Jakarta Post: The Independence Day on Aug. 17 this year was commemorated in different ways across the archipelago, ranging from cultural performances, mountain climbing and cultural carnivals.
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden. Verslagen van kumpulans, verwijzing naar nieuwe boeken, updates van Indische sites, expo’s. Van pasars tot en met het Indisch Platform . Wat onze Indische gemeenschap aangaat, vindt u hier op indisch4ever.nu
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
Mail ons: indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?: Recente reacties
- R Geenen op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Piet Azijnpisser op KNIL-militair die werkte aan Birma-spoorweg postuum onderscheiden
- Piet Azijnpisser op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Arthur Olive op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- e.m. op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Indisch4ever op De Weduwe van Indië: Damwijk
- Bung Tolol op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Bert op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Arthur Olive op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Bung Tolol op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Peter van den Broek op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Bung Tolol op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Jan A. Somers op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- PLemon op ℑ𝔫𝔡𝔦𝔰𝔠𝔥𝔢 𝔖𝔬𝔬𝔰 #6 𝔖𝔢𝔩𝔞𝔪𝔞𝔱 𝔗𝔞𝔥𝔲𝔫 𝔅𝔞𝔯𝔲
- Jan A. Somers op KNIL-militair die werkte aan Birma-spoorweg postuum onderscheiden
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
En er is nog de archipelsite met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
-
Jeekel
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow heeft JavaScript nodig.
Wie is die man daar op die kar: Boeng Tomo?
hahaha… ik dacht hetzelfde SiL…
Tja… Sutomo is in de collectieve Indonesische herinnering een held door zijn rol in de Slag om Surabaya. Hij is met zijn een lange haren een Indonesische icoon geworden. Net zoals enkele tientallen jaren geleden het portret van Che Guevara menig westerse studentenkamer opvrolijkte.
Op de achtergrond staan personen in tropenkostuum in gelid met de fiets in de hand. Nederlanders?
Mij lijken de bevrijdingsfeesten in dat land slechts vrolijkheid en blijheid uitstralen zonder enige vijandigheid ten aanzien van hun voormalige bezetters de Jappen als de Nederlanders.
Dat klopt SiL. De dag is te vergelijken met de Nederlandse koning(inne)dag. Fiets versieren en kroepoekhappen. Nooit iets gemerkt van vijandige gevoelens ten aanzien van Nederland.
Indonesië leeft meer in Nederland dan Nederland in Indonesië.
P.S. Volgens mij zijn de uniformen bedoeld als TKR uniform met een eigen fantasievolle touch. Tropenhelmen worden in Indonesië geassocieerd met vroeger tijd.
Dan wordt het tijd dat wij in Nederland, zoals van den Broek het schreef, ons eens te verzoenen met de geschiedenis. Want als die Indië-herdenkingen gepaard gaan met het voortdurend oprakelen van vijandelijke gebeurtenissen en het neerschrijven van traumatische verhalen die op internet worden geplaatst opdat wij nooit mogen vergeten, dan komt van die verzoening nooit iets terecht. We herdenken in stilte lijkt mij een betere optie.
Ik denk dat het inderdaad tijd wordt dat we ons verzoenen met de geschiedenis. Ik denk alleen niet dat dit kan door het wegstoppen van de verhalen. Integendeel!
Echte verzoening begint volgens mij het kennen van de geschiedenis waarna aanvaarding en berusting kunnen volgen.
Mas Rob, vroeger had je in Nederland een moffenhaat. Die haat ervaar ik niet voor, tijdens of na de herdenkingen op 4 en 5 mei meer. Tegenwoordig al door het jaar niet meer. Maar de Jappenhaat of de wrok tegen Indonesië bestaat nog steeds bij veel personen die zich Indisch noemen. Komt dat omdat men de geschiedenis niet kent?
Bung Tomo, en zijn beroemde foto .
Dat was niet voor of tijdens , vlak na de slag van Surabaya, maar later in Mojokerto.
Genomen door IPPHOS, werd bevestigd door zijn vrouw.
Bung Tomo was :Algemeen Voorzitter van de Barisan Pemberontakan an Rakyat Indonesia (BPRI),Lid van Advies Raad van Genderal Soedirman,Voorzitter /Koordinator van Wapen productie Java- Madura .
Soekarno had hem de rang van Majoor Generaal gegeven.
Het schijnt dat hij na zijn HIS de HBS had gedaan .
Hij kwam later in “conflict” met Sukarno en Suharto regering.
Het dragen van lang haar tot de schouder werd gebaseerd op eed dat men pas hun haar knippen als Indonesia bevrijd wordt.
De reguliere troepen van BKR en TNI hdden meestal een nette voorkomen.
Hoe netter hun voorkomen, hoe netter hun gedrag?
Over bung Tomo en Che Guevara als icoon: http://njleputh.uiwap.com/images/suroboyo_bung_tomo.jpg
Nah … Mas Rob, volgens mij toch een opdrukfoutje. Die intellectuele blik kan alleen Che toebehoren. Bung Tomo keek in mijn herinnering ‘vuurspuwender’ uit zijn ogen. Meer Gunung Tomo, zeg maar. 😉
e.m.
He he…. Het laat wel zien hoe sommige Bung Tomo wensen te zien. 😉
Ah, mijn reactie was gelukkig ondertekend. Excuus voor ‘Anoniem on Indonesia celebrates’. PC in onderhoud geweest. ICT-er teveel PC-Eend gebruikt.
Okay … testing satoe(3) doea(2) tiga(1)
e.m.
Die mevrouw (?) op die fiets is zeker die Amerikaanse uit Bali. Gevoel voor humor hebben ze daar wel.
Twee jaar geleden hadden we het ook over Bung Tomo… https://indisch4ever.nu/2011/10/28/11725/
Onze man uit Tilburg vroeg zich ook af wie nu die bersiaponlusten veroorzaakte:
http://javapost.nl/2013/07/31/komkommernieuws/
@Sil. Inderdaad. Op aangehaalde link kan men de oorzaken vinden: waar/waarom bersiap? Een kwestie van begrijpen! (dan volgt vanzelf de verzoening.)
De foto op de link van het massagraf is uit 1949. Ik kan daarom die foto en de bersiap niet aan elkaar linken. Die bersiap was in januari 1946 de kop ingedrukt, daarna niets meer van gehoord. Vandaar dat ik een mogelijke link ben vergeten. Mijn vermoorde familie natuurluijk niet.
Goed zo, bedankt voor de link Mas Rob.
e.m.
Als we die Indonesiërs nou eens rustig hun eigen feessie laten vieren, zo lang dat niet ontaardt in hetzes tegen de Belandas, plunderingen van Chinese toko’s en vervolging van minderheden die niet helemaal of helemaal niet blij zijn met hun opname in de “eenheidsstaat”?
Laat ze maar gek doen zoals wij op koninginne – sorry – koningsdag. Van mij mogen ze dus ook een levende replica van Bung Tomo met wapperende haren en mata mendelik-mendelik (ik weet niet of hij er zo uitzag, maar een fanatieke volksmenner stel ik mij met uitpuilende ogen voor) op een gepedaleerde strijdwagen door de straten meevoeren. I couldn’t care less.
Op 17 augustus herdenk ik de dag dat mijn Sumatraans-Javaanse grootmoeder in 1947 stierf, 78 jaar oud en volgens huisarts, dokter Soedjono, totaal “op”, versleten. Zij was het die ons huishouden van buitenkampers, inclusief het inwonende kinderrijke bediendengezin plus een wisselend aantal logé’s, met vaste hand bestierde en door de oorlog en bersiap heen hielp. Zij was het b.v. die een Japanner tijdens een huiszoeking streng vermaande dat zijn mannen niet zoveel lawaai moesten maken omdat “de sinjo” (ik dus) sliep en niet mocht worden wakker gemaakt, waarop de Japanner vol begrip afdroop.
Omi werd bijgezet in een nis bij haar man op het kerkhof Kobong, dat nu al lang gebongkar is om plaats te maken voor een modern stukje Indonesië. Slechts Allah weet wat er met haar gebeente is gebeurd.
De herinnering aan haar is echter levendig. Op 17 augustus lag zij vredig in haar bed, in haar sarong en kabaja. Dokter Soedjono was geroepen en maakte bij binnenkomst een diepe buiging voor haar. Dat moment en dat natuurlijke gebaar van hormat blijft mij altijd bij.
Pak Pierre
Mooi geschreven over je oma, Pierre
Right from me heart, Birdie!
Pak Pierre
Pak Pierre punya ingatan tentang nenek indonesiamu adalah indah betul. Tanggal 17 augustus itu hari yang bagus untuk memperingati nenek moyang indonesia kita, Agar mereka tidak akan terlupa.
*pak Pierre, ik weet niet of dit goed Indonesisch is. Als je het niet meer veel gebruikt vermindert de kennis vd taal helaas.
Tja …. Mas van Beek,
“Use it or loose it” geldt voor alles, niet alleen voor taal.
Maar zoals u weet ben ik ook geen expert in het Indonesisch. U hebt in ieder geval sympathiek gereageerd op mijn herinnering aan de sterfdag van de grootmoeder die er sinds mijn geboorte altijd was geweest en mijn eerste levensjaren sterk heeft beïnvloed, ten positieve.
Zij had niet veel opleiding genoten en blijkens haar trouwakte die ik onlangs weer even opdiepte was haar geboortedatum ook niet met nauwkeurigheid vast te stellen, maar ze kon veel en straalde een natuurlijk gezag uit op haar omgeving. Iedereen had respect voor haar.
Pak Pierre
In Zwitserland is er een bloeiende vereniging Verein Indonesia Schweiz. Met een studiegenoot van mij als secretaris en regelmatig interim voorzitter (nu niet meer, ook al te oud). Een echte Indo! Met feest op 17 augustus. En meelopen bij Zwitserse optochten, o.a. carnaval. En overal de Indonesische ambassadeur erbij.
Nou …. en misschien “Terang Boelan” gejodelt (no offense Pak Somers, het schoot me ineens te binnen).
Pak Pierre
Nou, dan bent u er niet veel naast hoor! Ze lopen als Indonesische groep gewoon mee in een grote optocht achter Wilhelm Tell aan. Wim van der Touw (ergens uit het Bandoengse dacht ik) was een talenwonder en organiseerde veel van dit soort dingen. Ook met een prachtge actuele website. Daar is na zijn aftreden als secretaris de klad in gekomen, restanten zijn te zien op http://www.v-i-s.ch. Misschien zijn er nog oudere jaarverslagen te vinden met meer plaatjes. De vrouw van Wim, Ria Dillenius, een vroeger buurmeisje en speelkameraadje uit Soerabaja, is onlangs overleden.
Nou … wie weet wordt daar toch nog een nieuwe muziekstijl geboren, het “Schwitzer Krontjong”, met viool, gitaar en citer.
Pak Pierre
Guten Tag Herr Jan Somers
Zufällig habe Ich Ihr email hier entdeckt. Ja es stimmt unsere Mama, Ria Dillenius ist im März 2013 overleden. – wij missen Ria enorm.
Ich wünsche Ihnen und Ihrer Familie hiermit alles Gute und ein gesundes & schönes 2014.
Herzliche Grüsse von Gabriela van der Touw (Tochter von Ria)
If the Indonesian people are able to let go the bad memories of Dutch colonial time for 350 years, why is it so difficult for the your people to do the same?
To this day your people kept bothering us with all sorts of issues about human rights in Papua and Timor.
In the mid of 1970s, We have been encouraged by the WEST to invade East Timor fearing the communist spread, but after the end of the coldwar, we became the bandits ! look what happen with East Timor now,,, are they prosperous???
Now you are doing the same with Papua encouraging them to be free from Jakarta,,, what for? to make things easier for you the WEST to outsmart those poor people in future direct trading? look what happen with the other Papua (Papua Newguinea) are they prosperous???
Why don’t you attack the Australian with the Aborigin issues???
Why Indonesia? leave us alone ,,,, let’s forget the past to build the future …
@ Mr Tumbelaka .If you wonder : why the Indonesian people are able to let go the bad memories and the dutch indonesians are not ?
The moment that they must decide to leave their homeland was not by free choice ( in general there was no future for most of them and there was more hate than sympathy towards the former ‘masters’). So the feeling to be driven away build up a ressentiment to not only the RI but also the dutch government.
This in contrast to the indonesians who can look forward trying to build a ‘new’ nation on the old colonial heritage. So only a positive attitude can be helpfull and not looking back
I’ d like to say on behalf of the D.I.,maybe ‘Time will heals all wounds’
PM(Ressentiment : a deep resentment and feeling of frustration and hostility together with a sense of being incapable of expressing these emotions or changing the situation; depressing cognizance of the uselessness of attempting to improve one’s social standing in society or life.)
Richard C. Tumbelaka.
Your remark about western support in the colonization of Irian and East-Timor is correct .
Most readers of this weblog are from Indonesian origin.
That’s why the readers are interessed in Indonesia.
All kind of views about Indonesia can be posted by the readers, but we don’t like hatemail.
No indonesianhate, no belandahate.