Na de capitulatie van Japan wilden de geallieerden dat de Japanse oorlogsmisdadigers zich voor een rechtbank zouden verantwoorden. Op 3 mei 1946 ging daarom het Proces van Tokio van start. Het proces werd geleid door het ‘International Military Tribunal for the Far East’ en is de geschiedenis ingegaan als een erg lang proces. Het proces liep tot 12 november 1948 en duurde daarmee ruim tweeëneenhalf jaar.vandaagindegeschiedenis.nl
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Nou Heren, ik ga naar bed
Laws are silent in time of war.
Dan kent u niet het boekje F. Kalshoven, Zwijgt het recht als de wapens spreken?
All laws are an attempt to domesticate the natural ferocity of the species.
See Cicero, Pro Milone. Ik zal het boekje van F. Kalshoven proberen te vinden; hij is hier niet bekend.
Misschien zijn de laws van de overwinnaar(s) niet silent.
De berechting van talloze Japanse oorlogsmisdadigers voor Nederlandse militaire tribunalen zal toch niet ongemerkt aan het Ned. Indische publiek zijn voorbij gegaan, vooral omdat de processen toch een lange periode (1946-1949) bestrijken. Iedereen wist of kon weten wat Oorlogsmisdaden in die tijd betekenden. Het zal toch wel het rechtsgevoel bevredigen en niet alleen dat.
Opmerkelijk is toch, dat in diezelfde periode Nederlandse militairen tegenover de Indonesische bevolking excessief en ook structureel geweld gebruikten, die veelal ongestraft bleven. Ook deze oorlogsmisdaden waren vergelijkbaar met die van de Jappen. Als “rechtvaardiging” werd wel aangevoerd dat militair-tuchtrechterlijke behandeling maar het moreel van de Nederlandse troepen zou ondermijnen of oordelen van gelijke strekking. De daad an Sich werd niet ter discussie gesteld.
Dat niet alleen, uit verslagen van de Opsporingsdienst Overledenen O.D.O. kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat klachten van slachtoffers van Indonesische Oorlogsmsidaden, de zgn Bersiapslachtoffers niet of nauwelijks in behandeling werden genomen, althans er werd geen vervolging ingesteld.
Het zal ook in die tijd toch wel een schizofrene bedoening zijn geweest, dat in één en hetzelfde land Vrouwe Justitia niet zo blind was en onderscheid maakte tussen oorlogsmisdaden. En niet alleen zij, want ook de luitenant-Gouveneur-Generaal van Mook en Gen. Spoor, Nederlands hoogste vertegenwoordigers in de zelfstandige rechtspersoon Ned. Indie waren Ziende blind.
Interessant is te weten hoe de Ned. Indische bevolking op deze toch wel scheve toestand reageerde of was het de normaliteit, wat zeiden de Ned.Indische kranten hierover of kwam deze vergelijking helemaal niet aan de orde?
Hoe dacht Prof. Röling, die bij het Tokyo-tribunaal zich een typisch Nederlands dus ethisch-juridische mening toe-eigende, hierover, of was hij meer een vos die de passie preekte?
Bij het welbekende onderzoek van die 3 instituten komt aan de orde hoe het Bersiapgeweld van invloed was op het gedrag van Nederlandse militairen. Wellicht kan gekeken worden wat die processen tegen Japanse oorlogsmisdadigers in hetzelfde Ned. Indie van invloed waren op het excessief geweld.
Het heeft weliswaar ook niks met dit geweld te maken maar kan best in het onderzoek meegenomen worden.
“het welbekende onderzoek van die 3 instituten” Tot nog toe zijn twee bijdragen van mij geaccepteerd. Eentje van 35 pagina’s, eentje van 9. Die tweede bijdrage heeft inderdaad niks met geweld te maken. Maar daarom hoor je hierover dan ook weinig. Geen spanning en sensatie.
@ Opmerkelijk is toch, dat in diezelfde periode Nederlandse militairen tegenover de Indonesische bevolking excessief en ook structureel geweld gebruikten, die veelal ongestraft bleven.
##Misschien zoeken we de bekende spijkers op laag water want in de ogen vh ‘onderdrukte’ volk was de vrijheidsstrijder ‘alle inclusive’ en met trots op terug te kijken.
***
En in de Jakarta Post las ik een column van de historicus prof. dr. Onghokham: Debunking Dutch Colonialism. Hij fulmineerde tegen de geschiedschrijving zoals die werd bedreven in het onderwijs en nu, ter gelegenheid van Hari Merdeka, ook in de media. Er was geen sprake geweest van 350 jaar overheersing, maar van handelsverdragen, gesloten door de VOC met enkele Javaanse vorstendommetjes. En vanaf 1678 moest de VOC herhaaldelijk bij diverse burgeroorlogen te hulp komen; daar vroegen ze geld voor en zo ontstond er een vorm van horigheid. Maar pas toen in 1830 het cultuurstelsel – het verplicht verbouwen van gewassen ten behoeve van het gouvernement – werd ingevoerd kon er volgens hem en andere historici van kolonisatie worden gesproken. Hij repte met geen woord over de onafhankelijkheidsstrijd. Ruslan Abdulgani bijvoorbeeld, ex-minister van Buitenlandse Zaken en gerespecteerd diplomaat, beweerde dat de Indonesiërs de koloniale tijd beschouwden als ‘een rimpel in de oceaan’. En op hun onafhankelijkheidsstrijd van 1945 tot 1947 werd over het algemeen met voldoening teruggekeken: ‘In Maleisië hebben ze hun vrijheid cadeau gekregen, wij in Indonesia hebben ervoor gevochten. Daarom is die van ons meer waard.’
Maar de verhalen die ik te horen kreeg liegen er niet om. Over de onervaren Nederlandse soldaten bijvoorbeeld die zich geen raad wisten in de rimboe en zich gemakkelijk gevangen lieten nemen. ‘En wat deed je er dan mee?’ ‘Die maakten we af!
Vooral in het laatste deel van de strijd ging het er erg ruw aan toe’, lichtte mijn zegsman, generaal Nasoetion, toe. ‘De Hollanders pakten de mensen op en vroegen ze dan één voor één: “Weet jij waar het leger is?” “Tida tau tuhan – dat weet ik niet meneer.” En dan schoten ze zo iemand dood, zomaar. En dan de volgende: “Zeg op, waar zitten ze?” “Tida tau, tuhan.” Daar maakten we ons wel kwaad over: onschuldige mensen die op het land werkten werden zomaar neergeknald! Hele dorpen platgebrand.’:
Mischa de Vreede is dichteres en schrijfster. Ze werd in 1936 geboren in Batavia in het voormalige Nederlands-Indië
https://www.groene.nl/artikel/en-nu-is-het-oorlog
Typo vd autocorrector : was de vrijheidstrijder …..’was de vrijheidstrijd ‘
Terima Kasih, Pak Lemon voor de ‘groene’ link!
Ik dacht, heel diep in mijn gedachten, dat ik heel lang geleden van “prof. dr. Onghokham” een reactie heb ontvangen op mijn dissertatie. Die is op mijn verzoek door BZ via diplomatieke post verspreid over Indonesische universiteiten, en het Erasmushuis. Met bedankjes uit o.a. Jakarta en Djokja. Dit naar aanleiding van de zinsnede in het Woord vooraf: “Ik hoop dat vooral vanuit Indonesië de geschiedenis van de volkenrechtelijke verhoudingen uit de 17e eeuw de zo hoognodige aanvulling krijgt vanuit Aziatisch perspectief.” Prof. dr. H.”Ruslan Abdulgani bijvoorbeeld, ex-minister van Buitenlandse Zaken en gerespecteerd diplomaat,” heeft het Ten geleide geschreven in Meelhuijsen, Revolutie in Soerabaja.
Hier zijn belangrijk de Mens Rea en Actus Reus van de veronderstelde misdadiger. Had hij de specific intent om bijv iets te stelen en deed hij de handeling die hij in gedachte had, had hij de specific intent om dat te doen. Als dat het geval is dan kan je veroordeeld worden voor een criminal offense. One is innocent until proven guilty.
“One is innocent until proven guilty.” Dat is gelukkig ook het Nederlandse, en mijn uitgangspunt.
“Keizer Hirohito, een niet-veroordeelde oorlogsmisdadiger,” Waar kan ik vinden dat die keizer een oorlogsmisdadiger was? Wat ik ook interessant vind is dat de Indonesiërs bij de Kenpeitai, (zij mepten harder en gemener! Sorry, niet bewezen verklaard, alleen zelf gevoeld.) ook buiten schot bleven.
“vernederingen t.o. het blanke ras b.v.b. het buigen voor de Jap.” Maar de Indonesiërs en Chinezen moesten net zo diep buigen. En de Japanners onder elkaar eveneens. En mijn Japanse gasten in Nederland bogen diep voor mij en mijn Zeeuws meisje.
“Die krans werd door een demonstrant, in het water gegooid.” Koningin Maxima zou zeggen: een beetje dom. Maar zij heeft dan ook gevoel voor internationale verhoudingen. Met een terechte spijtbetuiging van minister Lubbers. Zonder extra woede van mij als Nederlander met een oorlogsachtergrond in het toenmalige Indië. Mar ja, heel erg off topic!
@“vernederingen t.o. het blanke ras b.v.b. het buigen voor de Jap.” @
Het buigen is niet belangrijk. Het MOETEN buigen is kwalijk. En als men dat niet kan zoals mijn oma en dan gemept te worden en geschopt te worden in naam van die vervloekte keizer, dan wordt ik echt boos. Ale ik iemand voor een Jap zie buigen, krijg die Jap op dat moment een trap tussen zijn benen. Houd toch op met die Jappen verering!
“” Krijgt die Jap op dat moment een trap tussen zijn benen “” Wel goed trappen Ron ,want een Jap schijnt een kleine k.nt.l te hebben ! Wat betreft die krans ,die had ik ook in de kali geflikkerd .
@Ron Geenen zegt: 16 november 2017 om 17:21 Houd toch op met die Jappen verering@
— Koningin Maxima zou van bovenstaande reactie zeggen: “”Een beetje dom.””
In dit geval: Heel dom! Dat volk is het niet waard.
Zegt ze dat ook van haar vader en het bewind waartoe hij behoorde?
@Loekie zegt: 16 november 2017 om 20:34 Zegt ze dat ook van haar vader en het bewind waartoe hij behoorde?@
— Ze heeft er dienaangaande inderdaad in het openbaar een verklaring over afgelegd . . .
Om de vraag voor te zijn, want ze dan heeft verklaard . . .
[CITAAT]
“”Ik verwerp sinds lang de Videla-dictatuur, de verdwijningen, de martelingen, de moorden en alle verschrikkelijke feiten uit die tijd. Dat heeft zeker grote littekens op onze maatschappij achtergelaten. Over mijn vaders deelname aan die toenmalige regering wil ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik spijt heb dat hij zijn best gedaan heeft voor de landbouw in een verkeerd regime. Hij had de beste intenties en ik geloof in hem.””
[EINDE citaat]
Zo van: iedereen was fout behalve hij.
In Nederland krijgt een asielzoeker geen verblijfsstatus indien hij ervan wordt verdacht misdaden tegen de menselijkheid te hebben gepleegd. Die misdaden hoeven niet bewezen te worden, alleen al het vermoeden van gepleegde misdaden is genoeg om zijn asielverzoek af te wijzen. En dat vermoeden kan onder meer gestoeld zijn op het enkele feit dat betrokkene werkzaam is geweest, al was het als portier, bij een fout ministerie of een fout geachte organisatie. En ook al wordt aannemelijk geacht dat betrokkene zelf geen vuile handen heeft gemaakt, het feit dat hij ergens werkzaam is geweest en daarom geweten moet hebben van door anderen (collega’s) gepleegde misdaden maakt hem medeplichtig.
En als de desbetreffende persoon geen asiel krijgt en is afgewezen, verlaat hij dan ook het land? Of duikt hij gewoon onder? Hoeveel zijn er intussen ondergedoken?
@Loekie zegt: 16 november 2017 om 22:50@
— U dwaalt verder off topic af.
Uw vraag was: @Loekie zegt: 16 november 2017 om 20:34 Zegt ze dat ook van haar vader en het bewind waartoe hij behoorde?@
— Het antwoord is bevestigend: “”Over mijn vaders deelname aan die toenmalige regering wil ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik spijt heb dat hij zijn best gedaan heeft voor de landbouw in een verkeerd regime.””
Waar u verder heen wilt, met uw voorbeeld van een asielzoeker is voor mij dan ook enigmatisch.
Ik volg het voorbeeld van @Peter van den Broek van een andere generatie zegt: 16 november 2017 om 23:36@
AL !!!
Keessie komt bij de dokter. Keessie vertelt wat hem scheelt.
Dokter gaat hem onderzoeken en zegt: ik kan niets vinden. En omdat ik niets kan vinden verklaar ik dat u niets mankeert. Fijne dag verder.
Keessie naar huis en gaat daar verder met wat hij al geruime tijd deed : verrekken van de pijn.
Dokter gaat ook verder; hij kon niks vinden . . .
####vernederingen t.o. het blanke ras b.v.b. het buigen voor de Jap.” Maar de Indonesiërs en Chinezen moesten net zo diep buigen. En de Japanners onder elkaar eveneens. En mijn Japanse gasten in Nederland bogen diep voor mij en mijn Zeeuws meisje###
Onbegrijpelijk ,als ik of een mede geïnterneerde te laat
of niet boog voor de begrijpende Jap klapten wij ogenblikkelijk
tegen de grond ,door hun wonderbaarlijke handoplegging.
Direct na de bevrijding werden door de ex Brits Indische militairen
deze bijzondere handoplegging ook toegepast,maar nu voor een
heel andere bevolkingsgroep die het waarschijnlijk niet geleerd hadden
in de Japanse bezettingstijd.
siBo
In het Japanse leger werden er van “hoog tot laag” behoorlijk harde klappen uitgedeeld.
Aan de gevangenen nog veel meer en niet alleen klappen. Mijn vader is met anderen maanden lang gemarteld geworden. Read my story on my website “They were worst than animals”
Voor de blanke, koloniale en superieure Nederlanders was de vernederende behandeling van de Nips wat in herinnering bleef, in hun ogen toch het inferieure ras. Benamingen zoals spleetogen, krompoten etc. spreken voor zich.
De foto van al die buigend vrouwen geeft toch symbolisch die vernedering weer zie: https://indisch4ever.nu/2011/01/27/buigen-voor-japan/
Kijk ook naar de foto op de boekomslag van Jeroen Brouwers !”Bezonken Rood”.
Voor enig begrip van het buigen dient dit wel in de Jappen-context bekeken te worden. Dat was met de maatstaven van TOEN de normaliteit. Anders kan men heel post-modern bij de begroeting van Duitsers zonder veel problemen toch ook de Hitler-groet brengen en Sieg-Heil roepen. Onze politici met hun Korte-Termijn geheugen lijken mij tot zoiets wel in staat.
Hier zien we de machtigste man in de wereld buigen voor een god die niet buigt voor hem.
I do not how to call it, but I really can not appreciate it.
Pak Arthur,
Mooie Prent, en sterk overdreven ,maar hoe begroet
hij de vrouw van deze keizer.
Wel merk ik op, dat er een groot verschil is in hoe
de Japanse tijd door ons werd ondervonden, tussen
de geïnterneerden en de niet geïnterneerde Nederlanders.
En dan heb ik het alleen over de buig groet voor elke Jap
en Indonesische bewaker op elk moment van de dag.
De angst zat er zo diep in ,dat je al van grote afstand al
duidelijk liet merken dat je de persoon groet.
En de willekeur van deze persoon of hij de buiging
goed genoeg vindt en dat gaat gepaard met slaag
of tegen groet of helemaal niets.
Jong of oud gewoon rammen met stuk hout of
blote hand en vergeet het schelden niet.
En dat jaren lang en dat nu op een verkapte wijze in
het museum ”Bronbeek” op de man gebracht wordt.
Wel hadden wij één Japanner in mijn kampperiode
die dat niet deed en waarmee zo goed mogelijk
een gesprek gevoerd kon worden. Dus die waren
er ook en Japanse studenten die voor de oorlog in
Amerika studeerden en in de oorlog betrokken raakten.
siBo
Pak Bo,
De vrouw van de Keizer werd niet zo begroet als de Keizer omdat ze Obama een bak had verkocht door te zeggen dat zijn schoenveters los waren toen hij de Keizer een hand gaf.
Is dit nu die beruchte Japanse keizer Hirohito ? Is dit echt dezelfde man die verantwoordelijk kan worden gehouden voor het leed van de Indonesische Romusha’s aangedaan in WO II ?
Neen, dit is niet de beruchte Hirohito, dit is het druppeltje van hem.
@Robert zegt: 15 november 2017 om 22:11 Hier zijn belangrijk /…/ One is innocent until proven guilty.@
— Dat is dan zeker van de laatste tijd. Of gold dat ook al in de tijd van de Lynch Law of ten tijde van The Ox-Bow Incident ?
Het is niet van de laatste tijd maar en deel van de rechtsspraak sinds eeuwen en niet een deel van lynchpartijen en mobjustice.
De California Bar Exam and the New York Bar Exam zijn de “most brutal and difficult exams” in the Union,om een licensed Attorney at Law te worden . Niet alleen een goede kennis van de Engelse taal is nodig maar ook een profound knowledge van English Common law en U.S. Federal laws, incl. de Constitution en stare decisis. Geen sinecure. De opmerking van Fasseur is hier van gene waarde.
http://www.un.org/en/genocideprevention/crimes-against-humanity.html
En dit dan,!
http://samenleving-en-ontwikkeling.infoyo.nl/psychologie/20968-eens-een-dief.html
siBo
Een vrij onlogische logica. Want waar blijft het slachtoffer? Voor mij zal die dief eerst moeten werken en het slachtoffer moeten compenseren. Dan pas heeft hij/zij beterschap getoond.
Correct! Wij hebben hier Restitution Hearings in Court om de slachtoffers te compenseren.
Een slachtoffer (of nabestaande) kan deelnemer zijn aan de zitting, geen partij. De Officier van Justitie meldt met bewijzen dat de heer Jan stout is geweest en berecht moet worden. Zijn slachtoffer is niet zo interessant, het gaat om wat heer Jan heeft uitgespookt. Als dat als iets slechts in de wetboeken staat is heer Jan fout geweest en kan worden berecht. De vrouw van het slachtoffer mag haar verhaal vertellen. De rechter veegt zijn/haar tranen uit zijn/haar ogen en gaat terug naar waar het om gaat: dat heer Jan stout is geweest en berecht moet worden. En gaat recht spreken.
Pas gelezen dat daar verandering gaat komen. Er moet meer aandacht aan het slachtoffer worden besteed. Wel erg vertraagd in vergelijking met het buitenland.
Wim Kan was een fervente tegenstander van het bezoek van de keizer aan Nederland. Maar hij vertelde niet dat hij in het kamp door de Japanners werd betaald voor zijn optredens. En dat hij kwaad was wanneer hij door ziekte niet kon optreden en dus niet betaald werd. Bron: Gestrand in Indië. Dat bezoek van de keizer aan Nederland was overigens een normaal over en weer bezoek van staatshoofden van bevriende naties. Kan je (terecht) moeilijk over doen, maar zo is het nou eenmaal.
Hitler was vòòr 1940 ook een Staatshoofd van een bevriende natie.
Dat Keizer Hirohito, een niet-veroordeelde oorlogsmisdadiger, op deze website louter wordt afgedaan als staatshoofd van een bevriende natio en dat normaal wordt beschouwd, hoeft mij toch niet te laten twijfelen aan mijn geestelijke vermogens. Gelukkig is de gewraakte opmerking wel on-topic en dat is al heel wat.
Nederland heeft nooit veel last van oorlogszuchtige elementen. Zo kreeg der Kaiser, verantwoordelijk voor WW1, in Nederland asiel. Hirohiet kwam op de koffie. Poncke echter mocht niet naar binnen en Soekarno kreeg nooit een uitnodiging.
Nederland heeft zelf oorlogszuchtige elementen geproduceerd, kijk maar naar de Nederlandse koloniale geschiedenis.
Je hebt pas een misdaad begaan als de rechter dat heeft uitgesproken. Ik zou het ook niet leuk vinden als onze hooggeëerde heer Boeroeng mij van bijvoorbeeld diefstal zou betichten. Lijkt rechtlijnig en theoretisch, maar zo is het nu eenmaal in een rechtsstaat, waar ik tot tevredenheid woon. Tegen de overheid beschermd door een grondwet.
ff vergeten: Boeroeng weet overigens dat ik mij zwaar heb bezondigd aan het jatten van etenswaar uit Japanse vrachtauto’s. Heb ik overigens wel eens klappen voor gehad, is dus standrechtelijk afgehandeld. Maar mijn diefstal was daarmee wel bevestig.
“Je hebt pas een misdaad begaan als de rechter dat heeft uitgesproken.”.
Ik ben een dief als ik geld steel. En wanneer die diefstal nooit wordt ontdekt en ik dus nooit wordt beschuldigd en dus nooit voor de rechter kom, ben en blijf ik een dief. Een rechter bepaalt niet of ik een dief ben. Hij zegt wel dat bewezen is dat ik gestolen heb, mij schuldig heb gemaakt aan diefstal, dat diefstal bij wet strafbaar is gesteld en dat ik daarom straf krijg. Het is niet door dat vonnis dat ik een dief word. Ik werd een dief op het moment van stelen.
“Ik ben een dief als ik geld steel.” Ja, dat vind ik ook. (ik heb tenslotte spullen van die Japanners gestolen). Maar als u mij uitmaakt voor een dief, ongegrond, kan ik u voor de rechter dagen. Vaak met succes!
Sorry, anoniem ben ik. Maar dat had u vast al begrepen.
@Je hebt pas een misdaad begaan als de rechter dat heeft uitgesproken@
Uw opmerking komt bij mij wel erg hard over. Is dat de reden waarom de slachtoffers bijna altijd het haasje zijn? Die worden altijd in de steek gelaten en de dader krijgt alle steun. Ik zie op BVN-TV wel eens bij opsporing verzocht een lijstje van criminelen voorbij komen. Hoor dan ook wat voor (mis)daden hebben begaan. Ze lopen ergens in een ander land op vrije voeten rond. In uw ogen zijn ze dus geen misdadigers. Ik ben blij dat ik in een land woon die het anders ziet. Ik heb geen rechter nodig om een moordenaar of verkrachtiger ook als een misdadiger te zien.
“Ik ben een dief als ik geld steel”
Men steelt omdat men een dief is.
De dief wordt pas gestraft als hij/zij steelt.
“slachtoffers bijna altijd het haasje zijn?” Slachtoffers zijn niet betrokken in het strafrecht, maar zij mogen wel ter zitting gehoord worden. Kan nuttig zijn als getuige en ter verheldering. Maar wordt vaak misbruikt door de verdediging. Daar is verder slachtofferhulp voor. De rechter oordeelt over de persoon die mogelijk een misdaad zou kunnen hebben gepleegd. Meer niet. Wat mij opvalt is dat het hier altijd gaat om strafrecht. Maar dat is slechts een klein stukje van de hele rechtspraak.
@. De rechter oordeelt over de persoon die mogelijk een misdaad zou kunnen hebben gepleegd. Meer niet. Wat mij opvalt is dat het hier altijd gaat om strafrecht. Maar dat is slechts een klein stukje van de hele rechtspraak@
Dat is dan ook het gebrek van de NL rechtspraak. De rechtspraak hoort in het belang van de slachtoffer te oordelen. Gegarandeerd dat dan de straf zwaarder uitvalt.
“Slachtoffers zijn niet betrokken in het strafrecht,”
Ik denk toch van wel. Geen slachtoffer dus geen misdaad dus geen proces…
Loekie lijkt hier gelijk te hebben want op 1 januari 2011 is de Wet ter versterking van de positie van het slachtoffer in het strafproces EINDELIJK in werking getreden. Door deze wet is het slachtoffer een ZELFSTANDIGE (die term ben ik wel vaker tegengekomen) procesdeelnemer in het strafrecht geworden. De rechten van het slachtoffer zijn uitgebreid en de mogelijkheid om schade te verhalen is verbeterd.
Voorgeschiedenis
• In 1992 kwam de ‘Wet Terwee’ tot stand die de mogelijkheden voor slachtoffers om schadevergoeding binnen de strafprocedure te vorderen aanzienlijk verbeterde.
• In 2004 werd het voor slachtoffers van ernstigere delicten mogelijk om een schriftelijke slachtofferverklaring in te dienen.
• In 2005, werd het voor deze categorie slachtoffers mogelijk om te spreken tijdens de strafzitting over de gevolgen van het misdrijf.
• In 2011 heeft het slachtoffer met de Wet versterking positie slachtoffer een zelfstandige positie in het strafproces gekregen.
Wat Prof Röling betreft lees het boek: “De rechter die geen ontzag had. Bert Roling en het tribunaal van Tokio” geschreven door Hugo Röling (2014).
Interessant in het boek is het verhaal over Gen. Schilling. Niet hij maar Gen. S. Spoor werd na WO2 bevelhebber van de Nederlandse troepen in Ned. indie met noodlottige gevolgen van dien.
zie link
https://books.google.it/books?id=cNH-CAAAQBAJ&pg=PT158&lpg=PT158&dq=Röling+Bersiap&source=bl&ots=iPcX2XkKJW&sig=dozcGUsTl7lGfpKbFgbgLEHsQBU&hl=it&sa=X&ved=0ahUKEwjV5_-HoMPXAhUJoqQKHW8CD_QQ6AEISzAJ#v=onepage&q=Röling%20Bersiap&f=false
@Hr J.S “Slachtoffers zijn niet betrokken in het strafrecht, maar zij mogen wel ter zitting gehoord worden.”
###nu meer dan gehoord….
*** De advocaat van de verdachte springt op en roept in de microfoon: ‘Wat heeft dit te betekenen?’ De voorzitter van de drievoudige raadkamer antwoordt: ‘Sinds 1 juli is het spreekrecht voor slachtoffers uitgebreid. Dit slachtoffer heeft het recht hier te spreken, en ook haar mening te geven over de strafmaat.’ De advocaat zakt verbluft in haar stoel terug. Had de vakliteratuur blijkbaar even niet bijgehouden. Ze was zichtbaar tevreden geweest over haar pleitnota
….laten wel zien hoezeer ‘het slachtoffer’ is opgerukt in de belangstelling van de rechterlijke macht. Dat het met dat spreek- en adviesrecht van slachtoffers en nabestaanden (tot in de derde graad gelden zij ook als slachtoffer) nog niet overal altijd lekker loopt is duidelijk. In 2001 diende toenmalig D66-Kamerlid Boris Dittrich een initiatiefwetsvoor stel in om slachtoffers en nabestaanden van een misdrijf spreekrecht te geven. Dit werd in 2005 wet. In 2011 werd deze wet aangescherpt, en per 1 juli 2016 wederom. Nu hebben de slachtoffers een zelfstandige positie in het strafproces.
…..
De vraag die bij al deze ontwikkelingen moet worden gesteld is deze: zijn we zo niet op weg naar emotiestrafrecht?
https://www.groene.nl/artikel/ik-levenslang-dan-jij-ook-levenslang
@zijn we zo niet op weg naar emotiestrafrecht?@
Dat is toch niet erg. Bij elke crime zijn er emoties. Dus ook in de rechtspraak. Ik zie het trouwens iedere week bij de serie Law and Order.
@Loekie zegt: 16 november 2017 om 14:15 Geen slachtoffer dus geen misdaad dus geen proces.@
— Redenatiefout: omkering.
Men kan waarlijk het slachtoffer zijn, zeker. Doch indien dader ‘nomen nescio’, is er géén proces!
“Dat bezoek van de Keizer aan Nederland was overigens een normaal over en weer bezoek van staatshoofden van befriende naties”.
Hoe komt het dan dat de Koningin/Koning van Nederland niet naar Spanje mag gaan, zelfs niet voor een onofficiele visite.
Toen de koningklijke familie problemen had met prinses Irene en haar spaanse vriend ging prins Bernhard er alleen op af in een chartered vliegtuig.
We hadden het hier over staatsbezoeken. Daar valt geen “onofficiele visite” of “problemen had met prinses Irene” onder. Ik weet overigens niet zoveel af van de activiteiten van het Koninklijk Huis of de Koninklijke Familie. Wie heeft gezegd dat ze iets in het kader van een staatsbezoek niet mochten doen? Toch niet de regering van het ontvangende land?
“Wie heeft gezegd dat ze iets in het kader van een staatsbezoek niet mochten doen?”
Een Vorst van het huis van Oranje heeft Spanje nooit bezocht.
Toen koningin Juliana naar Spanje wilde gaan om haar dochter Irene terug te brengen naar Nederland kreeg zij een waarschuwing dat het gouvernement en masse zou aftreden.
In de 80 jarige oorlog de hele Nederlandse bevolking werd ter dood veroordeeld in 1558 gedurende de Saanse inquisition.
@In de 80 jarige oorlog@
— 23 mei 1568 Slag bij ……….. In elk geval volgend jaar 450 jaar geleden. Om weggezakte kennis van de lagere school weer bijtijds op te halen is ‘De Tachtigjarige Oorlog’ (what else) van Roel Tanja -isbn 9789045316291- leuk en handig om door te bladeren; 190 bladzijdjes.
Geldt niet voor degenen, die het rijkelijk geïllutreerde echte werk –isbn 9789057308383- van Walburg Pers al op het nachtkastje hebben liggen, natuurlijk . . .
Het proces van Tokyo verschilt enigszins van de Neurenberg processen, de berechting van nazileider na WO2. Het proces in Tokyo laat een wrange nasmaak achter, een gerechtvaardigd gevoel van onrechtvaardigheid.
Daar werd niet de hoofdschuldige vervolgd , degene uit wiens naam de oorlog werd gevoerd en de oorlogsmisdaden begaan , n.l. de Japanse Keizer met de verwarrende titel Keizer Showa (Showa-Tenno) . Het Japanse kabinet was weliswaar verantwoordelijk voor de agressieve Japanse oorlogspolitiek, maar de Keizer was meestal stilzwijgend aanwezig bij belangrijke discussies en beslissingen. Niemand vergeet dat hij persoonlijk de capitulatierede op 14 Augustus 1945 uitsprak.
Een ander verschil is dat misdaden gepleegd door de beruchte eenheid 371in Mantsoerije nooit vervolgd en als oorlogsmisdaden veroordeeld zijn.
Ishii Shiro, enigszins te vergelijken met Josef Mengele, (de Engel des Doods) was verantwoordelijk voor talloze experimenten van biologische oorlogsvoering waarbij vooral Chinezen als menselijke cavia’s werden behandeld, is nooit vervolgd geweest.. Die Nip stierf een natuurlijke dood in 1959.
Een Japanse rechter bevestigde in 2002 (?) wel dat het Japanse leger de mensonterende gebeurtenissen in Mantsoerije hebben uitgevoerd , maar de Japanse Staat werd niet verplicht om schadevergoeding toe te kennen aan de slachtoffers of hun nabestaanden. Maar dat laatste zijn de mensen van het JES wel gewend.
Dat weerhield de Nederlandse Staat er niet van om in het kader van Business As Usual de Japanse Keizer in 1971 uit te nodigen voor een toch wel controversieel staatsbezoek.
Dat niet alleen dat. In 1991 legde de Japanse premier Toshiki Kaifu op 19 juli 1991 een krans bij het Indisch monument. Die krans werd door een demonstrant, in het water gegooid.
Over dit incident betuigde premier Lubbers zijn spijt bij Kaifu, ook dit in het kader van Business As Usual, wat tot extra woede leidde onder Indische Nederlanders en andere Nederlanders met een oorlogsachtergrond in het toenmalige Indië.
@ Niemand vergeet dat hij persoonlijk de capitulatierede op 14 Augustus 1945 uitsprak….
Maar voor het zover was….
*** Na de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki wil de Japanse keizer capituleren. Maar een groepje fanatieke officieren weigert deze vernedering te aanvaarden. Ze willen de keizer tegenhouden en tot de laatste man vechten. Dat zou de totale ondergang van Japan betekenen.
Ze horen bij een geheim genootschap van officieren die van mening zijn dat een overgave gezichtsverlies betekent, en zien maar één uitweg: tot het bittere einde vechten en een eervolle dood sterven.
Om de schaamte van een nederlaag af te wenden hebben ze een plan in werking gesteld dat moet voorkomen dat de toespraak uitgezonden wordt. Ze rekenen op
de steun van andere officieren.
http://historianet.nl/oorlog/tweede-wereldoorlog/de-uren-voor-de-capitulatie-van-japan
Of de Nederlandse rechtspraak over de Japanse misdaden in Ned. Indie gekenmerkt wordt door:
a)het straffen van de daders die de regels/normen hebben overtreden (Oorlogsmisdaden danwel misdaden in de Oorlog .
b) door vergelding voor de vernederingen t.o. het blanke ras b.v.b. het buigen voor de Jap.
mag de lezer zelf oordelen.
Uiteindelijk zijn ruim 1.000 Japanners en 43 Koreaanse en Formosaanse kampbewaarders in Nederlands-Indië berecht.. Het vooronderzoek naar oorlogsmisdaden hoefde niet te voldoen aan de waarborgen die voor het normale strafrecht golden en voor de krijgsraden werden de bewijsregels aanzienlijk versoepeld i.c. nood breekt wetten maar er was geen sprake van Standrecht.
Voor de berechting van de verdachten werden twaalf Temporaire Krijgsraden ingesteld.
In augustus 1946 vond het eerste proces plaats voor de Temporaire Krijgsraad in Batavia. Het laatste vonnis werd in juni 1949 uitgesproken.
De Temporaire Krijgsraden op Java en Sumatra richtten zich vooral op oorlogsmisdaden tegen de Europese bevolking op deze eilanden, de krijgsraden in Borneo en de Grote Oost – waar buiten de kampen nauwelijks Europeanen waren geweest – richtten zich voor het grootste deel op misdrijven tegen de Indonesische bevolking.
Van de ruim 1.000 berechte Japanners werden er 55( > 5%) vrijgesproken en 983 (<94%) veroordeeld.
Het lijkt erop dat door de Temporaire Krijgsraden relatief hard werd geoordeeld. In Indië werden bijvoorbeeld 236 (25%) Japanners ter dood veroordeeld, terwijl in Nederland slechts 18 Duitsers de doodstraf kregen. Bovendien kregen 13 van deze Duitsers gratie, terwijl in Indië maar in 10 gevallen van de doodstraf gratie is verleend.
De Indische Temporaire Krijgsraden kwamen bovendien naar verhouding tot minder vrijspraken dan andere geallieerde instanties die recht spraken over Japanse verdachten.
Uit https://www.indischekamparchieven.nl/nl/bezetting-en-bersiap/vervolging-en-berechting
De Nederlandse aanklager bij het International Military Tribunal for the Far East Borgerhoff Mulder wilde het vaak gehoorde Nederlandse propagandaverhaal aantonen dat de Japanners het Indonesisch streven naar onafhankelijkheid hadden aangewakkerd om na de oorlog vaste voet in Indie kunnen behouden.
Daarvoor kon hij niet veel bewijs leveren. De Nederlander speelden verder geen rol van betekenis in het tribunaal.
Wat Röling betreft: misdaden tegen d vrede waren vòòr de oorlog geen misdrijven en daarom kon geen Japanner daarvoor worden berecht. Voor hem telden “oorlogsmisdrijven” telden wel mee.
De rechter die geen ontzag had
Samenvatting
In 1946 willen elf landen die in de Tweede Wereldoorlog hebben gevochten tegen Japan, het land en zijn leiders tijdens een tribunaal berechten.
De jonge jurist Bert Röling wordt door de regering naar Tokio gestuurd om de Nederlandse stem te laten horen.
Tijdens dit tribunaal, dat twee jaar duurt, komt hij echter tot inzichten die radicaal verschillen van die van zijn tien mederechters, en die de Nederlandse regering in een lastig parket brengen.
Er wordt grote druk op hem uitgeoefend om zijn standpunt te herzien, maar hij wijkt niet.
Terwijl Bert Röling tussen de zittingen door een leven vol glamour leidt in Tokio, heeft zijn vrouw Lies de grootste moeite om in het naoorlogse Nederland de touwtjes aan elkaar te knopen.
Er is gebrek aan alles en het geld dat haar echtgenoot naar huis stuurt, is nauwelijks voldoende om haar en hun vijf kinderen in leven te houden.
Bovendien is het onderhouden van een huwelijk via brieven en met een enkel bezoek niet makkelijk.
Temeer daar Bert Röling verleidingen opzoekt waartegen hij geen weerstand heeft.
Hugo Röling, hun jongste zoon, geeft in dit boek een rijkgedocumenteerd beeld van binnenuit van een belangrijke periode direct na de Tweede Wereldoorlog en van de familiegeschiedenis rond zijn vader – een rechter die geen ontzag had voor de gevestigde orde
Geweldig verhaal.
H.M Koningin Beatrix
uitgesproken tijdens het staatsbezoek aan Japan 1991.
”Velen van mijn landgenoten hebben de oorlog
niet overleefd. Zij die wel zijn teruggekomen,
blijven getekend door de herinnering.
Aan hun leed is daardoor nog altijd geen einde
aangekomen”
siBo
Mc Arthur is een Japans held:1) Verbied de Keizelijk Palijs te bombarderen.2) Verbied de atoom bom in Tokyo te laten ontploffen.3) Verbied Tenno Heika( Hiro Hito), als oorlogsmisdadeger telaten veroordelen.4) Gaf de Japanse vrouwen de STEM.5) Begon met LAND REFORM in Japan toetepassen in voordeel van d kleine landbouwer.6) Herbouwen van de vernielde industri. Japan had wel is waar de MILITAIRE oorlog verloren maar de ECONOMISCHE oorlog gewonen.En dat is uiteidelijk wat ze willen en hebben berijkt TEN KOSTE van een grote gedeelte van de mensen in AZIE. En vooral van de Indo’s!
@Mc Arthur is een Japans held…
*** Voor veel Japanners is de Japanse keizer Hirohito een heilig figuur. Om de Japanners te laten zien dat de keizer niet langer onaantastbaar is, laat de generaal een foto maken waarop hijzelf naast Hirohito staat. Doordat generaal MacArthur een kop groter is dan de keizer ziet laatstgenoemde er op de foto wat nietig.
De foto schokt de Japanners, maar desondanks moeten alle kranten de foto verplicht afdrukken.
MacArthur wilde overigens dat Hirohito aan zou blijven als keizer en niet voor een rechtbank verantwoording zou moeten afleggen voor zijn daden. Volgens de Amerikaanse generaal zou dat het land destabiliseren en voer maken voor de communisten in China en Rusland. Verschillende Japanse legerleiders moesten na de oorlog wel voor het gerecht verschijnen en werden veroordeeld tot lange gevangenisstraffen en soms zelfs tot de doodstraf. Hirohito bleef dit lot bespaard.
https://historiek.net/douglas-macarthur-nietige-keizer-hirohito/35957/
@De Japanse keizer Hirohito en de andere leden van de keizerlijke familie worden overigens niet vervolgd door het tribunaal. De Amerikaanse generaal Douglas MacArthur wil niet dat de Japanse keizer wordt vervolgd. Volgens hem is het beter als Hirohito aanblijft als keizer.@
Big mistake!
MacArthur had die keizer hard nodig om het Japanse volk om te turnen in de strijd tegen het opkomende communisme in China. In opdracht van de Amerikaanse regering! En is daarin (als ‘onderkoning’) ook geslaagd. Zie bijvoorbeeld de opmerkingen hieronder van onze heer Suparmo.
De Nederlandse vertegenwoordiger in dat tribunaal (ik ben z’n naam even kwijt) heeft tegen de doodstraffen gestemd. Uiterst correct op juridische gronden.
Ze hadden daar een Indo als vertegenwoordiger in dat tribunaal moeten zetten en niet een Nederlander.
Betul Tuan Geene:Cincang die gasten; zoals ze voorheen ook mijn oudste Broer hebben aangedaan en daarna in een Arabisch graf hebben begraven en vooraf doorzeefd.
ZE hebben geen hart; heb zelf een schop gekregen met een laars op vierjarige leeftijd.
Mvg.Jos Crawfurd.
“heb zelf een schop gekregen met een laars op vierjarige leeftijd.” Dan zou die dader moeten worden veroordeeld, en dat zou met succes ook kunnen gebeuren. Maar niet een willekeurige andere Japanner. Welke Japanners/Indonesiërs zou ik moeten dagvaarden voor mijn ellende bij de Kenpeitai? Ik ken die namen niet eens.
Maakt toch niet uit als die Indo rechter zou zijn? Anders zou het naar discriminatie rieken. Gelijke behandeling in gelijke zaken.
Gelijke behandeling in gelijke zaken…? Waren er zoveel zaken die gelijk waren aan de Tweede Wereldoorlog? En was er jurisprudentie?
https://historiek.net/leipziger-processen-berichting-van-oorlogsmisdadigers-na-de-eerste-wereldoorlog/55218/
@Anders zou het naar discriminatie rieken@
Heeft niets met discriminatie te maken. Alleen met het oordelen of de desbetreffende heerser mede verantwoordelijk is voor de misdaden. Of vindt u dat Indische discrimineren?
Wat voor juridische gronden?Internationale juridische gronden,of Nederlandse juridische gronden?
Een rechter mag niet zelf beslissen of een bepaalde handeling een misdaad is of niet. Hij mag alleen beslissen over een daad die al van te voren was aangemerkt als misdaad. Met een daarbij van te voren aangegeven strafmaat. En dat waren de daden van de Japanners niet. Het probleem was (en is tegenwoordig steeds vaker zo) dat het geen reguliere rechtbank was, maar een ad hoc opgetuigd tribunaal. Met het gevaar dat er ongewilde meningen de boventoon gaan voeren, zoals bijvoorbeeld vergelding. Een rechter moet straffen (of niet), maar mag niet vergelden. Een zinsnede uit de uitspraak KPM vs RMS: (…) dat (…) volgt, dat de Nederlandse Rechter, – hoe onrechtmatig hij de ter dagvaarding omschreven oorlogshandelingen en aanval van de RI tegen geïntimeerde ook zou achten en ook al zouden deze in strijd zijn met de fundamentele menselijke rechten en vrijheden, als waarop de President in zijn vonnis doelt, – niet bevoegd is daarover in rechte een oordeel uit te spreken; (…).
“Een doel van een straf is vergelding. Wie een strafbaar feit heeft begaan, mag daar niet mee wegkomen. Hij verdient straf. Het slachtoffer en de samenleving verdienen genoegdoening.”
https://www.rechtspraak.nl/Uw-Situatie/Onderwerpen/Rechtspraak-in-Nederland/Rechters/paginas/strafrechter.aspx
Een rechter is the “trier of fact” Hij is “blind”, als vrouwe Justitia. Hij wikt en weegt en neemt dan een beslissing na alle feiten te hebben gehoord. Een rechter beslist dan of, “within the bounds of the law” of een offense een crime is of niet en spreekt dan zijn vonnis uit. U bent nooit een rechter geweest merk ik Mr, Somers. Ik was 36 jaren een Officer of the Court hier in the U.S.
“doel van een straf is vergelding.” Dat is het doel van de wetgever: waarden>normen. Een rechter kijkt alleen of de hem gemelde gedragingen als strafbaar vallen onder de wetten/verdragen. Zo ja, dan kan (moet!) hij/zij straffen volgens de regels van wet/verdrag, gelijk of lager dan de genoemde maximum straf. Zo nee, dan acht hij zich niet ontvankelijk. Overigens zwakker dan vrijspraak. Meer niet. Of hij/zij nou boos is op de dader, of hem/haar aardig vindt, of vindt dat er moet worden vergolden is niet interessant. Hij is lijdelijk en volgt de tekst van de wet. Vergelding is gevoelsmatig, en daar mag hij zich niet mee bezig houden. Gelukkig maar, hij/zij heeft het al druk genoeg met alle ellende uit de wereld.
“nooit een rechter geweest” Maar wel mr.dr. in de rechtswetenschap. ” beslist dan of, “within the bounds of the law” of een offense een crime is of niet en spreekt dan zijn vonnis uit.” Dat is toch precies wat ik opmerkte. In eenvoudig Nederlands. Hij/zij (tegenwoordig gelukkig veel vaker een ‘zij’!) leest netjes de dagvaarding, luistert naar de officier van Justitie en de advocaat en is daarbij lijdelijk. Hij kijkt in de wetboeken en verdragen of het feit van de dagvaarding ergens wordt genoemd. Zo nee: niet ontvankelijk. Zo ja: schuldig, met een strafmaat passend bij de verhalen van officier en advocaat, eventueel rekening houdend met rapportages van getuigedeskundugen. Komt ook voor: schuldig zonder strafoplegging. Vrijspraak is ook mogelijk, een sterkere uitspraak dan niet ontvankelijk. Vrijspraak is niet schuldig. Niet ontvankelijk is zou best kunnen, maar daarvoor moet je niet bij mij zijn.
“Wie de Nederlandse taal goed beheerst en over gezond verstand beschikt, ook niet te snel met zijn mond vol tanden staat als hem iets wordt gevraagd, is doorgaans voldoende gekwalificeerd voor de rechtenstudie”.
(C. Fasseur).
Een van de redenen om na mijn pensionering rechten te gaan studeren (kan ik allen aanraden) is dat ik tijdens mijn werk bij TNO veelvuldig met juristen in aanraking kwam. Dat bleken verschrikkelijk leuke lui te zijn die prachtig over hun vak konden vertellen. Maar ja, zij hadden natuurlijk veel meer werkervaring dan ik. Dat gold ook voor Fasseur die mij goed hielp over Indische toestanden, en wie ik vaak raad heb gevraagd tijdens het schrijven van mijn dissertatie. Die kon heel genuanceerd spreken over diverse rechtssituaties. Lees zijn boek maar eens over de Indologenopleidingen in Leiden en Utrecht. Smullen!
https://www.volkskrant.nl/politiek/het-vergeten-tribunaal-van-tokio~a468206/