Wat was begonnen als gebruik van mensen met een specifieke Indische achtergrond, is nu al jarenlang een traditie die veel Hagenaars hebben overgenomen. De rouwboeketten die ‘overblijven’ na een crematie, krijgen via wilsbeschikking of uitdrukkelijke wens van de nabestaanden een tweede leven gegund aan de voet van het Indisch Monument aan de Waterpartij, in het park achter Madurodam. AD.nl
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden. Verslagen van kumpulans, verwijzing naar nieuwe boeken, updates van Indische sites, expo’s. Van pasars tot en met het Indisch Platform . Wat onze Indische gemeenschap aangaat, vindt u hier op indisch4ever.nu
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
Mail ons: indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?: Recente reacties
- R Geenen op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Piet Azijnpisser op KNIL-militair die werkte aan Birma-spoorweg postuum onderscheiden
- Piet Azijnpisser op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Arthur Olive op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- e.m. op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Indisch4ever op De Weduwe van Indië: Damwijk
- Bung Tolol op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Bert op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Arthur Olive op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Bung Tolol op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Peter van den Broek op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Bung Tolol op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Jan A. Somers op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- PLemon op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Jan A. Somers op KNIL-militair die werkte aan Birma-spoorweg postuum onderscheiden
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
En er is nog de archipelsite met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
-
Jeekel
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow heeft JavaScript nodig.
Prachtig!
Het is van de nood een deugd maken. Bij crematie mogen bloemstukken niet de oven in, die rook en stank gaan door de filters heen. Ze gaan dus meteen op de vuilnishoop, als de familie ze niet mee neemt naar huis. Maar bij het Monument zijn er dus altijd bloemen. Nu nog de mensen, om er even bij stil te staan. Ik vind het monument doordeweeks mooier dan tijdens herdenking. Een prachtige plek.
Na een crematie worden bloemen niet op de vuilnishoop gegooid. Ze worden langs het strooiveld gelegd of op het terrein waar het columbarium is. Nog nooit gezien dat de familie de kransen, takken en bloemen in de achterbak doet om ze thuis uit te stallen.
“Nog nooit gezien dat de familie de kransen, takken en bloemen in de achterbak doet om ze thuis uit te stallen.” Goh, ik wist niet dat u dagelijks bij een crematorium staat te gluren. Het is wel de gewoonte dat de uitvaartbezorger de linten/kaartjes afknipt en aan de nabestaanden geeft zodat die een bedankje kunnen sturen. Het gaat hier overigens om het laten neerleggen van de bloemstukken bij het monument. Prachtig idee. Laat ik ook doen. Mijn laatste hormat.
Keesie is dood en wordt gecremeerd.
Kareltje legt bloemen bij zijn kist, als rouwbeklag, als eerbewijs, als uiting van genegenheid, als laatste groet, enz.
Die bloemen zijn voor Keesie, al is hij dood. De bloemen zijn dus niet voor zijn familie.
Daarom moet de familie niet zeggen: leg ze straks maar bij het monument.
Maar kan zijn dat Keesie op zijn sterfbed of eerder heeft gezegd, dat bloemen bij zijn crematie naar het monument moeten worden gebracht. Dat gebeurt dan ook en wat dat betreft is een stukje laatste wil uitgevoerd.
De bloemen waren voor Keesie, maar Keesie hoeft ze niet en geeft ze aan andere doden, die van het monument.
Kareltje denkt: waarom wilde Keesie de bloemen niet zelf houden? Waren toch voor hem bedoeld. Waarom geeft hij ze aan andere doden? Om hen te eren waarschijnlijk. Dat begrijp ik wel, denkt Kareltje, maar waarom is mijn eerbewijs aan hemzelf dan ondergeschikt? Alsof een jarige na afloop van het feestje haar bloemen weggeeft.
– Zo moet je niet denken, zegt Trees tegen Kareltje.
Leuk hoor, slaat als een tang op een varken. Totaal geen piëteit voor de overledene en de slachtoffers in Indië. Maar gelukkig is het Loekie maar. Hij, zij, onzijdig. Of helemaal niks.
Mij al lang bekend.
Ja inderdaad prachtig ,ik kwam dit fenomeen voor het eerst tegen ,toen ik in Den Haag was voor de crematie van een neef + 3 jaar geleden ,2 bestelbusjes vol met bloemen .Waar gaan die bloemen naar toe ? vroeg ik “” Naar het Indisch monument “” antwoordde iemand .Nou is mijn neef een Indo ,dus dat begreep ik wel maar nu hoor ik dat ook Hagenaars ,die niet Indisch zijn dat doen , heel mooi bagus altijd bloemen bij het monument .
Mensen vinden het zonde die bloemen in de vuilcontainer te pleuren, dan maar bij dat monument, ook al is het voor een weekje en heeft men geen indië-binding.