de Nederlanders voor alles en nog wat uit ,terwijl kleine bung hier werkt en woont en ook nog een Nederlandse vrouw heeft ,oh ja kleine bung heeft ook nog 2 kinderen Indootjes dus maar kleine bung noemt ze liever Indozen ,maar het grootste verschil tussen Grote Bung en kleine bung is ,Grote Bung had charisma en zeer belezen ,kleine bung heeft het charisma van een afgeknepen dweil en het verstand van een doperwt .
De vergelijking tussen dhr Pondaag en Soekarno, aan zijn handen kleeft het bloed van de pemoeda’s, gaat volslagen mank.
Dhr Pondaag wordt wel grotesk onderschat. Hij heeft er met veel moed en doorzettingsvermogen voor gezorgd dat de Indonesische slachtoffers van Nederlands geweld i.c. Rawagede weduwen na jarenlang procederen via de Nederlandse Rechter Recht en Genoegdoening kregen: David de Kleine Bung tegen Goliath de Nederlandse Staat.
Hij heeft het gelijk aan zijn kant en dat weten Nederlanders donders goed, dat gegeven speelt dhr Pondaag op een hele intelligente manier uit. hij staat toch weer in d schijnwerpers?
Minister Bot heeft niet voor niets gezegd: Nederland stond aan de verkeerde kant van de geschiedenis. Villian van Loo schrijft over de verkeerde persoon aan de verkeerde kant van de Geschiedenis.
Daar kunnen Indozen weliswaar niet mee eens zijn en m.b.v. psychologie van de koude grond op de persoon, van dhr Pondaag spelen, maar zo is de positie van dhr Ponjaard bepaald. Laten we niet vergeten dat de stem van Indische Nederlanders in het dekolonisatie debat afwezig is. Die maken zich klein om niet op te vallen.
` … Minister Bot heeft niet voor niets gezegd: Nederland stond aan de verkeerde kant van de geschiedenis:
volstrekt onzinnige uitdrukking! Er zijn geen kanten aan de geschiedenis.
Geschiedenis wordt geschreven ( en herschreven!) door de overwinnaars. Dat is geen verhaal met 2 kanten, integendeel, het is altijd de visie van de overwinnaar.
Bot had moeten zeggen: Aanvankelijk stond de Nederlandse visie als waarheid, maar de nieuwe overwinnaars hebben de geschiedenis herschreven.
En wat het sujet Pondaag betreft: wel uit de volle ruif van NL mee vreten, maar vervolgens in diezelfde hand spugen. Walgelijk mannetje! Omhoog gevallen kabouter!
Dat serieuze onderzoekers met hem aan tafel willen zitten verbaast mij iedere keer weer.
Ik heb toch bewondering voor de discussietechniek van dhr Pondaag. Hij zet zijn tegenstander Villian van Loo weg als pro-van Heutz, louter omdat zij over van Heutz schrijft daarbij van Heutz vergelijken met Hitler. Pondaag weet heus wel dat die vergelijking niet opgaat, maar hij raakt wel een gevoelige snaar bij Nederlanders. Hij drukt Villian van Loo wel in het defensief. Dat is het framen van dhr Pondaag.
Van Loo gaat niet spiegelen en durft of is te netjes om dezelfde discussietechniek en woorden van Pondaag te gebruiken Ze had toch kunnen zeggen dat .
….het toch schaamteloos is en een schande is dat Pondaag op deze bijeenkomst potsierlijk gekleed gaat als Soekarno, het bloed van duizenden Romoesha’s kleeft toch aan zijn vingers?……
Trouwens Soekarno werd toch in de Nederlandse propaganda met Hitler vergeleken. Dan hebben Van Heutz en Soekarno toch wat met elkaar gemeen. Is Oom Adolf toch ergens goed voor.
In de biografie over Soekarno beschrijft Lambert Giebels dat aan Soekarno wordt gevraagd hoe dat met die Romoesha’s zit, maar Soekarno ontwijkt heel beleeft die vragen, wat dat betreft is hij een echte gentleman in dat witte pak. Trouwens hoe wordt in de Indonesische geschiedenis de collaboratie van Soekarno aangaande Romoesha’s beschreven? Dat is trouwens wel onze gemeenschappelijke geschiedenis. Ik zal toch eens aan dhr Pondaag of Mevr. van Pagee vragen hoe dat met dat zelfbeeld van de Indonesiers gesteld staat. Pondaag en Van Pagee weten meer over die 300-jarige koloniale geschiedenis dan ik.
In 2016 ontving ik van een Australische relatie een bachelorscriptie:
PRIVATE MEMORIES, NATIONAL HISTORIES:
Indonesia and the Japanese Occupation, 1942 – 1945
________________
Jacob Wray
A thesis submitted for the degree of Bachelor of Asian Studies (Honours)
The Australian National University.October 2016 A thesis submitted for the degree of Bachelor of Asian Studies (Honours)
The Australian National University.October 2016
Jacob Wray uit de school van Professor Robert Cribb
Bijzonder aan deze scriptie dat het niet een omgevallen boekenkast was. Hij heeft in een jaar veldwerk in Indonesië een groot netwerk gebruikt. Enkele zinsneden:
First, the wartime collaboration between Indonesian political elites and Japanese imperialists motivated Indonesia’s post-war leadership (…).
Indonesia, Sukarno – the foremost nationalist of the late colonial era and the first president of the republic – collaborated with the Japanese from the outset. He had been tasked with
cultivating support for Asian co-prosperity under Japanese leadership, but his efforts went far beyond spouting rhetoric. He soon became complicit in inflicting upon his fellow Indonesians brutal acts of wartime aggression, namely forced labour mobilisation and institutionalised sexual slavery.
The Japanese collaborated with many levels of Indonesia’s social hierarchy, but few others collaborated as extensively as Sukarno.
Ach geachte heer Somers natuurlijk “” Collaboreerde “” Soekarno met de Jappen maar zijn ultieme doel was “” Jappen eruit en ook de Nederlanders eruit ,wegwezen met die 2 !!”” Mussert collaboreerde met de Duitsers ,dus Mussert was een landverrader maar Soekarno ? Soekarno was volgens mij GEEN Nederlander misschien onderdaan of andere flauwekul ,Soekarno was in de eerste plaats een NATIONALIST en wel een INDONESISCHE NATIONALIST ! Soekarno was niks helemaal niks schuldig aan het Nederlandse koloniale bewind ,laat staan dat hij trouw moest wezen aan de koningin van Nederland ! Wat een flauwe kul Soekarno een collaborateur te noemen ,Bung Karno was een vrijheidsstrijder !!
Dat moet je aan Prof. Cribb vragen. Die wordt in Nederlandse websites nogal bewierookt. En vergeet niet dat die scriptieschrijver zijn kennis heeft van zijn Indonesische gesprekspartners. Hij kon niet uit zijn duim zuigen, want daar zat Soekarno nog niet in. De namen van zijn gesprekspartners staan in die scriptie vermeld. Gewoon vragen dan maar.
Een inheemse Knil-soldaat. Was hij een collaborateur?
Zo ja, met wie collaboreerde hij?
En tegen wie was die collaboratie gericht?
En waarom collaboreerde hij?
En tot slot; wat heeft die collaboratie hem opgeleverd?
Pondaag vind het leuk op facebook te schrijven “in de dozen” als hij indo’s bedoelt.
Tjaaaa …. de man is zelf indo. Zou hij dat niet willen weten ?
@ Zou hij dat niet willen weten?
#Als je deze verontwaardiging leest zou je dat wel eens kunnen denken. Een identiteitscrises of toch kesassar de andere kant op (twijfelindo).
##Op de dag waarop bekend werd dat het populaire bordspel De kolonisten van Catan voortaan alleen Catan zal heten, omdat het woord “kolonisten” volgens de makers ongewenste associaties oproept, vond in debatcentrum De Balie in Amsterdam een bijeenkomst plaats over monumenten die gewijd zijn aan het Nederlandse koloniale verleden.
Pondaag richt zich rechtstreeks tot Van Heutsz-biograaf Vilan van de Loo. “Schaamteloos”, briest hij. “Ik heb er geen woorden voor dat u deze man zit goed te praten. Het is alsof je Hitler goedpraat.” Daarna richt zijn woede zich op Nederland en de Nederlanders. Nederland is volgens Pondaag tot op de dag van vandaag bezig om zijn eigen geschiedenis te verdoezelen. “Nederland is arrogant. Het zijn dieven. Shell! Unilever! Waar is jullie rijkdom begonnen?”
Het is duidelijk dat Vilan van de Loo dergelijke reacties wel gewend is en begrijpt waar Pondaags woede vandaan komt. “Ik laat me niet framen als iemand die pro-Van Heutsz is”, zegt ze kalm, maar stellig. Als onderzoeker kan ze niet anders dan laten zien dat Van Heutsz een “complexe man” was die leefde “in een complexe tijd”.
https://voertaal.nu/van-standbeeld-naar-schandpaal/
@ citaat :Jeffry Pondaag is voorzitter van het Comité Nederlandse Ereschulden, de stichting die de belangen van de (Indonesische) burgerslachtoffers behartigt, die onder de Nederlandse koloniale periode hebben geleden onder het geweld van de oorlogsmisdaden gepleegd door de Nederlandse militairen.
# Pondaag neemt het in Nederland ahw op voor het indonesische deel van z;n roots. Is te billeken als hij zo zijn verbondenheid aan een (voor)ouder wil tonen..
In Nederland trekken we aan de bel voor de japanse ereschulden. Jammer dat er geen tegenhanger in Indonesië is of kan zijn voor een “Comité Rep. Indonesia Ereschulden” betreffende de (bersiap en guerilla misdaden).
@@Jammer dat er geen tegenhanger in Indonesië is of kan zijn voor een “Comité Rep. Indonesia Ereschulden” betreffende de (bersiap en guerilla misdaden).@@
Vermoedelijk zou zo’n persoon direct worden opgepakt en weggestopt worden.
In Indië was d’Oriënt een geïllustreerd Nederlandstalig familieweekblad, heel informatief en onderhoudend. Het grootste weekblad in Indië. Ik was gek op de strips van Flash Gordon.
Ik weet het niet, maar als het de bedoeling is dat het Oosten naar het Westen kijkt en/of het Oosten naar zichzelf, dan kan er niet gesproken worden van oriëntalisme. Maar nogmaals, ik weet het niet.