update 15 oktober:
Zie de uitzending op het internet .
persbericht TV West
TV West-docu: Wassenaarse Joty (85) gaat ‘Terug naar Linggajati’
Joty ter Kulve groeide op in het huis waar in 1946 het akkoord van Linggajati gesloten werd. In de TV West-documentaire gaat Joty terug naar die historische plek, waar Nederlanders en Indonesiërs voor het eerst praatten over vrede en onafhankelijkheid. De film van Twan Spierts vertelt Joty’s indrukwekkende levensverhaal en geeft een goed beeld van Nederlands-Indië rond de Tweede Wereldoorlog. ‘Terug naar Linggajati’ is op zondagavond 14 oktober te zien op TV West.
Het bergdorp Linggajati in West-Java is bekend als geworden doordat er in november 1946 een historisch akkoord werd gesloten: de overeenkomst van Linggajati. Het resultaat van overleg tussen de Nederlandse regering en de leiding van de eenzijdig uitgeroepen Republik Indonesia.
Joty ter Kulve ging terug naar Linggajati, het dorp van haar jeugd. In de gelijknamige documentaire gaan we aan de hand van archiefbeelden en de verhalen van Joty door de geschiedenis van Nederlands-Indië.
Zo vertelt ze uitgebreid over hoe ze opgroeide in Indonesië en als blanke met Indonesisch bloed niet voor ‘vol’ werd aangezien door Nederlanders, maar ook niet door de Indonesische kinderen. Ook de oorlogsjaren in het Jappenkamp bij Bandung komen ter sprake en de repatriëring naar Nederland. Joty, die tijdens haar studie nog demonstreerde voor het behoud van Nederlands-Indië, is inmiddels juist een groot bewonderaar van het zelfstandige en sterke Indonesië.
Uitzendtijden
‘Terug naar Linggajati’ is op zondag 14 oktober vanaf 17.00 uur elk uur te zien in West op Zondag. Meer informatie is te vinden op de website http://www.omroepwest.nl./
...................
Indisch4ever 
Pingback: Linggarjati Award voor Joty ter Kulve «
Dag Joty,
Ik heb net weer ‘terug naar Linggajati’ gekeken voordat ik je schrijf.
Het huis van je vader ligt goed ingebed in de omgeving vond ik
de omgeving is bovendien prachtig
Het huis van Shahrir was daar ook in de buurt dacht ik en het leek er veel op.
.
Je ‘switch’ van Indie hoort bij Nederland naar het Indonesie als onafhankelijk land met een eigen toekomst in de documentaire is moedig en kranig van je.
De politiek in die jaren 45-49 en ook nu kunnen er wat van leren
De documentaire is een verademing en een plezier om naar te kijken .
In een nutshell wordt de geschiedenis weergegeven en tegelijkertijd doorgetrokken naar het heden dat vind ik zelf altijd belangrijk.
De hele uitzendng ademt een positieve sfeer uit
Niet het belerende wijsvindgertje en wij deden het vroeger toch beter.
Vele Indo’s cq de Indische gemeenschap blijven altijd in de periode 49-57 steken.
Wanneer je de ontwikkeling en vooruitgang van het land van heden er niet bij betrekt dan blijf je in het ‘tempo dulu’ sfeertje steken.( soms op een krampachtige manier )
Ik vond het mooi hoe je door het huis liep met een aantal glimlachende Indonesiers van het museum om je heen, prachtig was het.
We zien elkaar
en de hartelijke groeten
Jan A.Somers, op 21 oktober 2012 om 11:55 zei:
Echt sorry!!! Soms gaat de meligheid de boventoon vieren.
Hoe lager het nivo hoe hoger de pret .
Dat ben ik van indo’s (en Indonesiers ) wel gewend 😉
“Wie staat na 50 jaar nog te zeuren over de verkiezingen van 1961 en 1969 ? One man , one vote ???”
Overigens wordt verkiezingsfraude ook toegepast in Nederland. je verzamelt wat volmachten van bvb ouden van dagen die slecht ter been zijn, en vervolgens stem je op hun naam voor de partij van je eigen keuze (dus niet op de partij van de opdrachrgever). De verkiezingsuitslag kun je natuurlijk niet meer terugdraaien 😉
Overigens pak Surya, Indonesie zit in West-papua voornamelijk voor de grond- en delfstoffen en voor het hout. Maar welk land wil dat ook niet?
Jan A.Somers, op 20 oktober 2012 om 16:46 zei:
Separatisten hoeven niet altijd uit te zijn op aparte soevereine staten! Neem nou eens Zwitserland. Vier talen op zo’n klein grondgebied met autonomie per kanton.
——————————————————
Er is groot verschil tussen separatisten die hun idealen en dromen volgens beschaafde / democratische wijze willen verwezenlijken of via gewapende verzet.
Bij de Papua weten we hoe de vork in de steel zat.
Een erfenis uit de kolonialetijd.
Wie is de oprichter van Papoearaad en Papoeacorps etc in 1961.
Dat weten we ook wel.
Wie staat na 50 jaar nog te zeuren over de verkiezingen van 1961 en 1969 ? One man , one vote ???
Dat weten we ook wel.
En dan de vele indianenverhalen over genocide ?
Terwijl de bevolking van Irian Barat(Papua) in het algemeen meer hadden gehd na 1961/1962.
Volgens census asli Papua 1460. 846 (Kompas, 15/06/2002). mensen verdeeld in 1068 suku (stammen) , de kleinste stam bestaat uit 4 personen tot tientallen mensen.
Bron BPS( Indonesische CBS)
Zie ook de studie van Jim Elmslie dari University of Sydney in zijn artikel “West Papuan Demographic Transition and the 2010 Indonesian Census: “Slow Motion Genocide” or not?”
Klik om toegang te krijgen tot West_Papuan_Demographics_in_2010_Census.pdf
@ Pak Surya 20 okt 1526 uur: “En toch zal ik ondanks mijn >40 jr verblijf in Ollanda het niet”goedkeuren” dat er een paar landgenoten onze droom van verenigde Nusantara ( Majapahit tijd) die later door de Sumpah Pemuda werd vervangen gedwarsboomd wordt door anderen en zeker als het buitenlanders zijn”.
Pak Surya, ik weet niet hoeveel “landgenoten” uw droom dwarsbomen om hun eigen droom te verwezenlijken (misschien nog ouder dan uit de tijd van Majapahit) en u weet dat ook niet, maar het zijn er vast meer dan “een paar”. Ik ben het verder hartgrondig oneens met uw stelling dat de droom van u en de uwen in Jakarta, hoe oud die ook moge zijn, bij voorbaat moet prevaleren over andermans dromen.
De kern van mijn betoog is simpel en staat los van getalletjes: Het is verkeerd om a priori iedere roep om onafhankelijkheid van een volk of volkje in de kiem te smoren en daarmee het zelfbeschikkingsrecht volstrekt te negeren, te meer als je zelf met een beroep op het zelfbeschikkingsrecht je vrijheid hebt bevochten en verkregen.
“Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Dat zouden de centrale overheid van Indonesia en u zich ter harte mogen nemen.
Als buitenlander ben ik niet van plan te gaan morrelen aan de fundamenten van de “eenheidsstaat” Indonesië, maar ik acht “rechtvaardigheid” en “oprechtheid” tussen alle andere morele waarden heel hoog en ik zal die waarden blijven uitdragen en verdedigen, als het moet.
“Yo soy un hombre sincero, de donde crece la palma” schiet mij ineens te binnen uit het mooie liedje “Guantanamera”. Ik ben ook onder de palmbomen geboren.
Zo …. ik denk dat ik over dit onderwerp genoeg heb geschreven. Anders wordt het nog meer van het zelfde, in andere woorden en in een andere vorm en misschien ga ik dan ook vieze woordjes schrijven (waar ik als het moet ook niet vies van ben maar die doorgaans de discussie niet verder helpen).
Van mijn kant dus “Full stop”, in ouderwetse telegramtaal.
Pak Pierre
Égalité, fraternité … hè hè:
http://www.thejakartaglobe.com/opinion/editorial-sby-draws-nations-gaze-to-ntt-in-need/551311
e.m.
Separatisten hoeven niet altijd uit te zijn op aparte soevereine staten! Neem nou eens Zwitserland. Vier talen op zo’n klein grondgebied met autonomie per kanton. Verenigd Koninkrijk. Die lui uit Schotland en Wales zijn voor een Engelsman ook nauwelijks te verstaan. En vraag waar een Amerikaan is geboren: na de plaats altijd nog de staat. In deze voorbeelden gaat het om sterk autonome gebieden! In de 17e eeuw bestonden de Nederlanden uit soevereine gewesten, zij hadden binnen de Unie van Utrecht alleen buitenlandse zaken en defensie gemeenschappelijk.
Surya Atmadja, op 20 oktober 2012 om 15:26 zei:
Of moeten ze ( bijna meer dan 200.000.000 ) opgeofferd worden voor de dromen van kleine groepen separatisten ?
In Nederland hebben ze veel geld over de balk gegooid om de dromen van die curacoenaars te resliseren 😉 dit is een hele goede
Stel eens voor dat in de Molukken er een beweging op komt voor Negara Maluku ( even de pro eenheidsstaat groepen buiten beschouwing laten) dan moeten de niet orang asli een verblijfvergunning-werkvergunning hebben ( op Bali is een soortgelijke regeling) .Dan moeten de Orang Maluku ook verblijf of werk vergunning hebben om te leven en werken in der rest van Indonesia.
Ik kan de redenering van SA heel goed volgen.
Wij hoeven ons niet te bemoeien met hoe men in Indonesie de staat inricht.
Omgekeerd doen zij dat toch ook niet met de EU?.
Zolang de staat geen terreur uitoefent op de bevolking, het milieu niet bezoedelt, of de mensenrechten niet schendt, hoeven wij als wereldbevolking ons daarover niet druk te maken
Neem nou West-papua. Hoeveel talen worden daar gesproken? Driehonderd? Vierhonderd?
Hoeveel stammmen tref je daar aan? Stammen die elkaar onderling bevechten ook.
Stel dat West-papua onafhankelijk wordt. Dan moet er een regering gevormd worden. Krijg je de situatie dat de ene stam zich daarin ondervertegenwoordigd acht. De andere stam voelt zich gediscrimineerd, onderdrukt.
Probeer daarin nu eens eenheid te scheppen. Want geloof me. eea mondt weer uit op een burgeroorlog.
Neen laat Indonesie daar maar de eenheid handhaven, goedschiks of kwadchiks
Immers wanneer het misgaat, kunnen we Indonesie daarvan lekker de schuld geven.
Een onafhankelijk West-papua is zo uit het zicht en gaat de richting op van veel Afrikaanse landen met hun stammencultuur.
De gemiddelde Nederlander heeft echt niets met West-papua.
Hoe gaat overigens daar met Oost-timor?
@Jan. Klopt volkomen, maar men wil los van Indonesie 😉 Schotland wil ook uit de dominion. De Vlamingen daarentegen los van Belgie..
Schotland wil ook uit de dominion. De Vlamingen daarentegen los van Belgie. Net als de Catalanen. Zit daar niet een hoop populistische politieke bla bla bij? Peniskokers! Hoe of je van een lulletje een vent wordt.
Nou, nou, nou, Pak Somers, zulke taal ben ik niet van u gewend!
Pak Pierre
Echt sorry!!! Soms gaat de meligheid de boventoon vieren.
Het zij u vergeven. Uw uitingen van meligheid geven mij ruimte om ook eens een keer uit de band te springen. Reden genoeg binnen onderhavig topic, waarvoor ik mij dan ook maar het zwijgen heb opgelegd.
Pak Pierre
Pierre de la Croix, op 18 oktober 2012 om 23:26 zei:
@Pak Anoniem,
Nu schrik ik van uw uitspraak “Separatisme zal nooit getolereerd worden”, aannemende dat u bedoelt “door de centrale regering van Indonesië”. Welk een verbetenheid schiet uit deze woorden.
————————————————————————————–
Anoniem ben ik, haastig spoed zelden goed zeggen de Blandas.
Het is niet alleen mijn uitspraak ( nationalistische nest ) maar ook van de meeste Indonesiers ( niet alleen de regering) ,
Stel eens voor dat de Orang Kubu, of Orang Dayak of Orang Aceh of Minangkabau zo maar gaat zeggen ik wil er uit stappen , mijn eigen “negara”oprichten , hoe gaat en dat willen doen ?
Welke juridische , politieke , economische , sociale en andere gevolgen zal dat geven.
Stel eens voor dat een klein deel van de Zuid Molukkers in Nederland hun zin krijgen ( hoeveel % van de ongeveer 60.000) om hun ideaal of droom te te realiseren .
Welke invloed en de gevolgen zijn voor de miljoenen Zuid Molukkers in de Zuid Molukken en de diaspora ( In Indonesia) ?
En al die half Ambonezen die voortkomen uit de huwelijken met de andere suku ?
Waar moeten ze wonen , welke zijde moeten ze kiezen?
Bali een eigen staat, Sumba een eigen staat , Buru, Ceram een eigen staat.
Hoe wordt Papua verdeeld onder de bestaande suku.?
Schrik niet , er leven 1460. 846 mensen verdeeld in 1068 suku (stammen) , met soms eigen taal .Niet eens kunnen communiceren met de andere stammen
Vaak bijna uitgestorven stammen , tientallen met vanaf 4 mensen tot
50-100 mensen tot een paar duizend.
Daarnaast heb je een paar grote stammen in de buurt van 150.000 mensen
We praten nog niet eens over de internationale effecten , 240 miljoen mensen wordt gedwongen om te splisen , hun eilanden etc verdelen in honderden kleine en grotere gebieden.
In hapklare brokjes als toekomstige prooi van boze inhalige buurstaten .
Ach ja, Pak Surya, ik vermoedde al dat u Pak Anoniem moest zijn en dat u in een seniormomentje vergeten was uw naam in te typen. Aan Zijn woord herkent men de Meester ….. normaliter reageer ik niet op anonieme uitspraken.
Tja … ik begrijp best dat er praktische problemen zullen rijzen als ieder (schier)eilandje binnen de archipel zijn merdeka opeist. Dat mag evenwel geen reden zijn om a priori te verkondigen, al dan niet met verbetenheid, “Wah, kèn niet, tidak bisa, dilarang keras lari, kalau lari saya tembak”. Daarmee wordt immers het zelfbeschikkingsrecht volkomen genegeerd, hetzelfde recht waar indertijd de Indonesische founding fathers, eedgenoten en andere pemoeda’s – ten rechte – een beroep op deden toen zij zich wilden ontdoen van de Belandas.
Als u of Indonesia nu al roept dat het een zoodje wordt als alle Orang Kubu, of Orang Dayak of Orang Aceh of Minangkabau of Maluku of ….. (vul maar in) hun eigen Negara willen oprichten, dan getuigt dat van hetzelfde ARROGANTE INHALIGE PATERNALISME als de Nederlanders destijds werd verweten toen zij riepen “Jullie zijn er nog niet rijp voor, wacht nog maar even, je hebt ons nodig want anders wordt het een zoodje”.
Het wérd hier en daar ook een zoodje, ik zal niet in details treden. Daarover zeggen u en Indonesia nu iedere keer “wacht maar, we zijn nog jong, het zijn groeistuipen, het wordt beter”. Waarom zou hetzelfde ineens niet kunnen gelden voor die Orang Kubu, etc. die zich niet zo senang voelen in de eenheidsstaat Indonesia en aan hun ketenen rammelen? Laat ze het proberen, zoals Oost Timor het met internationale steun mag proberen.
Ik heb al eerder geschreven – ik meen onder dit of onder dat andere spraakmakende stuk van mevrouw Ter Kulve – dat niet “eenheid” het hoofddoel moet zijn van al het politieke denken en doen van de centrale overheid in Jakarta, maar “het heil van land en volk”, in hoofdletters geschreven. Maak in het kader van dat hoofddoel enig onafhankelijksheidsstreven bespreekbaar en begin niet meteen te schieten en te bombarderen met die nieuwe Braziliaanse vliegtuigjes.
Pak Pierre
Dat er een paar kikkers uit de vijvertjes er uit (willen) springen is een normale en natuurlijk proces.
Heb ik ook begrip voor.
En toch zal ik ondanks mijn >40 jr verblijf in Ollanda het niet”goedkeuren” dat er een paar landgenoten onze droom van verenigde Nusantara ( Majapahit tijd) die later door de Sumpah Pemuda werd vervangen gedwarsboomd wordt door anderen en zeker als het buitenlanders zijn .
Stel eens voor dat in de Molukken er een beweging op komt voor Negara Maluku ( even de pro eenheidsstaat groepen buiten beschouwing laten) dan moeten de niet orang asli een verblijfvergunning-werkvergunning hebben ( op Bali is een soortgelijke regeling) .Dan moeten de Orang Maluku ook verblijf of werk vergunning hebben om te leven en werken in der rest van Indonesia.
De droom of een ideaal van zelfsbeschikkingsrecht moet men ook niet tot de absurde willen doorvoeren.
En ik weet ook dat de Indonesiers ook voor hun (eigen) belang , veiligheid, voorspoed etc zulllen waken en vechten als het moet .
Of moeten ze ( bijna meer dan 200.000.000 ) opgeofferd worden voor de dromen van kleine groepen separatisten ?
Ik vraag me eigenlijk af of er nog veel molukkers in nederland zijn, die pro RMS zijn. Tjuman sedikit sadja volgens mij. Ik had net op youtube een filmpje gezien waarin een indonesier de oma van van Bronckhorst intervieuwde ze zei letterlijk het volgende: memang katorang soedah warga negara blanda, tapi itoe dalam soerat sadja. Tapi ketorang to bangsa maloekoe, bangsa indonesia ja to?
Ik neem aan dat iedereen hier begrijpt wat er staat. Een rms’er zou dit nooit zeggen.
Op youtube kun je het filmpje terugzien onder de naam: oma Giovanni: 6 bulan, tapi kok jadinya 60 tahun
@Van beek, op 19 oktober 2012 om 00:31 zei:
Die gregeten(geirriteerd) gevoels is toch niet beta punja salah toh bung? Anders ik minta ampon djua@
Nee hoor heer van Beek, heeft alles en alleen te maken met hoe mijn dag vandaag is verlopen (@#$%!!). Had mij tijdig het Postbus 51 spotje (‘hoe was je week?’) moeten herinneren. Maaf!
e.m.
@ Pak Pierre
Napoleon begon zijn laatste campagne met woorden, hij debatteerde met de Engelse gouverneur van Saint Helena, Sir Hudson Lowe.
Waarschijnlijk werd dit in het Frans gevoerd, maar wie weet.
Tja, wie weet Pak Arthur, maar niet onmogelijk. Franse en Britse heren onder elkaar spraken in die tijd vaker Frans. Het hedendaagse “Franglais” was nog niet geboren.
Pak Pierre
@van Beek, op 18 oktober 2012 om 23:26 zei:
/…./ Een javaan is inderdaad geen papua. Tetapi dong dua orang Indonesia… Se tau toh@
Dag heer van Beek, zullen we dat nu eens aan de Papoea’s vragen, of zij Indonesiërs zijn atau zich zo voelen?
e.m.
Dag bung, of ze zich indonesie voelen is een ander verhaal(er zullen vast wel papuas zijn die zich indonesish voelen net zoals vele molukkers daar). Maar het zijn officieel toch gewoon indonesiers? Dat bedoel ik.
Alvast: Salamat sono par ale
Pak Pierre, dan ken je dit ook en let niet op de schrijfwijze.
É dajoné te gko — — É gelarno klosso — — É klossoné bedah.
É tambano djadjak – — É djadja é mamboe- – — É pakeno asoe.
É asoené mati – – — É boeangé nan kali — É kali ne bandjir etc.–
Deze kinderversjes zongen wij met onze Javaanse kontjo’s op Sumatra
dit is me altijd bijgebleven,dus veel vergeten.Mss dat dit nog in de juiste
schrijfstyl neergezet kan worden en ook ’t vervolg hierop.
De betekenis weet ik dus vertalen hoeft niet.
siBo
Pak Bo,
Dat versje ken ik. Laatst nog heeft een van oorsprong Javaanse uit Salatiga, dochter van een adjudant van de cavalerie van het KNIL (die van voor de oorlog, met nog echte kuda’s oftewel djarans) het voor mij uitgeschreven, ook zij raakte in de knoop met de juiste schrijfwijze. Moet nog eens een Javaans woordenboekje op de kop zien te tikken met spellingsregels .
Zoals ik misschien al eerder heb geschreven ben ik opgegroeid met Javaanse jongens en meisjes, kinderen uit het kinderrijke gezin van het bediendenpaar dat bij ons in het “paviljoen” woonde. Ons gemeenschappelijke speelterrein was het erf en later de straat en de kali aan het eind van de straat. Hun liedjes heb ik meegezongen, in ieder geval vaak gehoord.
In bezettingstijd was het luidkeels zingen van Nederlandse liedjes gevaarlijk. Dus geen “Hollands vlag, je bent mijn glorie” of “Een scheepje in den haven landt, gevuld met specerijen” uit “Kun je nog zingen, zing dan mee” maar soms wel heel zachtjes “Zonnetje gaat van ons scheiden, avondrood kleurt reeds het veld”. Het zonnetje, je weet wel, de rode bol van de Japanse vlag. Wishful singing.
Pak Pierre
Bo keller,
Zo zou je het nu in de nieuwe spelling schrijven.
E dayohe teko – de gasten komen
E gelarno kloso
E klosone bedah
E tambalen jadah
E jadahe mambu
E pakakno asu
E asune mati – de (zijn) hond is dood
E kelekno kali – gooi het in de rivier
E kaline banjir – de rivier overstroomt
E centhelno pager
E pagere ambruk
E delehno ngebuk
heb het op google gevonden. Misschien kunt u het vertalen( verder aanvullen) ik kom er namelijk niet helemaal uit. Ze hebben zelfs een hiphop liedje ervan gemaakt, zie youtube. Titel: dayohe teko
Een spelletje met de vuisten op elkaar: tong-tong bolong,ndoletak ndoleti, geni meran, geni sapi.Metjao ndoke sidji. Over” otak-otak ugel” ben ik vergeten.
@ ing.RLMertens, op 15 oktober 2012 om 01:20: “Indonesië ging uit van 100% merdeka,conform het door Ned.ondertekende Atlantisch Handvest sept.1941,art.3-elk volk bezit het zelfbeschikkings recht!.Door verloochening hiervan in sept.1945 onstond de ‘bersiap’!”.
Tja …. hoe staat “het moderne Indonesië” nu tegenover de erkenning van het zelfbeschikkingsrecht van volkeren, in het bijzonder van de volken binnen haar huidige grenzen?
Pak Pierre
Pak Pierre, weer echt zo’n typische reactie. Daar gaat het helemaal niet om! Het gaat om die periode van toen. Wat erin het huidige Indonesië zich momenteel afspeelt doet niet ter zake.
Ach Pak van Beek, vergeef het mij, ik ben altijd op zoek naar samenhangen tussen gebeurtenissen van toen en nu.
Pak Pierre
Heb geen bezwaar om te antwoorden.
Denk aan de Sumpah Pemuda .
Separatisme zal nooit getolereerd worden .
In bepaalde gebieden kan men ook al speciale autonomie krijgen .
Zoals Aceh en Papua.
@Separatisme zal nooit getolereerd worden .@
Een Javaan is een Papoea; ja hoor! Gelooft u dat nu echt?Zomaar twee andere vragen, die dan opborrelen:
¿Door wie wordt het niet getolereerd?
¿En is dat dan ‘over my dead body’*** d.m.v. politionele acties?
***zie Oost-Timor
e.m.
bung Epposon Marawasin. Een javaan is inderdaad geen papua. Tetapi dong dua orang Indonesia… Se tau toh
@Pak Anoniem,
Over die/dat Sumpah Pemuda heb ik mijn gedachten al losgelaten in mijn reactie (van 13 okt jl. 1202 uur) onder het andere topic van mevrouw Ter Kulve, “Overlevingstocht Nederland in de 21ste eeuw”.
Nu schrik ik van uw uitspraak “Separatisme zal nooit getolereerd worden”, aannemende dat u bedoelt “door de centrale regering van Indonesië”. Welk een verbetenheid schiet uit deze woorden.
Dan moet ik denken aan het mooie Nederlandse spreekwoord: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet het ook een ander niet”.
Want volgens de heer ing. R.L. Mertens zat het zelfbeschikkingsrecht Indonesië zo hoog, dat de ontkenning ervan door Nederland oorzaak was van de bersiap in september 1945 (citaat van de heer ing.: “Door verloochening hiervan in sept.1945 onstond de ‘bersiap’).
Wij weten allemaal hoe die bersiap voor vele onschuldigen – mannen, vrouwen en kinderen – uitpakte.
Ik hoop voor Indonesië dat anderen niet tot zulke verschrikkelijke daden zullen overgaan om hun zin te krijgen.
Tja ….. samenhangen. Wie uit de geschiedenis geen lering trekt, is gedoemd die opnieuw te beleven.
Pak Pierre
@ Pak Pierre
Tja…. hoe staat “het moderne Indonesia” nu tegenover de erkenning van het zelfbeschikkingsrecht van volkeren, in het bijzonder van de volken binnen haar huidige grenzen?
Dit is een normale vraag waar ik mee eens ben.
Rl Mertens schreef dat de bersiap ontstond door verloging van het zelfbebeschikkingsrecht van elk volk.
Indonesia had en heeft een geselecteerd gevoel van gerechtigheid, wat overigens ook zo is met de politiek van alle landen.
Napoleon heeft eens gezegd, “History is a set of lies agreed upon”.
@ Pak Arthur: “History is a set of lies agreed upon”.
Die grote kleine man zal het in het Frans of Corsicaans hebben gezegd, misschien toen hij zijn Waterloo had gevonden, maar hij had gelijk en heeft het nog steeds.
Maar goed, dat betekent nog niet dat we in het micro kosmosje van I4E moeten bijdragen aan overeenstemming over leugens of selectieve verontwaardiging.
Pak Pierre
@Pierre de la Croix, op 18 oktober 2012 om 21:33 zei:
/…../ vergeef het mij, ik ben altijd op zoek naar samenhangen tussen gebeurtenissen van toen en nu.@
Ja meneer De la Croix, da’s nou het handige van twee petten. De ene keer ben je wel een moraalridder en bij een congruent geval weer niet. ’t Is maar, hoe je pet staat.
e.m.
Ach ja, Pak Eppeson, u weet dat ik in mijn leven verschillende petten op heb gehad.
Maar zo te lezen had ik eigenlijk in de politiek moeten gaan. Heerlijk vak. Zo verdedig je met een opgestoken vingertje de verworpenen der aarde, zo aanvaard je zonder blikken of blozen een goed betaald commissariaatje of baantje als Vice President bij een superkapitalist als Shell.
Maar u hebt mij nieuwsgierig gemaakt: Als het niet te veel is gevraagd zou ik wel willen weten wanneer ik in uw ogen de moraalridder heb uitgehangen en wanneer, in het congruente geval, niet.
Ik leer graag van anderen.
Pak Pierre
@Pierre de la Croix, op 19 oktober 2012 om 00:02 zei:@
Dag meneer De la Croix, ik zit een beetje geïrriteerd achter mijn keyboard. Had het beter moeten duiden. Inhoudelijk reageer ik ironisch op een opmerking van heer van Beek voorafgaande aan uw bijdrage van 18 oktober 2012 om 21:33 . Mijn fout!
e.m.
Die gregeten(geirriteerd) gevoels is toch niet beta punja salah toh bung? Anders ik minta ampon djua e
Tja Pak Eppeson,
Dat heb je als oude mannetjes te laat hun bantal, balé-balé en warme goeling opzoeken. Ik had mijn antenne voor scherts en jolijt al in de slaapstand gezet.
Gelukkig, I’m off the hook now. Geen moraalridder meer. Hoewel, toch iets van waar, want mijn wijze vrouw vindt dat ik af en toe te veel met het belerende vingertje zwaai. Schuld van de totoks en vooral mijn opvoeding natuurlijk, als kind van 2 schoolmeesters (voor alle duidelijkheid: een mannelijke en een vrouwelijke, in deze tijd kan daarover al gauw verwarring ontstaan).
Mooi woord trouwens, “gregeten”, zoals we dat zeiden in Semarang. In het BI moet je “gregetan” zeggen. Dat klonk in onze op Javaans gespitste oren als bekakt Bataviaans/Jakartaans.
Het Semarangse “gregeten”, met de “g” van het Engelse “God”, 3 stomme “e’s”, een vervaarlijk rollende “r” en de klemtoon op de laatste lettergreep. Net als met zoveel andere Javaanse en Maleise woorden hoef je de taal niet te kennen om de lading van het woord te bevroeden.
Ik sleep mij naar P & W en ga dan snel tidoeren.
Pak Pierre
Pak pierre. Ik kan het niet laten om(weer offtopic) het versje van tante lien (wieteke vd dort) op te dreunen:
Rendem, enem, mendem, mlempem, sepet, deket, keseret, kebelet, djedjil, petjel, tebel, mentel, gregeten, gemes gendeng.
En vergeet deze woorden niet: pegel, tengelem, mengkret
Zijn javaanse woorden.
Het lied van de toonloze é (Wieteke van Dort)
Een wasje weken is rêndêm
Zes in het Javaans dat is ênêm
Een beetje dronken is mêndêm
Zachte kroepoek is mlmpm…
Een jonge vrucht die smaakt sêpêt
Dichtbij dat noemen wij dêkêt
Brok in je keel is kêsêrêt
Moet je plassen: kêbêlêt…
refrain:
Rêndêm, ênêm, mêndêm, mlêmpêm.
Sêpêt, dêkêt, kêsêrêt, kêbêlêt.
Djêdjêl, pêtjêl, têbêl, mêtêl.
Grêgêtên, gêmês, gêndêng (2x)
Het eten proppen is djêdjêl
Groenten met pindasaus pêtjêl
Een hartsvriend is sobat têbêl
Oude stof die wordt mêtêl
Iets uitpersen dat is pêrês
Zand op de tegels voelt ngêrês
Willen knuffelen dat is gêmês
In de regen tês tês tês
🙂
Het refrein is te beluisteren vanaf 41.50 via onderstaande link, maar wordt ingeleid vanaf 40.30:
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1281435
e.m.
….. en dan was er nog dat javaanse rijmpje om regen af te smeken:
Oedanoh
Sing deres
Ta opai
Sego lemes
Pak Pierre
Dank voor alle mooie reacties. De DVD komt eind deze maand uit. Als u die wil ontvangen, stuur dan even een mailtje naar twan apenstaartje twanspierts punt nl.
Altijd leuk te weten hoe iemand haar weerzien met indonesie (en met haar geboortestad, Semarang), heeft ervaren.
Dank heer Mertens, ik had het niet beter kunnen zeggen. Knap van Twan Spierts dat hij die periode zo haarfijn heeft weet te benaderen. Hij is 21 jaar. Ik ben positief als ik naar mijn kleinkinderen en kinderen kijk zij leven met het moderne Indonesië. Laten wij hopen dat Nederland de les van Linggajati leert, met uw hulp en kerels zoals Twan lukt dat vast, Joty ter Kulve
Na het lezen van dr.L.de Jong geschiedschrijving; Indische delen, bezocht ik in de jaren ’90 Linggarjati (‘schrijfwijze’ zoals op het gekregen souvenier faantje). Een gevoel van triestheid overviel mij, bij het aanblik van de tentoostelling.Echter woedend, op toenmalig Ned.beleid,verliet ik het terrein. Want triest was toen uiteindelijk ook het resultaat van deze eerste Ned.-Indon.officiële ontmoeting op 11 nov.1946..Een hautaine Ned.delegatie die al bij aankomst op de rede niet in een Indonesische vaartuig wilde overstappen.Het was duidelijk dat Nederland, door internationale druk, eigenlijk geen behoefte had aan deze conferentie.Terwijl in Nederland koffie/suiker alleen per bon te verkrijgen was, werden alle gelden aangewend om de troepen sterkte op te voeren.Indonesië ging uit van 100% merdeka,conform het door Ned.ondertekende Atlantisch Handvest sept.1941,art.3-elk volk bezit het zelfbeschikkings recht!.Door verloochening hiervan in sept.1945 onstond de ‘bersiap’!.Het nam uiteindelijk ‘genoegen’ met de (naakte) overeenkomst.Een unie met het het Kon.der Ned. en de Verenigde Staten van Indon.met een de Ned. Koning(in) aan het hoofd.’Er is iets geschapen,waarvan geen voorbeeld bestaat’,aldus Schermerhorn. Indonesië was zich ervan bewust(en terecht) dat men nu,in het bijzijn van geallieerde afgevaardigen, internationaal in de ‘kijker’ als natie werd erkend.In Nederland brak zowat een ‘godsdienst oorlog’ uit. Allerlei aanvullingen moesten worden toegevoegd en er werd zelfs olv.Gerbrandy/Romme een staatsgreep voorbereid.Uiteindelijk werd na lang politiek gesteggel de niet aangeklede (naakte) overeenkomst op 17 mrt.1947 ook getekend. Men zocht toch naar confrontatie.
Romme; ‘laat ons,als de Engelsen weg zijn(nov.1946), gerust doorstoten!’ Drees; ‘onze jongens zijn toch niets voor niets naar Indië gegaan!’ En een paar maanden daarna, juli 1947, werd 1e ‘politionele’ actie ingezet. Geen beroep op Hof van Internationale Justitie, conform het artikel van de overeenkomst. Nog maar net bevrijd van de Nazi’s en Japan, koos men voor wapens, inplaats van rechtsgang! Voor orde en rust heette het.De secretaris van Schermerhorn ,mr.P.Sanders,oprecht begaan met Indon.verlangen naar onafhankelijkheid, nam uit protest ontslag. Zijn familie in Ned. werd geboycot.Echtgenote en kinderen werden voor verraders uitgemaakt. Vorige week stierf hij op 100 jarige leeftijd.Met geen woord is in pers melding gemaakt over zijn houding in de Indon.kwestie.
Ik bewonder mevr.Joty ter Kulve om terug te gaan naar Linggarjati.
Naar het land van onze voormoeders.
Wij allen moeten terug naar Linggarjatie!
Was het allemaal maar zo simpel zoals hier opgeschreven.
citaat: “Met geen woord is in pers melding gemaakt over zijn houding in de Indon.kwestie.” Op een bijeenkomst op 20 september op de EUR is door Ad van Liempt uitgebreid gesproken over de betekenis van Prof. Sanders in het Nederlands-Indonesische conflict.
citaat: “deze eerste Ned.-Indon.officiële ontmoeting op 11 nov.1946” Nou, nee!
Op 4 januari 1946 werd de republikeinse regeringszetel naar Djokjakarta verplaatst, een grote delegatie onder Sjahrir bleef in Batavia achter.
Na aankomst op 1 februari 1946 van de Britse bemiddelaar Sir Archibald Clark Kerr werden op 10 februari de voorstellen, zoals deze in Chequers waren aanvaard, aan de Republiek overhandigd, maar Sjahrir werd door zijn kritische achterban gedwongen besprekingen te ontwijken. Op 23 februari bood Sjahrir Soekarno zijn ontslag aan. Op dezelfde dag wist hij echter ook met Van Mook overeenstemming te bereiken over het sluiten van een verdrag. Essentieel was dat er sprake zou zijn van een verdrag tussen twee gelijkwaardige partijen, een de facto erkenning van de Republiek! Sjahrir kon een nieuw kabinet formeren en kreeg volmacht tot het aanknopen van onderhandelingen. Op 12 maart kwam het tweede kabinet Sjahrir tot stand, de dag daarop begon het overleg onder leiding van Kerr. De diplomasi was voor even veiliggesteld.
Van Mook en Sjahrir waren weliswaar tot vergaande informele overeenstemming gekomen, maar Logemann zag weinig in onderhandelingen over een verdrag. Van Mook voelde aan dat hij niet verder kon onder eigen verantwoordelijkheid. Hij stelde voor naar Nederland te komen, waarbij het nuttig zou zijn dat republikeinse afgevaardigden met hem mee zouden reizen. Om druk uit te oefenen nodigde hij voorts ook Kerr uit mee naar Nederland te komen. Zowel Van Mook als Sjahrir hadden hun nek uitgestoken in een autonome actie zonder mandaat. Na doorslaggevend Brits-Nederlands overleg, onder druk van Van Mook tot stand gekomen, kwamen op 14 april de Nederlandse en republikeinse delegaties voor het eerst bijeen, in het jachtslot Sint Hubertus op de Hoge Veluwe. Beide partijen bleken bereid te zijn tot een compromis, al mocht niet in die zin worden gesproken. Van groter belang was dat voor het eerst leden van de Nederlandse regering hadden kennisgemaakt met republikeinse afgevaardigden, en dat Nederland bereid was gebleken de Republiek de facto te erkennen, een belangrijke stap in het diplomatieke proces. Desondanks resulteerde de conferentie op de Hoge Veluwe in een diplomatieke impasse als gevolg van een door beide politieke achterbannen veroorzaakte crisis. Voor de problemen werden zondebokken gevonden, ‘het perfide Albion’en ‘Van Mook als verrader’.
Ernstiger waren de politieke ontwikkelingen op Java. Het kabinet Sjahrir had de controle over het leger volledig verloren en de legerleiding kreeg geen controle over de strijdgroepen. Ook had een ‘sociale revolutie’ plaats gevonden waarbij plaatselijke bestuurders waren afgezet, zoals in Solo de Soesoehoenan. De zich autonoom gedragende nieuwe regionale leiders sloten zich aaneen in de ‘Nationale Concentratie’ waar ook Soekarno zich achter schaarde. Van Mook trachtte aanvankelijk nog de positie van Sjahrir te helpen bestendigen, tevergeefs. Sjahrir verwierp de Nederlandse voorstellen en koos nu voor perdjuangan, op 5 juni daarin gevolgd door een kabinetsmeerderheid. President Soekarno kondigde hierop voor heel Java de ‘Staat van Gevaar’ af waarmee hij de macht aan zich trok en het leger een centrale rol kreeg. Enkele generaals verweten het kabinet de Indonesische onafhankelijkheid te hebben verraden; op 27 juni werd Sjahrir gevangen genomen. Soekarno wist hem vrij te krijgen, en na een tweede couppoging op 3 juli wisten Sjahrir gezinde troepen uit Oost-Java Solo en Djokja te bezetten, werd Soekarno’s lijfwacht door deze militairen vervangen en werden de coupplegers gearresteerd. Het gevaar van een burgeroorlog was afgewend. Sjahrir en Van Mook gingen verder aan de architectuur van de nieuwe staat Indonesië, via Malino en Linggadjati naar de acte van soevereiniteitsoverdracht. Met nog veel hobbels en kuilen!
De hoge Veluwe conferentie is niet te vergelijken met Linggarti!
Het is feitelijk een opgezette ‘onderonsje’ tussen van Mook en
Sharir, met medewerking van de Brit Kerr, hopende dat de
Nederlandse regering overstag zal gaan met de vorming van een Indon.staat,maar dan binnen een federatie met Ned.(van Mook was al bezig met de vorming van een ‘tegenwicht tegen de republiek’ door vorming van aparte staten buiten Java)Socialist Drees sr., tijdens de nazitijd voorstander van Indon.onafkelijkheid, bleek nu een fel tegenstander( toen ook al een ‘draaikont’) te zijn, om met een Republiek te praten.Katholiek Romme, dromend van een Nederlands imperium”, noemde de conferentie “De week der schande” En min.president Schermerhorn wees op een mogelijk gewapend treffen met rampzalige gevolgen( en dat net na een nazi periode!). Een erkenning van Soekarno; nimmer! Er werd zelfs van Nederlandse zijde gevergd, dat de Republiek haar president, de inspirator en symbool, zou laten vallen! De conferentie leverde NIETS op; niets in handen,geen protocol, slecht een stel notulen, aldus Schermerhorn. Beide hoofdrolspelers van Mook en Sharir van deze klucht/ treurspel? werden door hun repectievelijke regeringen daarna opzij gezet.
Van Mook, na de 1e ‘politionele actie’.Hem werd vooral kwalijk genomen dat hij in een radioverklaring op 10 febr.,dus nog vóór de conferentie, gesproken heeft over; “onafhankelijkheid en zelfbeschikking hebben in deze moeilijke dagen een stevige fundament nodig”. Het telegram vanuit Nederland deze tekst NIET te bezigen kwam echter te laat. De verloochening van het zelfbeschikkings recht( door van Mook zelf wel erkend) in het allereerste geheime gesprek sept.1945 met Indon.leiders, waardoor bersiap losbarste, kostte hem toen al bijna zijn ontslag.Na zijn afzetting (op een gluiperige mannier nl.via een telegram) vertrok hij (wenste niet naar Ned.tegaan) naar buitenland.Hij stierf en werd ,naar ik weet, in Frankerijk begraven.Zijn nazaten hebben hem later in Rijwijk-ZH herbegraven. Van Mook vooroorlogs Stuw lid, in Indië geboren, door een lid van het comité Rijkseenheid van Gerbrandy/Romme, ene prof.Gerretson ‘halfbloed’ genoemd,
overtuigd van missie om een Indonesië met Nederland te
verbinden kwam, te laat, achter dat hij politiek werd misbruikt!
citaat : “en dat Nederland bereid was gebleken de Republiek de facto te erkennen, een belangrijke stap in het diplomatieke proces. ”
————————————————————————————-
Werd gegoten in de de Lingggardjati overeenkomst art 1.
Artikel 1: De Nederlandsche regeering erkent de regeering van de republiek Indonesië als de facto uitoefenend het gezag over Java,
Madoera en Sumatra.
En toen Van Mook verder zijn deelstaten oprichten.
Sorry, maar de Hoge Veluwe was toch wel echt de eerste officiële Nederlansd/Indonesische ontmoeting, met de eerste de facto erkenning van de Indonesische regering. Uiteraard opgezet door Sjahrir en Van Mook als primaire onderhandelaars, maar wel een conferentie op regeringsniveau. Dat er niets uitkwam kan ik niet helpen, de tijd was er nog niet rijp voor.
Soekarno deed uiteraard niet mee in het diplomatieke verkeer (net zo min als Wilhelmina). Staatshoofden zijn onschendbaar, regeringen (ministers) zijn verantwoordelijk. (bij presidentiële democratiën is dat ingewikkelder) Staatshoofden onderhandelen niet, dat doen de ministers. Met naderhand ratificatie door het parlement. Het staatshoofd mag als laatste de handtekening zetten. Staatshoofden kunnen natuurlijk wel bij elkaar op staatsiebezoek gaan, met een beetje smeerolie. Inderdaad jammer dat dit niet met Soekarno/Wilhelmina is gebeurd. Soekarno wilde graag. Hij voelde zich een echte vorst, staatszaken bespreek je met elkaar als vorsten onder elkaar. Dat zou misschien wat smeerolie hebben opgeleverd.
De positie van Soekarno op de conferentie van Linggadjati was een bijzondere, hij was gastheer, geen onderhandelaar. Een goede zet van Sjahrir/Van Mook. Zij wisten dat zonder instemming van Soekarno geen resultaat zou worden bereikt.
Van deze conferentie wordt alleen maar tot in de eeuwigheid verhaald over het aankleden door Den Haag, en uitkleden door Djokja. Vergeten wordt dat uiteindelijk dit concept, praktisch onveranderd, in de Rondetafelconferentie en de acte van Soevereiniteitsoverdracht is terecht gekomen. Inclusief erkenning van de deelstaten door Indonesië. Dat is toch eind goed al goed? En dat telt toch? De Verenigde Staten van Indonesië waren toch geboren? Op enkele punten en komma’s na letterlijk volgens het concept van Linggadjati.
Misschien dat bij mw ter Kulve de leeftijd een rol speelt en/of tijd de wonden heelt, maar toch heeft het trauma dat Soekarno cs de indische gemeenschap toch op slinkse wijze het geboorteland uitwerkte een flink litteken op de indo- ziel achtergelaten.
Dat een verstoten dochter zich nu zo erg positief over haar vorige landgenoten uitlaat kan worden bewonderd of juist verguisd.
@lemon, ik bewonder dat zeer. Als ‘ex koloniale’ heeft ze toch veel respect voor haar moederland gekregen. Dat soekarno de indische en hollanders/andere blanken eruit gooide is een pure en begrijpbare consequentie van het foute beleid van de Nederlandse regering toen.
De nederlanders die er nog zaten, zaten met de beste bedoelingen in Indonesie. Dat de situatie verergerde doordat 2 halstarrige kemphanen Luns-Soekarno geen krimp gaven, dat was het risico voor het achterblijvenin Indonesie. Overigens, was je bvb Duitser (en ook indo of indisch) ,dan mocht je wel blijven, zo was het nu eenmaal.
Mevrouw ter Kulve heeft geen kolonie gevestigd . Ze was kind.
De term ‘koloniale’ is ook al niet van toepassing omdat ze een kind van het land is.
Ik vind het prachtig dat ze probeert positief tegen Indonesië aan te kijken en de goede relaties met Nederland wilt promoten.
Het is een integer idealisme.
Soms vind ik haar iets té positief, dan ben ik meer de zeur. Vooral als het over mensenrechten en separatisme gaat.
Nahhhh je kunt niet bezig blijven om de fouten van Soekarno op Nederland af te schuiven. Hij was zelf een imperialist geworden Hij wilde Nieuw Guinea inpikken onder het mom van “bevrijding” en als extra drukmiddel verbande hij 50.000 Nederlanders in 1957, van wie de meesten in Indonesië geboren en getogen waren en van gemengde afkomst.
ok… ik ga kijken om 17.00 uur of daarna elk heel uur de herhaling, zover ik het snapte
‘eenzijdig uitgeroepen Republik Indonesia’
Ik neem je land in.
Jij pakt je land weer terug.
Ik vind dat we dat samen hadden moeten overleggen.
Aangezien ik omroepwest niet kan ontvangen zal ik me maar moeten voorintekenen op de DVD. Waarom wordt de documentaire niet uitgezonden door de publieke omroep MAX (heeft een groter bereik), die zijn toch zo begaan met het wel en wee van de indische gemeenschap?
Dag meneer Vos, heet de voorzitter nu Max Haveloos of hun omroepblad zo? 😉
e.m.
website van de maker
http://twanspierts.nl/indonesie/2012/03/inhoudelijke-beschrijving/
van den Broek, op 8 oktober 2012 om 08:38 zei:
Linggajati of LinggaRjati, that’s the question.
soms de aangeklede Indonesische versie van het dorpje?
——————————————————————————–
LinggaR-jati is de oude Indonesische naam
gelinkt aan de geschiedenis van Sunan Gunung Djati , een van de Wali Songo , de verspreider van Islam op Java.
Volgens de legende werd verteld dat de Sunan G.D op een plek met LINGGA aan de voet van (heilige)Ciremai berg met de andere Sunan hadden gesproken en daarna vertrokken (LINGGAR)was om zijn weg te volgen.
De JATI verwijs naar den “ultieme” kennis se-JATI
Linggajati of LinggaRjati, that’s the question.
Is Linggajati soms de Hollandse naam van het dorpje dan is LinggaRjatie soms de aangeklede Indonesische versie van het dorpje?
Of konden de Hollanders de R niet uitspreken en hebben er LInggajati van gemaakt
Niet zo moeilijk. ‘dj’ is oud, ‘j’ is nieuw. Djakarta vs. Jakarta.
Ik heb het idee dat Linggadjat de hollandse naam is voor het dorpje